Śmigłowiec Mi-10: opis ze zdjęciem, historia powstania, specyfikacje i zastosowanie

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Jak pokazuje praktyka, bardzo często rozwiązania wojskowe w końcu zaczynają być aktywnie wykorzystywane nie tylko zgodnie z ich przeznaczeniem, ale także w sferze cywilnej. Żywym tego przykładem jest historia powstania i eksploatacji jednej ze skrzydlatych maszyn, zwanej śmigłowcem dźwigowym Mi-10. O tym interesującym samolocie porozmawiamy szczegółowo w artykule.

Start

20 lutego 1958 r. sowieccy przywódcy postawili inżynierom bardzo ważne zadanie - stworzyć „latający dźwig”, który byłby w stanie podnosić ładunki o masie do 12 ton i transportować je na odległość 250 kilometrów. Jednocześnie wskaźnik maksymalnej nośności powinien wynosić 15 ton.

W trakcie tworzenia zakresu zadań sowieccy ministrowie wprowadzili klauzulę, że śmigłowiec Mi-10 ma stać się transporterem pocisków manewrujących i balistycznych.

W przypadku lotów długodystansowych maszyna może być wyposażona w pomocnicze zbiorniki paliwa. Warto dodać, że zaplanowano przewóz towaru opisywanym helikopterem we dwojesposoby: za pomocą wysoce niezawodnych chwytaków hydraulicznych oraz za pomocą specjalnej platformy montowanej na podwoziu.

Pierwszy lot

Po raz pierwszy śmigłowiec Mi-10, którego zdjęcie pokazano nieco poniżej, wystartował z ziemi w 1961 roku. Już rok później latająca maszyna była w stanie ustanowić rekord świata – podniosła ładunek ważący 15 ton na wysokość ponad 2 kilometrów. A rok później cały projekt był zagrożony, ponieważ rząd odmówił transportu rakiet wojskowych helikopterem ze względu na wysoki stopień ryzyka. W tym czasie wyprodukowano już 24 Mi-10.

Tragedia

W maju 1961 r. podczas lotu z Kazania do Moskwy rozbił się śmigłowiec Mi-10 numer 04101. Chodzi o to, że w pewnym momencie załoga odkryła gwałtowny spadek ciśnienia oleju w głównej skrzyni biegów, a dowódca Anufriev zdecydował się na awaryjne lądowanie. Widząc trawnik na skraju bagna, pilot wydał nawigatorowi polecenie zbadania miejsca. Klepikov (nazwisko asystenta) ustalił, że lewe podwozie znajdowało się bezpośrednio nad bagnem, a zatem nie dał pozwolenia na lądowanie. W rezultacie zespół był zmuszony ponownie poszukać nowego lądowiska. Jednocześnie maszyna w trakcie ruchu poziomego była całkowicie pozbawiona smarowania skrzyni biegów, prędkość lotu znacznie wzrosła. Ostatecznie helikopter wleciał w pagórek już leżący na ziemi, przewrócił się i zapalił. Śmierci uniknął tylko Klepikov, który uciekł z małymiuszkodzenie ciała. Wśród zabitych był dowódca, który zginął już w murach szpitala powiatowego, drugi pilot, technik pokładowy, technik.

Godzinę po tragedii Mil osobiście dowiedział się o incydencie i wraz z przedstawicielem wojskowym i inżynierem z Instytutu Badawczego Sił Powietrznych udał się na miejsce zdarzenia. W trakcie badania sytuacji okazało się, że przyczyną wypadku była awaria pompy oleju w głównej skrzyni biegów.

Wkrótce do testów w locie brał udział drugi prototyp 04102. Ten śmigłowiec Mi-10, którego historia wciąż ma więcej pozytywnych momentów niż negatywnych, otrzymał zmodyfikowany układ olejowy skrzyni biegów, a także został wyposażony w podwójne koła na stojaki. Na kadłubie w pobliżu siedzeń pilotów zamontowano specjalne liny, przeznaczone do ewakuacji pilotów z kokpitu na ziemię w przypadku wystąpienia siły wyższej.

