Waluta kenijska: historia, opis, kurs wymiany

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Kenia to kraj bogaty w kulturę, historię, piękną przyrodę i przyjaznych, gościnnych ludzi. Jest zróżnicowana geograficznie, z ośnieżonymi szczytami górskimi, rozległymi lasami i otwartymi równinami. Oficjalną walutą kraju jest szyling kenijski.

O Kenii

Kluczowymi atrakcjami geograficznymi kraju są Wielkie Rowy Afrykańskie, w których znajdują się wygasłe wulkany i gorące źródła, a także wybrzeże Kenii z rafami i wspaniałymi plażami. Wszystko to, wraz z dobrze rozwiniętą infrastrukturą turystyczną w postaci hoteli, domków kempingowych, kempingów i różnorodnością atrakcji sprawia, że Kenia jest popularnym kierunkiem turystycznym, przyciągającym każdego roku miliony podróżnych.

Terytorium kraju obejmuje około 582 000 metrów kwadratowych. km, znajduje się na równiku. Jeśli spojrzysz na mapę Kenii, zobaczysz, co graniczy z pięcioma krajami:

• Uganda (na zachodzie),
• Sudan (na północnym zachodzie),
• Etiopia (na północy),
• Somalia (na północnym wschodzie),
• Tanzania (na południu).

Wrazjego południowo-wschodnia krawędź tropikalnego wybrzeża kraju obmywa Ocean Indyjski.

Nairobi, stolica Kenii, znajduje się na południowym zachodzie. Inne duże miasta to Mombasa (położone na wybrzeżu), Nakuru i Eldoret (region zachodnio-centralny) oraz Kisumu (położone na zachodzie nad brzegiem Jeziora Wiktorii).

Wczesne waluty, handel i wymiana

Przed pojawieniem się nowoczesnej waluty społeczności Kenii handlowały i wymieniały między sobą towary i usługi lub korzystały z usług pośredników. Na stanowiskach archeologicznych znaleziono różne przedmioty, które świadczą o istnieniu w przeszłości kwitnącej kultury kupieckiej. Przedmioty te pomogły historykom i antropologom w mapowaniu wczesnych krajów handlowych i określeniu zakresu kontaktów między różnymi społecznościami. Barter był jedną z głównych form handlu w tych wczesnych okresach. Kenia handlowała produktami rolnymi i hodowlanymi. Dzięki karawanom handlowym zaczęto prowadzić wymianę z odległymi terytoriami: kość słoniowa, sól i żelazo zaczęły być przedmiotem handlu.

Wykorzystanie muszli kauri, tekstyliów, drutu i koralików w głębi kraju jako waluty zapewniło tworzenie kluczowego składnika pieniądza we wczesnych okresach. Był to rozwój systemu handlu barterowego, który miał już problemy z różnicowaniem. Takie waluty były prekursorami walut formalnych, były łatwe w przenoszeniu i udostępnianiu, a ich użyteczność (kojarzona głównie z biżuterią) zapewniała szerokie zastosowanie. W 1902 wprowadzono pół centa.moneta zastępująca kauri (nsimbi), która była używana w Ugandzie.

Banknoty i monety

Wczesne wykorzystanie kenijskich pieniędzy rozpoczęło się pod wpływem Arabów, którzy byli jednymi z pierwszych, którzy używali tej waluty. W Maskacie używali srebrnej monety zwanej Marią Teresą Talar, wybitej w Austrii w 1741 roku. W latach 60. XIX wieku żaglowce ze Stanów Zjednoczonych zaczęły odwiedzać Zanzibar, w wyniku czego jako środka płatniczego używano nie tylko szorstkiego materiału (merikani), ale także srebrnego dolara amerykańskiego.

Mniej więcej w tym samym okresie srebrna rupia bita przez Brytyjską Kompanię Wschodnioindyjską (1600-1858) była coraz częściej używana wzdłuż wybrzeża Oceanu Indyjskiego. Te dwie srebrne monety były tej samej jakości, ale różnej wagi, więc kurs wymiany został określony na podstawie ilości srebra w każdej z nich.

Imperial British Company w Afryce Wschodniej (IBEA) otrzymał koncesje handlowe na terenie dzisiejszej Kenii. Potem zaczęli używać rupii, pice i annas jako waluty regionu.

Jednak IBEA zbankrutowała, powodując, że Ministerstwo Spraw Zagranicznych przejęło odpowiedzialność za ten obszar. Nadal bito i używano paise miedzi. Rupie indyjskie i niektóre małe srebrne monety były nadal w użyciu i dlatego można je było łatwo wymieniać na równoważne monety indyjskie o tym samym nominale (w zależności od wagi i przydatności).

