Podstawa memoriałowa i kasowa

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Polityka rachunkowości przedsiębiorstwa jest podstawą działalności obsługi księgowej podmiotów gospodarczych. Dlatego niezmiernie ważne jest dokonanie właściwego wyboru co do takiego czy innego sposobu alokacji przychodów i kosztów, aby później nie było nieporozumień z fiskusem. W poniższym artykule porozmawiamy o tym, jak wyniki działalności operacyjnej przedsiębiorstwa mogą znaleźć odzwierciedlenie w rachunkowości.

Istota i klasyfikacja dochodów w przedsiębiorstwie

Zgodnie z obowiązującymi przepisami każdy zysk, który podmiot gospodarczy otrzymuje w trakcie swojej działalności i który można obliczyć pod względem wartości na różne sposoby (istnieje metoda gotówkowa lub rozliczenia międzyokresowe), jest akceptowany jako dochód.

Jednocześnie istnieje kategoria przychodów do budżetu przedsiębiorcy, która jest wyłączona z pozycji dochodów i nie podlega opodatkowaniu. Te powinnyzawierają dodatkowe podatki (są one również powszechnie nazywane pośrednimi), reprezentujące wartość dodaną produktu, którą kupujący pokrywa przy zakupie.

Na ogół strona dochodowa jest określana poprzez analizę dokumentów księgowych pierwotnych i podatkowych, a także innych potwierdzających fakt dokonanej transakcji. Innymi słowy, dochód jest klasyfikowany jako podlegający opodatkowaniu i taki, który nie podlega naliczeniu opłaty skarbowej.

Zysk jako przedmiot opodatkowania

Nie jest tajemnicą, że dochód netto powstaje z całkowitego przychodu pomniejszonego o pewną liczbę obowiązkowych potrąceń, po których całkowity dochód jest obliczany na różne sposoby (takie jak na przykład metoda memoriałowa i metoda gotówkowa).

Otrzymana kwota podlega opodatkowaniu i spełnia następujące warunki:

• przepływy finansowe powinny być wynikiem działań wdrożeniowych;
• przychód uważa się za otrzymany, nawet jeśli nie jest przedstawiony w gotówce, ale w naturze.

Jednak istnieje również taki dochód, który jest uważany za nieoperacyjny i rozliczany w wyniku działalności operacyjnej. Powinna obejmować różnego rodzaju akcje, odsetki od lokat, różnice kursowe, otrzymane grzywny, kary i inne.

Nie podlegają opodatkowaniu takie wpływy na rzecz podmiotu gospodarczego, jak dzierżawiona nieruchomość, pożyczki, a także wpłaty na kapitał zakładowy przedsiębiorstwa.

Istota i klasyfikacja wydatków

Jeśli chodzi o wydatki, wiele firm rozpoczynających działalność tego nie robiosoby z doświadczeniem biznesowym uważają, że wszelkie koszty operacyjne zmniejszają dochód podlegający opodatkowaniu. Jest to jednak mylące. Tak, wydatek to pewna kwota, wyrażona wartościowo i obliczona w dowolny dogodny sposób regulowany przez prawo (np. jedną z nich jest metoda kasowa), o którą można pomniejszyć dochód przed opodatkowaniem. Istnieje jednak szereg transakcji, które nie kwalifikują się do uzyskania wyników brutto.

Dlatego każdy wydatek musi mieć odpowiednie uzasadnienie, udokumentować fakt jego zakończenia, a także odnosić się do bezpośredniej działalności podmiotu gospodarczego.

Dokumentacja wydatków

Dla każdego rodzaju wydatków władze fiskalne żądają określonej listy dokumentów, która może nieznacznie różnić się od poniższej:

• jeśli są to koszty podróży, wymagany jest raport z wyprzedzeniem z zaświadczeniem potwierdzającym, czeki na zakwaterowanie i transport;
• usługi transportowe - listy przewozowe, akty przyjęcia i przekazania świadczonych usług;
• wynajem nieruchomości - dokumenty rozliczeniowe potwierdzające płatność, umowy, zaświadczenia o przekazaniu i odbiorze;
• komunikacja mobilna - umowy, zlecenia użytkowania, szczegóły rozliczeń, lista upoważnionych pracowników;
• eksploatacja pojazdów użytkowych - listy przewozowe;
• zakup wody pitnej - zaświadczenie odpowiednich władz o nieprzydatności miejscowejwoda wodociągowa do spożycia, dokumenty rozliczeniowe.

