Kalifornijskie króliki: hodowla, opis i cechy treści

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Hodowla królików na skalę prywatną i przemysłową to bardzo dochodowy przemysł hodowlany. Możesz uzyskać różnorodne produkty przy minimalnych kosztach pracy i użyciu niedrogiej, taniej paszy. Sukces w dużej mierze zależy od wyboru zwierząt do hodowli. Rasa królików „California” jest jedną z najpopularniejszych na świecie. Takie uszatki hodowane są w USA, krajach europejskich, centralnej Rosji, Tatarstanie, Ukrainie.

Historia hodowli

Mieszkaniec Kalifornii (USA) - hodowca George West - w latach 20. ubiegłego wieku postawił sobie za zadanie hodowanie rasy królików o wyjątkowej jakości futra. Jako podstawę wziął dwie rasy szynszyli i himalajów. Powstałe pierwsze pokolenie skrzyżował z białą rasą nowozelandzką. Dalsza hodowla została przeprowadzona sama wśród osobników pożądanego typu. Ciężka praca przyniosła jednak owoceduże odchylenie w kierunku mięsa.

W rezultacie króliki kalifornijskie wzięły najlepsze cechy od swoich przodków:

• Nowozelandzki biały "nagrodzony" dużą i silną sylwetką;
• Himalayans - świetny płaszcz i luksusowy kolor;
• Szynszyla zapewniała doskonałe właściwości mięsa.

Mimo dobrych właściwości produkcyjnych hybrydy nie były szczególnie popularne. Dopiero w 1928 roku grupa zwierząt tego samego typu została uznana za rasę i oficjalnie otrzymała swoją nazwę na cześć stanu, w którym została wyhodowana.

W końcu pod koniec lat trzydziestych XX wieku amerykańscy hodowcy królików zwrócili uwagę na bezpretensjonalne zwierzęta o dobrej produktywności mięsa. Najpierw przywieziono je z USA do Europy, a następnie z Anglii i Węgier (w latach 70.) już w przestrzeń postsowiecką.

Rosyjscy specjaliści byli nieufni wobec rasy hodowanej w raczej ciepłym klimacie w porównaniu do centralnej strefy Federacji Rosyjskiej. Ale ich obawy zostały szybko rozwiane. "Kalifornijczycy" doskonale przystosowali się do nowych warunków, dawali liczne i zdrowe potomstwo, szybko osiągali wysoką masę ubojową. Dziś zwierzęta można spotkać zarówno na prywatnych podwórkach, jak i w dużych fermach futrzarskich.

Opis

Opis królika kalifornijskiego:

• Głowa. Lekki, mały, lekko haczykowaty nos, ciasno osadzony na krótkiej szyi. Uszy stojące, krótkie, nie większe niż 11 cm, dobrze owłosione, z zaokrąglonymiporady. Oczy różowe lub czerwone.
• Tors. Posiada cylindryczny kształt z widocznym rozszerzeniem z tyłu. Klatka piersiowa dobrze rozwinięta, głęboka i szeroka, nie ma podgardla. Nadwozie ma harmonijną budowę, średniej długości, muskularne, tylna część jest specjalnie rozwinięta. Tył jest krótki, płaski i szeroki. Zad zaokrąglony, szeroki z dobrze rozwiniętymi mięśniami. Ogon jest krótki. Rama jest lekka i bardzo wytrzymała.
• Kończyny. Krótkie, mocne, mają pogrubienie na całej długości łap. Pazury są czarne lub brązowe. Podpaski mają włoski.
• Wełna. Długie do 3 cm, grube, błyszczące, jedwabiste, elastyczne.

Funkcje kolorystyczne

Wzorzec rasy królika kalifornijskiego jasno określa jego maść. Zwierzęta rasowe mają czysto białe futro. Na kufie, uszach, kończynach (z przodu – na końcach, z tyłu – na nadgarstkach) i ogonie znajdują się kontrastowe czarne, rzadziej brązowe plamy. Oznaczenia muszą być ostro zdefiniowane i wyraźnie określone. Odcień koloru zależy od genu:

• czarny (X);
• Hawana (H.).

