Polityka wolnego handlu - co to jest? Plusy i minusy polityki wolnego handlu

2025 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2025-01-24 13:23

Rozważenie niektórych teorii z zakresu handlu międzynarodowego umożliwiło określenie przyczyn wzajemnej wymiany handlowej krajów. Jednak równie ważną kwestią jest wybór przez państwa określonego rodzaju międzynarodowej polityki handlowej.

Na podstawie aspektów teoretycznych można wyróżnić politykę protekcjonizmu i wolnego handlu. Są to dwa główne rodzaje handlu międzynarodowego, które przyczyniają się do uzyskania pozytywnych wyników dla gospodarki państwa. Przyjrzyjmy się bliżej każdemu z nich.

Definicja wolnego handlu

Wolny handel to polityka, w której państwo musi powstrzymywać się od ingerowania w handel zagraniczny. Dzięki takiemu zachowaniu kraj rozwija handel międzynarodowy pod wpływem podaży i popytu. Jest inna nazwa wolnego handlu. Jest to polityka wolnego handlu, która w jak największym stopniu powinna odpowiadać interesom każdego państwa, co prowadzi do osiągnięcia maksymalnych wielkości produkcji dla każdej ze stron handlowych.

Definicjaprotekcjonizm

Znany jest jednak inny rodzaj międzynarodowej polityki handlowej - protekcjonizm. W tym przypadku rynek krajowy jest chroniony przed zagraniczną konkurencją za pomocą taryf celnych, a także pozataryfowych mechanizmów regulacyjnych.

Wśród zwolenników wolnego handlu i protekcjonizmu toczy się nieustanna debata na temat stosowności wdrożenia takiej lub innej z tych polityk. Każda ze stron sporu przedstawia określone argumenty na poparcie swojego stanowiska.

Bezpłatny handel: plusy i minusy

Ten rodzaj polityki dowodzi, że jakakolwiek ingerencja państwa w powstały handel międzypaństwowy jest ekonomicznie szkodliwa.

Argumentem wolnego handlu jest zastosowanie ogólnej tezy teoretycznej opartej na porównaniu kosztów produkcji, dzięki czemu gospodarka światowa osiąga racjonalną alokację zasobów i wysoki standard życia. Technologia produkcji i struktura zasobów w każdym kraju mają swoje własne cechy, które determinują różnice w krajowych kosztach produkcji różnych produktów i zasobów, co powoduje specjalizację w dziedzinie podziału pracy na arenie międzynarodowej. Są tam również przydzielane tańsze i lepszej jakości zasoby i produkty.

Przy tych wszystkich pozytywnych aspektach wolnego handlu następujące cechy nie należą do zalet wolnego handlu. Ponieważ ludność może bardziej preferować importowane odpowiedniki od towarów krajowychwysoka jakość, to rosyjscy producenci zmniejszą swoją produkcję, a następnie zwolnią pracowników. Fakt ten doprowadzi do zmniejszenia wpływów podatkowych do budżetu państwa. Istnieje również możliwość, że państwo stanie się bardziej zależne od towarów wyprodukowanych z zagranicy, których ceny wzrosną i większość ludności nie będzie już mogła ich kupować. Najlepszym rezultatem wolnego handlu jest zachęcanie producentów do ulepszania swoich produktów przy jednoczesnej redukcji kosztów. Fakt ten doprowadzi do obniżenia cen gotowych produktów.

Inne argumenty za wolnym handlem

Istnieją inne fakty, które świadczą o korzyściach płynących z korzystania z wolnego handlu. Oto argumenty:

- wzrost konkurencji na krajowym rynku państw poprzez przyciągnięcie dostawców zewnętrznych, co znacznie ogranicza monopol lokalnych producentów;

- stymulowanie aktywności gospodarczej krajowych producentów, którzy zmuszeni są do walki z zagraniczną konkurencją o kupców;

- rozszerzenie wyboru dla kupujących, którzy mają możliwość porównania ceny i jakości produktów zagranicznych i krajowych.

