Polityka rachunkowości dla celów rachunkowości podatkowej: tworzenie polityki rachunkowości przedsiębiorstwa

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 19:04

Dokument określający politykę rachunkowości dla celów rachunkowości podatkowej jest podobny do dokumentu sporządzonego zgodnie z zasadami rachunkowości w rachunkowości. Służy do celów podatkowych. Jego sporządzenie jest znacznie trudniejsze ze względu na brak w prawie jasnych instrukcji i zaleceń dotyczących jego opracowania. Funkcjonariusze podatkowi i księgowi organizacji muszą opracować politykę podatkową w taki sam sposób, jak politykę rachunkowości, opartą na normach prawa podatkowego. Następnie sugerujemy zwrócenie uwagi na główne punkty, które powinny być wskazane w dokumencie polityki rachunkowości dla celów rachunkowości podatkowej.

Jaka jest polityka rachunkowości podatkowej?

To jest kod, który określa zasady prowadzenia ewidencji w firmie. Dokument ustala sposoby obiegu dokumentów, oceny i kontroli faktów działalności przedsiębiorczej. Przykładowa polityka rachunkowości dla celów rachunkowości podatkowej nie jest ustalona przez prawo. Stosowanie zasad ustalonych w polityce rachunkowości,wpływa na wynik pracy firmy i podstawę naliczania opłat skarbowych. Istnieją trzy rodzaje zasad rachunkowości:

• Księgowość.
• Podatek.
• MSSF.

Procedura pisania zasad rachunkowości dla celów podatkowych jest opisana w RF Tax Code. To najważniejsza ustawa dla organów podatkowych. Polityka rachunkowości na potrzeby rachunkowości podatkowej to zestaw prawnie dozwolonych metod określania, oceny i alokacji przychodów i (lub) kosztów, ich rachunkowości i innych wskaźników działalności gospodarczej organizacji wymaganych do celów rachunkowości podatkowej.

Okres ważności polityki rachunkowości

Firma musi stosować politykę rachunkowości dla rachunkowości podatkowej od dnia otwarcia do momentu likwidacji. Aby dostosować przyjętą politykę fiskalną, konieczna jest zmiana:

• metody rachunkowości stosowane przez organizację;
• warunki pracy organizacji;
• prawo podatkowe naszego kraju.

W pierwszych dwóch przypadkach korekty zasad rachunkowości dla celów podatkowych są stosowane od początku nowego okresu obrachunkowego. W tym ostatnim przypadku z okresu wejścia w życie zmian. Politykę VAT można korygować raz w roku, zmiany można dokonywać od początku roku następującego po okresie jej zatwierdzenia. Nowe organizacje muszą stosować politykę rachunkowości dla celów podatkowych od momentu ich otwarcia. Nie ma ram dla podatku dochodowego. Aby kalkulacja podatku VAT była wymagana, termin przyjęcia polityki rachunkowości musi być nie późniejszy niżzakończenie pierwszego okresu rozliczeniowego działalności gospodarczej organizacji. Okres rozliczeniowy do obliczania podatku VAT to kwartał.

Opracowana polityka rachunkowości dla celów rachunkowości podatkowej jest stosowana do czasu dokonania w niej korekt. Nie jest wymagane coroczne sporządzanie zaktualizowanej polityki podatkowej. Rachunkowość fiskalna stosuje spójną zasadę.

Polityka rachunkowości dla celów podatkowych jest taka sama dla całej organizacji i jej struktur. Osoby prawne nie muszą przedstawiać inspektoratowi swojej polityki fiskalnej rachunkowości po jej opracowaniu. Jeżeli inspektorzy skontrolują politykę rachunkowości na potrzeby rachunkowości podatkowej, wówczas firma będzie musiała przekazać ją do urzędu skarbowego w terminie nie dłuższym niż pięć dni od złożenia wymogu dostarczenia dokumentu. Niezastosowanie się do tej instrukcji może zostać uznane przez inspektorów skarbowych za złośliwą przeszkodę w przeprowadzeniu kontroli skarbowej.

Utwórz skonsolidowany dokument księgowy

Pracownicy organizacji mogą używać specjalnego oprogramowania do tworzenia przepisów podatkowych z uwzględnieniem wszystkich aktualnych zmian. Nazywa się to konstruktorem polityki rachunkowości dla celów rachunkowości podatkowej. Oprogramowanie z reguły ma na celu stworzenie małej polityki rachunkowości, odzwierciedlającej w niej tylko najbardziej niezbędne wskaźniki. Dla każdego wskaźnika konstruktor zapewnia kilka metod księgowania, firma wybiera dla siebie najbardziej odpowiednią. Na stronach, gdzieKonstruktorzy zwykle podają przykłady zasad rachunkowości dla celów podatkowych.

