Instalacje tryskaczowe: rodzaje, zastosowanie

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Zraszanie to jedna z najpopularniejszych metod nawadniania. Jego użycie jest niemożliwe bez użycia specjalnej jednostki. Ten typ zraszacza zrasza wodę, kierując krople wody na glebę i rośliny. Umożliwia to nawadnianie obszarów o złożonej rzeźbie terenu, o glebach przepuszczalnych, a także znajdujących się w strefie niestabilnej wilgoci.

Ten proces można porównać do naturalnego deszczu. Ale tylko z taką, która ma małą intensywność, ale jest odległa. Jednocześnie nawadnianie zraszaczem pozwala stworzyć najkorzystniejsze warunki dla wzrostu upraw.

Przewaga jednostek nawadniających

Rozważana metoda nawadniania jest najbardziej obiecująca i skuteczna. W porównaniu z nawadnianiem powierzchniowym ma szereg zalet. Składają się z:

- pełna mechanizacja pracy;

- możliwość dokładniejszej regulacji szybkości nawadniania, któraustawić w szerokich granicach;

- możliwość nawilżenia terenu o dużym nachyleniu lub złożonej mikrorzeźbie.

Pobór wody podczas nawadniania za pomocą systemu tryskaczowego jest możliwy z różnych źródeł. Może to być kanał otwarty lub zamknięty, a także miejski system wodociągowy. Przy stosowaniu zraszaczy i instalacji do nawadniania wyklucza się prace mające na celu wykonanie nawadniania i bruzd wyjściowych, a także poprawiają się warunki zmechanizowanej pielęgnacji upraw (ich siewu, przetwarzania i późniejszego zbioru). Planowane zbiory uzyskuje się w tym przypadku przy mniejszym zużyciu wody, jeśli porównamy ten proces z nawadnianiem powierzchniowym. Oszczędność wilgoci waha się od 15 do 30 procent. Równocześnie z nawadnianiem można zastosować do gleby niezbędne nawozy.

Wady nawadniania zraszaczy

Stosowanie maszyn i instalacji do nawadniania gleby ma pewne wady. Przede wszystkim wymaga wysokich kosztów metalu, który jest niezbędny do produkcji kruszyw i rur. Ponadto proces zraszania jest bardzo energochłonny. Maszyny nawadniające w zależności od wydajności zużywają od 40 do 100 kWh.

Wady zraszania to:

- nierówne podlewanie na wietrze;

- niemożność głębokiego nawilżenia gęstych gleb;

- niewłaściwe użytkowanie w ciężkich warunkach glebowych w klimacie suchym i gorącym.

Koncepcja zraszaczy i maszyn

Która technika nawadniania jest tego typu? Systemy tryskaczowe oznaczająurządzenia składające się z lekkich przenośnych składanych rurociągów. Posiadają również specjalne dysze do tworzenia kropli.

Maszyny nawadniające to takie instalacje, które są wyposażone we własne środki ruchu zmechanizowanego. Taki sprzęt można zamontować na ciągniku. Niektóre modyfikacje zraszaczy poruszają się po terenie nawadniania na swoich wspornikach. Jednostki nawadniające są przenośne.

Klasyfikacja według transformacji przepływu wody

Czym są zraszacze i maszyny? Zgodnie z naturą przemiany strumieni wodnych w deszcz dzieli się je na dwie grupy - wentylator i strumień. W pierwszym z nich tworzony jest szeroki strumień. Wygląda jak cienki film w formie wachlarza. Napotykając na swojej drodze opór powietrza, strumień ten rozpada się na małe krople. Powstały deszcz jest nieruchomy w stosunku do rośliny lub maszyny, podczas nawadniania całego obszaru przylegającego do stanowiska urządzenia. Aparaty wentylatorowe wyróżnia prostota urządzenia.

Woda wypływa ze zraszacza strumieniowego w postaci strumieni symetrycznych osiowo. Napotykając podczas ruchu opór powietrza, rozpadają się na krople. Ten rodzaj kruszyw pozwala na nawadnianie sąsiadującego z nim terenu w formie sektorowej. W celu zwilżenia powierzchni w kole przepływowi takiemu nadaje się ruch kątowy (obrotowy) za pomocą urządzeń obrotowych.

