Dolar nowozelandzki. Historia waluty

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Dolar nowozelandzki jest jednostką monetarną, która jest prawnie ustanowionym instrumentem płatniczym w wielu stanach i terytoriach jednocześnie. Należą do nich Nowa Zelandia, Wyspy Cooka, Tokelau, Niue i Pitcairn. Zgodnie z przyjętą międzynarodową normą ISO 4217 dolarowi nowozelandzkiemu przypisuje się oznaczenie cyfrowe 554 oraz literę NZD. Ponadto używany jest oficjalnie przyjęty skrót banknotu NZ$, który znajduje się przed wpisaniem kwoty.

Historia waluty

Użycie dolara nowozelandzkiego jako waluty sięga 1967 roku. Wtedy to został wprowadzony do obiegu. Początkowo stosunek nowej waluty do funta nowozelandzkiego, który był używany w operacjach handlowych do 1967 r., wynosił jeden do dwóch. Można by powiedzieć, że dolar nowozelandzki jest sprzedawany w ilości, która jest tylko nieznacznie gorsza w tym wskaźniku od jego kolegi z Australii. Sprzyja temu duża aktywność Nowej Zelandii na rynkach światowych, a także ścisła współpraca państwa w sferze handlowej i politycznej z wieloma krajami reszty świata. Ponadto na popyt i notowania dolara nowozelandzkiego duży wpływ majest dostarczana przez koniunkturę rolno-surowcową.

Nowa Zelandia przez większość swojej historii w sferze monetarnej i towarowej zależała od swojej metropolii Wielkiej Brytanii, a zatem od strategii walutowej, najpierw Mennicy Królewskiej, a następnie Banku Anglii. Dopiero od połowy XIX wieku na wyspach rozpoczął się proces uzyskiwania niepodległości i możliwości samorządności. Jednak dopiero w 1907 r. pojawiła się kwestia wprowadzenia własnej waluty. Był to funt nowozelandzki, który został wprowadzony do obiegu zamiast funta brytyjskiego i monet australijskich. Podobna polityka monetarna trwała 60 lat, kiedy kierownictwo kraju zdecydowało się na przejście na użycie dolara nowozelandzkiego. Nowa waluta nie była poparta walutą brytyjską. Dodatkowo wprowadzono system dziesiętny.

Emisja. Nominały walut

Dzisiaj istnieją nominały 5, 10, 20, 50 i 100 dolarów. Ponadto dolar nowozelandzki jest używany w obiegu w postaci monet o nominałach 1 i 2 dolary, a także 10, 20 i 50 centów. Bank Rezerw Nowej Zelandii ma prawo do wprowadzania do obiegu waluty nowozelandzkiej. Ciekawostką jest to, że od 1999 roku banknoty wydawane są nie na papierze, ale na bazie polipropylenu. To znaczy w taki sam sposób, jak w Australii. Technologia ta pozwala na zwiększenie trwałości banknotów i zabezpieczenie ich przed uszkodzeniami o innym charakterze.

Projektowanie banknotów i monet

Głównym symbolem stanu Nowa Zelandia jest ptak kiwi, który jest szeroko reprezentowany na banknotach i monetach. Jednocześnie prawie wszystkie monety wykonane są z wydrukowanym portretem królowej Wielkiej Brytanii Elżbiety II. Wynika to z faktu, że formą rządu w Nowej Zelandii jest monarchia parlamentarna. Należałoby powiedzieć, że dolar nowozelandzki ma bardzo piękny wygląd, który słusznie nazywany jest jedną z najbardziej atrakcyjnych istniejących walut. Ponadto jest bardzo pouczający i zawiera prezentacje bogatej kultury i przyrody kraju. Należy również podkreślić, że podobnie jak na banknotach dolarowych australijskich, banknoty nowozelandzkie przedstawiają portrety postaci kulturalnych i historycznych, które miały istotny wpływ na powstanie i rozwój młodego państwa i narodu.

Kurs wymiany dolara nowozelandzkiego

Należy zauważyć, że banknoty narodu wyspiarskiego są jedną z pierwszych światowych walut bez ściśle ustalonego kursu wymiany. Początkowo największy wpływ na notowanie jednostki pieniężnej miał dolar amerykański. Z jednej strony wynikało to z bliskiej współpracy handlowej i gospodarczej obu krajów, z drugiej zaś z zapożyczenia zasad zarządzania i metod rozwoju przemysłowego ze Stanów Zjednoczonych. Do tej pory kurs dolara nowozelandzkiego zależy przede wszystkim od proporcji eksportu w rolnictwie, rybołówstwie i przemyśleprzetwórstwo owoców morza. Ponadto takie sektory gospodarki jak leśnictwo i przemysł drzewny mają istotny wpływ na walutę krajową. Głównymi partnerami handlowymi Nowej Zelandii są Australia, Stany Zjednoczone, Japonia i Chiny. Warto podkreślić, że ok. 70% eksportu realizowane jest zgodnie z porozumieniami zawartymi w ramach Współpracy Gospodarczej Azji i Pacyfiku. Wynika to z porozumień o potrzebie rozwoju regionu. Kurs dolara nowozelandzkiego do rubla wynosi około 0,02 do 1.

Cechy kształtowania wartości waluty Nowej Zelandii

Jednocześnie zagraniczna działalność gospodarcza rządu Nowej Zelandii ma na celu nie tylko rozwój relacji z APEC. Wraz ze współpracą z krajami regionu Pacyfiku państwo buduje wzajemnie korzystne więzi z Unią Europejską i Bliskim Wschodem. Główny nacisk kładziony jest na zwiększenie wolumenu dostaw eksportowych do tych państw i stowarzyszeń. Należy zauważyć, że ze względu na wysoko rozwinięty przemysł wydobywczy Nowej Zelandii, kraj ten jest wystarczająco zaopatrzony w surowce i zasoby energetyczne. Istnieje potrzeba importu ropy, której wydobycie z roku na rok maleje. Pod każdym innym względem Nowa Zelandia jest krajem samowystarczalnym. Dochody z eksportu lokalnych producentów są praktycznie niezależne od światowych cen ropy, więc dolar nowozelandzki ma stabilną pozycję w stosunku do rubla.

Biorąc pod uwagę powyższe cechy gospodarki i gospodarki narodowej Nowej Zelandii, a także koncentrację kraju na eksporcieproduktów, można z dużym prawdopodobieństwem przewidzieć w krótkim okresie kurs wymiany dolara nowozelandzkiego względem głównych walut światowych. Przede wszystkim na notowania krajowej waluty Nowej Zelandii na światowych rynkach finansowych ma wpływ sytuacja na rynku rolnym oraz warunki pogodowe w regionie.

Pamiątkowe monety Nowej Zelandii

Na zakończenie należy zauważyć, że dziś na rynku numizmatycznym prezentowane są pamiątkowe monety wyemitowane przez Bank Rezerw Nowej Zelandii. Gdzie kupić dolara nowozelandzkiego do swojej kolekcji? Dziś nie jest trudno znaleźć takie monety. Srebrnego dolara nowozelandzkiego można kupić na przykład w rosyjskim banku oszczędnościowym.