Na samym początku należy określić, z jakiego systemu rachunkowości podatkowej korzysta organizacja:

• ogólny system podatkowy (DOS);
• ogólny reżim fiskalny połączony z płatnością UTII;
• uproszczony system podatkowy (STS);
• uproszczony system fiskalny połączony z płatnością UTII.

Po określeniu przez organizację systemu podatkowego sporządzana jest przykładowa polityka rachunkowości dla celów rachunkowości podatkowej.

2018 Zmiany

Korekty w bieżącym roku są nieistotne. Dotknęli nowych przepisów Ordynacji podatkowej. Jedna z innowacji dotyczyła kontroli kosztów zakupu środków trwałych. Na najbliższe cztery lata rozszerzono listę obiektów dla organizacji, wobec których stosowana będzie przyspieszona amortyzacja ze współczynnikiem nie większym niż trzy. Stopa przyrostowa może być zastosowana tylko do aktywów oddanych do użytku po początku 2018 roku i tylko do funduszy wymienionych na liście zatwierdzonej przez rząd rosyjski. Jeżeli organizacja posiada takie aktywa i zamierza zastosować nowy wskaźnik przy ich amortyzacji, należy to określić w polityce rachunkowości na potrzeby rachunkowości podatkowej w 2018 roku.

Przyjrzyjmy się bliżej trzem kolejnym zmianom w tym roku:

• Wprowadzenie pojęcia „odliczenia podatkowego na inwestycje”.
• Korekty w księgowaniu wydatków na B+R (Badania i rozwój)prace projektowe).
• Zmiany w rozliczaniu VAT naliczonego.

Odliczenie podatkowe na inwestycje

Od początku tego roku w rozdziale 25 ordynacji podatkowej wprowadzono nową koncepcję „odliczenia podatku od inwestycji”. Od 2018 roku organizacje mają prawo do obniżenia zapłaconego z góry podatku dochodowego o nowo wprowadzone odliczenie podatkowe. Może to być koszt nabycia lub modernizacji środków trwałych w grupach amortyzacji od trzeciej do siódmej.

Podane koszty można odliczyć w 100%: do dziewięciu dziesiątych części regionalnej opłaty, do jednej dziesiątej części federalnej. Wysokość odpisu inwestycyjnego dla części opłaty wnoszonej do budżetu województwa nie może przekroczyć różnicy między wyliczoną kwotą opłaty skarbowej bez odliczenia a podatkiem obliczonym według stawki 5%. Oznacza to, że 5% będzie musiało zostać wpłacone do budżetu regionalnego. Jeżeli odliczenie przekroczy opłatę fiskalną, to niewykorzystana część zostanie przeniesiona na przyszłe okresy. Odliczenie od inwestycji naliczane jest od opłaty fiskalnej począwszy od okresu, w którym główny składnik aktywów został oddany do użytkowania lub jego wartość uległa zmianie.

Zgodnie z polityką rachunkowości, na potrzeby rachunkowości podatkowej w 2018 roku, obiekty, w związku z którymi zastosowano odpis podatkowy na inwestycje, nie podlegają amortyzacji. W przypadku sprzedaży głównych przedmiotów, w stosunku do których zastosowano odliczenie, po zakończeniu okresu jego użytkowania, cała kwota wynikająca z umowy zostanie rozpoznana jako przychód. Jeżeli bazowy składnik aktywów, który byłzostanie zastosowana ulga inwestycyjna, zostanie sprzedana przed końcem okresu użytkowania, organizacja będzie musiała odzyskać kwoty fiskalne nieopłacone w związku z zastosowaniem odliczenia. W takim przypadku koszt środka trwałego w momencie nabycia zostanie uwzględniony w kosztach.