Pojawienie się plam o dowolnym innym odcieniu czerwieni, pasków i innych wskazuje na naruszenie czystości hodowli. Niedopuszczalne są plamy na innych częściach ciała po bokach lub wokół oczu. Kształt plamki na pysku jest zaokrąglony, w przeciwieństwie do rasy motyli, ich nos wygląda jak otwarte skrzydła owada.

Noworodki nie mają plam, pojawiają się w 30-45 dniu. Jest to typowe dla „letnich” dzieci. Zimą króliki mogą urodzić się już w odpowiednim kolorze rasy. tozwiązane ze specyfiką „pracy” enzymu tyrozynanu. W niskich temperaturach zaczyna szybciej, w wysokich potrafi „zwolnić”. Zimowe i jesienne maluchy szybko nabierają wyrazistego koloru. Obecnie istnieją dwie odmiany królików kalifornijskich:

• Moskwa, próg podrażnienia tyrozynanem jest nieco wyższy niż 00, plamy tworzą się nieco później, a ich kolor jest mniej nasycony;
• Saksoński, próg podrażnienia tyrozynanem wynosi średnio +210, króliki są barwione prawie natychmiast po urodzeniu.

Kolor zwierząt jest ważny w hodowli królików rasowych, w przypadku pozyskiwania wyłącznie produktów mięsnych nie jest tak ważny.

Charakterystyka produktywności

Atrakcyjność hodowli tej rasy tkwi w korzyściach ekonomicznych. Charakterystyka ekonomiczna królików kalifornijskich:

• średnia żywa waga 4,5-5,2 kg (do 6 kg), samice są większe;
• gotowy do uboju w wieku 150 dni;
• Wskaźnik zmiażdżenia 60-64% (maksymalnie dla ras mięsnych);
• wydajność mięsa - do 60%, z czego do 85% pochodzi z czystego mięsa i 2,5% z tłuszczu;
• płodność - przeciętnie samica przynosi 7-8 królików, często 10 (maksymalnie - 16);
• waga nowonarodzonych królików – 45-50 gramów;
• przedwcześnie rozwinięte, w wieku 3 miesięcy przybierają do 2,8 kg żywej wagi;
• mięso dietetyczne ma delikatny smak;
• skóry dobrej jakości, uniwersalny biały kolor są poszukiwane w przemyśle futrzarskim.

Zwierzęta intensywnie przybierają na wadze w pierwszych 5-7 miesiącach życia. najlepszy termindo uboju należy wziąć pod uwagę wiek 150 dni. Po tym okresie dobowy przyrost jest znacznie zmniejszony, a zużycie jednostek paszy na 1 kg produkcji wzrasta.

Wzorzec wieku dla przyrostu masy królika kalifornijskiego jest pokazany w tabeli:

Wiek (w dniach)	0-30	60	90	120	150	180	210	240	270	300	330
Żywa waga (w gramach)	50	1700-1900	2700-2800	3200-3400	3600-3900	4000-4300	4200-4400	4300-4600	4400-4600	4700-5000	5200-5500

W wieku 8 miesięcy najniższa dopuszczalna waga nie może być mniejsza niż 3,5 kg. Wysoka przedwczesność zmniejsza specyficzne zużycie paszy w celu uzyskania żywej wagi, dzięki czemu hodowla królików tej konkretnej rasy jest opłacalna.