Urządzenia atramentowe z kolei dzielą się na długie, krótkie i średnie strumienie. Pierwsze z nich są najbardziejproduktywny. Jednak ich wadą jest to, że rozbijają wodę na większe kropelki niż krótkie strumienie. Intensywne strumienie sztucznego deszczu prowadzą do szybkiego powstawania spływów i kałuż.

Średnie jednostki strumieniowe wytwarzają przepływ wody od 0,1 do 0,22 mm w ciągu minuty. Wskaźnik ten można zredukować do poziomu 0,05-0,06 mm na minutę. Jednocześnie takie urządzenia umożliwiają uzyskanie kropli o małej średnicy. Z tego powodu instalacje takie są stosowane na obszarach o dużym nawodnieniu.

W celu zwiększenia obszaru przechwytywania, a także zmniejszenia średniej intensywności deszczu, stosuje się jednostki o działaniu impulsowym i z wydłużonymi szybami.

Klasyfikacja zgodnie z zasadą działania

Jakie inne typy zraszaczy są podzielone na pola nawadniające? Zgodnie z ich zasadą działania dzielą się na pozycyjne oraz pracujące w ruchu. Pierwszym z nich jest składany rurociąg dystrybucyjny z hydrantami, a także dwa skrzydła wyposażone w dysze krótkostrumieniowe lub urządzenia średniostrumieniowe.

Pozycyjne maszyny krótkodystansowe są ze względu na swoją konstrukcję reprezentowane przez dwukonsolową kratownicę zraszającą, która jest zawieszona na wieży samobieżnego wspornika gąsienicowego. Dolna krawędź urządzenia to rura wodna. Jej zewnętrzny koniec połączony jest z hydrantem. Na rurze znajdują się otwory z dyszami.

Taka stacjonarna zraszacz pozwala niemal całkowicie zautomatyzować proces nawilżaniagleba. Rzeczywiście, w tym przypadku urządzenie znajduje się na terenie przez cały sezon nawadniania. Zraszacz pozycyjny jest zwykle zasilany przez jedno urządzenie. Mogą to być np. pompa pobierająca wodę z pobliskiego zbiornika, wodociągu itp. Negatywną stroną instalacji stacjonarnych jest ich niski stopień wykorzystania w pewnym okresie czasu. Aby przeprowadzić obliczenia stacjonarnych instalacji tryskaczowych, musisz znać ich wydajność, zasięg wyrzutu strumienia, a także wielkość nawadnianego obszaru.

Istnieje również taki rodzaj instalacji tryskaczowej jak półstacjonarna. Jest to mobilna jednostka półautomatyczna przeznaczona do nawadniania węży.

Zraszacze mobilne są uważane za bardziej zwrotne. Wymagają jednak specjalnie przydzielonego personelu do ich utrzymania.

Główne części robocze

Zraszacze i maszyny składają się z:

- dysze (zraszacze) stosowane w jednostkach krótkostrumieniowych, przy odległości zrzutu nie większej niż 5-8 m;

- zraszacze stosowane w urządzeniach średnioodrzutowych (tworzą odległość lotu kropli 15-35 m), a także w odrzutowcach dalekiego zasięgu (40-80 m).

Dysze nie mają obracających się części. Jednocześnie są to elementy deflektorowe, połówkowe, szczelinowe, a także odśrodkowe.

Najpopularniejszy jest pierwszy typ dysz. W instalacjach tryskaczowych i maszynach, w których są instalowane, woda jest kruszona, gdyuderzanie w stożek (deflektor). Jeśli ciśnienie jest małe, wówczas urządzenie wytwarza równomierny deszcz, którego średnica kropli mieści się w zakresie od 1 do 1,5 mm. Intensywność takiego nawadniania wynosi około 1 mm na minutę.

Wśród zalet dysz deflektorowych wyróżnia się niewielka wielkość kropli (od 0,9 do 1,1 mm). Dodatkowo przy stosowaniu tych elementów zraszacze i instalacje nawadniające wymagają niewielkiego zużycia energii. Wśród wad dysz deflektora są krople niejednorodne pod względem wielkości, a także nierównomierne rozprowadzanie cieczy na obszarze miejsca. Ze względu na dużą intensywność generowanego deszczu zastosowanie takich elementów w maszynach i instalacjach działania pozycyjnego jest dość rzadkie.

