Rozpoznanie artyleryjskie. Bateria kontroli i rozpoznania artyleryjskiego

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Dla skutecznego prowadzenia działań wojennych niezwykle ważne są dane o pozycjach wroga. Jednym ze sposobów na zdobycie takich informacji jest rozpoznanie artyleryjskie, którego godło (celownik, dwa pistolety i nietoperz) odzwierciedla tajność i skuteczność działań tego typu oddziałów. Działania takich jednostek są niezwykle ważne zarówno w warunkach ofensywnych, jak i defensywnych, a przyczyn tego jest wiele.

Istota procesu

Ten rodzaj inteligencji jest niezbędny do dokładnej pracy artylerii w warunkach bojowych. Dlatego zadaniem zwiadowców jest pozyskiwanie i przetwarzanie informacji o samym przeciwniku i obszarze, na którym się znajduje.

Ważna jest informacja o głównych obiektach zniszczenia, do których należą stanowiska dowodzenia, bazy, a także węzły oporu i twierdze tworzące linie obronne. Pozycje broni ogniowej nie pozostają bez uwagi. Mowa o moździerzach, wozach bojowych, czołgach, działach, skupiskach pojazdów, kolumnach pojazdów pancernych i samochodowych, a także regularnych formacjach i poszczególnych grupach piechoty.

Bateria kontrolno-rozpoznawcza artylerii może w pełni działać, gdy jestwdrożono sieć posterunków i posterunków obserwacyjnych, gdzie do pozyskiwania niezbędnych informacji wykorzystuje się techniki radarowe i dźwiękowe. Ponadto można zastosować urządzenia do wykrywania obiektów, a także zespoły rozpoznawcze.

W rezultacie, po wykonaniu opisanych powyżej prac, które zakładają rozpoznanie artyleryjskie, możliwe będzie prowadzenie celnego ostrzału, co pozwoli na niszczenie przeszkód, zamknięć i pozycji wroga jako całości.

Znaczenie inteligencji

Ogień z armaty można uznać za skuteczny tylko wtedy, gdy jest wystrzeliwany do konkretnych celów na terytorium wroga. Stosując tę zasadę, możliwe jest znaczne spowolnienie oddziałów wroga podczas ofensywy, niszcząc punkty ostrzału i węzły oporu. Jeśli wróg przechodzi do defensywy, to artyleria musi celnie pracować na pozycjach ostrzału i atakować wrogie jednostki, które stanowią największe zagrożenie.

Do realizacji takich schematów bojowych po prostu niezbędne są środki rozpoznania artyleryjskiego.

Gdy w krótkim czasie zostaną określone nie tylko cele do strzelania z broni, ale także ich aktywność, charakter i wartość, wrogie oddziały otrzymają maksymalne obrażenia.

Struktura rozpoznania artyleryjskiego

Warto jeszcze raz powtórzyć fakt, że artyleria nie może normalnie działać bez AR. Aby działa celnie strzelały i trafiały w rzeczywiste cele, używane są różne jednostki rozpoznawcze, które wykorzystują powietrze i ziemięSurowce. Szczególnej uwagi wymagają jednak rodzaje stosowanych środków technicznych. Są one podzielone na następujące typy:

• rozpoznanie optyczno-elektroniczne;
• inżynieria radiowa;
• sonic;
• optyczne;
• radar.

W przypadku rozpoznania optyczno-elektronicznego (obejmuje to również optyczne), wykorzystywane są jednostki artyleryjskie, rozpoznawcze, wozy dowodzenia i punkty, które mają dostęp do wszystkich danych z różnych źródeł. Optyczna metoda pozyskiwania informacji koncentruje się na otwarciu wszystkich wrogich stanowisk dowodzenia, a także pozycji, pozycji przedniej krawędzi, punktów ostrzału, mocnych punktów, obszarów, w których znajduje się siła robocza i czołgi. Podstawą udanego działania ciężkich dział i nie tylko jest właśnie taki rozpoznanie artyleryjskie. Zdjęcia uzyskane za pomocą optyki pozwalają szczegółowo zbadać położenie przeciwnika i opracować skuteczny plan ofensywny lub obronny.