Argumenty za protekcjonizmem

Konieczne jest podkreślenie następujących głównych punktów:

- w interesie bezpieczeństwa narodowego istnieje potrzeba samowystarczalności gospodarki w głównych strategicznych sektorach, przez co nie jest to dozwoloneuzależnienie żywnościowe i surowcowe od innych państw poprzez zapewnienie ochrony produkcji krajowej przed dostawcami zagranicznymi;

- potrzeba zachowania miejsc pracy z ich późniejszym wzrostem;

- potrzeba wsparcia krajowego popytu na produkty krajowych producentów, a nie ich zagranicznych odpowiedników;

- zapewnienie stabilności gospodarczej poprzez dywersyfikację ze względu na wysokie ryzyko różnych wahań koniunktury w gospodarce światowej przy wąskiej specjalizacji gospodarki krajowej;

- potrzeba ochrony nowych sektorów rosyjskiej gospodarki, niezdolnych do konkurowania z podobnymi zagranicznymi producentami bez wsparcia państwa;

- tworzenie korzystnych warunków do doskonalenia niektórych branż kosztem zysków, które można uzyskać poprzez wzrost cen po wprowadzeniu ceł.

Historia wolnego handlu za granicą

Czym jest wolny handel widać na przykładzie zarządzania w XIX wieku w Anglii. W tym czasie swoboda handlu przejawiała się całkowitym zwolnieniem z różnych ceł towarów importowanych i eksportowanych z Anglii. Jednocześnie, dzięki bezcłowej sprzedaży swoich produktów, a także importowi tanich importowanych surowców i żywności, Anglia była w stanie w tym okresie dość skutecznie osiągnąć wysokie wyniki na swoim rynku krajowym.

Anglia w latach 60. XIX wieku na zasadzie wzajemnej przychylności byłypodpisano umowy dwustronne z Belgią, Francją, Włochami, Szwecją i Austrią. Na szczególną uwagę zasługuje traktat anglo-francuski (1860). Na pierwszy rzut oka umowa ta byłaby bardziej korzystna dla Francji, ponieważ to Anglia znosi wszystkie cła na jedwab i ulgi francuskiej produkcji, a Francja tylko obniża cła na angielski węgiel, maszyny i wełnę. Jednak towary brytyjskie, pomimo częściowego nałożenia ceł, kosztowały o rząd wielkości tańsze i dlatego zalały rynek francuski. W ten sposób polityka wolnego handlu pomogła utrzymać dominującą pozycję Anglii na rynku światowym.

Przykłady wykorzystania polityki wolnego handlu w Rosji

Polityka wolnego handlu była stosowana w różnych okresach rozwoju gospodarczego Rosji. Nie wchodząc wystarczająco głęboko, przejdźmy do ekonomii XX wieku. Tak więc w latach 80. rynek rosyjski charakteryzował się niedoborem absolutnie wszystkich towarów konsumpcyjnych. Jednocześnie ceny były dość niskie, a kolejki spore. Rok 1992 to zniesienie monopolu państwa w sferze handlu zagranicznego, co było warunkiem szybkiego napływu towarów zagranicznych na rynek krajowy. Handel zaczął się aktywnie rozwijać, powstała warstwa przedsiębiorców, zwana „shuttle traderami”. Sprowadzali głównie tanie towary z Chin i Turcji, które od razu sprzedawano na ulicach w pobliżu rynków i sklepów.

Aktualny stan gospodarki rosyjskiej

Dzisiaj ten etapminął, a kupujący miał wybór - kupić towary produkcji krajowej lub importowanej. Doskonałym tego przykładem jest rynek spożywczy. Na przykład rosyjskie produkty mają wiele zalet, takich jak naturalność, świeżość i brak różnych szkodliwych dodatków. Ma jednak cenę nieco wyższą niż jego zagraniczny odpowiednik. Tak i wygląda trochę gorzej niż produkty zagraniczne.