Aktywa wolnorotujące: metodologia analizy wypłacalności

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

W procesie analizy wyników finansowych i ekonomicznych przedsiębiorstwa finansiści mogą zwracać dużą uwagę na powoli realizujące się aktywa firmy. Z czym można to połączyć? Odpowiedź na to pytanie znajdziesz w artykule.

Do czego służą zasoby wolnorotujące?

Co to za aktywa przedsiębiorstwa?

Aktywa – sprzedawane powoli lub inne – określane są w większości przypadków w ramach analizy działalności gospodarczej przedsiębiorstwa. Głównym źródłem danych finansowych w przypadku rozwiązywania istotnych problemów jest bilans przedsiębiorstwa. Powstaje na podstawie rzeczywistych wskaźników ekonomicznych firmy, zatwierdzonych przez jej kierownictwo i uważanych za kluczowy element sprawozdań finansowych.

Wszelkie aktywa obrotowe, które są powoli sprzedawane, w tym, są analizowane w szczególności w celu odpowiedniej oceny zdolności kredytowej przedsiębiorstwa przez zainteresowane strony - przede wszystkim właścicieli przedsiębiorstwa. Struktura aktywów firmy wpływa na jej zdolność do terminowej realizacji.zaciągniętych zobowiązań, w tym spłat kredytów.

Rozważmy znaczenie wolnorotujących aktywów w ocenie efektywności modelu biznesowego przedsiębiorstwa. Poniższa klasyfikacja odpowiednich rodzajów zasobów organizacji pomoże nam zbadać ich specyfikę.

Klasyfikacja aktywów przedsiębiorstwa

W środowisku nowoczesnych finansistów powszechne jest podejście, w którym aktywa są klasyfikowane w następujących głównych kategoriach:

• najbardziej płynne (tzw. aktywa grupy A1);
• wdrożone natychmiast (A2);
• wolno realizowalne aktywa (A3);
• trudne do sprzedania aktywa.

Rozważmy bardziej szczegółowo ich specyfikę, a także różnice między nimi.

Co to są aktywa grupy A1?

Zwyczajowo odnosi się do odpowiednich aktywów fundusze będące w dyspozycji przedsiębiorstwa, a także inwestycje krótkoterminowe. Oba rodzaje rozważanych aktywów są odzwierciedlone w oddzielnych wierszach bilansu.

Przypisanie tych aktywów do najczęściej sprzedawanych jest całkiem zrozumiałe: fundusze firmy można wydać w dowolnym momencie na zakup czegoś lub wypłatę dywidendy właścicielom firm. Charakteryzują się bezwzględną płynnością. Z kolei inwestycje krótkoterminowe to aktywa, które firma może niemal w każdej chwili sprzedać innym podmiotom gospodarczym, a w niektórych przypadkach osobom fizycznym. W związku z tym mogą być również zgodne z prawemprzypisane do najbardziej sprzedających się zasobów.

Cechy aktywów grupy A2

Następną grupę aktywów stanowią aktywa zaklasyfikowane jako możliwe do zrealizowania operacyjnie. Należą do nich tradycyjnie należności organizacji, które muszą zostać spłacone w ciągu 12 miesięcy od daty sporządzenia bilansu lub innego źródła, które jest wykorzystywane w analizie aktywów.

Zasoby te są wystarczająco płynne, jednak szybkość ich realizacji zależy przede wszystkim od warunków umów, na podstawie których powstają należności, warunków wymiany transakcji finansowych pomiędzy stronami transakcji oraz wypłacalność strony zobowiązanej.

Aktywa grupy A3

Następną kategorią zasobów są te same wolno rotujące zasoby lub te, które należą do grupy A3. Należą do nich tradycyjnie zapasy, a także podatek VAT, który podlega zwrotowi od państwa.

