Indie, Kudankulam (NPP): opis, historia i cechy

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Elektrownia jądrowa Kudankulam (Indie), której pierwszy blok został oddany do komercyjnej eksploatacji 31 grudnia 2013 r., jest projektowana i budowana od 26 lat i przetrwała siedmiomiesięczną blokadę protestujących, by stać się największą elektrownią jądrową elektrownia w kraju.

Rejestruj długoterminową budowę

Istnieją projekty elektrowni jądrowych, które ciągną się w nieskończoność, a elektrownia jądrowa Kudankulam jest najlepszym przykładem jednego z nich. Więc dlaczego dostała palmę? Warto to zrobić choćby ze względu na ilość problemów, które stacja zdołała przezwyciężyć. Budowa pierwszego bloku energetycznego rozpoczęła się w 1988 roku, ale projekt przetrwał upadek Związku Radzieckiego, sankcje międzynarodowe, niekończące się przeszkody prawne i lokalne protesty, które czasami przeradzały się w zamieszki. Kudankulam to elektrownia atomowa słynąca z tego, że jest pierwszym nowoczesnym reaktorem zbudowanym w Indiach przy użyciu zagranicznej technologii.

Od 1974 roku, kiedy bomba atomowa była testowana w kraju, do 2008 roku Indie były wyłączone z międzynarodowego handlu technologią jądrową na mocy Traktatu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, którego nie były stroną. Testy doprowadziłydo utworzenia Nuclear Suppliers Group (NSG), wielonarodowego organu obejmującego większość światowych potęg jądrowych, który został stworzony w celu kontrolowania międzynarodowego handlu technologią jądrową, zarówno wojskową, jak i cywilną.

Głód energii

W kontekście zakazu pomocy zagranicznej Indie zostały zmuszone do wykorzystania zdobyczy rodzimej energetyki jądrowej. Wyjątkiem były dwa bloki energetyczne w Tarapur, zbudowane przez General Electric w 1969 roku i dwa kolejne CANDU w Radżastanie, których budowę rozpoczęto na początku lat 70-tych. Obie elektrownie jądrowe działały na uranie importowanym pod kontrolą Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA).

16 inne reaktory w Indiach zostały opracowane we własnym zakresie i zasilane ciężką wodą. Ograniczone rezerwy uranu w kraju stały się źródłem ciągłych problemów z zaopatrzeniem w paliwo lokalnych elektrowni jądrowych. Konieczne było opracowanie technologii przerobu paliwa, a także wdrożenie długoterminowego planu wykorzystania dużych zasobów toru – około 13% znanych złóż tego pierwiastka znajduje się w Indiach.

Trudności w rozwoju energetyki jądrowej (wszystkie reaktory w kraju mają moc 202 MW lub mniej) zmusiły jej przywódców do poszukiwania sposobów obejścia międzynarodowych sankcji. Jedna z takich inicjatyw zaowocowała Kudankulam.

Nieszczęsny projekt

W listopadzie 1988 r. premier Rajiv Gandhi i Michaił Gorbaczow podpisali umowę na budowę „pod klucz” dwóch bloków jądrowychw Tamil Nadu przy użyciu radzieckiego reaktora WWER. ZSRR miał wybudować stację i zaopatrzyć ją w paliwo, które będzie zwracane po pokoleniu.

Ale projekt napotkał geopolityczne przeszkody, gdy ZSRR zaczął pękać w szwach już w 1988 roku. W następnym roku kraje Europy Wschodniej pod dominacją sowiecką zapewniły sobie niepodległość, aw 1991 r. upadł sam Związek Radziecki. Chociaż Federacja Rosyjska przejęła zobowiązania ZSRR wynikające z umowy w sprawie elektrowni jądrowej Kudankulam, kryzys gospodarczy, który ogarnął Rosję w latach 90., w latach 1990-1995 zmniejszył jej gospodarkę o 50%, co oznaczało niemożność kontynuowania projektu. Spór między Rosją a Indiami o to spowodował dalsze opóźnienia w projekcie. Renegocjacja kontraktu NSG w 1992 roku wprowadziła dalsze problemy, ponieważ USA argumentowały, że projekt nie jest zgodny z nowymi zasadami. W tamtym czasie różni indyjscy urzędnicy nazywali go martwo urodzonym.