Aby uzyskać jednostronne nawadnianie, stosuje się dysze połówkowe i szczelinowe. Odbłyśnik pierwszego z nich wykonany jest w formie stożka. Jest przyspawany do wygiętej płyty, która blokuje 1/2 wylotu. Dysze szczelinowe uzyskuje się przez piłowanie rury. Woda wypływająca z powstałego otworu ma postać płaskiej folii w kształcie wachlarza. Jednocześnie mniej intensywnie rozpada się na krople niż przy zastosowaniu dysz deflektorowych. Powoduje to powstanie mokrej strefy w pobliżu zraszacza.

Zasadą działania dyszy odśrodkowej jest dostarczanie wody przez kanał styczny znajdujący się w korpusie tej części. W rezultacie ciecz aktywnie wiruje i bierze udział w ruchu wirowym. W pobliżu wyjścia z otworu centralnego tworzy się przepływ pierścieniowy, wktórego środkiem jest wolna przestrzeń. Strumień wody, który ma styczną składową prędkości, pęka w postaci cienkiej warstewki w kształcie lejka. Co więcej, ten przepływ wody napotyka opór powietrza i tracąc stabilność rozpada się na krople.

Oprócz dysz, zraszacze mają jeden lub więcej trzonków, na których wylotach znajdują się końcówki dysz. Podczas podlewania części te obracają się wokół swojej pionowej osi. Wyrywając się z takiej dyszy, strumień wody nabiera prędkości równej 20-30 metrów na sekundę i rozbija się w powietrzu, rozpadając się na krople.

Średnica dysz, a także prędkość, z jaką urządzenie będzie się obracać, oblicza się tak, aby nawadniany obszar mógł zostać pokryty jednolitą warstwą wody, której średnica kropli nie przekracza 1,5- 2,5 mm. Należy pamiętać, że wskaźniki te można dostosować. W tym celu na instalacjach tryskaczowych instalowane są dysze o różnych średnicach (dla strumieni dalekiego zasięgu ich rozmiary mogą wynosić od 15 do 40 mm, a dla strumieni średnich - od 3 do 15 mm), a ciśnienie wpływającej cieczy zmienia się.

Główne elementy systemu nawadniającego obejmują pompę, silniki i konstrukcje wsporcze.

Urządzenie do nawadniania pól "Fregata"

Produkcja zraszaczy odbywa się w mieście Pierwomajsk w obwodzie mikołajowskim. Tutaj zakład Fregat produkuje dość szeroką gamę modeli, które w pełni zaspokajają potrzeby rolnictwa, które potrzebuje niedrogich, zaawansowanych technologicznie jednostek. Urządzenia produkowane przez przedsiębiorstwo mają mechaniczną zasadę działania.

Instalacje tryskaczowe „Fregat” to rurociąg ciśnieniowy. Konstrukcja ta jest montowana na podporach i wyposażona w urządzenia o średnim strumieniu. Ruch rurociągu odbywa się po okręgu, pośrodku którego znajduje się stały hydrant (woda dostaje się z niego do maszyny). W podporach samobieżnych zapewnione jest hydrauliczne urządzenie napędowe, które ma system regulacji prędkości ruchu. Istnieje również automatyka, która zapewnia utrzymanie prostoliniowości rurociągu na wymaganym poziomie. W ciągu zaledwie jednego obrotu zraszacz jest w stanie zapewnić wymaganą ilość nawadniania. Obrót jednostki odbywa się za pomocą wózków znajdujących się w odległości 25 i 30 metrów. Źródłem energii dla takiego ruchu jest ciśnienie wody, które powstaje w rurociągu zasilającym. Przez zawór ciecz dostaje się do cylindrów hydraulicznych. Wprawiają koła w ruch dzięki systemowi popychaczy i dźwigni.