Rzeczywista płynność rozpatrywanych aktywów zależy przede wszystkim od dynamiki popytu konsumpcyjnego na produkty wytwarzane przez przedsiębiorstwo. Jednocześnie w jego strukturze mogą znajdować się zarówno aktywa sprzedawane bardzo wolno, jak i te, które są reprezentowane przez dobra charakteryzujące się wyjątkowo wysokim popytem, a więc obiektywnie podlegające przypisaniu wyższego poziomu płynności - jeśli nie A1, to całkiem możliwe A2.

W związku z tym sensowne jest sklasyfikowanie rozważanego rodzaju aktywów zgodnie z dodatkowymipodstawy, a to tylko zwiększy ogólną efektywność analizy wskaźników ekonomicznych przedsiębiorstwa.

Aktywa grupy A3 jako aktywa obrotowe: jaka jest ich specyfika?

Można zauważyć, że 3 rozważane przez nas kategorie aktywów są tradycyjnie klasyfikowane jako bieżące. Charakteryzuje je wspólna cecha – możliwość zmiany swojej struktury w ramach określonych cykli produkcyjnych.

Jak szybko zostaną sprzedane aktywa obrotowe, w dużej mierze zależy od skuteczności strategii marketingowej na rzecz rozwoju przedsiębiorstwa. Zdarza się, że aktywa, które powoli sprzedają się w ciągu jednego okresu sprawozdawczego, dość gwałtownie zmieniają swoje zapotrzebowanie na rynku. Takie wzorce mogą mieć charakter cykliczny – np. jeśli mówimy o towarach sezonowych lub takich, które w kwestii ustalania ceny sprzedaży są silnie uzależnione od wahań kursu waluty krajowej.

Aktywa grupy A4

Kolejną grupą aktywów, które można analizować w ramach oceny efektywności modelu rozwoju gospodarczego przedsiębiorstwa, są te, które są trudne do wdrożenia. Najczęściej są to aktywa trwałe, a także należności, które zobowiązany musi zapłacić w okresie dłuższym niż 12 miesięcy od daty analizy wyników działalności przedsiębiorstwa. Aktywa trwałe obejmują środki trwałe i inne zasoby nabywane przez firmę w celu organizacji procesu produkcyjnego.

Właściwie to potrzeba wdrożeniaprzedmiotowe aktywa zwykle powstają w wyniku likwidacji lub reorganizacji przedsiębiorstwa w trakcie fuzji lub przejęcia.

Więc zbadaliśmy, jakie są zasoby typu A3 - aktywa wolnorotujące, inne wartości, sklasyfikowane według kryteriów powszechnych wśród współczesnych finansistów. Przydatne będzie również rozważenie, w jaki sposób można wykorzystać odpowiednie aktywa w ramach analizy działalności gospodarczej przedsiębiorstwa w praktyce.

Aktywa w analizie wskaźników ekonomicznych: niuanse

Uwzględnienie aktywów w kontekście analizy wskaźników działalności gospodarczej organizacji może być przeprowadzone tylko wtedy, gdy porówna się je ze wskaźnikami charakteryzującymi wartość niektórych zobowiązań firmy. Można je również klasyfikować według różnych kryteriów. Tak więc są zobowiązania:

• najpilniejsze (zobowiązania P1);
• krótkoterminowe (L2);
• długoterminowe (L3);
• stały (P4).

Pierwsze to te zobowiązania, które najlepiej spłacić w ciągu 3 miesięcy. Po drugie - zobowiązania, które trzeba skompensować w okresie od 3 miesięcy do 1 roku. Zobowiązania długoterminowe zakładają spłatę w okresie przekraczającym 1 rok. Zobowiązania stałe to w szczególności kapitał zakładowy przedsiębiorstwa, zyski zatrzymane, dochody na przyszłe okresy.

Jak analizowane są aktywa wolnorotujące i inne aktywa w porównaniu z wartością pasywów? Przyjrzyjmy się temu problemowi bardziej szczegółowo.

