Mi-8: charakterystyka, wypady, katastrofy i zdjęcia helikoptera

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

W naszym kraju początkowo nie przywiązywali zbyt dużej wagi do tworzenia śmigłowców. Trudno teraz dowiedzieć się, z czym to się wiązało, ale fakt pozostaje faktem: początkowo Armia Czerwona otrzymała tylko samoloty i nie ma potrzeby mówić o gospodarce narodowej.

I to pomimo tego, że mieliśmy obiecujące osiągnięcia w tej dziedzinie, a nawet co! Na szczęście przywódcy młodego państwa szybko zdali sobie sprawę z błędności takiej strategii i dlatego przemysł zaczął opanowywać produkcję wiropłatów.

Pierwszym z nich był Mi-1, którego produkcję rozpoczęto dopiero w 1948 roku. Od tego czasu, aż do zakończenia produkcji Mi-4, wszystkie śmigłowce w naszym kraju były wyposażone w rotacyjny silnik tłokowy. To było normalne jak na tamte czasy, ale zapotrzebowanie na maszynę o lepszych parametrach elektrowni pojawiło się bardzo szybko.

Nowy helikopter

W związku z tym do 1960 r. przemysł i najważniejsze biura projektowe śmigłowców w kraju otrzymały zadanie. Jej efektem był rozwój śmigłowca Mi-8, który stał się prawdziwą legendą w branży, nadal aktywnie wykorzystywany w gospodarce narodowej i armiach wszystkichpokój.

Historia stworzenia

Początkowo zakładano, że śmigłowiec będzie produkowany w wersji transportowej, pasażerskiej i biznesowej. Rozwój rozpoczął się w pierwszych miesiącach 1960 roku. Jak można się domyślić, zadbał o to Centralny Szpital Kliniczny Mil. Za podstawę przyjęto sprawdzony Mi-4. W rzeczywistości nowy Mi-8 był pierwotnie planowany jako projekt jego głębokiej modernizacji.

Jednakże bardzo szybko projektanci zdali sobie sprawę z konieczności wprowadzenia do samochodu nowego typu silnika i dlatego w tym projekcie niewiele zostało z poprzednika.

Prace były prowadzone w przyspieszonym tempie. Już w połowie 1961 roku w powietrze wzbił się pierwszy prototyp z czterema łopatami i jednym silnikiem. Prototyp z pięcioma łopatami i dwiema elektrowniami poleciał rok później. Pod koniec tego samego 1962 roku powstał pierwszy prototyp.

Komisji bardzo spodobały się cechy przyszłego Mi-8, dlatego w ciągu zaledwie kilku lat nowe śmigłowce weszły już do masowej produkcji. Od 1965 roku model produkowany jest w Kazaniu i Ułan-Ude.

MI-8: Charakterystyka

Nowa maszyna przewyższyła swojego poprzednika 2,5-krotnie pod względem ładowności. Maksymalna możliwa prędkość była również prawie dwukrotnie wyższa.

Transmisja została w dużej mierze pozostawiona bez istotnych zmian. Schemat helikoptera jest jednowirnikowy, ale przewidziano śmigło ogonowe. W konstrukcji zastosowano dwa silniki z turbiną gazową, podwozie spoczywa na trzech kołach. Ogólnie rzecz biorąc, Mi-8 był pod wieloma względami modelem zaawansowanym na swoje czasy.

Oczywiście, amerykańskie firmy Sikorsky pod pewnymi względami go ominęły, ale był on znacznie tańszy, a jednocześnie miał większą nośność i niezawodność.

W przeciwieństwie do poprzedniego modelu, konstrukcja ostrzy została znacząco zmieniona. Pojawił się pusty dźwigar, w całości wykonany z wysokowytrzymałego stopu aluminium. Aby system był jak najbardziej bezpieczny, ostrza wyposażone są w specjalny pneumatyczny system sygnalizacji, który umożliwia natychmiastową rejestrację mechanicznego uszkodzenia drzewca.

Dlaczego ten konkretny helikopter stał się tak rozpowszechniony na całym świecie?

