Prowincja naftowo-gazowa Wołga-Ural: charakterystyka, złoża i znaczenie strategiczne

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Prowincja naftowo-gazowa Wołga-Ural jest niezwykle ważna dla Rosji. Geograficznie jest to dość duża strefa, która rozciąga się od wielkiej Wołgi po Ural. Obejmuje Baszkortostan i obejmuje Tatarstan. VUNGP obejmuje Udmurtię i kilka regionów - w pobliżu Wołgogradu, Saratowa, Samary, Astrachania, Permu. VUNGP obejmuje południowe strefy regionu w pobliżu Orenburga. Znaczenie tej prowincji polega na tym, że gaz ziemny, którego złoża odkryto na Uralu, jest nadal dostępny w bardzo dużych ilościach.

Zgodność obszaru

Geolodzy, specjaliści od wykorzystania zasobów naturalnych, politycy i osoby publiczne jednogłośnie zgadzają się: regiony naftowe i gazowe prowincji Wołga-Ural są niezwykle ważne i cenne dla kraju. Nie sposób przecenić znaczenia lokalnych rezerwatów i ich roli w gospodarce i życiu społecznym kraju. Jak mówiąekspertów, w całym kraju złoża te są na drugim miejscu. W centralnej i zachodniej części strefy znaleziono głównie gaz ziemny. W regionie w pobliżu Orenburga kondensat gazu szacowany jest na 1,8 biliona metrów sześciennych. W Astrachaniu znaleziono ponad dwa biliony metrów sześciennych. Pozycja tych złóż będzie uważana za dość korzystną, ponieważ duże ośrodki przemysłowe znajdują się bardzo blisko. Ural, region Wołgi jest bogaty w takie. Wszystko to stało się powodem powstania dużego kompleksu przemysłowego VUNGP.

Według szacunków geologów, geografów, prowincja naftowo-gazowa Wołga-Ural w Rosji wyniesie 670 000 mkw. Pierwsze złoża na tym terenie odkryto w 1929 roku. Obszar lokalizacji to Ural, Verkhnechusovskie Gorodoki. Po bardzo krótkim czasie, w 1932 roku odkryto kolejne źródło minerałów, tym razem w Ishimbay. Dwa lata później zaczęto zagospodarowywać złoża złóż permu, węgla. Odkrycie złóż trwało około dekady. W 1944 r. po raz pierwszy w historii region stał się źródłem ropy naftowej. Pierwsze złoże odkryto na stanowisku Tuimazy. Jest to sklepienie tatarskie, jego górna część południowa. W ciągu następnych kilku dekad źródłem „płynnego złota” był głównie dewon. W 29. otworzyli ropę przemysłową, w latach 40. zaczęli zagospodarowywać złoża. Dzięki temu VUNGP od dawna rozwija się jako baza naftowo-gazowa państwa. Dziś jest jednym z największych ośrodków wydobycia i przetwarzania surowców naturalnych.

Ważne funkcje

Odnotowano wzbogacenie w ropę większości terytorium VUNGP. Zasoby pierwotne szacowane są kompleksowo na 74% ropy naftowej, 20% darmowego gazu i około 5% rozpuszczonego. Kondensat szacowany jest na około jeden procent. Badanie tektoniki prowincji naftowo-gazowej Wołga-Ural wykazało jej położenie na skraju platformy wschodnioeuropejskiej. Wschodnie i północne granice strefy biegną wzdłuż fałd Uralu i Timanu. Południe obszaru jest ograniczone przez syneklizę w pobliżu Morza Kaspijskiego. Granicę zachodnią tworzy antekliza nazwana imieniem Woroneża oraz sklepienie nazwane imieniem Syktywkara. Tutaj cechy tektoniczne są określane przez sklepienia Tokmovsky, Kotelnichesky.

Badania wykazały, że piwnica krystaliczna znajduje się na głębokości od jednego do dwóch kilometrów w rejonie tzw. łuku tatarskiego. To pozwala nam oszacować wiek jako archaiczno-wczesny proterozoik. W innych miejscach poziom jest znacznie głębszy – do pięciu kilometrów. To wskaźniki w rejonie Siodła Birskiego. Badania przekroju wykazały pierwiastki halo-, terygeniczne, węglanowe. Wiek szacowany jest w okresach Riphean-Mezozoic.

Pokrywa osadowa

Badając litologiczną część prowincji naftowo-gazowej Wołga-Ural, oceniając cechy wieku stref, zbadaliśmy specyficzne cechy składu skalnego w różnych obszarach. Ustalono, że istnieją złoża Rifean-Dolna Vendian. Takie w swej masie wypełniają negatywowe formy fundamentowe. Są to strefy piaszczyste, gliniaste. Kompozycja w głównym procencie to duże fragmenty. Ta strefa ma silnązastosowanie. Niektórzy naukowcy proponują klasyfikację tego kompleksu jako przejściowego. Jego głębokość wynosi około 1,5 km.