Ten typ zraszacza jest obsługiwany przez operatora. Ustawia jej taką lub inną prędkość ruchu, która musi odpowiadać wymaganej szybkości nawadniania. Woda jest dostarczana do maszyny z przepompowni, która może być stacjonarna lub mobilna.

W zależności od długości okresu nawadniania, zraszacz Fregat może być używany w dwóch lub więcej punktach. Przenoszenie urządzenia z jednej pozycji na drugą zajmuje około 5-6 godzin. Jest holowanyciągnik klasy Z T.

Zaletą DM "Fregat" jest wysoki stopień równomierności generowanego deszczu. Uzyskuje się to poprzez zastosowanie specjalnego rozwiązania konstrukcyjnego zraszaczy, ich nawadnianie podczas ruchu po okręgu oraz regulację. Różne modyfikacje dysz rozpylających również przyczyniają się do tworzenia jednorodności i drobnej dyspersji.

Urządzenie do nawadniania pola Volzhanka

Ta maszyna deszczowa służy do nawilżania pól obsianych zbożami, warzywami, melonami i roślinami przemysłowymi. Służy również do nawadniania łąk i pastwisk.

System tryskaczowy Volzhanka jest podłączony do stałych sieci nawadniających lub do składanego rurociągu. Maszyna pracuje z odległością między hydrantami od 18 do 24 metrów.

Używaj takiej jednostki we wszystkich obszarach rolnictwa. Jednocześnie nachylenie nawadnianego obszaru nie może przekraczać 0,02, a prędkość wiatru nie może przekraczać pięciu metrów na sekundę.

Za pomocą deszczownicy Volzhanka można przeprowadzać nawadnianie wegetatywne (z różnymi dawkami), nawadnianie, przedsiewnie i tak dalej.

Główne parametry techniczne urządzenia to:

- pozycyjna metoda nawadniania;

- zaopatrzenie w wodę z zamkniętego systemu nawadniania;

- ciśnienie hydrantu do 0,4 MPa;

- obszar nawadniania od 1,44 do 19,92;

- potrzeba personelu serwisowego (1 osoba);

- waga jednostkowa - 6200 kg.

Urządzenie do nawadniania pól "Dolina"

Te zraszacze są produkowane w USA. Główną zaletą takich jednostek jest wysoka jakość nawadniania i minimalne straty wody przy maksymalnej automatyzacji procesu. Dużą liczbą takich urządzeń może zarządzać tylko jedna osoba, której miejsce pracy znajduje się w biurze. Konstrukcja maszyn amerykańskich składa się z części w pełni ocynkowanych. Jednocześnie jest bardzo stabilny i wydajny.

Taki system ma wiele zalet. Dzięki temu jest w stanie pokryć duży obszar, a także zapewnić dużą elastyczność użytkowania, co jest mało prawdopodobne w przypadku innych jednostek do nawadniania pól. Takie zalety umożliwiają realizację zastosowania systemów zraszaczy „Dolina” do buraków cukrowych i innych upraw rolnych. Decyzja ta znacząco zwiększa możliwości produkcyjne uprawianych pól i wielokrotnie zwiększa zysk netto rolników.

Istnieją następujące modyfikacje podobnego DM:

1. Typ przedni. Ta maszyna jeździ po całym polu i przetwarza 98 procent jego powierzchni.
2. Rozkładalne systemy deszczowe. Są skonfigurowane do nawadniania pól o różnych szerokościach. W takich jednostkach do pobierania wody używany jest wąż lub kanał.
3. Typ ogólny. Te deszczownice „Valley” są specjalnie zaprojektowane do ruchu okrężnego. W związku z tym rolnicy mają doskonałą okazję do obniżenia kosztów funduszy na hektar.
4. Dwukołowa jednostka montowana z przodu. Takimaszyny mają niezwykłą elastyczność w różnych trybach pracy. Poruszają się po polu i są w stanie wykonywać ruchy okrężne, nawadniając pola nieregularne lub w kształcie litery L.

