Przykłady konfliktów zawodowych i ich rozwiązywanie. Rodzaje konfliktów zawodowych

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Nauki społeczne nauczają, że każda relacja społeczna wiąże się z konfliktem. Tak działa świat: co jest dobre dla Rosjanina, to śmierć dla Niemca. Na podstawie niedopasowania oczekiwań, celów i interesów powstają nieporozumienia i konflikty. Jak wyjść z takich sytuacji przy minimalnych stratach? Czy konflikt zawsze jest zły? Spróbujmy to rozgryźć, studiując przykłady konfliktów zawodowych: na ten temat istnieje cała gałąź nauk społecznych.

Jak zaczyna się konflikt i jak jest scharakteryzowany?

Nauka definiuje konflikt jako niedopasowanie motywów, celów, oczekiwań. Ta sprzeczność może objawiać się nie tylko na zewnątrz, ale także wewnątrz jednostki. Konflikt zawsze wiąże się z obecnością dwóch lub więcej różnych punktów widzenia.

Pod względem emocjonalnym konflikt charakteryzuje się stresem, napięciem, dyskomfortem, nawet na poziomie 5 uczuć. Przedłużający się konflikt, przechodzący w stan przewlekły, może powodować choroby psychosomatyczne na poziomie osobistym lub negatywnymprocesy grupowe w społeczeństwie, takie jak rozpad zespołu, spadek wydajności pracy, strajk.

Możesz również podkreślić konflikt społeczny: przykłady konfliktów zawodowych w społeczeństwie nie są rzadkością. Są to niesławne konflikty klasowe (w Europie) lub konflikty kastowe (w Indiach).

Konflikty zawodowe nie powstają teraz: przykłady z historii to potwierdzają. Na przykład XIX wiek był bogaty w odkrycia, ale który z wynalazców został natychmiast rozpoznany? Wszyscy pionierzy mają konflikt z opinią publiczną.

Jakie nauki badają konflikty

Konflikt interesów jest badany przez wiele różnych nauk społecznych i humanistycznych, w zależności od poziomu i przyczyn konfliktu. Branże te obejmują:

• socjologia;
• konfliktologia;
• nauki społeczne;
• nauki społeczne;
• psychologia;
• zarządzanie;
• nauki polityczne i inne.

Wiele nauk bada konflikty z różnych perspektyw, ale dlaczego?

Czy powinniśmy badać konflikty?

„Ostrzegany jest uzbrojony” - mówi ludowa mądrość. Dlatego wiedza o konflikcie jako zjawisku może być bardzo pomocna nie tylko menedżerom, ale każdemu człowiekowi.

Konflikt wewnątrzosobowy przynajmniej raz, którego doświadczyli wszyscy; niektórzy mogą również przywołać przykłady konfliktów zawodowych, na przykład kontroler musiał kłócić się więcej niż raz z pasażerami na gapę, a inspektor finansowy zdefaulters.

Widząc, jak obejść lub złagodzić nieporozumienia, jak wyjść z kontrowersyjnej sytuacji, możesz zaoszczędzić wiele wysiłku, czasu i innych zasobów. Tymczasem nauka już usystematyzowała konflikty według różnych kryteriów.

Rodzaje konfliktów i ich klasyfikacja

Na ogół konflikty można warunkowo podzielić na zewnętrzne i wewnętrzne: te pierwsze są związane ze społeczeństwem, światem zewnętrznym, drugie rozwijają się na wewnętrznej arenie jednostki.

W grupie konfliktów społecznych wyróżniają się spory robocze, wśród których można wyróżnić kilka innych rodzajów sprzeczności:

• Konflikty pracownicze. Są one związane ze stosunkami pracy we wszystkich ich przejawach i są rozwiązywane głównie przez prawo.
• Konflikty organizacyjne. Wyrażają się one w niezgodności zachowania lub postaw poszczególnych pracowników lub grup z obyczajami i normami korporacyjnymi przyjętymi w zbiorowości pracy.
• Konflikty międzyludzkie. Niezależnie od zewnętrznej formy wypowiedzi, takie nieporozumienia są oparte na osobistych motywach.
• Konflikty zawodowe. Stanowią one integralną część podstawowej działalności i niejako są osadzone w istocie danego zawodu.

Konflikty zawodowe stają się coraz bardziej powszechne: przykłady z historii mogą nam powiedzieć o słynnym prawniku Koni, którego praca polegała wyłącznie na konfliktach.

Jak wypada porównanie konfliktów pracowniczych i zawodowych?

Nie należy mylić konfliktów zawodowych i zawodowych: łączy je tylko to, że powstają w biznesie. Pracakonflikt implikuje istnienie umowy o pracę, w związku z którą powstały sprzeczności, na przykład szef postanowił zmienić godziny pracy, a specjalista nie chce przejść na nowy harmonogram. Inną opcją jest sytuacja, gdy na podstawie układu zbiorowego pracownik ma prawo do pomocy finansowej, ale pracodawca odmawia wypłaty mu tej płatności. W takich przypadkach pracownik może zwrócić się do komisji rozjemczej lub do sądu, ponieważ spór opiera się na naruszeniu ustalonej normy.