Stało się to z powodu bezpretensjonalności i niezawodności maszyny. Nie tylko w naszym kraju jest z szacunkiem nazywany „koniem roboczym”. To najbardziej (!) rozpowszechniony śmigłowiec transportowy na świecie. Za granicą znany jest jako Mi-17, z których część jest używana jako śmigłowce wojskowe (zdjęcie w artykule) przez kontyngent NATO w Afganistanie. Ze względu na prostotę pilotażu nie trzeba spędzać dużo czasu na szkoleniu pilotów.

Nie ma już na świecie cywilnych śmigłowców transportowych, które zostałyby wyprodukowane w takim wolumenie: nawet według nieaktualnych danych z taśmy montażowej zjechało ponad 12 tysięcy tych maszyn. I to bez uwzględnienia pewnych modyfikacji!

Nawiasem mówiąc, pod względem liczby odmian ten helikopter jest zdecydowanie światowym liderem. W tej chwili nawet eksperci nie potrafią dokładnie określić, ile modyfikacji zostało stworzonych. Ustalenie tej liczby jest bardzo trudne, ponieważ niektóre ulepszenia są prawie seryjnezostały wykonane bezpośrednio w jednostkach wojskowych, ale nie uzyskały patentów na swoje wynalazki i dlatego nie weszły już do produkcji przemysłowej.

System sterowania i silniki

Cały system sterowania tym razem był oparty na wysokiej jakości i potężnych hydraulicznych wzmacniaczach. Ponadto Mi-8 jako pierwszy zastosował najnowszy system przeciwoblodzeniowy, który umożliwił użytkowanie śmigłowca w różnych warunkach. Dodatkowo przewidziano specjalny mechanizm zabezpieczający ładunek, pozwalający na transport lotniczy dodatkowych trzech ton.

Jeżeli jeden silnik ulegnie awarii podczas lotu, drugi natychmiast zaczyna pracować w trybie wymuszonym, dając moc wystarczającą przynajmniej do awaryjnego zakończenia lotu. Aby ułatwić pilotom pracę w trudnych warunkach, maszyna została wyposażona w zaawansowany autopilot, który może przejąć znaczną część funkcji człowieka.

Dzięki najnowszym ówczesnym urządzeniom nawigacyjnym i radarowym można było latać helikopterem o każdej porze roku i dnia. Ta cecha została szybko doceniona przez wojsko. Co więcej, Mi-8 szybko stał się jednym z symboli rosyjskiej armii: śmigłowiec okazał się niezwykle niezawodny i niedrogi, dlatego od razu trafił do służby.

W jakich wariantach jest używany?

Jak już powiedzieliśmy, początkowo ten model został stworzony z myślą o potrzebach transportowych i pasażerskich (do 28 osób). Ponadto w Kazaniu na specjalne zamówienia produkowane są również przedmioty luksusowe dla siedmiu osób,które cieszą się dużą popularnością wśród pierwszych osób państwa i zamożnych biznesmenów.

Modyfikacje wojskowe i dalszy rozwój

Wspomnieliśmy również w artykule, że wojsko naprawdę polubiło Mi-8. Jego silnik był niezwykle niezawodny, w przypadku awarii jednej elektrowni można było wyjąć samochód na jednej, a ładowność była imponująca.

W związku z tym bardzo szybko pojawiło się wiele modyfikacji tego śmigłowca, zaprojektowanych specjalnie do użytku wojskowego. Najczęściej wybierano po prostu opcję transportu, do której dodawano pylony do zawieszania bomb lub koktajli Mołotowa. Bardzo szybko okazało się, że nawet takie wzmocnienie nie wystarcza na potrzeby armii i dlatego pojawiła się modyfikacja 8TV, wyposażona we wzmocnione i ulepszone zawieszenia. Dodano możliwość dołączania broni rakietowej.