Demo

9 lipca 1961 r. podczas obchodów Dnia Lotnictwa ZSRR po raz pierwszy zademonstrowano szerokiej publiczności śmigłowiec Mi-10, którego opis do dziś interesuje wiele osób. Zmuszać. Samochód został zaprezentowany publiczności na paradzie lotniczej, a sam samolot przywiózł dom grupy geologicznej na trybuny gości, w których później otworzyli punkt sprzedaży detalicznej.

23 września załoga kierowana przez pilota Zemskov była w stanie podnieść ładunek o wadze 15103 kilogramów na Mi-10 na wysokość 2200 metrów, co ustanowiło absolutny rekord świata, pobity tego samego dnia przez inny grupa pilotów.

Finałweryfikacja

Podczas prób państwowych śmigłowiec Mi-10, którego charakterystyka zostanie podana poniżej, był wielokrotnie testowany pod kątem możliwości przewożenia różnych ładunków zarówno wewnątrz niego, jak i na zewnątrz za pomocą specjalnych mocowań i platform. Podczas tych manipulacji helikopter przewoził ciężarówki, autobusy, kontenery kolejowe. I chociaż wiele z tych obiektów powodowało problemy aerodynamiczne dla helikoptera podczas lotu, maszyna nadal była w stanie zapewnić wysokiej jakości, szybki i bezpieczny transport.

Ostatecznie komisja państwowa wydała pozytywną odpowiedź na loty helikopterem. Oficjalnie potwierdzony transport przedmiotów ważących nie więcej niż 15 ton. Jednak jednocześnie zidentyfikowano również pewne niedociągnięcia maszyny, wśród których są:

• Świetne wibracje podczas lotu z małą prędkością.
• Słabe działanie systemu telewizyjnego zainstalowanego do monitorowania załadunku/rozładunku przedmiotów. Początkowo miała pomagać pilotom w tej sprawie, ale w rzeczywistości piloci byli zmuszeni wystawiać głowy z okien kokpitu, aby kontrolować te operacje.
• Długie podwozie ze względu na swój rozmiar powodowało kołysanie się helikoptera podczas lądowania lub startu.

Cechy projektowe

Śmigłowiec Mi-10, którego prędkość może osiągnąć 235 km/h, został wyprodukowany według schematu jednowirnikowego. Jest też śruba sterująca. Liczba podwozi to cztery. Kadłub samochodu jest półskorupowy z kabiną dla dwojgapiloci. Sama kabina ma dobrą widoczność we wszystkich kierunkach.

Przedział ładunkowy jest dość duży i ma objętość 60 metrów sześciennych. Z prawej strony auta znajdują się drzwi z wyciągarką, za pomocą której podnoszą ładunki o wadze do 200 kilogramów. Pod kokpitem zamontowana jest gondola, za pomocą której montowany jest ładunek. Pozwala pilotom wyraźnie kontrolować ten proces.

Główny wirnik helikoptera składa się z pięciu łopat, a jego średnica wynosi 35 metrów. Ostrza mają całkowicie metalowy kształt prostokątny i są wyposażone w system przeciwoblodzeniowy oraz alarm uszkodzenia drzewca.

Wirnik ogonowy ma cztery łopaty i średnicę 6,3 metra. Każde ostrze wykonane jest o zmiennej grubości i ma kształt trapezu. Materiał: drewno delta ze stalową końcówką.

Aby utrzymać poziomą pozycję kokpitu na ziemi, prawe podwozie zostało skrócone o 300 milimetrów niż lewe.

Poczynając od 1975 roku wszystkie śmigłowce otrzymały system tłumienia drgań i drgań ładunku przymocowanego do zewnętrznego zawiesia.

Międzynarodowe uznanie

W 1965 r. śmigłowiec Mi-10 został zademonstrowany na XXVI wystawie lotniczej w mieście Le Bourget. Ale wcześniej samochód pokonał przestrzeń powietrzną sześciu krajów europejskich i zakończył tankowanie w 6 miastach kontynentu. W efekcie śmigłowiec pokonał do celu 7 tys. kilometrów. Na samej wystawie Mi-10 wykonał transport na peronie autobusu LAZ, co zachwyciło publiczność. Był teżzaprezentowany publiczności oraz film o helikopterze.

Elektrownia

Śmigłowiec Mi-10, którego silnik został opracowany przez P. A. Sołowjowa, ma autonomiczne systemy olejowe i chłodnice oleju. Maszyna latająca wyposażona jest w dwa silniki turbogazowe, każdy o mocy 5500 koni mechanicznych. Jednocześnie, w razie potrzeby, latający dźwig jest w stanie poruszać się w powietrzu na jednym z silników.

