Ubezpieczenia wzajemne to non-profit forma organizowania funduszu ubezpieczeniowego

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Ubezpieczenie wzajemne to jedna z form ochronnych oparta na umowie o odszkodowanie za przypadkowe straty. Realizowany jest poprzez specjalny fundusz składający się ze składek. Ubezpieczyciele organizują towarzystwo, w którym są odpowiedzialni za wykonywanie różnych operacji.

Tworzenie produktu

Ubezpieczenia wzajemne to popularna metoda tworzenia powiązanych produktów. Aby to scharakteryzować, można wyróżnić niektóre cechy procesu:

• unia finansów głównych uczestników;
• Utworzenie funduszu działającego jako wspólne stowarzyszenie;
• żaden z członków organizacji nie może samodzielnie zarządzać swoimi funduszami;
• członkowie mają prawo do rządzenia;
• odpowiadają za swoje zobowiązania.

Ubezpieczenia wzajemne polegają na łączeniu środków z tymi, którzy mają takie same intencje dotyczące realizacji własnych interesów o charakterze majątkowym. Ta organizacja działa naumów i na własny koszt.

Prawo własności jednego uczestnika przechodzi na wspólne. W ten sposób każdy ubezpieczający może uczestniczyć w tworzeniu produktów. W tej formie działa zasada wzajemności, gdzie realizowane jest wzajemne prawo do środków dostępnych w funduszu.

Specyfika tej metody polega na tym, że osoba może być zarówno nabywcą usługi, jak i właścicielem funduszu utworzonego na podstawie umowy. Wtedy istnieją pewne relacje między ubezpieczonym a ubezpieczycielem.

Wykorzystanie funduszu odbywa się poprzez podejmowanie wspólnych decyzji na walnym zgromadzeniu. Główna odpowiedzialność spoczywa na ubezpieczycielu – organizacji. Jednak w niektórych przypadkach, gdy środki funduszu nie wystarczają na realizację zobowiązań, członkowie funduszu ponoszą odpowiedzialność pomocniczą za jego wykonanie.

W Rosji rozważana forma organizacyjna jest niekomercyjna. Jej głównym celem w prowadzeniu działalności jest tworzenie własnego produktu.

Tak więc okazuje się, że metoda staje się podstawą działalności dla firm, w których realizowane są różne formy ubezpieczeń wzajemnych. Przecież tworzenie produktu realizowane jest przez całe społeczeństwo, gdzie prawo do używania pojawia się na podstawie wcześniej zawartych porozumień. Takie zasady są możliwe tylko dla wzajemnych SC, które mają do czynienia bezpośrednio z ich uczestnikami. Przykładem organizacji jest instytucja taka jak ubezpieczenie dewelopera.

Cechy branży wpoczątek jego rozwoju

Rozważmy niektóre cechy tego gatunku.

1. Uprawnienie do produktu ubezpieczeniowego nie ma podstawy składki, ponieważ powstaje dopiero po wystąpieniu szkody.
2. Nie ma specjalnej organizacji poświęconej wyłącznie jego edukacji.
3. Produkt współtworzony.
4. Wszyscy członkowie, którzy wchodzą do stowarzyszenia, są odpowiedzialni za jego edukację.
5. Układ ma miejsce dopiero po wystąpieniu zdarzenia ubezpieczeniowego.

Opłacone z góry

Aby osiągnąć stabilność i niezawodność, ubezpieczający zaczęli wcześniej tworzyć fundusz. Dzięki temu zwrot środków w przypadku utraty był bardziej gwarantowany. System okazał się doskonalszy niż w przypadku układu. Wtedy pojawiła się potrzeba organizacji zajmującej się konkretnie tworzeniem funduszu ubezpieczeniowego. Może być zarządzany na walnym zgromadzeniu. A prawo do posiadania funduszu wykonywane jest zgodnie z zawartymi umowami.

Tło historyczne

Ten rodzaj ubezpieczenia wcale nie jest nowy. Znany jest od czasów starożytnych. Ubezpieczenie to zostało podzielone na kilka etapów:

• dystrybucja ofiar dotykających jedną lub więcej osób;
• pojawienie się IC robi to jako swoją główną działalność;
• aktywne zaangażowanie państwa.

