Francja: monety z różnych okresów historycznych

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Na kształtowanie się i rozwój systemu monetarnego Francji istotny wpływ miała specyfika historycznego procesu kształtowania się tego państwa. Do połowy XIV wieku kraj ten nie posiadał własnych banknotów, a w obiegu używano rzymskich złotych denarów. Francja, której monety są prezentowane w tym materiale, powstała jako republika w XVIII wieku.

Stare francuskie monety

Po upadku Cesarstwa Rzymskiego w V wieku naszej ery i pojawieniu się Franków na mapie państwa, rzymskie banknoty stopniowo tracą swoją dominującą pozycję. Powodem tego było znaczne zużycie tych monet. Na terytorium państwa francuskiego zaczynają bić własne banknoty. Początkowo do obiegu weszły tylko monety srebrne, ale z czasem złote. Liczenie banknotów we Francji pojawiło się w wyniku reformy przeprowadzonej przez króla Karola Wielkiego. Nazywano je livres, sous lub denarii. Należałoby powiedzieć, że monarchowie frankońscy próbowali robić monetybanknoty scentralizowane. Jednak z biegiem czasu królewska emisja pieniędzy spada, a lokalni władcy zaczynają tworzyć własne monety.

Średniowieczne monety Francji

Wraz z wybuchem wojny stuletniej w 1360 roku we Francji pojawiły się pierwsze ogólnokrajowe jednostki monetarne. Nowe znaki nazwano Frankami i zawierały wizerunek króla z łacińską frazą FRANCORUM REX, która została przetłumaczona tylko jako „król Franków”. Karol V rozpoczął proces produkcji monet z nadrukowanym na nich pełnometrażowym wizerunkiem monarchy. Takie banknoty nazywane są „frankiem pieszym”.

Złote monety powstawały do połowy XV wieku. Za panowania króla Ludwika XI franka zastąpiono ecu. Niemniej jednak od 1575 do 1586. Do obiegu wprowadzono srebrne franki o masie 14 188 gramów. Wybicie tych srebrnych monet z 833. próby przez średniowieczne miasta francuskie było prowadzone i podlegało kontroli do 1642 roku. Wraz z tym przedstawiciele klasy arystokratycznej również dorobili się własnych pieniędzy, co zostało uznane przez Francję. Monety w obiegu na terytoriach kontrolowanych przez Anglię nosiły nazwę „anglo-gaulish”.

Monety z XVII-XIX wieku

W połowie XVII wieku ecu wybijane ze srebra wyszło na pierwszy plan w państwowym systemie monetarnym. Nieco później Francja przestawiła się na porządek dziesiętny. Tak więc 1 frank składał się z 10 desimów lub 100 centymów. Monety francuskie - frank o wadze 5 gramów - zawierały w swoim składzie 4,5 grama czystego srebra. Oprócz,Wybito ¼, ½, 1, 2 i 5 franków. Nieco później do tych monet dodano złote franki o nominałach pięć, dziesięć, dwadzieścia, czterdzieści, pięćdziesiąt i sto. W okresie I Rzeczypospolitej, zgodnie z ustawą z 15 sierpnia 1795 r., frank stał się oficjalną walutą państwową.

Będę na marginesie powiedzieć, że takie zjawisko jak bimetalizm było wykorzystywane nie tylko przez Francję przez prawie cały następny wiek. Monety ze złota i srebra były wówczas głównym instrumentem płatniczym w krajach należących do Łacińskiej Unii Monetarnej. W tamtych czasach stosunek „kursu wymiany” złotego i srebrnego pieniądza wynosił 15,5 do 1. Ponadto do obiegu wprowadzono papierowe banknoty. To prawda, dosłownie w ciągu trzech lat franki te straciły na wartości, a twarda waluta w końcu uzyskała status głównej na poziomie państwowym.

Nowoczesne francuskie monety

Po zakończeniu II wojny światowej pojawił się silny trend w kierunku różnych prób poprawy i rozwoju gospodarek krajów europejskich. Francja nie była wyjątkiem. Monety stopniowo ustępują innym środkom płatniczym, co było wynikiem realizacji pewnej polityki pieniężnej kierownictwa kraju. Aby okiełznać inflację, postanowiono przejść na system monetarny oparty na kredytach papierowych. Od tego czasu liczba papierowych banknotów i monet stale spada. Jednocześnie udział depozytów na żądanie i tworzyw sztucznychkarta.

I już w 2002 roku frank francuski został całkowicie wycofany z obiegu. Została zastąpiona walutą zjednoczonej Europy - euro.