Zawartość

Wyróżniającą cechą zwierząt jest ich doskonała zdolność przystosowania się do życia w różnych strefach klimatycznych. Poniżej znajduje się opis zawartości królików rasy kalifornijskiej. Przestronne cele są uważane za najlepsze warunki do życia. Zrób wysokośćtak, że zwierzęta mogą swobodnie stanąć do pełnej wysokości na tylnych łapach. Dodatkowo instalowane są domy, karmniki i poidła. Dobrą opcją jest wysokość 60 cm, długość 140-150 cm, szerokość 60 cm W przypadku trzymania grupowego norma powierzchni na głowę to:

• na solidnej drewnianej podłodze: dla młodych zwierząt handlowych - 0,3 m²; na wymianę młodych zwierząt - 0,2 m^2;
• na podłodze z listew lub siatki: dla młodych zwierząt nadających się do sprzedaży – 0,17 m²; do wymiany młodych zwierząt - 0,1 m^2.

Jeżeli ogniwa są umieszczone na zewnątrz, to tylko w cichym miejscu, chronionym przed przeciągami i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Pomieszczenia zamknięte są wygodniejsze i bardziej praktyczne, łatwiej jest w nich utrzymać odpowiedni mikroklimat. Możliwa jest również opcja łączona: w pomieszczeniu zimą, na zewnątrz w ciepłym sezonie.

Ważnym wskaźnikiem jest wilgotność powietrza. Wilgoć niekorzystnie wpływa na stan sierści i wywołuje przeziębienia. Zazwyczaj pokoje wyposażone są w okapy. Z jego pomocą łatwiej utrzymać optymalną wilgotność - 60% -70%. Wyższe, a także niższe stawki (mniej niż 50%) wpływają na samopoczucie zwierząt. Godziny dzienne to 8-18 godzin. Intensywność mieści się w granicach 40 lx, przy uprawie na tucz można ją zmniejszyć do 5-10 lx.

Aby zaoszczędzić miejsce, stacjonarne klatki są umieszczane na 2-3 poziomach. Trociny wysypywane są na palety jako ściółka, wypełniacz z drewna kota i inne materiały, które dobrze wchłaniają i zatrzymują wilgoćzapach. Najbardziej higieniczna siatka podłogowa 16mm x 48mm. O czystości i świeżości powietrza decyduje stężenie szkodliwych substancji:

• siarkowodór nie przekracza 0,015 g na litr powietrza;
• ilość amoniaku nie przekracza 0,01 g na litr powietrza.

Temperatura powietrza 12⁰-18⁰ powyżej zera. Zwierzęta z łatwością tolerują wahania w zakresie ± 5⁰С. Ekstremalne temperatury -30⁰ lub +30^{0 mogą wytrzymać dorosłe osobniki przez zaledwie kilka dni, przekroczenie tych wartości grozi śmiercią zwierząt.}

Karmienie

Kalifornijskie króliki dobrze płacą za paszę. Najważniejsze jest prawidłowe karmienie królików od pierwszych dni po odsadzeniu. Przede wszystkim częstotliwość karmienia. Po odstawieniu niemowlęta należy karmić 5 razy dziennie (pierwsze 25-30 dni). Stopniowo ilość ta jest zmniejszana, przynosząc do 2 lub 3 razy dziennie. Ważne jest, aby zapewnić swobodny i stały dostęp do wody. W letnie upały zużycie wilgoci podwaja się, zimą wskazane jest jej podgrzanie.

Dieta składa się z następujących rodzajów pasz:

• Soczyste: marchew, kapusta, dynia, cukinia. Niektórzy hodowcy królików praktykują dodawanie kiszonki, można to zrobić, ale tylko wtedy, gdy produkt jest dobrej jakości. Latem podstawą diety jest świeża trawa, nasiona lub naturalne rośliny.
• Szorstki. Oprócz tradycyjnego siana i słomy, króliki chętnie zjadają młode gałęzie drzew liściastych. W zależności od obszaru przyrodniczego mogą być różne: klon, jesion, brzoza, lipa, osika, wierzba, jesion.
• Koncerty. Należą do nich rośliny strączkowe: groch, soja; zboża: jęczmień, owies; nasiona oleiste: kukurydza. Doskonałym dodatkiem są otręby, ciasto, mąka. Często stosuje się pasze specjalnie przeznaczone do tuczu.
• Suplementy mineralne. Mączka mięsno-kostna lub rybna są doskonałymi dostawcami wapnia i fosforu. W razie potrzeby do diety wprowadzane są dodatkowe witaminy.