Wdrożenie na wszystkich etapach

Jak wspomniano powyżej, początkowo nie było organizacji zaangażowanych w tę działalność, a odpowiedniaprodukt pojawił się dopiero po wystąpieniu zdarzenia ubezpieczeniowego. Ale z czasem zaczęły funkcjonować specjalnie stworzone firmy, które miały swoje własne korzyści.

Pierwsza firma ubezpieczeniowa powstała w Ameryce w 1735 roku. Pomysł zrodził się od potencjalnych nabywców, więc państwo początkowo nie brało w nim udziału. Regulował tylko ten obszar. Ale potem zainteresował się tym instytutem i ekonomicznie.

Co z dzisiaj?

W tej chwili ten gatunek jest dość powszechny. Liczba organizacji w naszym kraju wzrosła zwłaszcza w ostatnich latach istnienia Związku Radzieckiego. Dziś imponująca liczba firm uczestniczy w ubezpieczeniach majątkowych w różnych krajach.

1. 50% rynku szwedzkiego.
2. 40% w Finlandii.
3. 30% USA.

Kluby tworzące towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych są dość dobrze znane.

Ponadto istnieją organizacje, które ubezpieczają mienie od ognia i innych niebezpieczeństw. Aby wymieniać informacje i podejmować właściwe decyzje w niektórych kwestiach, muszą zjednoczyć się w sojusze działające zarówno na poziomie krajowym, jak i międzynarodowym.

Rozwój w Rosji

Ubezpieczenia wzajemne w Rosji rozwijały się stopniowo. Proces ten można podzielić na kilka okresów. Początkowo ta instytucja dopiero powstawała. Następnie zlikwidowano wszystkie organizacje zajmujące się tego typu działalnością. Potem zaczęli się rozwijać w sposób nieformalny. Ale obecnie ich działalność wspierana jest przez legislacjępoziom.

W każdym z tych okresów państwo aktywnie zajmowało się wprowadzeniem instytucji do ogółu społeczeństwa. W tym samym czasie powstało wiele społeczeństw na poziomie miejskim i sektorowym.

W okresie likwidacji rozwój został zatrzymany z oczywistych powodów. Było to obecne nie tylko w branży ubezpieczeniowej, ale we wszystkich sektorach gospodarki. Później, po przeprowadzeniu reform, państwo zniosło monopol na tego typu działalność. A w ostatnim okresie nowożytnym weszła w życie ustawa regulująca ubezpieczenia wzajemne. W Rosji działalność prowadzą specjalne towarzystwa.

Zamówienie procedury

Ten rodzaj ubezpieczenia jest realizowany w interesie wszystkich stron.

1. Podpisywanie układu zbiorowego.
2. Proces dotyczy tylko interesów majątkowych.
3. Utworzona organizacja jest zobowiązana do dokonania płatności w przypadku wystąpienia odpowiedniego zdarzenia.

Towarzystwo Ubezpieczeń Wzajemnych

Tak więc firmy te nie mają wpłaconego kapitału docelowego. Zarabianie nie jest ich główną działalnością. Mogą również tworzyć rezerwy i różnymi metodami określać ich wielkość.

Tak więc organizacja towarzystw ubezpieczeń wzajemnych przewiduje tworzenie stowarzyszeń komercyjnych i niekomercyjnych. Mogą istnieć ze specjalną umową lub bez niej. Biorą w nich udział organizacje i osoby fizyczne, zarówno członkowie organizacji, jak i osoby nieposiadające tego statusu.

Aktywnośćspołeczeństwo

Firmy prowadzą ubezpieczenia, reasekurację, ubezpieczenia wzajemne. Zajmują się nimi brokerzy i aktuariusze. Ale przede wszystkim ubezpieczyciele wykonują tę działalność.

