Czarna lista rosyjskich banków

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

W ciągu ostatnich sześciu miesięcy rosyjska społeczność bankowa była w gorączce: jednym z głównych tematów dyskusji były banki znajdujące się na czarnej liście. Czym jest ta lista i co grozi organizacji wpadnięciem na tego typu listy?

Pierwsza czarna lista banków pojawiła się prawie 10 lat temu, a mianowicie latem 2004 roku. Następnie Bank Centralny przeprowadził jedną ze swoich pierwszych globalnych kampanii, aby „oczyścić” krajową bankowość z pozbawionych skrupułów graczy. Internetowe czarne listy podsycały wzajemną nieufność na rynku pożyczek międzybankowych, powodując utratę płynności przez kilka małych i średnich banków. W rezultacie kilka organizacji straciło licencje, ale regulatorowi udało się utrzymać sytuację pod kontrolą i zapobiec lawinie bankructw.

Fantasy

W połowie listopada 2013 r. miała miejsce pierwsza fala plotek i insynuacji na temat zrównoważonego rozwojuniektóre instytucje kredytowe. Szefowa Banku Centralnego Elvira Nabiullina we wszystkich wywiadach zaprzeczała takim informacjom i niezmordowanie powtarzała, że regulator nie sporządza żadnych list stop. Związek Banków Rosyjskich przyjął to samo stanowisko, odmawiając uznania istnienia czarnych list.

licencje.

Zima 2014: czas na zgubienie puszek

Przeprowadzone prace wyjaśniające dały pewne wyniki, ale większość Rosjan każdego ranka zaczynała od poszukiwania informacji o tym, które banki zostały umieszczone na czarnej liście dla bieżącej daty. Pomimo obecnego systemu gwarantowania depozytów, niektórzy deponenci zdecydowali się wycofać swoje oszczędności z potencjalnie problematycznych instytucji. Szefowie firm, które mają rachunki rozliczeniowe w bankach znajdujących się na replikowanych listach, również woleli wypłacić z nich środki.

Wkrótce wielu bankierów, pamiętając znane powiedzenie, że pieniądze kochają ciszę, całkowicie przestało komentować temat czarnych list. Jeśli dziennikarzom udało się uzyskać informacje na ten temat, było to bardzo skąpe i kontrowersyjne.

Ogólna retoryka ekspertów została zmniejszonado klasycznego wyrażenia: „Poczekaj i zobacz”. W szczególności sekretarz prasowy SMP-Banku Igor Iljuchin w rozmowie z portalem Bankir.ru powiedział, że osobiście ma 3 czarne listy, do których zalicza się m.in. organizację z licencją nr 1481, czyli, Sbierbank Rosja”.

Trochę o prawdziwości informacji

Należy zauważyć, że niektóre banki z czarnej listy faktycznie straciły później licencję. Jedna taka lista zawierająca 48 organizacji została upubliczniona 4 grudnia 2013 roku. Od tego momentu do końca I kwartału 2014 roku cofnięto licencje 12 bankom, które znalazły się na liście. Wśród „przedwcześnie zmarłych”:

• Grudzień 2013 – Project Finance Bank, Investbank, MAST-bank, Smolensky, Askold.
• Styczeń 2014 – „Mój Bank”.
• Luty 2014 – Link-Bank, Eurotrust.
• Marzec 2014 – Rosyjski Bank Ziemi, Monolit, Sovinkom, EnergoBusiness.

Tak więc informacja o złej sytuacji finansowej i możliwości cofnięcia licencji jednej czwartej instytucji kredytowych z czarnej listy potwierdziła się w zaledwie cztery miesiące. Możliwe, że wspomniana czarna lista banków rosyjskich została sporządzona na podstawie informacji poufnych, którymi dysponują jej autorzy. Możliwe, że to był wynikprzeprowadzenie dogłębnej analizy głównych wskaźników efektywności pięćdziesięciu krajowych instytucji kredytowych. W tym przypadku można jedynie podziwiać ilość wykonanej pracy i słuszność wyciągniętych wniosków.