Ordowik-dolny dewon to pokrywa osadowa, która osiąga głębokość do 2,9 km. To ordowik, który charakteryzuje się piaskiem, gliną. Obserwuje się tu sylur, utworzony przez dolomit, wapień. Dolny dewon, jak wykazały badania geologiczne strefy, ma kolor czerwony i jest określany jako terygeniczny. Taka osłona jest szczególnie silnie rozwinięta na obrzeżach rozpatrywanej strefy.

Odkrywając naturalne warunki naftowo-gazowej prowincji Wołga-Ural, naukowcy zidentyfikowali osłonę, którą nazwali środkowym dewonem-triasem. Został stworzony przez węglany i należy do kategorii terygenicznych. Ma najsłabsze zwichnięcie. Głębokość występowania waha się od trzech kilometrów do ponad kilometra. Ten przypadek jest bardziej powszechny niż inne.

Pokrywa osadowa: więcej szczegółów

VUNGP charakteryzuje się solami Kungur. Takie są charakterystyczne dla górnego bloku permu. Ujawniono lokalne wtrącenia kompleksu gliniasto-piaskowego, scharakteryzowanego jako mezozoik-kenozoik. Pod względem cech strukturalnych strefy te dość mocno wyróżniają się na tle paleozoiku.

Pokrywa sedymentacyjna rozpatrywanej strefy wyróżnia się wyraźnym podziałem. Są łuki, są ugięcia, znajdują się zagłębienia. W pewnym stopniu odzwierciedlają one podstawowy plan strukturalny, ale tylko częściowo.

Elementy konstrukcyjne

Budowa geologiczna prowincji naftowo-gazowej Wołga-Ural - przedmiot badańnaukowców od ponad dekady. Ustalono, że kluczowymi cechami przekrycia peronu są sklepienia, do których należy główna część strefy. Są to podziemia we wschodniej części regionu w pobliżu Orenburga, podziemia nazwane na cześć Kamy i Tatarstanu, Permu i Baszkirii. Równie ważne dla badań są krypty: Sol-Iletsky, Zhigulevsko-Pugaczewski. Nietrudno je zidentyfikować w horyzoncie karbońskim, w dewonie. Badania permu pokazują, że sklepienia stają się coraz bardziej płaskie. Oddzielone są od siebie dużymi zagłębieniami. Większość z nich jest dziedziczna. Współcześni geolodzy nazywają duże depresje Buzulukskaya, Melekesskaya, Verkhnekamskaya. Oprócz tych trzech istnieje kilka mniejszych zagłębień. Najważniejsza jest Visimskaya. W niektórych obszarach sklepienia są oddzielone siodłami. Trzy główne - nazwane imieniem Birsk, a także Saraylinskaya, Sokskaya.

Badanie struktury tektonicznej nadwołżańsko-uralskiej prowincji naftowo-gazowej, specyficzne cechy geologiczne, struktury i formy wykazały, że wiele sklepień ma jednocześnie kilka szczytów. Charakteryzują się obecnością występów, wałków. Skomplikowana konstrukcja możliwa dzięki elewacji. Najważniejszym pod względem powierzchni sklepieniem jest Tatarski. Jego obwód szacuje się na 600250 km. Znaleziono tu kilka szczytów, widocznych w pokrywie osadowej. Na przykład pole Romashkinskoye znajduje się w pobliżu szczytu, któremu nadano nazwę Almetyevskaya. Dwa inne ważne szczyty sklepienia to Kukmorskaya, Belebeevsko-Shkapovskaya.

Szczegóły o skarbcach

Bcechy prowincji naftowo-gazowej Wołga-Ural, należy zwrócić uwagę na łuk Perm. Jego przybliżone parametry to 20090 km. Amplituda sięga setek metrów. Ma pokłony, pudełkowaty kształt, nachylenie. Siodło Kosvinsko-Chusovskaya, które znajduje się na tym łuku, jest oddzielone urwiskiem od zapadliska przedniego Uralu.

Skarbiec Baszkirski ma wymiary około 170130 km. Rozciąga się na północny zachód. Charakterystyczną cechą jest wyraźna asymetria konstrukcji. Szczyt tego sklepienia jest nieco przesunięty w kierunku południowo-wschodnim. Typową cechą są lokalne wzrosty. Ich jądra tworzą drobnoustroje biologiczne (geolodzy ustalili: famen). Takie hermy tworzą kopuły izometryczne.