Śmigłowce transportowo-bojowe

Modyfikacja 8MT stała się logiczna i ostateczna na drodze do stworzenia nowej rodziny pojazdów transportowych i bojowych. Głównym wyróżnikiem była instalacja nowych elektrowni TVZ-117 MT wyposażonych w najnowszą turbinę gazową AI-9V. Śmigłowiec stał się znacznie bardziej niezawodny, ponieważ wloty powietrza zostały osłonięte nowym sitkiem, które znacznie lepiej filtruje powietrze dostarczane do silnika.

Aby helikopter Mi-8, którego zdjęcie zostało zaprezentowane w artykule, nie mógł zostać łatwo zestrzelony przez pociski samonaprowadzające, opracowano system odprowadzania gorących spalin z silników. Ponadto istnieją mechanizmy strzelania do fałszywych celów. W latach 1979-1989 helikopter zprzeszedł z honorem cały konflikt w Afganistanie.

Doświadczenie bojowe i niezwiązane z walką

W okresie, gdy kontyngent wojsk radzieckich przebywał w tym kraju, piloci wykonali setki tysięcy lotów bojowych. Przetransportowali miliony ton ładunku, ewakuowali tysiące żołnierzy spod samego nosa straszydeł. Przez cały ten czas przypadki awarii maszyn można policzyć na palcach.

W przeciwieństwie do swojego "starszego brata" Mi-24, "ósemka" była początkowo pozbawiona ciężkiego pancerza i dlatego zawsze miała wystarczającą siłę ciągu, nawet w warunkach bardzo rzadkiego górskiego powietrza.

W obu konfliktach czeczeńskich śmigłowce wojskowe tego typu pokazały się również z jak najlepszej strony. Niezawodni i niezwykle bezpretensjonalni pomagali nie tylko samym żołnierzom, ale także Ministerstwu Sytuacji Nadzwyczajnych i Czerwonemu Krzyżowi, który pracował z ludnością cywilną, dostarczając jej lekarstwa i żywność.

Katastrofy

Niestety nawet najwyższa niezawodność i prostota konstrukcji nie uchronią przed upadkiem helikopterów wojskowych MI, a także ich cywilnych wariantów.

Zacznijmy od tego, że podczas konfliktów afgańskich i obu czeczeńskich zginęło około 50-60 samochodów. W Afganistanie straty wśród nich są głównie bez walki, często związane z ostrzałem lotnisk wojskowych. Uważa się, że zginęło wtedy nie więcej niż dziesięć jednostek tego sprzętu. Nie ma dokładnych danych o stratach w pierwszej kampanii czeczeńskiej. Podczas Drugiej zestrzelono 29 śmigłowców tego typu.

Nadejście pokoju również nie przyniosło pokoju. W rezultacieawarie techniczne, paliwo niskiej jakości i ekstremalne zużycie mechanizmów w latach 90-tych ponad 174 samochody spadły lub zaginęły (na Syberii).

Podajmy konkretne informacje na lata 2012-2013. Tak więc 14 lipca 2013 roku załoga śmigłowca w powietrzu poczuła, że oba silniki zaczęły pracować niestabilnie. Postanowiono wylądować bezpośrednio na torfowisku. Co prawda śmigłowiec przewrócił się na bok, ale poza tym lądowanie awaryjne zostało wykonane perfekcyjnie. Nikt nie zginął, nie było też obrażeń. 11 lipca tego samego roku coś podobnego wydarzyło się w regionie Amur. Wtedy też udało im się obejść bez ofiar.

Niestety 2 lipca w Jakucji w wyniku wypadku samochodowego zginęły 24 osoby, ponad połowa z nich to dzieci. Przeżyło tylko dwóch członków załogi i jeden pasażer. W dniach 6 maja i 6 czerwca tego samego roku na Terytorium Chabarowskim odnotowano katastrofy tych śmigłowców. Nie było też ocalałych.

W 2012 roku helikoptery te rozbiły się siedem razy, ale zginęła tylko jedna osoba.

Oczywiście te liczby dotyczą tylko naszego kraju. Nie da się powiedzieć, ile takich samych Mi-17 rozbiło się w Afganistanie, ponieważ lokalne samorządy rzadko prowadzą szczegółowe statystyki. To samo można powiedzieć o incydentach w Afryce.