Do prowadzenia rozpoznania dźwiękowego wykorzystywane są specjalne plutony i baterie, które wykorzystują systemy pomiaru dźwięku. Zadaniem jest oznaczenie i ustalenie współrzędnych pozycji ostrzału baterii, a także moździerzy, wyrzutni rakiet i artylerii polowej.

Rozpoznanie radarowe jest przeprowadzane przy użyciu odpowiedniego sprzętu niezbędnego do wykrywania pozycji startowych (strzelania) wroga i celów poruszających się na ziemi. Jednocześnie ustalana jest prędkość poruszania się i utrzymanie własnego strzałuartyleria.

Plutony rozpoznania elektronicznego zajmują się wykrywaniem i ustalaniem dokładnych współrzędnych i charakterystyk aktywnych stacji radarowych wroga. Ponadto monitorowana jest praca tych obiektów, wyznaczanie celów i późniejsza kontrola skutków ostrzału z własnych dział.

Organizacja AR

Istnieje szereg kluczowych zasad, na których opiera się zarządzanie rozpoznaniem artyleryjskim. Stanowią podstawę skutecznego działania dział ciężkich, lekkich i piechoty.

Decyzja dowódcy połączonych sił zbrojnych jest określona jako punkt wyjścia dla procesu organizowania pracy artylerii.

Tak więc sam proces zarządzania AR zawiera następujące elementy:

• określenie wszystkich istotnych celów i kluczowych celów wywiadu;
• opracowanie procedury uzyskania niezbędnych informacji;
• złożenie wniosków do wyżej wymienionej centrali oraz ustalanie zadań dla wykonawców;
• proces wycofywania i rozmieszczania jednostek wywiadowczych;
• praktyczna praca w przygotowaniu;
• monitorowanie gotowości do aktywnego działania i udzielanie pomocy w razie potrzeby.

Organizacja rozpoznania artyleryjskiego rozpoczyna się od momentu zwrócenia uwagi dowództwa na główną misję bojową.

Cele

Rozpoznanie artyleryjskie w ramach określonych procesów koncentruje się na realizacji różnych pilnych zadań. Wyglądają tak:

• W drodze do żądanych pozycji przed procedurą rozmieszczenia bocznego lubwiodących oddziałów, konieczne jest zidentyfikowanie ścieżek, którymi artyleria może łatwo przejść.
• Gdy zaawansowane jednostki straży ustawią się w szyku bojowym, wykorzystaj dane wywiadowcze, aby zapewnić tajne i szybkie rozmieszczenie dział na tych pozycjach, które zagwarantują maksymalne wsparcie ogniowe dla własnych oddziałów, minimalizując stopień uszkodzeń spowodowanych najazdami wroga. Aby to zrobić, sekcja rozpoznania artyleryjskiego musi znaleźć stanowiska obserwacyjne, które pozwolą określić położenie wojsk wroga i zorganizować wysokiej jakości obserwację zarówno ruchów wroga, jak i manewrów własnych jednostek. Następnie na odnalezionych i zajętych stanowiskach rozpoznawczych ustanowiona zostaje stała obserwacja.

• Określanie najlepszych pozycji dla twoich dział i określanie ścieżek, które pozwolą ci wykonać niezbędne manewry z największym stopniem ukrycia.
• Po zakończeniu opisanych powyżej prac artyleria zajmuje wcześniej zdefiniowane pozycje. Obserwacja wojsk wroga i naszych nie ustaje.
• Następnym zadaniem jest znalezienie dodatkowych punktów obserwacyjnych, które pozwolą Ci zidentyfikować nowe jednostki wroga lub ocenić pozycje wojsk podczas bitwy, koordynując ostrzał.
• Kiedy wszystkie powyższe cele zostaną osiągnięte, rozpoznanie artyleryjskie kontynuuje poszukiwanie pozycji strzeleckich, a także ukrytych ścieżek prowadzących do nich, co może być konieczne w przypadku ruchu.

Oczywiście, wszystkie działania muszątowarzyszyć jej stała komunikacja.