Podejmując decyzję o zastosowaniu odliczenia podatkowego na inwestycje należy wziąć pod uwagę, że sprawdzając zeznanie podatkowe, inspektor ma prawo żądać wyjaśnień i materiałów dotyczących wykorzystania odliczenia. Transakcje organizacji stosującej odliczenie z osobą zależną zostaną uznane za podlegające kontroli, jeżeli dochód z nich przekroczy kwotę 60 mln rubli. Obecnie zalegalizowano, że podatnicy kwalifikujący się do odliczenia będą określani na poziomie regionalnym. Podmioty mogą samodzielnie określić warunki przyznania ulgi inwestycyjnej. Biorąc pod uwagę, że takie zmiany poprawiają sytuację organizacji, podmioty mogą przyjąć odpowiednie zasady i przedłużyć ich działanie od początku bieżącego roku. Decyzja o zastosowaniu odliczenia musi być wpisana do polityki rachunkowości jednostki dla celów rachunkowości podatkowej.

Badania i rozwój

Nastąpiły zmiany w przepisach prawnych dotyczących rozliczania kosztów B+R:

• Dodatkowa lista kosztów B+R.
• Doprecyzowano procedurę uznawania kosztów prac naukowo-badawczych, które można uwzględnić w opodatkowaniu podatkiem o współczynniku podwyższonym o półtora. W chwili obecnej organizacje mają prawo uwzględnić te wydatki w innych wydatkach sprawozdawczego okresu rozliczeniowego, w którym prace lub ich poszczególne etapy byłyzakończony. Jednak od początku roku wydatki będą stanowić początkową cenę wartości niematerialnych podlegających amortyzacji, wyłącznych praw do wyników pracy intelektualnej uzyskanych w wyniku pracy. W polityce rachunkowości podatkowej organizacji wymagane jest ustalenie wybranej procedury rozpoznawania kosztów.

Podatek VAT

Na początku 2018 r. wprowadzono zmiany dotyczące organizacji, które posiadają transakcje opodatkowane VAT i nieobjęte VAT. Spółka prowadząc działalność jest zobowiązana do prowadzenia odrębnej ewidencji naliczonej opłaty skarbowej od czynności opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu. Jeżeli całkowity koszt transakcji niepodlegających opodatkowaniu nie przekracza 5%, organizacja ma prawo nie prowadzić odrębnej ewidencji i odliczyć całą kwotę opłaty fiskalnej.

Zmiany w prawie nie pozwolą już firmom na oddzielenie księgowania VAT naliczonego dla transakcji podlegających opodatkowaniu i niepodlegających opodatkowaniu. Pozostanie tylko prawo do odliczenia całkowitej opłaty skarbowej. W związku z tym przykładowa polityka rachunkowości dla celów rachunkowości podatkowej za 2018 r. według OSNO organizacji zajmującej się rachunkowością VAT musi zostać dostosowana zgodnie ze zmianami w przepisach.

Polityka rachunkowości dla firm objętych OSNO

Dla celów rachunkowości podatkowej, polityka firmy powinna zawierać następujące punkty:

