Pochodzenie indyka. Turcja (ptak): zdjęcie

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Indyki na prywatnych podwórkach hodowane są rzadziej niż kurczaki i kaczki. Jednak obecnie są dość popularnym ptakiem. Oczywiście wielu letnich mieszkańców jest zaniepokojonych kwestią udomowienia indyka, a także jego obecnie dostępnych odmian. W rzeczywistości istnieje wiele ras tego ptaka.

Pochodzenie Turcji

Przodkami tego współczesnego drobiu były dzikie osobniki żyjące w Afryce, Meksyku i Ameryce Północnej. Większość z nich to bardzo duże indyki o długich nogach, krótkich skrzydłach i ogonie. Nazwano ich tak z tego samego powodu, co Indianie amerykańscy. Nawet w naszych czasach dzikie osobniki są uważane za ptactwo łowne i poluje się na smaczne mięso. Początkowo ptaki te przywieziono do Hiszpanii (w 1519 r.) z Ameryki. Dlatego bardzo często nazywa się je również „kurczami hiszpańskimi”.

Starożytne indyki

Tak więc amerykańskie i afrykańskie pochodzenie indyka nie budzi wątpliwości. Ale kiedy te ptaki zostały po raz pierwszy oswojone? Niedawno naukowcy ze Stanów Zjednoczonych i Kanady przeprowadzili badanie DNA kości indyków znalezionych namiejsce wykopalisk archeologicznych począwszy od 2 tys. p.n.e. mi. a kończąc na XVIII wieku. W rezultacie okazało się, że po raz pierwszy zostały udomowione już 800-100 lat. pne mi. Kości tych ptaków znajdują się na terenie starożytnych osad w Meksyku i Nikaragui. Naukowcy doszli również do wniosku, że wiele ich ras było hodowanych w Ameryce Środkowej i Południowej niezależnie od siebie.

Opis dzikich indyków

Przodkowie tego drobiu składają około 20 jaj i robią to bezpośrednio na ziemi. Ciekawą cechą takiego ptaka jak dziki indyk (zdjęcie poniżej) jest fakt, że samce czasami sąsiadują ze stadem osobników domowych. W tym przypadku uzyskuje się bardzo żywotne i odporne potomstwo.

Więc odkryliśmy pochodzenie indyka. Następnie zastanów się, jakie cechy charakteryzują najpopularniejsze odmiany tych drobiu.

Białe szerokie piersi

Ten rodzaj indyka powstał w USA w latach 60-tych. Jako rasy początkowe wykorzystano białą holenderską i brązową z szerokimi piersiami. Te indyki zostały sprowadzone do naszego kraju w 1970 roku z angielskiej hodowli „River Rest”. W oparciu o białą szeroką klatkę piersiową uzyskano trzy krzyże - średni, lekki i ciężki. Te ostatnie już w wieku 13 tygodni potrafią ważyć około 5,2 kg. Średnia masa ciała sięga 4,1 kg, a płuca do 3,5 kg. Dorosłe ciężkie indyki biegowe mogą ważyć 20-25 kg, indyki - 11 kg. Średnia ma odpowiednio 15-17 kg i 6-7 kg, płuco ma 9 kg i 5,5 kg. Z jednego indyka można uzyskać 80-90 sztuk narok.

Krzyż duży-6

Jest to obecnie jedna z najpopularniejszych ras. Jego główne zalety to przedwczesność, wysoka waga i bardzo dobra zdolność rozrodu. Big-6 (indyk) - ptak hodowany na farmach w Anglii. Samce tej krzyżówki mogą przybierać na wadze do 22-25 kg, a samice do 11 kg. Oba są białe z czarną kępką na piersi. Charakterystyczną cechą tej rasy jest to, że trzydzieści procent masy tuszy ptaków przypada na pierś. Indyki przestają rosnąć w wieku 90-100 dni. W tym czasie są już całkowicie gotowe do uboju.

