Zakład Chruniczow: historia, produkty, adres

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Zakład Chrunichev jest wiodącym przedsiębiorstwem lotniczym o stuletniej historii. Wyprodukowała pierwsze krajowe samochody osobowe „Russo-B alt”, pojazdy opancerzone, samoloty cywilne i wojskowe. Od lat 60. firma rozwija technologię rakietową i kosmiczną.

Drugi samochód

Początek XX wieku upłynął pod znakiem szybkiego rozwoju pojazdów samobieżnych. Początkowo samochody były sprowadzane do Imperium Rosyjskiego z Niemiec i Francji. Później w Rydze otwarto pierwszy zakład do produkcji samochodów z silnikami spalinowymi pod marką Russo-B alt. Moskwa stała się kolejnym krajowym centrum samochodowym. Historia fabryki Chruniczowa sięga 1916 roku, kiedy to w Fili rozpoczęto budowę Drugiej Rosyjsko-Bałtyckiej Fabryki Samochodów.

Jednak rewolucja pokrzyżowała plany akcjonariuszy. Przedsiębiorstwo zostało znacjonalizowane i ukończone przez nowy rząd. W 1921 r. zakład został przemianowany na I Zakład Pancerny i przeszedł pod jurysdykcję Dyrekcji Pancernej Armii Czerwonej. Rok później pierwsze 5 samochodów pojechało na paradę przed Kremlwskazówki.

Najpierw samoloty

Co dziwne, pomyślny start przedsiębiorstwa był powodem jego zmiany profilu. Postanowiono produkować więcej produktów technologicznych w oparciu o swoje możliwości - całkowicie metalowe samoloty. Ponieważ w tym kierunku nie istniała krajowa szkoła projektowania, fabryka Chrunicheva w 1923 roku została przeniesiona na koncesję niemieckiej firmy Junkers. Główną gamą modeli były lekkie samoloty Yu-20 w wersjach transportowych i rozpoznawczych.

W 1925 r. odbudowująca się po wojnie domowej gospodarka umożliwiła już samodzielną produkcję samolotów. Umowa z Junkersem została zerwana, aw 1927 roku przedsiębiorstwo zostało zreorganizowane w zakład nr 7 (nieco później - w nr 22 im. 10 rocznicy października). Od tego momentu zakład Chruniczowa w Moskwie stał się najnowocześniejszym producentem samolotów w kraju. W krótkim czasie wybudowano nowe warsztaty, przeszkolono wysoko wykwalifikowany personel.

Skład

Przed II wojną światową firma produkowała szeroką gamę sprzętu lotniczego. Pierworodnym był całkowicie metalowy samolot rozpoznawczy zaprojektowany przez Tupolewa R-3 (ANT-3). Do wiosny 1929 roku zakład wyprodukował 79 pojazdów. Od 1928 r. montowano równolegle półtorapłatowe myśliwce I-4 (ANT-5) i unikatowe w tamtym okresie bombowce klasy ciężkiej TB-1 (ANT-4). W lutym 1932 r. ciężki bombowiec TB-3 (ANT-6) wzbił się w powietrze.

Biegun Północny został po raz pierwszy zbadany na samolocie R-6 (zredukowana wersja TB-1) przed lądowaniem ekspedycji Papanina. Na końcuW latach 30. najmasywniejszy stał się szybki bombowiec frontowy SB (ANT-40), wyprodukowano 5695 sztuk. Przed wojną opracowano udany model bombowca nurkującego Pe-2.

Z początkiem Wielkiej Wojny Ojczyźnianej fabryka Chruniczowa przeszła na naprawę uszkodzonych samolotów. W tym samym czasie wybitny konstruktor Iljuszyn zaprojektował Ił-4 (DB-3F), który stał się głównym bombowcem i bombowcem torpedowym. W 1942 r. Tupolew opracował Tu-2, który stał się głównym modelem przedsiębiorstwa. Do końca II wojny światowej wyprodukowano 1700 samochodów.

W 1946 roku zakład otrzymał polecenie opanowania produkcji bombowców odrzutowych Tupolew Tu-12 i Tu-14. Od 1949 roku głównymi produktami stały się samoloty strategiczne. Wśród nich:

• Latająca Forteca Tu-4 (1950);
• M-4 bombowiec atomowy (1953);
• 3M (modyfikacja M-4 z ulepszonymi silnikami) (1956);
• czterosilnikowy bombowiec odrzutowy M-50A (1959).

Nauka rakietowa

Rozmieszczenie przez Stany Zjednoczone w latach 60. międzykontynentalnych rakiet balistycznych (ponad 900 wyrzutni) typu Titan-1, Titan-2 i Minuteman-1, zdolnych do przenoszenia ładunków jądrowych na terytorium ZSRR, wymagało podjęcia środków zaradczych. 30 marca 1963 r. Wydano dekret w sprawie budowy krajowych ICBM UR-100 opracowanych przez Chelomey V. N. w fabryce. Śr. Chruniczow w Fili.

System rakietowy UR-100 zawiera szereg nowych rozwiązań naukowych, technicznych i projektowychdecyzji iw 1967 r. został przyjęty. W ciągu kilku lat łączna liczba ICBM UR-100 i ich modyfikacji w zgrupowaniu Strategicznych Sił Rakietowych osiągnęła 1000 jednostek.

Rokot

Na początku lat 90. pojawiła się potrzeba zaprojektowania ekonomicznej rakiety klasy lekkiej. Fabryce w Chruniczowie powierzono produkcję lotniskowców do wystrzeliwania komercyjnych statków kosmicznych przy użyciu wycofanych strategicznych pocisków balistycznych RS-18, które były masowo produkowane przez fabrykę.

Kompleks startowy dla nowego pojazdu nośnego, zwanego „Rokot”, miał powstać w kosmodromie Plesieck. Istniejąca infrastruktura umożliwiła korzystanie z głównych obiektów i systemów technologicznych kompleksu startowego przy minimalnych modyfikacjach.

Dzisiaj

Zakład w Chruniczowie jest główną siedzibą Federalnego Państwowego Przedsiębiorstwa Unitarnego GKNPTs im. Chrunichev, który obejmuje wiele biur projektowych i przedsiębiorstw przemysłu kosmicznego. Znakiem rozpoznawczym zakładu stały się pojazdy nośne klasy Proton. Opracowywanych jest tu również kilka obiecujących projektów, z których głównym jest rodzina pocisków klasy ciężkiej Angara. Zakład montuje również różne statki kosmiczne (SC), uczestniczy w międzynarodowych projektach. Wśród nich:

• Satelita teledetekcyjny Monitor-E;
• mały statek kosmiczny komunikacyjny "Kazsat";
• ujednolicona platforma kosmiczna Jacht;
• KA "Ekspresowe";
• Sonda telekomunikacyjna Nimik;
• System komunikacji Iridium;
• górna scena dla Indianpartnerzy 12KRB;
• część systemu rakietowego KSLV-1 dla Korei Południowej.

Wśród rewolucyjnych projektów jest rozwój przyjaznego dla środowiska kompleksu rakietowo-kosmicznego Baiterek. Zakład Chrunichev ma następujący adres: Moskwa, 121087, ul. Nowozawodskaja, 18.