• Zasady obliczania podatku dochodowego. W dokumencie należy określić kolejność podziału przychodów i wydatków. Dla organizacji prowadzących działalność komercyjną ta kwestia jest najważniejsza. Dla organizacji non-profitproblem, który rozwiązuje się przy pisaniu polityki podatkowej ze względu na odrębną księgowość dochodów i wydatków niepodlegających opodatkowaniu i niepodlegających opodatkowaniu dla wszystkich prac. Jest to jeden z głównych parametrów polityki rachunkowości podatkowej.
• Rachunkowość oddzielnie. Istnieje wymóg prowadzenia wspomnianych rejestrów dla organizacji otrzymujących fundusze na określone cele. Jeżeli firma, która otrzymała te środki, nie prowadzi takiej księgowości, dochód traktuje się jako podlegający opodatkowaniu od dnia otrzymania. Jak dokonać oddzielnego księgowania przychodów i wydatków poniesionych na ich koszt nie jest określone w prawie, dlatego specjalista finansowy powinien wyjaśnić ten punkt w polityce rachunkowości dla celów rachunkowości podatkowej na przykładzie organizacji. Na przykład, jeśli w organizacji dochody i wydatki są dzielone między działalność statutową i dochodową, to ewidencje księgowe w rachunkowości mogą być również wykorzystywane jako podatkowe. Jeśli w rachunkowości nie ma niezbędnych informacji, organizacja ma prawo uzupełnić je o szczegóły. Istotne jest oddzielenie kosztów zarządzania organizacją od kosztów pośrednich finansowanych z dochodów niepodlegających opodatkowaniu, ponieważ są one związane z działalnością statutową. Chociaż część kosztów pośrednich można pokryć poprzez działalność handlową. Zróżnicowanie kosztów pośrednich opiera się na rzeczywistej wielkości ich płatności.
• Nieruchomość podlega amortyzacji. Procedurę ustalania takiego majątku określa prawo. W polityce rachunkowości na potrzeby rachunkowości podatkowej na przykładzie organizacji należy określić metodę amortyzacji. Istnieje metoda liniowa i nieliniowa. Wybór wdziałalność gospodarczą częściej prowadzi się na korzyść liniowego, prostszego sposobu naliczania amortyzacji. Wybrany przez firmę sposób dotyczy środków trwałych bez względu na datę ich zakupu. Niezależnie od wybranej w polityce rachunkowości dla celów podatkowych metodę liniową stosuje się w odniesieniu do budynków i aktywów zaliczonych do ósmej, dziewiątej i dziesiątej grupy amortyzacji, niezależnie od okresu, w którym rozpoczęły one eksploatację. Można to łatwo zweryfikować podczas audytu zasad rachunkowości dla celów podatkowych. Wszystkie obliczenia w organizacji muszą odbywać się zgodnie z polityką podatkową rachunkowości. Na przykład polityka rachunkowości na potrzeby rachunkowości podatkowej pozwala na obliczenie amortyzacji po stawkach niższych niż ustawowe, jeśli jest to zapisane w dokumencie. Decyzja o zastosowaniu degresywnego wskaźnika w działalności gospodarczej jest zapisana w polisie z wyborem metody amortyzacji. W przypadku sprzedaży nieruchomości podlegających amortyzacji przez organizacje stosujące obniżone stawki amortyzacji, ich ostateczny koszt jest ustalany na podstawie zastosowanej stawki amortyzacji.