Skarbiec Sol-Ileck to kolejny element, który należy opisać, charakteryzując prowincję naftowo-gazową Wołga-Ural. Jego wymiary sięgają 150 km długości i około 90 km szerokości. Amplituda przekracza pół kilometra. Charakterystyczną cechą łuku jest trójkątny kształt. Struktura tego elementu prowincji przypomina końską. W centrum odkryto komplikację - szyb nazwany imieniem Orenburga. Charakteryzuje się strukturą supralakogenną.

Żigulewsko-Pugaczewski osiąga długość 350 km. Szerokość tego sklepienia szacowana jest na 200 km. Amplituda tkwiąca w strefie wynosi około 400 m. Jest to odcinek wyraźnie asymetryczny. Liniowy system dyslokacji Vyatka przebiega wzdłuż powierzchni fundamentowej i warstw Dokynov. Geolodzy nazwali ten obszar aulakogenem Kazan-Kazhimsky. Tam, gdzie strefa jest stosunkowo młoda, wyróżnia się Vyatka Valnaya.system.

Informacje o elementach powierzchni

Prowincja naftowo-gazowa Wołga-Ural obejmuje depresję Buzuluk. Jej wymiary zostały zmierzone przez geologów i wynoszą 260240 km. Strefa ta obejmuje dwa sklepienia i jedną półkę. Charakterystyczną cechą jest skomplikowana struktura wewnętrzna ubytku. Są strefy zejścia, są wzniesienia, odsłaniają się szyby. Od południa, na pokładzie formacji geologicznej, rozwinęły się układy liniowe. Znaleziono je w pobliżu skrzyżowania z syneklizą w pobliżu Morza Kaspijskiego. Budynki są organogeniczne. Ich wiek szacuje się na środkowy dewon. Takie systemy są związane z wypiętrzeniami znajdującymi się na mikroskopijnych chwytakach (po ich bokach). Te bloki, według naukowców, pojawiły się przed dewonami.

Kolejna duża depresja, która występuje w prowincji naftowo-gazowej Wołga-Ural, nazywa się Verkhnekamsk. Jego wymiary szacuje się na 350150 km. Typowy strajk strefy jest na północny zachód. Zagłębienie przylega do kilku sklepień, granice przebiegają po zboczach. Część wschodnia to warstwy wapienne datowane na środkowy dewon. Z nich pojawiły się formacje rafowe. Wysokość sięga 60 m.

Depresja Melekes to kolejna duża formacja na rozważanym obszarze. Wymiary to 280140 km. Siodło Sok oddziela ten obszar od depresji zwanej Buzuluk. W części południowo-zachodniej widać stopniowe przejście do koryta. Jego nazwa jest na cześć Stawropola. Zagłębienie wyróżnia się obecnością szeregu stref w postaci szybów.

Nie tak jasne

Wołga-Ural ropa i gazwojewództwo charakteryzuje się obecnością stosunkowo niewielkich elementów, które zapewniają strukturalną indywidualność. Zidentyfikowano ugięcia nie posiadające elementów kompensacyjnych, a także kompleksy mikrograbenów. Ujawniono szczególną cechę - plany strukturalne nie odpowiadają tym formacjom, które są wyższe. Najbardziej typowym przykładem jest nieskompensowany system ugięć zwany Kamsko-Kinelskaya. Pojawił się w okresie późnego dewonu lub wczesnego karbonu. Długość sięga tysięcy kilometrów. System zaczyna się w niecce Buzuluk i rozprzestrzenia się w kierunku koryta Vychegda. Geolodzy uważają, że system ten otwiera się w regionach południowych w depresję w pobliżu Morza Kaspijskiego. W sumie przekrój składa się z 12 ugięć o małej szerokości. Wszystkie nie posiadają elementów kompensacyjnych. Długość - do 250 km. Głębokość w niektórych obszarach sięga 400 m. Utwory te składają się głównie z krzemu, gliny i węglanów. Charakteryzują się jako bitumiczne. Zachodzące na nie osady terygeniczne praktycznie nie posiadają obszarów, które odzwierciedlają opisywany system koryt.