Drugi wiatr

Ale projekt elektrowni jądrowej Kudankulam w Indiach powstał z popiołów w najbardziej nieoczekiwanych okolicznościach. Napięcia z Pakistanem w 1998 roku doprowadziły do serii prób nuklearnych, które doprowadziły do powszechnego potępienia i sankcji na arenie międzynarodowej.

Niemniej jednak w ciągu miesiąca Rosja zdecydowała się ożywić projekt nową umową podpisaną w czerwcu 1998 roku. Rozporządzenie o rozbudowie elektrowni jądrowej Kudankulam przewidywało zaprojektowanie i budowę rosyjskiego przedsiębiorstwa państwowego”. Atomstroyexport dwóch 1000 MW reaktorów lekkowodnych VVER-1000 oraz indyjskiej firmy Nuclear Power Corp. (NPCI) została wyznaczona rola obserwatora postępu prac. Transakcja została wyceniona na 2,8 miliarda dolarów, a Rosja udzieliła długoterminowej pożyczki w wysokości 64,16 miliarda rupii. Nowa umowa dała również Indiom prawo do ponownego przetwarzania wypalonego paliwa, jeśli Atomstroyexport zapewni taką możliwość.

Szybki start

Budowa, prowadzona przez największą indyjską firmę Larsen & Toubro, rozpoczęła się w marcu 2002 roku. W przeciwieństwie do podobnych projektów Atomstroyexport, na miejscu obecnych było tylko kilku rosyjskich inżynierów. Prawie wszystkie prace zostały wykonane przez lokalne firmy i specjalistów. Wczesne sygnały wskazywały, że obiekt zostanie ukończony przed terminem w grudniu 2007 roku. Budowa trwała w tym tempie do 2004 roku. Aby wesprzeć go i ułatwić dostawę ciężkich komponentów, na początku 2004 r. w pobliżu zbudowano port, który umożliwił sprowadzanie dużego sprzętu bezpośrednio barką ze statków zakotwiczonych w pobliżu.

Ale nie można było utrzymać szybkiego tempa.

Wiele przeszkód

Pierwsze problemy zaczęły się od opóźnień w dostawach sprzętu i komponentów z Rosji, a także problemów związanych z dostarczonymi planami. Spowodowało to spowolnienie budowy i ostatecznie roczne opóźnienie. Zakończono największą budowę pierwszego bloku energetycznegow 2010 r., aw lipcu rozpoczęto testy z załadunkiem fikcyjnego paliwa. Wkrótce potem projekt napotkał inne, poważniejsze przeszkody - dosłownie.

Pomimo powszechnych niedoborów energii w Tamil Nadu, sprzeciw wobec budowy zaczął narastać, gdy zbliżała się do końca. Ludowy Ruch Przeciw Energii Jądrowej (PMANE), koalicja lokalnych mieszkańców wsi i rybaków, rozpoczęła kampanię przeciwko elektrowni w 2011 roku po marcowej katastrofie w elektrowni jądrowej Fukushima-1 w Japonii. Linia brzegowa Tamil Nadu została dotknięta tsunami na Oceanie Indyjskim w 2004 roku, wzbudzając obawy przed kolejną katastrofą w Japonii.

Blokowanie elektrowni jądrowych

We wrześniu, przed pierwszym planowanym na jesień tankowaniem i rozruchem w grudniu, rozpoczęło się blokowanie placu budowy. 22 września Gabinet Stanowy przyjął rezolucję nakazującą wstrzymanie wszelkich prac do czasu wyjaśnienia obaw dotyczących bezpieczeństwa zakładu.

Do marca przyszłego roku protestujący dopuszczali nie więcej niż 50 pracowników na zmianę, uniemożliwiając normalną pracę. Liczba demonstrantów sięgała niekiedy kilku tysięcy osób.

Uruchomienie pierwszego etapu

Protesty zostały osłabione przez kryzys energetyczny w stanie wiosną przyszłego roku, spowodowany brakiem 4 GW mocy. W obliczu groźby masowych wyłączeń, rząd zmienił poprzednią decyzję i wezwał do szybkiego uruchomienia elektrowni jądrowej Kudankulam. W grę wchodziła jednak elektrownia jądrowado sporu sądowego, pomimo orzeczenia Sądu Najwyższego z września 2012 r. odrzucającego blok ładowania paliwa jądrowego.