• Składka amortyzacyjna, która implikuje koszt środków trwałych, który można uwzględnić w wysokości nie większej niż 10% początkowego kosztu środków trwałych organizacji lub kosztów poniesionych w przypadku zmian środków trwałych z powodu przebudowy, likwidacji lub modernizacji. Wyjątek stanowią środki trwałe otrzymane bezpłatnie. W szczególności premia amortyzacyjna przewidziana jest dla majątku podlegającego amortyzacji. Tymczasem majątek organizacji prowadzących działalność niekomercyjną, otrzymany jako dochód na określone cele lub zakupiony kosztem tych środków i wykorzystywany do prowadzenia działalności zgodnie ze statutem, nie jest amortyzowany. Stosowanie premii jest prawem organizacji, którego wykorzystanie musi być ustalone w dokumencie księgowym organizacji do celów opodatkowania poboru fiskalnego. W dokumencie księgowym konieczne jest wskazanie kwoty składki oraz listy obiektów ją stosujących.
• Wydatki materialne. Przy obliczaniu kosztu spisania materiałów i surowców zużytych na świadczenie usług w polityce fiskalnej przewidziana jest jedna z wybranych metod wyceny surowców i materiałów: wg kosztu jednostki zapasów, wg kosztu średniego, wg kosztu przejęć po raz pierwszy (FIFO). W ten sam sposób specjalista ds. finansów firmy może wycenić towary zakupione w celu odsprzedaży, co jest również określone w polityce rachunkowości na potrzeby obliczania opłat podatkowych.
• Koszty bezpośrednie i pośrednie. Jeżeli organizacja wybrała metodę memoriałową do ustalania przychodów i kosztów, wówczas koszty produkcji i sprzedaży poniesione w okresie sprawozdawczym dzieli się na bezpośrednie i pośrednie. Sama organizacja wymienia listę kosztów bezpośrednich w polityce rachunkowości do obliczania podatków. Należy zauważyć, że podział kosztów na bezpośrednie i pośrednie jest wymagany dla wszystkich organizacji, zarówno produkujących lub sprzedających produkty, jak i wykonujących pracę lub świadczących usługi. Usługodawcy mogą przypisać bezpośrednie lub pośrednie koszty poniesione przez:w okresie sprawozdawczym, w celu całkowitego obniżenia wyniku działalności komercyjnej.
• Rezerwacja wydatków. Jeśli organizacja prowadzi działalność niekomercyjną, może utworzyć rezerwę na przyszłe wydatki związane z jej działalnością przedsiębiorczą i brane pod uwagę przy ustalaniu podstawy naliczania podatków. Organizacja publiczna sama decyduje o utworzeniu rezerwy na przyszłe wydatki lub o nietworzeniu i określa w polityce podatkowej rodzaje kosztów, w związku z którymi będzie wykorzystywana rezerwa środków. Wśród najczęstszych kosztów można wyróżnić wydatki na naprawę środków trwałych, a także na pensje pracowników (w tym urlopy, z których większość przypada na okres letni). Oddzielnie w polityce rachunkowości dla celów podatkowych konieczne jest zarejestrowanie rezerwy na należności wątpliwe. Nie jest stworzony do równomiernego odpisywania kosztów organizacji, ale do umorzenia części zadłużenia z góry. Ten dług jest jeszcze później z kategorii wątpliwych, najprawdopodobniej przejdzie do kategorii beznadziejnych. W polityce fiskalnej, tworząc rezerwę na długi, warto odwoływać się nie do ogólnej dla organizacji non-profit, ale do normy specjalnej. W praktyce dla rezerwowania wydatków celowe jest stworzenie odrębnej ewidencji podatkowej, która odzwierciedla rezerwy na różnego rodzaju przyszłe wydatki. Rodzaje rejestrów księgowych i procedura odzwierciedlania w nich danych dla analitycznej części rachunkowości podatkowej są opracowywane przez samą firmę i ustalane zgodnie z polityką rachunkowości organizacji do obliczania podatkówopłaty.
• VAT. W przypadku tej opłaty podatkowej organizacja ma kilka opcji obliczania. Wszystkie cechy kalkulacji podatku są określone w ustawie. O kwestii odrębnego rozliczania transakcji opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu decyduje podatnik.