Szybkość wzrostu i przyrostu masy u młodych zwierząt jest bardzo wysoka. Jeśli inne rasy mięsne zaczną intensywnie tuczyć na miesiąc przed ubojem, to „Kalifornianie” są gotowi przybrać na wadze po odsadzeniu. Wysokokaloryczne, bogate w białko pokarmy pomagają szybciej budować masę mięśniową.

Podczas tuczu na rzeź ważne jest zapewnienie dostępu do paszy prawie przez całą dobę. Młode zwierzęta powinny jeść tyle, ile zmieszczą się w żołądku. Nie wolno nam zapominać, że króliki przeznaczone dla plemienia nie mogą być w ten sposób tuczone. Nadwaga niekorzystnie wpływa na funkcje rozrodcze zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Zrównoważone pod każdym względem żywienie wpływa na wygląd zwierząt i ich aktywność. Gładka sierść, błyszczące oczy, ruchliwość świadczą o prawidłowym i dostatecznym karmieniu.

Nagłe zmiany diety lub duże ilości nowej żywności nie są zalecane. Może to wywołać reakcję alergiczną i zaburzyć przewód pokarmowy. Surowo zabrania się podawać królikom „ludzkiego” pokarmu. Pamiętaj, aby utrzymywać karmniki i poidła w czystości. kwaśne jedzenie izgniła woda nie przyczynia się do przybierania na wadze.

Hodowla

Kalifornijski królik jest łatwy w utrzymaniu i rozmnażaniu. Musisz przestrzegać kilku prostych zasad:

• zapewnij inwentarzowi przestronne pomieszczenia lub klatki, zgodnie ze standardami weterynaryjnymi;
• monitorowanie stanu sierści zwierząt;
• regularnie badaj króliki u weterynarza, aby na czas zidentyfikować chore osoby i przeprowadzić niezbędne zabiegi weterynaryjne;
• stwórz niezawodną bazę paszową.

Właściwe utrzymanie i zbilansowane żywienie pozwala na intensywne użytkowanie królików przez 5 lat.

Możesz kojarzyć zwierzęta w wieku 5 miesięcy. Dobra płodność królików przyczynia się do szybkiej hodowli królików rasy kalifornijskiej. Od jednej samicy rocznie możesz otrzymać 35-45 dzieci. Matki są bardzo opiekuńcze, nierzadko akceptują i karmią cudze króliki. Wysoka wydajność mleka pozwala dzieciom szybko przybrać na wadze.

Zwierzęta, które nie są pozostawione do hodowli, są ubijane w wieku 5-6 miesięcy, ponieważ dalszy tucz jest nieopłacalny. W zależności od systemu hodowli stosuje się kilka metod odsadzania królików i odpowiednio ich wychowania:

• Wcześnie. W przypadku ubitych rund króliki są zabierane 28 dnia. Wynika to z faktu, że samica zostaje zakryta już 2 dnia po urodzeniu. Przed kolejną rundą ma dosłownie kilka dni na odpoczynek.
• Średni. Ściółki półzagęszczone pozwalają wydłużyć okres ssania nawet do 40 dni. Samica jest kryta w 10-12 dniu laktacji.
• Późno. Przy hodowli królików na mięso metodą „brojlerów” są one odbierane w wieku 2 miesięcy. Króliki są ubijane na mięso niemal natychmiast.

Kobieta laktacja trwa 12 tygodni. Wczesne odstawienie od piersi jest spowodowane następującymi czynnikami:

• dzieci zaczynają aktywnie spożywać skoncentrowane i roślinne pokarmy już w wieku 20 dni;
• do 24 dnia zapotrzebowanie na mleko królików zmniejsza się o połowę;
• do 35 dnia mleko zabiera tylko 5% -8% w diecie młodych zwierząt.