Aktywa i pasywa wanaliza bilansu: niuanse

Powszechne podejście wśród finansistów polega na tym, że bilans organizacji jest uważany za w pełni płynny, jeśli:

• Aktywa typu A1 są większe lub równe pasywom typu P1;
• zasoby typu A2 z kolei spełniają lub przekraczają zobowiązania P2;
• nie ma nadwyżki wolnorotujących aktywów nad zobowiązaniami długoterminowymi;
• aktywa trudne do sprzedania są mniejsze lub równe stałym zobowiązaniom.

Jeżeli wskazane wskaźniki są spełnione, inwestor lub inna zainteresowana osoba, taka jak wierzyciel, może wysoko ocenić efektywność przedsiębiorstwa.

Można zauważyć, że jeśli przynajmniej pierwsze 3 wskaźniki zostaną spełnione, to i czwarty zostanie spełniony, a to będzie oznaczać, że przedsiębiorstwo posiada wystarczającą ilość kapitału obrotowego do uzyskania bardzo wysokiej stabilności finansowej. Z kolei brak zachowania pierwszych 3 wskaźników podczas analizy finansowej wskaźników aktywów i pasywów może świadczyć o tym, że model zarządzania spółką jest mało efektywny, a jej bilans charakteryzuje się niską płynnością.

Jednocześnie fakt, że na przykład wolno rotujące aktywa są dość spójne z bilansem, niekoniecznie musi oznaczać, że firma ma wystarczająco dużo innych zasobów. Z reguły w procesie produkcji jeden rodzaj aktywów nie zastępuje innego, chyba że oczywiście mówimy o rekompensacie kosztów zasobów.

Stosunek aktywów i pasywów: niuanse

Istnieją inne formuły oceny efektywności modelu produkcyjnego przedsiębiorstwa.

Tak więc, można scharakteryzować jako wysoce efektywną, jeśli suma zobowiązań P1 i P2 jest mniejsza niż aktywa A1. Z kolei wypłacalność przedsiębiorstwa można ocenić jako odpowiadającą wysokiemu poziomowi, jeżeli suma zobowiązań P1 i P2 jest mniejsza niż suma aktywów A1 i A2.

Jeżeli jednak sytuacja jest odwrotna, to znaczy, że kwota utworzona przez dodanie wskaźników P1 i P2 jest większa niż ta uzyskana przez dodanie A1 i A2, ale mniejsza niż suma wskaźników A1, A2 i A3, wypłacalność można scharakteryzować jako dopuszczalną w normalnych warunkach rynkowych. W przypadku kryzysu firma może już mieć problemy z obsługą zobowiązań.

Z kolei, jeśli suma wskaźników A1, A2 i A3 jest mniejsza niż ta, która powstaje w wyniku dodania zobowiązań P1 i P2, to model rozwoju biznesu można ocenić jako nieefektywny, oparty na na fakt, że firma z dużym prawdopodobieństwem będzie miała trudności z obsługą zadłużenia kosztem majątku.

CV

Zastanawialiśmy się więc, jakie są zasady klasyfikacji aktywów przedsiębiorstwa, a także jaki jest sens ich analizy. Aktywa wolnorotujące to przede wszystkim zapasy firmy, podatek VAT do odliczenia oraz inne zasoby charakteryzujące się podobnymi stopami rotacji. Jednak warto przeprowadzić dodatkoweklasyfikacja odpowiedniego rodzaju aktywów ze względu na to, że ich płynność może się znacznie różnić, w oparciu o charakterystykę popytu na dany produkt. A może to zależeć np. od czynnika sezonowego.

Analizując efektywność modelu produkcyjnego przedsiębiorstwa, powoli sprzedawanych wśród nich zasobów typu A1, A2 i innych aktywów obrotowych, warto rozważyć w kontekście porównania z wielkością firmy zadłużenie. W ogólnym przypadku mile widziana będzie przewaga tych pierwszych nad drugimi. Jeśli jednak tak jest, to zakłada się, że trudno sprzedające się aktywa typu A4 będą mniejsze niż zobowiązania trwałe – te klasyfikowane jako pasywa P4.