Organizacja nadzoru nad działalnością banków…

Bank Centralny (w ramach ustawy federalnej nr 86-FZ) nadzoruje banki, ich politykę finansową i kredytową, a także monitoruje podejrzane działania organizacji i jej klientów. Zgodnie z wymogami regulatora wszystkie banki przesyłają raporty o transakcjach do Banku Centralnego i robią to terminowo i na bieżąco.

Bank Centralny regularnie sprawdza wszystkie instytucje kredytowe. Ponadto co najmniej raz na 3 lata przeprowadzany jest kompleksowy audyt dowolnego banku. W trakcie tego audytu dokładnie analizowana jest wielkość i struktura aktywów i pasywów instytucji kredytowej, specjalne współczynniki charakteryzujące jej stabilność. Oprócz kompleksowych, przeprowadzane są również kontrole tematyczne, które czasami odbywają się kilka razy w roku.

Oprócz nadzoru „Banku Centralnego”, „Rosfinmonitoring” – w ramach wypełniania wymogów ustawy 115-FZ – codziennie otrzymuje od banków dziesiątki tysięcy wiadomości o ich transakcjach, które mogą mieć wątpliwy charakter. Nie jest do końca jasne, w jakim celu wszystkie te stosy informacji są gromadzone, jeśli nie przyczynia się to dalej do przyjęcia odpowiednich środków przeciwko instytucjom kredytowym, które naruszają wymogi prawa.

…i jego wyniki

Jestopinia, że banki znajdujące się na czarnej liście z różnych powodów znajdują się pod specjalną kontrolą Banku Centralnego. Rzeczywiście, rzeczywista sytuacja finansowa poszczególnych banków jest dość przejrzysta i zrozumiała dla specjalistów regulatora. Jednocześnie w krótkim czasie nie da się tego zmienić w znaczący sposób. Całkiem możliwe, że na podstawie otrzymanych informacji bank centralny może sporządzić własną czarną listę banków, na której zwykle znajdują się organizacje, które muszą wzmocnić nadzór nad swoją działalnością.

Bank Centralny dysponuje całą gamą narzędzi, które pomagają poprawić wydajność instytucji kredytowej i zapobiec jej bankructwu, a cofnięcie licencji bankowej jest najbardziej ekstremalnym środkiem. Dlatego każdy taki przypadek jest defektem specjalistów departamentów terytorialnych Banku Centralnego.

W rezultacie głównymi przyczynami, które doprowadziły do cofnięcia licencji z większości banków, Bank Centralny nazywa dostarczanie fałszywych raportów, prowadzenie polityki kredytowej wysokiego ryzyka, a także ich nieprzestrzeganie z przepisami regulującymi ich działalność.

Przewidywalne działania nieprzewidywalnych deponentów

Należy zauważyć, że szeroko reklamowana czarna lista banków (2014) przyczyniła się do wzmocnienia nieuczciwej konkurencji. W szczególności pracownicy niektórych wiodących instytucji kredytowych namawiali swoich klientów do przelewania środków z banków rzekomo znajdujących się na listach do cofnięcia licencji.

Niechęć regulatora do odpowiedzi na pytanie, jak znaleźć czarną listę banków, a także brak wiarygodnych informacji o rzeczywistej sytuacji znajdujących się na niej instytucji kredytowych, doprowadziły do masowego transferu obywateli depozyty w bankach z udziałem państwa. W samym IV kwartale 2013 r. wolumen depozytów obywateli w Sbierbanku wzrósł o 7,8%, w VTB Bank o 4,7%.

Kryteria istotności

To, czy jakiś konkretny bank znajdował się na czarnej liście Banku Centralnego, czy też była to kolejna firma zainspirowana do oczyszczenia rynku z konkurencji, nie jest już tak ważne. Ale biała lista została już oficjalnie ogłoszona.

Pod koniec 2013 roku Bank Centralny opracował kryteria, według których będą wyznaczane tzw. banki systemowo ważne. Jako główne kryteria proponuje się rozważenie wielkości aktywów, aktywności na rynku międzybankowym (oddzielnie jako pożyczkodawca i pożyczkobiorca), a także wielkości prywatnych depozytów.