Rasa kombi

Te ptaki są dobrze umięśnione i mają białe upierzenie. Dorosłe indyki ważą 6,5 kg, a samice 4,76 kg. Jedna kura nioska może usiąść i nakarmić do 61 indyków. Kombi zyskało popularność wśród rolników nie dlatego, że szybko przybiera na wadze – robi to wolniej niż wiele innych krzyżówek – ale dlatego, że nie wymaga sztucznego zapłodnienia do wyklucia piskląt. Krzyżówka jest dwurzędową, uzyskaną przez skrzyżowanie samców U2 z samicami U1. Został wyhodowany przez północnokaukaski ZOSP.

Brązowa Cycata

Kurczaki indycze tej rasy są popularne przede wszystkim ze względu na dużą wagę. U samców może osiągnąć 15-18 kg, u samic 10-11 kg. Zdarzają się przypadki, gdy waga ptaków tej rasy sięgała 30 kg. Oczywiście nie każdy będzie w stanie wyhodować takiego indyka. Aby osiągnąć taki wynik, wystarczy wydać ogromną ilość paszy.

Inna jakośćwykonanie takiego ptaka jak brązowy indyk z szerokimi piersiami (zdjęcie poniżej), popularne wśród rolników, to wysoka produkcja jaj - do 120 szt. W roku. Spośród nich ponad 80% jaj jest zapłodnionych. Jednocześnie wydajność szczeniąt podczas inkubacji wynosi 70-75%. Indyki tej rasy wyróżniają się po prostu wspaniałymi cechami macierzyńskimi. Czasami nawet wkładają pod nie jajka kurze, gęsie lub kacze.

Jakie jest pochodzenie indyka tej niezwykłej rasy? Wydobyli brąz z szerokimi piersiami w Ameryce. Rasami macierzystymi były czarne indyki angielskie i amerykańskie.

Białe Moskiewskie

To rosyjski indyk, ptak wyhodowany przez sowchoz Beryozki regionu moskiewskiego przez skrzyżowanie holenderskiego, moskiewskiego brązowego i lokalnego białego indyka. Jego głównymi zaletami są wysoka nieśność, smaczne mięso i zgrabna prezentacja tuszy. Masa samców może osiągnąć 12,5 kg, samice - 7 kg. Jak dotąd rasa ta nie jest zbyt powszechna w naszym kraju i jest wykorzystywana głównie jako pula genów przy tworzeniu wysokowydajnych krzyżówek.

Rasa północnokaukaska

Istnieją tylko trzy kierunki tej rasy - srebrny, brązowy i biały. Pierwsza ma największą wagę. Samce srebrnokaukaskie rasy północno-kaukaskiej mogą zwiększyć masę ciała do 15 kg, indyki - do 7 kg. Ptaki białe osiągają wagę odpowiednio 12 i 7 kg, a brązowe 14 i 8 kg.

Tikhoretskaya czarny

Ta odmiana została wyhodowana w Terytorium Krasnodarskim przezwieloletnia selekcja lokalnych czarnych indyków. Po raz pierwszy został opisany w 1958 roku. Upierzenie indyków jest czarne, a budowa ciała silna. Są to ptaki bardzo aktywne, oprócz hodowli pastwiskowej, przystosowane do chowu klatkowego.

Wirginia

Te indyki zostały wyhodowane w Holandii w XVIII wieku. Już wtedy ceniono je za smaczne mięso i wysoką produkcję jaj. Poprawa walorów rasy nastąpiła poprzez selekcję wagową i szeroką klatkę piersiową. Krzyżowania prowadzono również z innymi odmianami, w szczególności z brązową szerokolistną. W tej chwili rasa Virginia wyróżnia się czystym białym upierzeniem i dużą wagą.

Cóż, teraz wiesz, jakie jest pochodzenie ptaka indyka. Na wolności żyje w Ameryce i Afryce. Po udomowieniu indyka ludzie wyhodowali tylko ogromną liczbę jego ras, które wyróżniają się dużą wagą i wysoką płodnością. Oczywiście do osobistego gospodarstwa domowego lub na farmę lepiej wybrać te ptaki, które są dobrze przystosowane do przetrwania w tym konkretnym regionie.