Po I wojnie światowej w grudniu 1919 r. Podjęto decyzję o zastąpieniu Mombasa Currency Board przez London East Africa Currency Board (EACB). Zakładano wprowadzenie nowych monet dla Afryki Wschodniej. Jednocześnie uznano za stosowne zmienić walutę z rupii i centów na walutę wymienialną na funta szterlinga, tym samym zrywając więzi z Indiami i pośrednio zmniejszając siłę gospodarczą społeczności azjatyckiej.

Nowo utworzony EACB wprowadził walutę pośrednią dla Kenii i dwóch innych krajów, opartą na angielskim florenach, z myślą, że ułatwi to przejście z rupii na szylinga. Floren był tej samej wielkości i kształtu co rupia i tej samej jakości co srebro. Był to krok w kierunku pojawienia się szylinga kenijskiego. Ta jednostka monetarna była wymienna z funtem. Dwadzieścia szylingów wymieniono za jednego funta, a ostatecznie w obiegu pozostały tylko szylingi i centy.

Wygląd własnych pieniędzy

Po uzyskaniu niepodległości terytoriów Afryki Wschodniej po 1962 r. EACB zaprzestał wydawania banknotów z wizerunkiem monarchy i usunął jego nazwę z monet. EACB zdecydował o wprowadzeniu do dystrybucji w regionie tzw. walut pośrednich.

Ze względu na obraz na banknotach Jeziora Wiktorii ta pośrednia waluta została nazwana „Jeziorem”. Jego wizerunki znajdowały się na banknotach o nominałach 5, 10, 20 i 100 szylingów. Został wydrukowany na wszystkich banknotach, a samo jezioro było wspólnym terytorium dla trzech krajów. Po raz pierwszy na kenijskiej walucie pojawiły się napisy suahili, ale zachowano napisy arabskie.

Wraz z utworzeniem oddzielnych banków centralnych dlatrzy kraje Afryki Wschodniej, Kenia zaczęła drukować i bić własną walutę na mocy mandatu udzielonego Centralnemu Bankowi Kenii na mocy Ustawy o Centralnym Banku Kenii. Banknoty Banku Centralnego Kenii zostały zalegalizowane na mocy ustawy nr 252 z 1966 r. z dnia 1 lipca 1966 r. Monety zostały wyemitowane w kwietniu 1967 roku. Banknoty EACB przestały być prawnym środkiem płatniczym we wrześniu 1967, a monety EACB wyszły z obiegu w kwietniu 1969.

Kenii banknoty były pierwotnie emitowane w nominałach 5, 10, 20, 50 i 100 szylingów, wszystkie z portretem pierwszego prezydenta Kenii, Mzee Jomo Kenyatta, na awersie i różnych scenach działalności gospodarczej w Kenii na druga strona. Te notatki jako pierwsze używały podwójnego tytułu Banki Kuu ya Kenya i Central Bank of Kenya.

10 kwietnia 1967 r. wyemitowano nowe kenijskie monety walutowe o nominałach 5 centów, 10 centów, 25 centów, 50 centów i 1 szyling. Monety zostały wybite przez Mennicę Królewską i są wykonane ze stopu miedziowo-niklowego. Podobnie jak banknoty, awers przedstawia portret ojca założyciela Kenii, Mzee Jomo Kenyatty.

Wydania specjalne

Aby zaznaczyć niektóre krajowe i centralne wydarzenia bankowe, Centralny Bank Kenii emituje specjalne pamiątkowe pieniądze. Są one ograniczone w liczbie i są specjalnie drukowane lub wybijane na cześć wydarzenia lub osoby. Dzięki tej funkcji i wykorzystaniu szlachetnych materiałów, takich jak złoto czy srebro, te pieniądzesą unikalne i poszukiwane przez numizmatyków.

Nowoczesne pieniądze

Obecną walutą w Kenii jest szyling kenijski (KES), który dzieli się na 100 centów (c). Monety używane obecnie do handlu są dostępne w 50 c i 1 Shs, 5 Shs, 10 Shs, 20 Shs i 40 Shs.

Banknoty są dostępne w 50 szyskach, 100 szyszkach, 200 szyszkach, 500 szyskach i 1000 szyszkach.

Kurs wymiany Kenii w stosunku do dolara wynosi 1000 KES=9,866 USD.