Kiedy kładą króliki i tworzą grupę, starają się umieścić w klatce osobniki z tego samego miotu. Jeśli ta opcja nie jest możliwa, lepiej byłoby umieścić mieszaną kompozycję w klatce, która jest obca wszystkim miotom. Będą walczyć mniej.

Wybór

Krzyżowanie rasowe królików kalifornijskich wymaga starannego doboru par. Tylko dojrzałe osobniki obu płci mogą łączyć się w pary. Zwracają uwagę nie tylko na przestrzeganie wymagań rasy, ale także na stan zdrowia, jakość sierści, wygląd ogólny, aktywność ruchową, kości. Zwierzęta hodowlane z niewielkimi odchyleniami od wzorca rasy mogą być dopuszczone do hodowli:

• niedoskonale harmonijna budowa ciała;
• lekko przedłużona szyja lub głowa;
• uszy o długości od 11,5 do 13 cm;
• cienkie, słabe kończyny;
• Kolor rozmytej maski nosowej;
• niewielkie zażółcenie sierści;
• drobne odchylenia wkolor oczu i paznokci w stosunku do normy.

Cena królików kalifornijskich zależy od wieku i rasy zwierzęcia. (dla jednej osoby), dorosły (do 2 miesięcy) - za 5 USD / 288 rubli Dorośli plemienni od 25 USD / 1440 rubli. Do celów hodowlanych lepiej kupować zwierzęta w gospodarstwach hodowlanych.

Zwierzęta z następującymi wadami nie mogą być hodowane:

• żywa waga poniżej 3,5 kg i powyżej 5,5 kg;
• wiszące uszy, ich długość przekracza 13,5 cm;
• maska na nos osiąga poziom oczu;
• przejawy ciemnych plam w „niewłaściwym” miejscu;
• ciemne plamy są brązowe lub jasne na czarnych, podczas gdy hawana są jasne lub czerwonawe.

Przygotowując swoje zwierzęta hodowlane do pokazu, właściciele zwierząt powinni być przygotowani na to, że powyższe niedociągnięcia mogą doprowadzić do uboju zwierząt.

Pielęgnacja

Kalifornijskie króliki wymagają odpowiedniej opieki nad zwierzętami:

• Skóra i wełna. Raz w tygodniu króliki są badane pod kątem zaczerwienienia, strupów, wyprysków, krost na skórze. Wełna jest czesana, sploty odcinane specjalnymi nożyczkami do pielęgnacji.
• Oczy. Codzienna kontrola ujawnia suche wyładowanie, usuwa się je czystą szmatką nasączoną ciepłą wodą. Podrażnienie leczy się kroplami ziołowymi.
• Uszy. Zdrowe uszy to czyste uszy. W razie potrzeby umyj je. Aby to zrobić, namocz waciksłaby roztwór kwasu borowego i leczyć uszy. Używany jest również specjalny balsam.
• Szczepienia. Zaplanowane szczepienia pomogą uniknąć masowych chorób i śmierci zwierząt.

Wady i zalety rasy

Sądząc po recenzjach, króliki kalifornijskie są doskonałym „materiałem” do hodowli, zarówno w domu, jak i na małych fermach. Hodowcy królików rozważają ich główne zalety:

• wysoka wczesność;
• wysokie wynagrodzenie za paszę;
• spokojny charakter i nieśmiałość;
• niewymagający do warunków przetrzymywania;
• szybka adaptacja do nowych stref klimatycznych;
• biały kolor futra (uniwersalny i najbardziej poszukiwany).

Do bardzo warunkowych wad należą:

• Średnia liczba królików w miocie wynosi do 8. Z drugiej strony, przy większej liczbie niemowląt wymagana jest interwencja człowieka, rozdziela on młode pomiędzy samice w celu normalnego karmienia. W przeciwnym razie wzrasta śmiertelność młodych zwierząt.
• Niska maksymalna waga. Ta wątpliwa wada „Kalifornia” rekompensuje niski koszt tuczu w porównaniu z ich 8-funtowymi odpowiednikami