Indeksowe fundusze inwestycyjne

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Ci, którzy chcą inwestować wolne środki, mają do wyboru instrumenty finansowe, od najpopularniejszej lokaty bankowej po inwestycje na giełdzie. Jeśli nie ma czasu ani możliwości codziennego monitorowania rynków finansowych, należy rozważyć inwestowanie w długim terminie. Możesz samodzielnie analizować rynek i kupować akcje za pośrednictwem brokera, kontaktować się z funduszem inwestycyjnym lub kupować fundusze indeksowe.

Definicja

Indeksowy fundusz inwestycyjny (ETF) to portfel papierów wartościowych, które stanowią podstawę każdego indeksu. Indeksy giełdowe są wskaźnikami względnymi, które powstają z wartości papierów wartościowych „blue chipów”, czyli najbardziej rozwiniętych spółek w kraju. Pokazują sytuację gospodarczą na krajowym rynku. Takie indeksy istnieją w każdym kraju. W USA to S&P 500, w Niemczech DAX, a w Rosji RTS i MMBV.

Fundusze indeksowe są zgodne ze strukturą indeksu bazowego. Wobejmuje udziały określonego kraju, regionu, ceny lub są pogrupowane według firm, które produkują te same towary. Akcje w nich zawarte można kupować i sprzedawać przez cały dzień. Prowizja zarządcy wynosi 0,5% wartości aktywów. To główna przewaga ETF-ów nad funduszami wzajemnymi.

Indeks MICEX obejmuje akcje 45 największych spółek. Udział każdego z nich ustalany jest proporcjonalnie do kapitalizacji, ale nie może być większy niż 15%. W największych firmach koncentruje się ogromna część pracy ludzkiej. Stanowi wartość akcji. Średnia stopa zwrotu z akcji przewyższa inflację o 5%. Na tym tle bardziej skuteczne są metody spekulacyjne. Ale na dłuższą metę, jeśli chodzi o kapitalizację odsetek, niewielki dochód pozwoli Ci uzyskać dobry wynik finansowy.

Statystyki

Pierwszy ETF o nazwie TIP 35 był notowany na giełdzie w Toronto w 1990 roku. Po nim w 1993 roku pojawił się amerykański SPDR S&P 500, pierwotnie nazywany SPY, oraz NASDAQ-100. W 2000 roku rynek inwestycyjny szybko się rozwijał. Dziś istnieje 4724 funduszy inwestycyjnych. Ich łączne aktywa wynoszą 2,867 bilionów dolarów, z czego 127 miliardów przypada na sam S&P 500. Fundusze indeksowe pojawiły się po raz pierwszy w Rosji w 2013 roku. Następnie na moskiewskiej giełdzie zarejestrowano ETF o nazwie FinEx. W Federacji Rosyjskiej obieg funduszy ETF reguluje ustawa federalna „O RZB”. Aktywny wzrost wolumenów obrotu ETF rozpoczął się w 2013 roku. Ze względu na fakt, że inwestorzy przenieśli środki z funduszy inwestycyjnych do ETF-ów, roczny wolumen obrotuprzekroczyła 2 biliony dolarów, wzrosła o 27%.

ETF VS Fundusz powierniczy

Indeksowe fundusze akcji są pod wieloma względami podobne do funduszy inwestycyjnych:

• Profesjonalne zarządzanie (Fundusz jest zarządzany przez zarządzającego, a ETF to firma, która w niego inwestuje).
• Niski „próg” wejścia (w ETF minimalny wkład jest ograniczony wartością jednej akcji, w funduszu inwestycyjnym - minimalna kwota jest ustalana przez agenta sprzedaży).
• Dywersyfikacja aktywów.

Fundusze ETF różnią się od funduszy inwestycyjnych w następujący sposób:

• Wysoka płynność. ETF-y można sprzedawać i kupować przez cały dzień.
• Cena jednostki funduszu inwestycyjnego jest obliczana na koniec dnia na podstawie wartości aktywów netto. Cena ETF zmienia się co sekundę.
• Udziałów funduszy inwestycyjnych nie można kupić za pieniądze kredytowe. ETF-y mogą być lewarowane.
• Fundusze inwestycyjne mogą być przedmiotem obrotu tylko w jednym kraju, podczas gdy akcje mogą być przedmiotem obrotu na dowolnej giełdzie.
• W przypadku funduszy inwestycyjnych, w przeciwieństwie do ETF, mogą być pobierane prowizje.