Aplikacja

Ogólnie rzecz biorąc, śmigłowiec Mi-10, którego pracy czasem towarzyszyły pewne trudności, okazał się w Siłach Powietrznych „zbędny”. A wszystko dlatego, że w trakcie jego wieloletniej eksploatacji wszyscy zapomnieli o jej pierwotnym przeznaczeniu, co zmieniło jego konstrukcję. Dość wąska specjalizacja śmigłowca wymagała od pilotów wypracowania specjalnej taktyki i stylu sterowania, co stawiało pod znakiem zapytania wartość bojową opracowanej maszyny.

Mimo to Mi-10 służył przez pewien czas w oddziałach śmigłowców Ługańsk, Aleksandria, Dzhambul, a nawet był używany do celów cywilnych, na przykład do transportu słupów energetycznych.

Nawiasem mówiąc, do użytku w gospodarce narodowej powstał śmigłowiec Mi-10K, który miał lekko skrócone podwozie i pomocniczą kabinę zawieszoną w gondoli pod nosem kadłuba. W tym kokpicie pilot mógł wyraźnie widzieć ładunek i jednocześnie sterować całą maszyną.

Nie można zignorować faktu, że śmigłowiec brał udział w walkach w Afganistanie i odniósł kilkakrotnie poważne uszkodzenia w wyniku ostrzału.

Modele

• Mi-10GR - celownik kierunku powietrza, wyposażony w 1970 r.
• Mi-10PP to zagłuszacz. Jego zadaniem było przeciwdziałanie radarowi wroga.
• Mi-10R to rekord. Ustanowił kilka osiągnięć światowej klasy.
• Mi-10RVK - przenosi system rakietowy 9K74.
• Mi-10UPL - nośnik uniwersalnego laboratorium terenowego.

Parametry

Śmigłowiec Mi-10 został wyposażony przez swoich twórców w następujące wskaźniki:

• Załoga - trzy osoby.
• Normalna pojemność to 12 000 kg.
• Ciężar ładunku na zawieszeniu wynosi 8000 kg.
• Długość samochodu wynosi 41,89 metra.
• Kadłub - 32, 86 m.
• Wysokość z wirnikiem ogonowym - 9,9 metra.
• Obszar objęty wirnikiem - 962 mkw. m.
• Prześwit - 3,73 metra.
• Ścieżka podwozia - 7,55 metra.
• Waga pustego helikoptera wynosi 27 100 kg.
• Normalna masa startowa - 38 000 kg.
• Maksymalna masa startowa wynosi 43 550 kg.
• Maksymalna dopuszczalna masa paliwa wynosi 8230 kg.
• Pojemność zbiorników paliwa wynosi 10 620 litrów.
• Typ silnika – TVD D-25V.
• Ograniczenie prędkości wynosi 235 km/h.
• Prędkość przelotowa przy masie do 38 000 kg – 220 km/h.
• Maksymalna prędkość podnoszenia w pionie wynosi 6,3 m/s.
• Praktyczny zasięg lotu - 250 km.
• Długość lotu - 695 km.
• Maksymalna wysokość lotu to 3000 metrów.

Wniosek

Egzotyczny pod wieloma względami, Mi-10 wciąż może byćzaangażowany w rozwiązywanie wielu problemów przez dość długi okres czasu. Nie wolno nam zapominać, że śmigłowiec powstał na bazie Mi-6, który również wprowadził pewne poprawki w jego konstrukcji. Ogólnie rzecz biorąc, Mil i jego zespół otrzymali nagrody państwowe za opracowanie maszyny, a sam główny inżynier otrzymał również tytuł Bohatera Pracy Socjalistycznej.

Zdumiewający fakt: w 1982 roku w mieście Jakuck w ciągu zaledwie pięciu dni zainstalowano 241-metrową wieżę telewizyjną. Złożoność operacji polegała na tym, że wszystkie elementy wieży zostały zmontowane dzięki Mi-10. Budowniczowie wysokościowi byli zachwyceni maszyną.

W sumie 55 z nich powstało podczas całego istnienia helikoptera. Jednak tylko jeden egzemplarz został sprzedany za granicą.