Różne wydatki

Tak więc wydatki zostały już udokumentowane, po czym należy je obliczyć w dowolny dogodny sposób (na przykład istnieje do tego metoda memoriałowa i metoda gotówkowa, o której powiemy nieco później), ale najpierw spróbujmy sklasyfikować istniejące koszty. Należy rozumieć, że mogą to być nawet wtedy, gdy przedsiębiorstwo nie ma zysku. Dlatego zgodnie z rozporządzeniem Ministerstwa Finansów Federacji Rosyjskiej należy je rozdzielać nie ze względu na stronę dochodową (ponieważ nie zawsze do niej przypadają), ale zgodnie z własną klasyfikacją.

Istnieją tylko dwie odmiany i łatwo je zapamiętać:

1. Te koszty podlegają opodatkowaniu (są nieoperacyjne i są zaangażowane w proces produkcyjny).
2. Koszty wolne od podatku, innymi słowy inne.

Wydatki jako przedmiot opodatkowania

W celu określenia wysokości przychodów można skorzystać z kasowej metody ustalania przychodów, ale jeśli tych ostatnich nie ma w bilansie jako takim, to przy podsumowaniu wyników finansowych należy zwrócić uwagę na wydatki. Jak wspomniano powyżej, mogą, ale nie muszą być opodatkowane – wszystko to zgodnie z obowiązującym prawem.

Pierwsze to produkcja i sprzedaż, materiał (lub, jak są nadal akceptowanetelefon, surowce), robociznę (płace pracowników), amortyzację i inne.

Koszty, które nie podlegają opodatkowaniu, nazywane są również znormalizowanymi. Ich listę reguluje art. 270 Kodeksu Podatkowego Federacji Rosyjskiej. Wśród nich mogą być niedobory, wydatki na rozrywkę, a także rekompensaty za wydatki osobiste pracowników, które zostały poniesione podczas podróży służbowych.

Metoda gotówkowa: definicja i cechy użycia

W końcu dotarliśmy do metod obliczania przychodów i wydatków za okres sprawozdawczy. Na początek należy zrozumieć, że tylko te transakcje, które zgodnie z prawem podlegają rachunkowości, podlegają takiej procedurze. Kasowa metoda rozpoznawania przychodów i kosztów oparta jest na średniej arytmetycznej, która jest liczona za cały okres łącznie i przyjmuje jako stałą wartość zysku netto. Ta ostatnia, jak stwierdzono w wyjaśnieniach służby podatkowej, powinna wynosić mniej niż 1 mln rubli miesięcznie.

A to oznacza, że maksymalny dochód powinien wynosić 6 milionów rubli na pół roku. Sposób podziału tej kwoty pozostaje w gestii podmiotu gospodarczego. W związku z tym całkiem legalne byłoby, gdyby przedsiębiorca w ciągu pierwszych trzech miesięcy nie osiągnął w ogóle żadnego zysku, a w kolejnych wyniesie 2 mln za każdy okres sprawozdawczy.

Wyjątki od metody gotówkowej

Metoda gotówkowa ma wiele wad. Na początek, jak już zauważyłeś, ma limity kwotowe, co oznacza, że duże podmioty gospodarcze o średnich przychodach powyżej 1 miliona rubli,po prostu nie można ich prawnie wyegzekwować. Istnieje lista instytucji, które są pozbawione tego sposobu rozliczania wyników operacji.

Tak więc, zgodnie z Kodeksem Podatkowym Federacji Rosyjskiej, metoda kasowa uznawania dochodów i wydatków jest wyłączona z jej stosowania w przypadku następujących przedstawicieli biznesowych:

• instytucje finansowe zaangażowane w działalność bankową;
• podmioty gospodarcze, które biorą udział w ogólnym zarządzaniu gospodarką zgodnie z zawartą umową o zarządzanie majątkiem powierniczym lub na zasadzie spółki osobowej.