Inteligencja

Jak wspomniano powyżej, AR koncentruje się na zbieraniu danych o wrogu. Aby skuteczniej wyszukiwać niezbędne informacje, wojsko początkowo postawiło sobie za zadanie identyfikację obiektów priorytetowych na terytorium zajętym przez wroga. Oto następujące cele naziemne:

• stacje radarowe dla artylerii przeciwlotniczej i polowej oraz kontroli taktycznej i lotnictwa wojskowego;
• fortyfikacje, bariery i budowle;
• plutony przeciwlotnicze, rakietowe i moździerzowe, a także specjalne baterie;
• oddzielna broń ogniowa i kompanie piechoty zmotoryzowanej, czołgów i innych oddziałów;
• helikoptery, na których wybrano miejsca lądowania do przodu;
• punkty przeznaczone do kontrolowania broni, brygad, batalionów i innych równych im jednostek;
• Pojedyncze jednostki desantowe, statki i transportowce.

Zwiad artyleryjski otwiera wszystkie te obiekty. Sekcja zwłok powinna początkowo być rozumiana jako wykrycie, a po rozpoznaniu i ustaleniu współrzędnych kluczowych celów zniszczenia.

Konieczna jest również ciągła ocena charakteru obiektów AR, które mogą się okresowo zmieniać. Istnieje możliwość zmiany poziomu szczegółowości celów.

Jak przeprowadza się rekonesans baterii?

W ramach AR dywizja (bateria) odgrywa aktywną rolę. Do jego użycia służy pewien algorytm działań oparty na szeregu niezbędnych zadań.

Przede wszystkim mówimy owyznaczenie pasa rozpoznawczego i wyznaczenie w jego granicach obszaru szczególnej uwagi. Identyfikacja tego sektora odbywa się w pełnej zgodności z zadaniem przydzielonym dywizji oraz możliwościami, jakie posiada sztab wywiadu.

Bateria rozpoznawcza artylerii wykorzystuje obszar, o którym mowa powyżej, aby skoncentrować zasoby i wysiłki w obszarach, w których prawdopodobnie znajdują się ważne cele. Wielkość takiego sektora może być ograniczona możliwościami jednostek.

Jeśli chodzi o obiekty rozpoznania, starania o ich ustalenie są najbardziej istotne podczas walk w mieście lub gdy konieczne jest zorganizowanie przełamania na ufortyfikowanym terenie. Praca z konkretnymi obiektami ma również znaczenie w przypadku przygotowania ofensywy, której głównym celem jest szybkie uzyskanie informacji o starannie zakamuflowanych instalacjach wroga i konkretnych działach w nich znajdujących się.

Kierunek rozpoznania jest konieczny w przypadkach, gdy zbliża się bitwa, wycofujący się wróg jest ścigany lub w głębinach obrony wroga rozwija się ofensywa.

Jak AR jest w ofensywie?

Dzięki takim działaniom główne zasoby są skoncentrowane w kierunku odpowiadającym głównemu atakowi i wcześniej określonym obszarom przełamania, a także ich flankom.

W tym przypadku bateria dowodzenia i kierowania oraz rozpoznania artyleryjskiego wyznacza zadanie dla pododdziałów w celu zidentyfikowania następujących elementów:

• współrzędne o wysokiej precyzjibroń, środki ataku nuklearnego i obszary ich lokalizacji;
• grupowanie i skład wroga na flankach i w ich pasie, jeśli to możliwe, określana jest strategia działań wroga;
• charakter zapór wodnych w kierunku ruchu wojsk własnych w ramach ofensywy i terenu w ogóle;
• współrzędne punktów kontroli broni, żołnierzy i sprzętu elektronicznego;
• mocne punkty, zarysy linii frontu, rozmieszczenie broni ogniowej, cechy sprzętu przeciwpancernego, sprzętu inżynieryjnego terenu, a także system przeszkód i ognia;
• Miejsca lądowania dla lotnictwa wojskowego i lotnisk bazowych.

Organizując ofensywę i wspierając ją środkami artyleryjskimi, wszyscy dowódcy muszą osobiście obserwować skutki strzelania z dział (ciężkich, średnich, piechoty), działania i pozycje jednostek własnych wojsk, zwłaszcza tych, które strzelaj do obiektów pod ostrzałem z akumulatora.

Podczas ofensywy podstawowe zasoby dostępne dla plutonu rozpoznawczego artylerii są wykorzystywane do wykonywania następujących zadań:

• we właściwym czasie awans i rozmieszczenie rezerw do kontrataków oraz drugich rzutów;
• rozpoznanie artyleryjskie identyfikuje również nowe cele, które zachowały zdolność bojową, wśród których priorytetem jest broń przeciwpancerna, moździerze i baterie artyleryjskie.