Ropa i gaz

Prowincja naftowo-gazowa Wołga-Ural jest tak cenna dla kraju, ponieważ jest bogata w surowce naturalne - to już wynika z nazwy strefy. Dziś znanych jest około dwóch tysięcy złóż. Obecnie 115 służy jako źródła gazu i kondensatu, kolejne 650 są opracowywane do produkcji „czarnego złota”. Ustalono ogólny wzór, który wskazuje na nierównomierne rozmieszczenie nagromadzeń węglowodorów w skorupieplanety. W większości złoża zlokalizowane są w kilku szczególnie ważnych złożach. Mniejszą część stanowią niewielkie depozyty. Wśród najbogatszych i największych jest wspomniany wcześniej Romashkinskoye. Nie mniej znaczące dla kraju i ludzi są ci, którzy otrzymali imiona: Tuymazinsky, Mukhanovsky. Miejsce, które otrzymało nazwę na cześć Orenburga, jest bardzo ważne. Złoża prowincji naftowo-gazowej Wołga-Ural, sklasyfikowane jako bogate i duże, są znane współczesnemu człowiekowi jako Korobkovskoye, Arlan, Kuleshovskoye. Wiele cennych darów natury pochodzi ze stanowisk Shkapovskoye i Bavlinskoye.

Jak pokazują szczegółowe badania, złoża nadwołżańsko-uralskiej prowincji naftowo-gazowej są rozmieszczone głównie na obszarze wedyjskim i jurajskim. Zasoby są skoncentrowane w paleozoiku. Największe złoża znajdują się w karbonie, w dewonie. Wzbogacenie epoki permu jest nieco mniejsze. Pewne źródła zidentyfikowano w elementach Rifeów charakterystycznych dla dorzecza górnej części Kamy. Zdaniem geologów może to sygnalizować perspektywy dolnej części odcinka - prawdopodobnie produktywnej.

Kompleksy

Geolodzy, analizując rdzeń wydobycia w prowincji Wołga-Ural naftowo-gazowej, ustalili, że istnieje około siedmiu tuzinów złóż, które nadają się do rozwoju. Postanowiono wyodrębnić z nich dziewięć kluczowych kompleksów. Pierwszy nazywał się Riphean-Vendian. Osiąga kilometr, różni się lokalnym występowaniem. W dorzeczu górnej Kamy odkryto złoża ropy naftowej. Uważa się, że ww łącznych rezerwach znaczenie tego bloku jest stosunkowo niewielkie, ale jak dotąd nie został on dostatecznie zbadany i jest uważany za obiecujący.

Nowoczesne metody produkcji w regionie naftowo-gazowym Wołga-Ural są wdrażane głównie w pierwszym kluczowym kompleksie naftowo-gazowym. Charakteryzuje się jako środkowy, górny dewon, w swej głównej części terygeniczny. Miąższość waha się od 30 m do 530 m. Najbardziej obiecujący jest rozwój formacji piaskowcowych, pomiędzy którymi występują pakiety argillitowe. Strefa ta nazywana jest środkowym dewonem-dolnym franem, nazywana jest terygenicznym dewonem. Źródła ropy naftowej zostały zidentyfikowane w różnych częściach terytorium. Według geologów blok ten stanowi 41% początkowych całkowitych zasobów ropy naftowej. To tutaj znajdują się największe złoża - Romashkinskoye i sąsiednie. W szczególności na tym obszarze znajdują się złoża Shkapovskoye, Tuymazinskoye.

Więcej o źródłach

Górny fran-tournaisian to blok VUNGP, który składa się głównie z rafy utworzonej z węglanów. Jej miąższość waha się w granicach 275-1850 m. Specyfiką jest jej wszechobecność. Depozyty w masie - "czarne złoto". Złoża znaleziono na terenach związanych z potężnymi sklepieniami. Złoża są dość duże. Wśród nich na szczególną uwagę zasługują Kudinovskoye, Mukhanovskoye.

Drugim kluczowym kompleksem naftowo-gazowym jest dolny i środkowy wizen terygeniczny, którego maksymalna miąższość szacowana jest na ponad 0,4 km. Jak ustalili geolodzy, piaskowce i mułowce to głównie zbiorniki wodne. Horyzont z mułowcami, glina jest okładkąregion. Z tą strefą związane jest ok. 21% zasobów gazu, ok. 27% zasobów ropy naftowej. Największymi źródłami bogactw naturalnych są złoża Arlan i Nurlat.

Ważne funkcje

Kluczową cechą charakterystyczną VUNGP jest duża grupa źródeł ropy na kopułach. Gaz obserwowany jest głównie na wschodzie i południu strefy. Około 75% wszystkich jego zasobów znajduje się w złożu stosunkowo blisko Orenburga. Od czwartej dekady ubiegłego wieku aktywnie zagospodarowano 23 najpotężniejsze złoża. Poziom sprawności oceniany jest jako ponadprzeciętny. W ostatnich latach można było od czasu do czasu odkrywać nowe złoża, częściej - nieznaczne, ale czasami - średnie.