Polityka rachunkowości dla firm w ramach uproszczonego systemu podatkowego

Organizacje, które jako przedmiot opodatkowania „dochód minus wydatki” wybrały, mogą płacić podatek według zróżnicowanych stawek ustalonych przez władze regionalne. Firma ulokowana w uproszczonym systemie podatkowym „dochód minus wydatki” w polityce rachunkowości na potrzeby rachunkowości podatkowej, pisząc ją, utrwala swoją decyzję w dokumencie. Dla organizacji obliczających pojedynczy podatek od różnicy między przychodami a wydatkami, księgowanie wydatków jest niezwykle ważne.

Organizacja zlokalizowana w uproszczonym systemie podatkowym powinna wybrać jedną z metod oceny surowców i materiałów:

• w cenie zapasów;
• przy koszcie obliczonym przez średnią;
• cena pierwszego zakupu (FIFO).

Organizacja określa swój wybór w polityce rachunkowości. Z reguły wybierana jest metoda podobna do metody stosowanej w rachunkowości.

Przykład polityki rachunkowości dla rachunkowości podatkowej

To przykład polityki podatkowej firmy stosującej podstawowy system podatkowy.

Dokument polityki rachunkowości	Zatwierdzona wersja	Podstawa (artykuł rosyjskiego kodeksu podatkowego)
Proceduraksięgowość	Rachunkowość w naliczaniu opłat podatkowych w firmie jest zorganizowana na podstawie rejestrów księgowych w dziale księgowości z uzupełnieniem danych niezbędnych do rozliczenia podatków podatkowych zgodnie z wymogami prawa.	313, 314
Procedura rozliczania dochodów (wydatków)	Rachunkowość w naliczaniu opłat fiskalnych prowadzona jest na zasadzie memoriałowej.	271, 273
Sposób odpisywania surowców i materiałów eksploatacyjnych	Przy obliczaniu wysokości kosztów przy odpisywaniu materiałów, surowców wykorzystywanych w procesie produkcji towarów lub wykonywania pracy stosuje się metodę szacowania średniego kosztu	254
Metoda szacowania kosztów zakupionych towarów do sprzedaży, zmniejszająca przychody ze sprzedaży	Przy sprzedaży towarów koszt ich zakupu jest określany przez organizację dla celów opodatkowania fiskalnego po średniej cenie	268
Wycofanie urządzeń i wyposażenia	Rozliczanie w zestawie kosztów materiałów kosztów narzędzi i osprzętu na początku ich eksploatacji	254
Metody obliczania amortyzacji	Metoda liniowa	259
Metody rozliczania nakładów inwestycyjnych na środki trwałe	Wydatki kapitałowe do celów podatkowych zwiększają początkowy koszt aktywów bazowych.	258
Lista kosztów bezpośrednich związanych z produkcją towarów	Koszty bezpośrednie dla celów podatkowych to koszty materiałów, koszty wynagrodzeń pracowników, obowiązkowe koszty ubezpieczenia społecznego pracowników, obowiązkowe koszty ubezpieczenia pracowników produkcyjnych, amortyzacja środków trwałych.	318
Koszty bezpośrednie i ich księgowanie	Koszty bezpośrednie związane ze świadczeniem usług w całości. Przypisuje się je zmniejszeniu dochodów z produkcji i sprzedaży w pewnym okresie bez przypisywania do bilansu produkcji w toku.
Procedura przypisywania kosztów bezpośrednich do produkcji, która nie została ukończona	Koszty bezpośrednie są księgowane między pozostałą częścią produkcji, która nie została ukończona, a produktami wytworzonymi w odniesieniu do pozycji kosztów bezpośrednich.	319
Procedura obliczania ilości zakupów towarów przez organizację	Koszt zakupu towaru obejmuje pierwotną cenę towaru, a także koszty transportu.	320
Procedura wpłacania zaliczek opłaty skarbowej na wynik finansowy w cyklu miesięcznym	Jeśli organizacja płaci zaliczki, wpłać je w wysokości jednej trzeciej zaliczki za kwartał.	268
Platforma dystrybucji należności VAT	Kwoty opłat fiskalnych prezentowane przez sprzedawców są potrącane w określonej proporcji, która jest określona przez prawo. Jednocześnie przez ilość wysłanego towaru, która jest podstawą proporcji podziału podatku do odliczenia, rozumie się dochód ze sprzedaży bez uwzględnienia opłaty.	170
Procedura dystrybucji podatku VAT	Podczas przeprowadzania transakcji odliczenie podatku jest w pełni przeprowadzane, jeśli udział całkowitych wydatków na zakup towarów nie przekracza pięciu procent całkowitej kwoty całkowitych wydatków.
Procedura rozliczania VAT dla transakcji opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu	Podczas przeprowadzania transakcji opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu w tym samym czasie, firma prowadzi ewidencję VAT oddzielnie dla wszystkich transakcji. Kwoty opłat fiskalnych za zakupiony towar ewidencjonowane są osobno na koncie 19 za pomocą znaku przynależności do transakcji: podlegające opodatkowaniu; nie podlega opodatkowaniu; podlega i nie podlega opodatkowaniu w tym samym czasie.	149

Tabela przedstawia główne punkty, które należy zapisać w przykładowej polityce rachunkowości dla celów rachunkowości podatkowej na rok 2018.

Księgowość dla IP

Polityka rachunkowości dla celów podatkowych dla indywidualnych przedsiębiorców jest kształtowana w taki sam sposób jak dla organizacji.

Jeśli przedsiębiorca jest w OSNO, musi się zarejestrować:

• Procedura ewidencji naliczania opłat fiskalnych.
• Procedura księgowania aktywów i pasywów.
• Możliwość odliczenia podatku dla pracowników.
• Sposób oceny materiałów i towarów zakupionych na sprzedaż (wdrożenie).

Jeżeli przedsiębiorca korzysta z uproszczonego systemu podatkowego, wówczas polityka rachunkowości podatkowej odzwierciedla:

• Sposób prowadzenia ewidencji i ksiąg przychodów i rozchodów.
• Sekcja dotycząca rozliczania środków trwałych wskazuje koszt nabycia majątku związanego ze środkami trwałymi oraz procedurę przypisania ich do wydatków organizacji.
• Kontrola materiałów i towarów, odzwierciedlająca kalkulację ich kosztów oraz procedurę odpisywania ich w koszty, racjonowanie materiałów palnych, procedurę odzwierciedlania podatku podatkowego od wartości dodanej.
• Kontroluj koszty sprzedaży towarów, w tym koszty przechowywania i konserwacji, koszty wynajmu powierzchni i reklamy oraz sposób ich rozliczania do celów podatkowych.
• Rozliczanie strat, opisujące procedurę zaliczania strat finansowych z lat ubiegłych oraz przekroczenia najmniejszej kwoty podatku ponad obliczoną na wyniku finansowym organizacji roku bieżącego.

Dokument zawierający wszystkie powyższe informacje jest zatwierdzany zarządzeniem w sprawie polityki rachunkowości rachunkowości podatkowej na koniec poprzedniego okresu lub na początku bieżącego roku. Zgodnie z dokumentem administracyjnym kontrolę nad realizacją polityki sprawuje osoba odpowiedzialna. Z reguły tym pracownikiem jest sam przedsiębiorca.