W tym samym czasie nasilały się protesty przeciwko stacji, czasami przeradzając się w gwałtowne, wymagające obecności tysięcy policjantów do ochrony stacji. Pozew przeciwko zakładowi zakończył się dopiero w maju 2013 roku, kiedy Sąd Najwyższy ostatecznie zamknął sprawę. Jednak opóźnienia spowodowane protestami i problemami budowlanymi zwiększyły koszt projektu o 1 miliard dolarów.

Pierwszy rozruch bloku nr 1 miał miejsce w lipcu 2013 roku. Testy niskiego poboru mocy trwały przez kolejne miesiące, a 9 czerwca jednostka została doprowadzona do 100% mocy. Komercyjne wykorzystanie elektrowni jądrowej rozpoczęło się 21 grudnia 2014 r. Przeszkolono personel elektrowni jądrowej Kudankulam (Indie) przez Atomtechenergo.

Drugi gigawat

Drugi blok energetyczny EJ Kudankulam o mocy 1000 MW został uruchomiony 10 lipca 2016 r. Stał się 22. reaktorem jądrowym w Indiach i drugim wodą pod ciśnieniem.

Potem, w ciągu 45 dni, blok zaczął generować 400 MW energii elektrycznej i został podłączony do sieci w sierpniu. Produkcja energii elektrycznej będzie stopniowo wzrastać do 500, 750, 900 i 1000 MW. Wraz z dodaniem 1000 MW w fazie 2 do sieci południowej, moc elektrowni jądrowych Indii wzrośnie z obecnych 5780 MW do 6780 MW.

Według NPCIL pierwsze uruchomienie miało miejsce po potwierdzeniu, że wydajność systemu spełnia wszystkie kryteria i wymagania wynikające z przepisów i regulacji Rady Regulacji Energii Atomowej (ERB).

NPCILzapewnia, że Kudankulam to elektrownia jądrowa, która wyróżnia się zaawansowanymi zabezpieczeniami, zgodnymi z obowiązującymi normami międzynarodowymi. Reaktory generacji III+ łączą aktywne i pasywne systemy bezpieczeństwa, takie jak pasywne odprowadzanie ciepła, rekombinatory wodoru, pułapki rdzeniowe, akumulatory hydrauliczne i systemy szybkiego wtrysku boru.

Mgliste perspektywy

Kudankulam EJ, której uruchomienie drugiego etapu zaplanowano na początek 2017 r., przy stałej współpracy Indii i Rosji, może zostać rozbudowane do 6-8 bloków energetycznych. Planowana jest budowa 20 takich reaktorów na terenie całego kraju.

Umowa na bloki 3 i 4 została podpisana w kwietniu 2014 roku za 330 miliardów rupii (5,5 miliarda dolarów). Zostało ono opóźnione z powodu nieprzestrzegania ustawy o odpowiedzialności cywilnej w obiektach jądrowych z 2010 r., która daje NPCI prawo do dochodzenia odszkodowania od dostawcy elektrowni jądrowej w przypadku awarii spowodowanej wadliwym sprzętem.

Ta potencjalna odpowiedzialność frustrowała zagraniczne firmy próbujące robić interesy w Indiach, pomimo umowy z 2008 r. z NSG, która otworzyła kraj na międzynarodowy handel energią jądrową.

Rozwiązanie kompromisowe

Negocjacje między Indiami a Rosatomem, które trwały cztery lata, przygotowały ramy dla kontynuacji umowy. Jak dotąd Rosja jest jedynym krajem, który osiągnął porozumienie, zgodnie z którymIndyjskie państwowe towarzystwo ubezpieczeniowe General Insurance Co. ocenić każdy element reaktorów i naliczyć 20-letnie składki ubezpieczeniowe na pokrycie potencjalnych szkód. Koszt nowych jednostek ma odzwierciedlać to nowe podejście.

Obserwatorzy nie są pewni, czy te ambitne plany dojdą do skutku, gdy pojawią się problemy unikalne dla indyjskiego rządu i sądownictwa, a polityka może opóźnić rozpowszechnienie technologii jądrowej. Niemniej jednak sukces elektrowni jądrowej Kudankulam napawa optymizmem w kraju, którego sektor energetyczny pilnie potrzebuje energii jądrowej.