Jeśli chodzi o przepływ środków AP w warunkach ofensywnych, toodbywa się to w taki sposób, aby ścisła interakcja z jednostkami wojskowymi i sam proces ostrzału pozostały nieprzerwane.

Zwiad w defensywie

Kiedy wojska muszą się bronić, jednostki rozpoznawcze artylerii przede wszystkim uzyskują informacje o celach wroga, które znajdują się na obrzeżach. Ten sam algorytm jest używany, gdy wróg wchodzi do obrony i odpiera jego atak.

W takich warunkach główne zasoby AR mają na celu otwarcie następujących elementów oddziałów wroga:

• punkty kontrolne;
• pluton moździerzy i artylerii;
• środki elektroniczne;
• zmotoryzowane jednostki piechoty i kolumny czołgów rozmieszczone na trasach natarcia, liniach rozmieszczenia i późniejszym przejściu do ataku.

Kiedy wróg podejmuje aktywne działania, AP określa współrzędne zaawansowanych obiektów wroga, zwłaszcza ciężkich pojazdów. Prowadzone są również usługi serwisowe w zakresie strzelania z broni do wcześniej wykrytych celów.

Jeżeli nieprzyjaciel postępuje naprzód, to artyleryjskie stacje rozpoznawcze, za zgodą dowódcy, są wycofywane na wcześniej przygotowane pozycje. Takie działania są również przeprowadzane w przypadku wprowadzenia sił wroga do obrony.

Kiedy artyleria wspiera własne broniące się oddziały, dowódca najpierw wyjaśnia rzeczywiste zadania, a następnie koncentruje wysiłki wszystkich jednostek AR na następujących celach:

• wykrywanie obiektów i punktów radarowychkontrola wroga;
• ustalenie podejścia rezerw do klinowanego obszaru;
• określenie faktu wycofania artylerii wroga na nowe pozycje;
• otrzymywanie informacji o kierunku ataku wroga oraz współrzędnych obiektów, którym udało się przebić.

Jeśli przeprowadzane są kontrataki, priorytetem dla AP jest otwarcie tych obiektów, które należy najpierw zneutralizować. W przeciwnym razie algorytm działań rozpoznawczych podczas kontrataku pozostaje taki sam jak podczas ofensywy.

Demaskowanie znaków

Rozpoznanie artyleryjskie, którego emblemat od dawna cieszy się szacunkiem, wykorzystuje również wiele sprawdzonych metod do identyfikacji aktywnych dział i moździerzy. Ostrzał artyleryjski jest wykrywany przez następujące znaki:

• pył, który wznosi się w obrębie pozycji strzeleckiej po oddaniu strzału (przy założeniu, że ziemia jest sucha);
• dźwięk strzałów i brokat;
• dym unoszący się po strzale z ukrytego pistoletu, przybierający wygląd przezroczystych maczug i pierścieni.

Jeżeli obserwacja prowadzona jest w nocy, pozycje wroga można określić krótkim błyskiem, który jest wynikiem wyrzutu płomienia z broni, które nie mają zainstalowanego tłumika płomienia. Jeśli chodzi o dźwięk, to w odległości 15 km słychać strzał, poruszająca się artyleria daje o sobie znać 2 km (droga gruntowa) lub 3 km (autostrada).

Jeśli chodzi o wykrywanie moździerzy, nie jest to łatwe zadanie. Chodzi o to, że nie sąmają wyraźne cechy demaskujące i są instalowane w rowach, zagłębieniach, dużych kraterach i innych miejscach, które są trudne do zobaczenia. Do otwierania takich pozycji wykorzystywana jest obserwacja dymu po strzale, krótkie błyski i dźwięk.

Wyniki

Oczywiście skuteczne niszczenie pozycji wroga za pomocą ciężkich i średnich dział w dużej mierze zapewnia rozpoznanie artyleryjskie. Szewron tego typu oddziałów kojarzy się z dokładnością, szybką realizacją zadań i wysokim profesjonalizmem. Nic w tym dziwnego, bo w prawdziwej bitwie inteligencja zdobyta przez takie jednostki pozwala szybko zneutralizować wroga i chronić własne pozycje.