Rachunkowość dochodów pieniężnych

Jeżeli podmiot gospodarczy wybrał ten sposób odzwierciedlenia własnych przychodów w wynikach finansowych, to jest zobowiązany do odzwierciedlenia tego w aktualnej polityce rachunkowości przedsiębiorstwa i przestrzegania jej w przyszłości. Metoda kasowa ujmowania przychodów i wydatków w części przychodzącej ma szereg cech zapisanych w obowiązującym prawodawstwie, dlatego ich przestrzeganie jest obowiązkowe dla każdej formy działalności, która może korzystać z tej opcji księgowania zgodnie z Ordynacją podatkową Federacja Rosyjska:

• data uznania paragonu to dzień, w którym środki zostały zaksięgowane na rachunku bieżącym podmiotu gospodarczego w banku;
• powyższy warunek dotyczy również wszelkich robót i usług na rzecz firmy, które są uważane za niebędące własnością;
• jeśli firma udzieliła komuś pożyczki, to w dniu ich spłaty dochód jest również odzwierciedlany w całości.

Innymi słowy, metoda gotówkowa może być opartana rzeczywistych transakcjach. W przeciwnym razie wpływy na rzecz podmiotu gospodarczego nie są uznawane.

Wydatki gotówkowe

Jak już zrozumiałeś, przy takiej polityce rachunkowości wydatki będą brane pod uwagę tylko wtedy, gdy istnieje udokumentowany fakt ich realizacji. W przypadku części kosztowej bilansu, kasowa metoda ujmowania przychodów i kosztów akceptuje fakt płatności bezpośredniej jako potwierdzenie i nic więcej. Ten ostatni mówi również o rozwiązaniu wzajemnych zobowiązań między kontrahentami zgodnie z normami określonymi w Ordynacji podatkowej Federacji Rosyjskiej.

A to oznacza, że kasowy sposób rozliczania wydatków wyklucza zaliczenie do części kosztowej tych płatności, które są uważane za zaliczki na usługi i towary, ale nie zostały jeszcze dokonane. W takim przypadku przepływy transakcji będą obciążały wynik finansowy w dniu wysyłki towaru lub świadczenia usług w ramach umowy.

Dochód w ramach metody memoriałowej

Jeżeli w kasowej metodzie przychodów i kosztów ujmuje się transakcje dopiero wtedy, gdy zostały one faktycznie przeprowadzone, to przeciwnie, metoda memoriałowa zobowiązuje do odzwierciedlenia zobowiązań w wyniku finansowym w dniu ich wystąpienia, niezależnie od faktyczna realizacja warunków transakcji.

Zgodnie z ogólną zasadą odzwierciedlenia wpływów ze sprzedaży, transakcja zostanie wykazana w rachunkowości w wyniku działalności operacyjnej w dniu podpisania ustawy o świadczeniu pracy i dostarczaniu towarów.

Ale jesttakże szczególną zasadę dotyczącą tych złożonych ustaleń, których wynik nie może być odzwierciedlony w jednym okresie sprawozdawczym. W takim przypadku dochód jest odzwierciedlany równomiernie w odniesieniu do każdego ustalonego okresu czasu i jest to regulowane przez politykę rachunkowości przedsiębiorstwa.

Rozliczenia międzyokresowe

Jeżeli metoda kasowa wymaga faktycznego potwierdzenia poniesionych kosztów, to z metodą memoriałową kosztów jest nieco inaczej. Zasady tych ostatnich obejmują:

• koszty są rejestrowane w okresie, do którego są udokumentowane, niezależnie od daty faktycznej transakcji;
• jeżeli warunki realizacji zobowiązań są określone w warunkach umowy, zaliczają się one do wyniku finansowego, w przeciwnym razie podatnik może je określić według własnego uznania;
• zasady wymienione w akapicie powyżej mają zastosowanie również do tych form umów, które określają jedynie zakres płatności, ale nie mówią nic o wysyłce towaru i świadczeniu usług;
• jeśli wydatków nie można sklasyfikować i przypisać do żadnego miejsca powstawania kosztów, ich łączna kwota jest rozkładana równomiernie na całą stronę przychodów.