Konflikty zawodowe nie są związane z konkretnym miejscem pracy lub pracodawcą, ale mają charakter przekrojowy dla współpracowników o tej samej specjalizacji. Przykładem jest działalność nauczyciela, pełna nieporozumień z uczniami, ich rodzicami, wizytatorami i administracją. Sytuacje mogą być różne: wyniki kontroli, egzaminy, poprawność dokumentacji, akceptowalność wymagań są kwestionowane. Jeśli nauczyciel zmieni pracę, jest mało prawdopodobne, że w ten sposób wykluczy sytuacje konfliktowe ze swoich działań, ponieważ są one charakterystyczne dla zawodu.

Konflikty zawodowe

Z reguły konflikty zawodowe nie są wynikiem złośliwych działań, ale są naturalnym elementem aktywności profilu. Takie konflikty pojawiają się, gdy tylko osoba zaczyna angażować się w swoją specjalną działalność.

Istnieją dobrze znane zawody wywołujące konflikty, takie jak prawnik, kontroler czy inspektor podatkowy. Trudno wyobrazić sobie prawnika, który ze wszystkimzgadza się lub kontroler uśmiecha się słodko do przechodzącego pasażera na gapę. Generalnie niewiele osób lubi inspektorów finansowych, niemniej jednak są oni zobowiązani do pracy i dostarczania wymaganych wskaźników, jak to jest w zwyczaju w systemie krajowym.

Profesjonalna sytuacja konfliktowa wymaga szczególnej odporności na stres i określonego typu osobowości. Czy osoba wrażliwa i emocjonalna może wybrać na przykład zawód funkcjonariusza organów ścigania? Pewnie zawsze możesz wybrać, ale pytaniem jest, czy to się przyda.

Zakłada się, że już na etapie wyboru zawodu kandydaci rozumieją istotę swoich przyszłych działań. W rzeczywistości okazuje się, że jest to dalekie od przypadku, a obecność konfliktów w wybranym dziele, domyśla się młodzież wiele lat później, w praktyce.

Rodzaje zachowań w sytuacji konfliktowej

Nauki społeczne w trakcie badań zidentyfikowały kilka typowych strategii zachowania w sytuacjach konfliktowych:

• Rywalizacja. Teraz jedna z najpopularniejszych metod, niezasłużenie podniesiona do rangi społecznie aprobowanej. Próba wprowadzenia takiego systemu do programu szkolnego nie wytrzymuje krytyki, ponieważ w istocie model ten opiera się na siłowym zaspokajaniu własnych interesów ze szkodą dla innych.
• Adaptacja pięknie ukryta pod terminem „adaptacja”. Jeden z najczęstszych sposobów zachowania w dużych korporacjach, w kontekście całkowitego narzucania norm kultury korporacyjnej, niezależnie od postaw indywidualnego pracownika. Wyraża się w dysharmonijnych poświęceniach własnych interesów na rzecz drugiego.
• Kompromis. Działa na zasadzie „ani ty, ani ja”. Taka strategia odcina interesy wszystkich stron i nie zaspokaja w pełni żadnej z nich.
• Unikanie jest wzorem dla leniwych i bojaźliwych. Przy tego rodzaju zachowaniu podmiot unika zarówno interakcji z innymi, jak i dążenia do osobistych celów - rodzaj naukowego „nie obchodzi”.
• Współpraca. Wydaje się, że to jedyne konstruktywne wyjście. Jest to trzecia opcja, która spełnia interesy wszystkich zaangażowanych stron. To właśnie takie wyjście sprawia, że konflikt staje się źródłem rozwoju.

Odmiany konfliktów zawodowych

W tej kategorii można wyróżnić podgrupy pojawiających się sprzeczności według różnych kryteriów:

• według dziedziny działalności: prawniczej, usługowej, medycznej, administracji publicznej i innych branż;
• zgodnie z kierunkiem obciążenia: fizycznym (zmęczenie, nieregularny dzień) i moralnym (podejmowanie trudnych decyzji, odpowiedzialność za innych, przymusowe naruszanie granic innych osób i inne);
• ze względu na charakter zdarzenia: naturalny (kiedy lekarz jest zmuszony zranić pacjenta poprzez podanie terapeutycznego zastrzyku) i sztuczny (związany z kosztami systemu państwowego, gdy państwowy inspektor bezwiednie jest zmuszany do zaangażowania w biurokratycznym zbieraniu zbędnych dokumentów).

Dalsza analiza pomoże zidentyfikować inne rodzaje konfliktów zawodowych, aleich kryteria będą inne.

Przykłady konfliktów zawodowych

Jest ich wiele w sektorze usługowym, na przykład przy naprawie sprzętu AGD, w pracowni krawieckiej, u fryzjera. Na pierwszy rzut oka praca żyzna i pieniężna, dlaczego nie ciepłe miejsce? Nie ma szczęścia: praca z ludźmi zawsze wiąże się z potencjalnym konfliktem wynikającym z niezadowolenia klienta ze świadczonych usług.