Struktura rynku

Rynek funduszy indeksowych dzieli się na rynek pierwotny (emisja i wykup akcji) i wtórny (obrót akcji). Tylko upoważnieni uczestnicy mają dostęp do rynku pierwotnego. Inicjują emisję akcji, tj. wymieniają gotówkę na akcje i przeprowadzają procedurę odwrotną – umarzają emisję. Akcje są umarzane w jednostkach po 50.000 akcji. Już na rynku wtórnym osoby prawne i osoby fizyczne przeprowadzają transakcje kupna i sprzedaży papierów wartościowych.

Ramy prawne

W Stanach Zjednoczonych fundusze indeksowe są regulowane przez prawo z 1940 r., które dotyczyłootwarte fundusze inwestycyjne. Chociaż ETF nie pełni niektórych funkcji funduszu wspólnego. Czasami są tworzone w formie trustu inwestycyjnego, a następnie rejestrowane w SEC.

Fundusze europejskie działają w oparciu o przyjętą w 2009 roku Dyrektywę UCITS. Ich cechy to: otwartość dla wszystkich inwestorów, ścisłe regulacje dotyczące aktywów oraz procedury ujawniania informacji. Jednocześnie fundusz z siedzibą w Luksemburgu lub Irlandii może krążyć po całej Unii Europejskiej.

Cechy działania

Przyjrzyjmy się bliżej, jak działają fundusze ETF. Po pierwsze, firma rzadko inwestuje wszystkie środki otrzymane od inwestora w aktywa. Najczęściej 5-10% zebranych środków jest przeznaczanych na zakup kontraktów terminowych na aktywa, które powtarzają indeks. Pozostałe 90% firma może dysponować według własnego uznania. Ale jest zobowiązana do zwrotu inwestycji na żądanie, biorąc pod uwagę obiecany poziom rentowności. Oznacza to, że ETF nie wykorzystuje swoich funduszy.

Po drugie, większość funduszy w ogóle nie jest właścicielem Banku Centralnego. Syntetyzują zachowanie indeksu. W tym celu zostaje zawarta umowa z bankiem o wymianie przepływów pieniężnych. Instytucja kredytowa zobowiązuje się do zapewnienia rentowności indeksu, za co otrzymuje zysk z aktywów funduszu. W taki wirtualny portfel inwestowane jest 90% środków. Jeśli indeks przyniósł większy dochód niż portfel Banku Centralnego, wówczas fundusz otrzymuje rekompensatę od banku. W odwrotnej sytuacji sam płaci różnicę do banku.

Ryzyko bankowe

Niebezpieczeństwo polega na tym, że fundusze indeksowe nie mogą odbiegać odindeks. Kupno wszystkich akcji, które wchodzą w skład indeksu, jest drogie. Każdy menedżer stara się generować własny portfel i nie zawsze dokonuje odpowiedniego zamiennika dla Banku Centralnego. Powiedziano wcześniej, że nie wszystkie firmy inwestują w akcje. Niektórzy syntetyzują indeks poprzez depozyty bankowe. Takie inwestycje mają podobną strukturę do kredytowych instrumentów pochodnych. Zawierają również ukryte zagrożenia. Jeśli bank zbankrutuje, to 10% zabezpieczenia zostanie natychmiast utracone. Reszta inwestora będzie mogła otrzymać w formie bonów skarbowych.

Cena wydania

To znaczy. aby stworzyć ETF, który naśladuje RTS, musisz kupić kontrakt futures na indeks. Fundusze inwestycyjne są tańsze niż aktywa, które replikują. Jeśli kupiłeś aktywa, musiałbyś zapłacić 3000 $, a jeśli kupiłeś kontrakty futures, musiałbyś zapłacić 300 $. Pozostałe środki można umieścić na depozycie.

