Oblicz wartość „roboczogodziny”

2025 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2025-01-24 13:23

Bardzo ważne jest, aby znać definicję tej wielkości. Dlaczego iw jakim celu został wprowadzony, jak pomaga w obliczaniu płac i faktycznie przepracowanych godzin. Wszystko to znajdziesz poniżej.

Określanie wartości

Jest to jedna z jednostek obliczania godzin pracy. Pokazuje ilość pracy wykonanej w ciągu jednej godziny określonego czasu pracy. Obliczenie tej wartości pozwala zoptymalizować każdą pracę (produkcja, biuro itp.). Ponadto ta jednostka miary pozwala ocenić:

1. Ilość pracy wymagana do wykonania określonego zadania.
2. Koszty pracy pracownika.
3. Terminy wykonania określonego zadania.

Roboczogodziny są podane w przybliżeniu. Jest to ściśle związane z jednostką miary „godzina pieniądza”. Ta wartość jest bardziej konkretna i pozwala określić równy stosunek czasu pracy do wynagrodzenia.

Przykład. Maria Iwanowna pracuje jako operator na poczcie. Jest to jednostka pracy – jedna roboczogodzina. Dzień pracy operatora trwa 8 godzin. Ale jednego dnia Maria Iwanowna przyjmuje 50 klientów, a drugiego - 5. Jednocześnie roboczogodziny się nie zmieniają. A godziny pracy określają tylko, ile faktycznie wykorzystano pracypracownika i co otrzymał za tę nagrodę pieniężną.

Jak obliczyć roboczogodziny

Wzór obliczeniowy to:

H=XT, gdzie

H - roboczogodziny;

X - liczba pracowników; T - rzeczywisty czas spędzony na pracy.

Z wzoru wynika, że 100 roboczogodzin to godziny przepracowane przez zespół 20 osób w 5 godzin lub 50 osób w 2 godziny lub praca jednego pracownika w 100 godzin.

Wzór na obliczenie kosztu roboczogodziny jednego pracownika jest następujący:

C=RFP: RF, gdzie

P - koszt roboczogodziny;

ZP - wynagrodzenie jednego pracownika miesięcznie (netto);RH - liczba godzin pracy w miesiącu.

Ta ostatnia wartość (RF) nie obejmuje godzin:

• wakacje (roczne, dodatkowe, na własny koszt itp.);
• przerwy (na obiad, a także dłuższe przerwy spowodowane przestojem zakładu);
• zmiany zegarka;
• strajki, wiece itp.;
• czasowe nieobecności w pracy (rozmowy telefoniczne niezwiązane z pracą, przerwy na papierosa itp.).

Przykład obliczenia kosztu roboczogodziny

Operator pracuje 8 godzin dziennie przez miesiąc. Jego pensja za ten okres wynosi 5000 rubli. W tym miesiącu kalendarzowym przepracował 19 dni (w rzeczywistości). Koszt roboczogodziny operatora wyniesie: 5000: 19: 8=33 (rubli/godzinę).

Obliczanie roboczogodziny, a raczej jej kosztu,zależy również od niektórych elementów: finansowych, czasowych, emocjonalnych, wizerunkowych, docelowych. Składnik finansowy określa koszty przedsiębiorstwa za pracę pracownika. Składnik czasowy to czas spędzony przez pracownika i jego asystenta na wykonanie zadania. Komponent emocjonalny oznacza pracę pracownika w zespole (wpływ jednostki pracy na atmosferę pracy). Komponent wizerunkowy określa pozycję nowego pracownika w zespole. Komponent docelowy pokazuje wydajność jednostki pracy.

Gdzie ma zastosowanie to obliczenie

Obliczanie roboczogodziny i jej kosztu jest stosowane we wszystkich przedsiębiorstwach, organizacjach, firmach itp., w których są pracownicy. Określa godziny pracy wszystkich pracowników. Określa się ją za pomocą kalendarza, grafiku, maksymalnych możliwych i faktycznie przepracowanych godzin.

• Kalendarz - suma godzin pracownika (zespołu) za okres sprawozdawczy, w tym święta i weekendy.
• Karty czasu pracy to te same dni kalendarzowe, ale bez świąt i weekendów.
• Maksymalne możliwe - te, które pracownik (zespół) może opanować przez określony czas.
• Rzeczywiście pracowały - te, dla których pewne zadanie jest wykonywane bez ekskomuniki.

Również ta jednostka miary jest używana do obliczania współczynnika wykorzystania czasu pracy, którego wzór jest następujący:

K=Td: Tdr, gdzie

K - współczynnik wykorzystania czasu pracy przez jedną jednostkę pracy;

Td - przepracowane roboczogodziny;Tdr - maksymalna możliwa liczba przepracowanych godzin.

Praca i roboczogodziny

Istnieje również coś takiego jak standardowe koszty pracy (roboczogodziny), których formuła jest ustalana w taki sam sposób jak zwykłe roboczogodziny. Różnica polega na tym, że dana praca ma określoną normę czasu i zaangażowanych jednostek pracy (obejmuje to również standardowy koszt pracy za 1 godzinę określonej czynności).

Koszty pracy są składnikiem definicji pracochłonności, której formuła jest następująca:

Tr=Tz: Ob gdzie

Тр - nakłady pracy;

Тз - koszty pracy (roboczogodziny);V - wielkość produkcji (praca wykonana).

służyć produkcji) i zarządzaniu (pracochłonność władz).

Podobne ilości

Takie ilości obejmują ludzi:

• dzień (za jeden dzień roboczy, który może trwać 8 godzin oraz 12 i 4) - wartość ta nie zależy od faktycznie przepracowanych godzin, jest najczęściej wykorzystywana przy planowaniu projektów długoterminowych;
• tydzień (odpowiada pięciu osobodniom), zależy od poprzedniej wartości;
• miesiąc (przez jeden miesiąc roboczy, który jest równy 24 roboczodniom);
• kwartał (przez trzy miesiące robocze);
• rok (przez cały rok pracy) i tak dalej.

Te wartości zostały uwzględnione w celu wygodniejszego obliczania pracy pracowników. Na przykład dla listy płac firmy. Umożliwia to obliczenie pełnego zatrudnienia pracowników, ustalenie wynagrodzenia, obliczenie frekwencji i absencji.

Ocena potencjału pracy

Ta jednostka miary pozwala określić wolumetryczną wartość potencjału pracy, która z kolei jest ustalana poprzez całkowity fundusz czasu pracy. Oznacza to, że ocena potencjału pracy jest ustalana poprzez obliczenie roboczogodzin za czas pracy, czas wolny i częściowo przepracowany. Roboczogodzina jest wskaźnikiem nakładu pracy pracowników etatowych, a także tych, którzy nie są zatrudnieni przez wszystkie ustalone godziny pracy. Wskaźnik ten najdobitniej odzwierciedla dynamikę przedsiębiorstwa i jest stabilny jako wartość obliczona.