Wdrażany jest na zasadzie dobrowolności, na podstawie umowy i regulaminu, którego warunki są określone. Te ostatnie są zatwierdzone przez stowarzyszenie ubezpieczycieli, zawierają postanowienia dotyczące przedmiotów i przedmiotów, występowania przypadków, ryzyk, taryf, składek i tak dalej.

Aby zapewnić zobowiązania ubezpieczeniowe, tworzone są rezerwy, które można wykorzystać tylko po dokonaniu odpowiednich płatności. Nie można ich wycofać na rzecz budżetu federacji lub jej podmiotów.

Wcześniej towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych od odpowiedzialności cywilnej mogło działać bez licencji. Jednak od połowy 2007 roku, po przyjęciu odpowiedniej ustawy, organizacje są zobowiązane do uzyskania licencji.

Główne działania w tym kierunku są następujące.

1. Ubezpieczenie na życie.
2. Kluby transportowe.
3. Baseny branżowe.

W Rosji istnieją również wspólne stowarzyszenia mające na celu ubezpieczanie deweloperów.

Kluby transportowe

Ten gatunek jest najczęstszy. Najbardziej znane z nich to kluby morskiego ubezpieczenia OC. Ochrona wydaje się tutaj lepsza, ponieważ:

• wymaga specjalnego systemu eskorty i komisarzy awaryjnych;
• dostępnespecyficzne ryzyka i duża ekspresja wartości w małym wdrożeniu;
• oszczędności osiągnięte w perspektywie średnio- i długoterminowej.

Pierwszy klub tego kierunku powstał w 1855 roku. Obecnie na świecie istnieje około 70 organizacji. Liderem wśród nich jest Bermudzkie Stowarzyszenie Armatorów Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. W Rosji Ingosstrakh działa zgodnie z zasadami tej organizacji.

We wszystkich klubach roczna polisa ubezpieczeniowa zaczyna obowiązywać 20 lutego od godziny 12:00. Opiera się to na specjalnej umowie. Według niego polisa wygasa w tym samym czasie następnego roku kalendarzowego.

Baseny branżowe

Innym wspólnym kierunkiem działania systemu są pule branżowe. Ich specyfika jest następująca.

1. Zagrożenia, choć mało prawdopodobne, mają katastrofalne konsekwencje.
2. Są nierównomiernie rozłożone. Ponadto nie ma wymaganych danych do underwritingu. Dlatego wystarczające pokrycie można uzyskać tylko w relacjach typu pooling.

W Rosji znana jest pula ubezpieczeń antyterrorystycznych i odpowiadająca jej składka nuklearna.

Wśród negatywnych aspektów tej instytucji wyróżniają się:

1. Wpłaty na fundusze ubezpieczeniowe są bezterminowe.
2. Portfel jest wysoce wyspecjalizowany, dlatego ryzyko się kumuluje.

Podwójne ubezpieczenie

Oprócz powyższych gatunków,dany kierunek może mieć inne kierunki.

W ten sposób towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych konsumentów może działać w Rosji. Ale oprócz czynności należy go odróżnić od niektórych konkretnych form. Czasami mylone są ubezpieczenia wzajemne i podwójne. To ostatnie oznacza zawarcie umowy jednorazowo i jednocześnie w kilku firmach jednocześnie. Jest realizowany z niepełnym ubezpieczeniem. Wtedy jedna firma otrzymuje część płatności. Z drugiej strony realizowane jest tzw. ubezpieczenie dodatkowe. Cechami tego typu są tożsamość obiektu. Poza tym jest to przypadek i okres ubezpieczenia, a także jego dostępność od kilku firm jednocześnie.

Warto zauważyć, że ta instytucja jest zakazana w niektórych krajach. Następnie, po wykryciu tego faktu, jedna z umów zostaje unieważniona. Jednak w większości krajów instytut jest dozwolony. Wynika to z chęci zwiększenia ochrony ubezpieczeniowej. Ale główna zasada pozostaje tutaj niezmieniona, gdziekolwiek ten typ jest stosowany. Polega ona na tym, że całkowita należna kwota nie może przekraczać wartości ubezpieczenia. Nie powinna być również wyższa niż strata wynikająca z danego zdarzenia.