Przyszłe kontrakty wygasną. Na przykład dla RTS to trzy miesiące. Oznacza to, że 4 razy w roku musisz przenieść pozycję - zmień jedną przyszłość na drugą. Fundusze indeksowe przeprowadzają tę operację bez udziału inwestora. Za przeprowadzenie jednej transakcji giełda pobiera 2 ruble. Fundusz musi kupować i sprzedawać kontrakty terminowe. Oznacza to, że prowizja wyniesie 4 pkt. lub 0,044% inwestycji. Za rok trzeba zapłacić 0,17%. Przenoszone powinny być wyłącznie aktywa płynne. I nie każdy indeks ma kontrakty terminowe. Oznacza to, że aby powtórzyć pozycję, musisz kupić kilka kontraktów jednocześnie lub kupić papiery wartościowe na kilku giełdach. Zwiększa to koszty.

Saldo konta właścicielafutures zmienia się każdego dnia w zależności od dynamiki cen. Obniżenie zabezpieczenia poniżej ustalonego poziomu prowadzi do tego, że inwestor musi zdeponować brakującą kwotę, w przeciwnym razie jego pozycja zostanie przymusowo zamknięta ze stratą.

Strategia funduszu indeksowego powinna również uwzględniać różne daty wygaśnięcia kontraktu. W kontekście rosnących cen nowy kontrakt będzie kosztował więcej.

Ryzyko inwestycyjne

Przy „prawidłowym” utworzeniu funduszu należy kupować tylko te instrumenty, które wchodzą w skład indeksu i we wskaźniku, który jest nieodłączny od indeksu. Problem pierwszy. Zarządzający powinien kupować akcje spółek, co do których nie przewiduje się wzrostu w ciągu najbliższych 2 lat, tylko dlatego, że są obecne w indeksie. Drugi problem. Jeśli firma zaczyna rosnąć i wykazuje pozytywną dynamikę na rynku, to menedżer nie może kupować akcji tej spółki więcej niż ich udział w indeksie. Ponadto, gdy ceny papierów wartościowych wzrosną, a udział firmy w indeksie przekroczy maksymalną wartość, menedżer będzie musiał sprzedać te papiery.

Fundusz indeksu obligacji jest poza kontrolą. W przypadku wszystkich innych instytucji finansowych stosowana jest metodologia zarządzania ryzykiem, która ogranicza obecność na rynku i straty. W przypadku funduszu indeksowego obserwujesz, jak pieniądze spadają wraz ze spadkiem indeksu.

Jak wybrać fundusz

Przede wszystkim inwestor powinien zdecydować, w który konkretny indeks zainwestować. Bez kompetentnej analizy technicznej i fundamentalnej, aby sobie z tym poradzićpytanie będzie trudne. Fundusze indeksowe pracują z akcjami, obligacjami, towarami, a nawet nieruchomościami. Amerykański fundusz PowerShares DB monitoruje dolara w stosunku do euro, jena, funta, korony i franka. Na podstawie otrzymanych danych tworzony jest indeks USDX. Amerykański indeks towarowy śledzi kontrakty terminowe na surowce, podczas gdy iShares Global Real Estate jest repliką Cohen & Steers Global Re alty Index. Dla początkującego inwestora lepiej jest opanować popularne indeksy S&P 500 czy MICEX. Łatwiej zbierać na ich temat informacje i łatwiej porównywać statystyki.

Wybierając fundusz, należy zwrócić uwagę na dwa kryteria: wysokość prowizji oraz zgodność z indeksem. Im większy fundusz, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że szybko zbankrutuje. Ogólne informacje o rosyjskich funduszach i funduszach inwestycyjnych są prezentowane na stronie internetowej National League of Managers. Choć wszystkie fundacje są prawnie zobowiązane do regularnego raportowania wyników swojej pracy, to po wybraniu konkretnej organizacji nadal warto sprawdzić sprawozdania finansowe na stronie internetowej samej fundacji.

Ważne jest również zwrócenie uwagi na minimalny depozyt. Możesz zostać członkiem „VTB - MICEX Index” za 5000 rubli i „BCS - MICEX” - za 50 000 rubli. Fundusze rosyjskie pobierają wyższe opłaty niż fundusze amerykańskie. Wysokość wynagrodzenia obejmuje prowizję funduszu, depozytariusza, audytora, rejestratora, rzeczoznawcy oraz te wydatki, które podlegają zwrotowi. Ich maksymalna wielkość jest określona w samej umowie. Na przykład w VTB jest to 3,7%. Dopiero po szczegółowej analizie wszystkich informacji należy podjąć decyzję o inwestycjifundusze.