Urządzenia typu bębnowego

Sprzęt nawadniający tego typu jest w pełni zgodny ze swoją nazwą. Zraszacz bębnowy składa się z wózka na kółkach, na którym znajduje się zraszacz lub zraszacz, a także z samej maszyny. Ten ostatni ma bęben. Wokół niego owinięty jest wąż polietylenowy

Jaka jest zasada działania zraszaczy bębnowych? Wózek połączony z maszyną wężem polietylenowym porusza się po polu podczas nawadniania gleby. Jedną z głównych zalet takich jednostek jest możliwość ich szybkiej instalacji. Maszyna znajduje się na terenie jednego skraju pola. Po przeciwnej stronie zamontowany jest wózek ze spryskiwaczem. Następnie maszyna jest podłączona do pompy, za pomocą której się włącza.

Wadą jednostek typu bębnowego jest utrata części wody podczas pracy. Wynika to z dużej dyspersji cieczy w powietrzu, gdy część strumienia jest wywiewana przez wiatr. Straty występują również w wyniku parowania. Mimo tej wady, maszyny bębnowe bardzo często wykorzystywane są do nawadniania małych pól, a także obszarów o nieregularnym kształcie. Mobilność i elastyczność tych maszyn deszczowych w takich przypadkach jest jedyna optymalnarozwiązanie pozwalające zachować plony w gorących porach roku.

Obliczanie intensywności nawadniania w przypadku instalacji typu bębnowego jest dokonywane z uwzględnieniem prędkości wózka, a także objętości wody dostarczanej przez wąż.

Urządzenie do nawadniania pól UD-2500

Te zraszacze są przeznaczone do nawilżania obszarów obsianych paszą, warzywami, roślinami przemysłowymi i wieloletnimi trawami. Za pomocą takich maszyn podlewanie odbywa się w kółko lub w sektorach. W tym samym czasie zraszacz UD-2500 porusza się po rzędach upraw roślinnych. Pobór wody przez taką jednostkę może odbywać się zarówno z otwartego, jak i otwartego źródła.

Instalacja do nawadniania pól UD-2500 odnosi się do typu bębna. Jego podstawowa zasada działania polega na tym, że z hydrantu sieci nawadniającej, pompy wodnej lub stacji autonomicznej do instalacji doprowadzana jest ciecz pod ciśnieniem 3 atm. To ciśnienie wody wprawia w ruch turbinę napędu hydraulicznego, której obrót przekazywany jest poprzez przekładnię do bębna z nawiniętą na niego rurą polietylenową. Następnie płyn dostaje się do aparatu dalekiego zasięgu (opryskiwacza) i nawadnia glebę.

Rozmieszczenie instalacji tryskaczowej na osobistej działce

Wspaniale jest, jeśli w okolicy, w której znajduje się Twój dom lub domek, regularnie pada deszcz, całkowicie zaspokajając zapotrzebowanie roślin na wodę. Jednak ten rodzaj szczęścia nie jest dla wszystkich. Większość ogrodników jest zmuszona do okresowego podlewania klombów, trawników i grządek.

Aby maksymalnie zautomatyzować ten proces, może byćzakupiono specjalny system tryskaczowy. Taka przyjemność będzie jednak wymagała znacznych nakładów finansowych. Aby zaoszczędzić pieniądze, możesz samodzielnie zaprojektować instalację tryskaczową. Domowe urządzenie jest bardzo proste. Jest to rura umieszczona na dwóch wspornikach. Taki kształt ułatwia przesuwanie urządzenia poprzez pociągnięcie za wąż.

Aby zrobić domową roślinę deszczową, będziesz potrzebować:

- rura aluminiowa o średnicy 10 mm;

- zaciski;

- dwie rurki PCV;

- wiertło;

- piła do metalu.

W każdej z rur PVC należy wywiercić jeden otwór o średnicy 10 mm. Wkłada się w nie aluminiową rurkę. W tej części piłą do metalu wycina się szczeliny (krzyżowe, pionowe lub skośne). Następnie na jednym końcu tej aluminiowej rurki należy zainstalować wtyczkę, a do drugiego końca podłączyć wąż, zabezpieczając go zaciskami.

Takie urządzenie umożliwia łatwą zmianę kierunku nawadniania. Aby to zrobić, wystarczy obrócić metalową rurkę.

Możesz użyć podobnego zraszacza do terrarium, aby utrzymać odpowiedni poziom wilgotności.