Na podstawie tych wskaźników obliczany jest „wynik uogólniający”, którego wartość pokazuje stopień znaczenia banku dla rosyjskiego systemu bankowego. Roczna lista będzie zawierać te instytucje kredytowe, których „wynik sumaryczny” przekracza 0,6.

Lista „Biała”

Głównymi pretendentami do miejsca na liście instytucji kredytowych o znaczeniu systemowym będą banki państwowe: Sbierbank, WTB, Rosselchozbank, Gazprombank i inne. Lista może zawierać takie największe prywatnebanki takie jak Alfa-Bank, Promsvyazbank, NOMOS Bank, Bank of Moscow. Oczywiście bycie na „białej” liście ułatwia instytucjom kredytowym dostęp do zasobów państwowych, w szczególności otrzymywanie pożyczek z Banku Centralnego oraz udział w aukcjach prawa do przechowywania depozytów przedsiębiorstw państwowych i korporacji państwowych.

Z drugiej strony wejście na taką listę oznacza zwiększenie uwagi regulatora na działania prowadzone przez organizacje. Istnieje opinia, że niektóre banki prywatne będą wolały nieco ograniczyć działalność gospodarczą, aby uniknąć zbytniej uwagi Banku Centralnego.

Nowe wymagania dotyczące wiarygodności banków pracujących z funduszami publicznymi

Pod koniec marca br. okazało się, że Ministerstwo Finansów i rząd Federacji Rosyjskiej zamierzają zrewidować listę banków, w których korporacje państwowe będą mogły w przyszłości lokować swoje środki. Zgodnie z projektem opracowanym przez Bank Rosji, państwowe spółki będą mogły tymczasowo ulokować darmowe pieniądze tylko w tych organizacjach, których długoterminowy rating wyniesie co najmniej BBB (wg Fitch lub Standard &Poor's) lub Baa3 (wg. do Moody's) zgodnie z warunkami złożonych depozytów.

Rosyjscy bankierzy zareagowali na tę innowację bez większego entuzjazmu, widząc w niej kolejną firmę dążącą do dodania instytucji kredytowych do nieoficjalnej czarnej listy banków, które z jakiegoś powodu nie mają ocen tych agencji. Ogólną opinię środowiska bankowego wyraził w rozmowie z gazetą Izwiestia przedstawiciel FBK RomanKrólewca. Według niego pomysł lokowania funduszy państwowych w wiarygodnych bankach jest generalnie słuszny i słuszny, ale stosowanie ratingów międzynarodowych jako głównego kryterium oceny jest w dużej mierze dyskusyjne.

Funkcje oceny

Długoterminowe agencje ratingowe, które tworzą „wielką trójkę”, mają tylko 78 banków krajowych. Ponadto ratingi międzynarodowe są w dużej mierze subiektywne, w większym stopniu uwzględniają sytuację w polityce zagranicznej, a nie rzeczywisty stan instytucji kredytowej. Agencje – pod presją niektórych struktur zachodnich – mogą w każdej chwili wycofać swoje ratingi, co będzie wiązało się ze znacznymi trudnościami dla rosyjskich banków uczestniczących w programach państwowych.

Planowane zaostrzenie wymogów dotyczących ratingów instytucji kredytowych powinno doprowadzić do około półtorakrotnego zmniejszenia liczby uczestników aukcji depozytów. Według niektórych szacunków ekspertów, do takich aukcji zostanie dopuszczonych docelowo około trzydziestu banków. Oczywiste jest, że organizacje, które wypadły z walki o zasoby państwowe, automatycznie sporządzą nową „Czarną listę banków-2014”.

Co dalej?

W drugim kwartale 2014 r., zgodnie z prognozami ekspertów, tempo „czyszczenia” rynku bankowego nieco zwolni, ale prace nad identyfikacją problematycznych organizacji będą kontynuowane. Na przykład 17 kwietnia kolejne dwa banki regionalne straciły licencje: dagestański „Kaspiy” i baszkirski „AF Bank”. Należy zauważyć, że te instytucje kredytowe nie zostały uwzględnione wna czarną listę banków, ponieważ zajmowały dolne linie w ratingach, a ich główne problemy zaczęły się dopiero w 2014 roku. Według niektórych szacunków ekspertów około pięćdziesięciu banków straci licencje w 2014 roku.