Służba cywilna również nie jest bezchmurna, ponieważ specjalny status urzędnika państwowego nakłada na niego znaczną odpowiedzialność. Ponadto nie każdy jest gotowy do spełnienia wymagań tej czy innej instytucji publicznej, a w takiej sytuacji profil przedstawiciela państwa jest zmuszony do podjęcia działań, które mogą kolidować z interesami uczestników systemu.

Na przykład trudno wyobrazić sobie podatnika, który dobrowolnie iz radością płaci podatki państwu. Organy podatkowe podejmują jednak wszelkie działania, aby otrzymać takie płatności, czasem nawet przymusowo.

Funkcjonariusz wojskowy lub funkcjonariusz organów ścigania staje się szczególnie uderzającym przykładem konfliktu zawodowego: konflikty moralne i fizyczne, naturalne i sztuczne przeplatają się tutaj jednocześnie. Co wart jest jeden przypadek użycia broni, nie mówiąc już o działaniach wojennych czy zatrzymaniu podejrzanego.

Zawód sędziego jest równie konfliktogenny, ponieważ jedna ze stron zawsze będzie niezadowolona z decyzji, uznając ją za niezgodną z prawem. Przykłady konfliktów zawodowych w Rosji nie są złezawód męża stanu ilustruje: krytyka jest nieunikniona.

Konflikty domowe i zawodowe: jakie są różnice?

Z samych nazw wynika, że takie nieporozumienia powstają w różnych dziedzinach życia społecznego iz odmiennych motywów. Czym różnią się codzienne konflikty od zawodowych?

Sytuacje domowe wiążą się z sytuacjami kohabitacji, łamania regulaminu hostelu, dobrego sąsiedztwa, a w środowisku pracy - nieprzestrzegania norm zachowania w zespole, stwarzające niedogodności dla pracowników.

Jeżeli konflikty zawodowe są nieodłącznie kosztami określonej działalności, konflikty domowe są zwykle prowokowane lub celowo podżegane.

Konfliktów krajowych można uniknąć dzięki dobrej woli stron i skłonności do kompromisów, natomiast wykluczenie konfliktów zawodowych jest niemożliwe.

Poradnictwo zawodowe jest jednym ze sposobów na poznanie możliwych sytuacji konfliktowych

Taki temat jest znany wszystkim od czasów szkolnych i do dziś nie stracił na aktualności. Poradnictwo zawodowe polega nie tylko na ustaleniu skłonności danej osoby do określonej aktywności, ale także na zapoznaniu jej z profilem wybranego zawodu, jego treścią i treścią oraz zagrożeniami i korzyściami.

Poradnictwo zawodowe za pomocą narzędzi psychologicznych pomaga określić, czy dana aktywność jest odpowiednia dla badanej osoby, ponieważ dla każdego profilu zawodowego istnieje preferowany typ osobowości.

Nawet jeśli zostanie zidentyfikowany wiodący kierunek działalności, w jego ramach może być wiele zawodów o różnychkonfliktogenność, która leży tylko w mocy określonego typu osobowości. Możesz zadać klientowi pytanie: „Podaj przykład konfliktu zawodowego w wybranym zawodzie”, a od razu stanie się jasne, jak w pełni osoba wyobraża sobie tę czynność.

Psychologiczny portret profesjonalisty

Określając zgodność wybranego zawodu z psychotypem osobowości, warto zacząć od spisu konfliktów zawodowych w danej czynności. Np. konflikt z konsumentem (w przypadku fryzjera), z kontrahentem (w przypadku prawnika), z władzami (w przypadku prawnika), z instytucjami publicznymi (w przypadku osoby religijnej), z uczniami (w przypadku nauczyciela).

Na podstawie tych danych konieczne jest ustalenie, które cechy charakteru są pożądane do takich działań, a które w ogóle nie są akceptowalne. Na przykład dla prawnika wytrwałość jest ważna, dla nauczyciela wytrzymałość, dla fryzjera zgodność.

Wysoka odporność na stres jest dobra w każdym zawodzie, ponieważ taka osoba jest w stanie szybko przełączyć się z jednego trybu na inny i nie brać negatywnych rzeczy do siebie.

Jak zmniejszyć stres związany z konfliktami zawodowymi

Tu każdy profesjonalista może znaleźć swój własny przepis, jeśli chce. Oczywiście są dobrze znane:

• Doświadczenie jest synem trudnych błędów. Z biegiem czasu rozwija się psychologiczna ochrona przed czynnikami stresowymi, zmniejszając w ten sposób poziom stresu.
• Konflikt jako nieunikniona część twojego ulubionego zawodu.
• Oderwanie to stan świadomości, w którym sytuacje zawodowe wydają się być obserwowane z zewnątrz i nie mają nic wspólnego ze specjalistą. Mówiąc najprościej, nie jest to tak obraźliwe, żeby nie dotyczyło Ciebie osobiście.

Oczywiście, konflikt nie jest taki zły, jeśli jest traktowany we właściwy sposób. Nie ma sensu synonimizowanie konfliktu z negatywnością, ponieważ potencjał stresu, zgodnie z prawami fizyki, można wykorzystać z korzyścią dla siebie i społeczeństwa.