Koncepcja i organizacja ubezpieczenia

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Firmy ubezpieczeniowe (ubezpieczyciele) to podmioty gospodarcze, które chronią interesy ubezpieczonych, wynagradzając im szkody materialne w przypadku zdarzenia ubezpieczeniowego. Działalność ubezpieczycieli jest regulowana specjalnymi przepisami i kontrolowana przez regulatorów. W Rosji takim regulatorem jest Bank Centralny.

Zasady ubezpieczenia

W każdym kraju organizacja ubezpieczenia opiera się na pewnych zasadach, które pozwalają skutecznie prowadzić działalność. Są to:

• w posiadaniu rezerw ubezpieczeniowych;
• w wypełnianiu zobowiązań ubezpieczeniowych;
• w przewadze rezerw ubezpieczeniowych nad zobowiązaniami ubezpieczeniowymi.

W celu spełnienia tych punktów, ubezpieczyciel jest zobowiązany do rozważenia ryzyka niektórych zdarzeń objętych ubezpieczeniem.

W większości sytuacji ubezpieczeniowych statystyki leżą po stronie ubezpieczyciela. W niektórych przypadkach państwo interweniuje w organizację ubezpieczenia. To właśnie na przestrzeganiu powyższych zasad działalność ubezpieczeniowa budowana jest w większości krajów świata.

Jak zorganizowany jest biznes ubezpieczeniowy

Ustawodawstwo stanowi, że przedmiot bezpośredniej działalnościorganizacją ubezpieczeniową może być firma ubezpieczeniowa lub reasekuracyjna. Lista rodzajów usług ubezpieczeniowych znajduje się w licencji wydanej przez państwo. Jeżeli ubezpieczający nie wypełnia swoich zobowiązań lub wykonuje je nienależycie, licencja może zostać cofnięta, organizacja ta traci prawo do świadczenia usług ubezpieczeniowych, co jednak nie zwalnia go z obowiązku wypełniania zaciągniętych wcześniej zobowiązań ubezpieczeniowych.

Wielu ubezpieczycieli działających w tej samej dziedzinie gospodarczej tworzy rynek ubezpieczeniowy, który zapewnia ochronę osobom fizycznym, publicznym i prywatnym przedsiębiorstwom komercyjnym, instytucjom finansowym.

Rodzaje firm ubezpieczeniowych

W naszym kraju organizacje ubezpieczeniowe mogą być własnością prywatną lub publiczną. Niekwestionowanymi liderami rynku ubezpieczeniowego są Fundusz Emerytalny i Fundusz Ubezpieczeń Społecznych, które gromadzą wszystkie obowiązkowe składki pracujących obywateli. Prywatne firmy ubezpieczeniowe tworzone są na koszt osób prywatnych lub instytucji finansowych.

Unikalną formą działania dla wielu prywatnych firm ubezpieczeniowych jest konsorcjum Lloyd's. Jest to stowarzyszenie prywatnych organizacji ubezpieczeniowych ubezpieczycieli w celu wspólnego prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej. Forma konsorcjum okazała się na tyle wygodna, że działa on do dziś, ubezpieczając od drobnego AGD po duże statki.

Ubezpieczenie dobrowolne i obowiązkowe

Obecnie cały rynek usług ubezpieczeniowych można warunkowo podzielić na:

• usługi ubezpieczeniowe świadczone nadobrowolne;
• ubezpieczenie regulowane.

Można wyróżnić trzeci punkt dotyczący organizacji ubezpieczenia, który nazywa się „reasekuracją” lub podział odpowiedzialności ubezpieczeniowej między dwie lub więcej organizacji. Ta forma ochrony odpowiedzialności polega na podziale ewentualnej korzyści finansowej pomiędzy kilku ubezpieczycieli. Ubezpieczenie organizacji ubezpieczeniowych umożliwia, poprzez dystrybucję płatności, wywiązywanie się z ich zobowiązań bez większego uszczerbku dla ich kondycji finansowej.

Jeżeli dla ubezpieczeń komercyjnych przestrzeganie zasad gwarantuje już pewien zysk, to organizacja ubezpieczeń społecznych jest ściśle kontrolowana przez państwo. Spróbujmy zająć się tymi rodzajami ubezpieczeń, które są obowiązkowe z punktu widzenia prawa.

Ubezpieczenie obowiązkowe

Rząd wprowadza obowiązkowe ubezpieczenia w oparciu o ochronę osób lub podmiotów gospodarczych, które są związane z interesami państwa. Organizacja ubezpieczenia obowiązkowego domyślnie uwzględnia interesy obywateli, które są zadeklarowane w konstytucji kraju. W praktyce wygląda to tak:

• każdy obywatel ma prawo do godnej pracy - tak właśnie jest ubezpieczenie wypadkowe;
• każdy ma prawo do swobodnego przemieszczania się - potwierdzając to - obowiązkowe obowiązkowe polisy ubezpieczeniowe OSAGO, które ubezpieczają na korzyść poszkodowanych osób trzecich;
• każdyma prawo do opieki medycznej – norma ta jest poparta obowiązkowym ubezpieczeniem z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, które gwarantuje wypłaty ubezpieczenia w przypadku choroby;
• obywatele mają prawo do godnej starości - odpowiada za to Fundusz Emerytalny.

Działalność ubezpieczycieli w zakresie realizacji ubezpieczeń obowiązkowych opiera się na określonych przepisach ustawowych i wykonawczych, które zapewniają:

• przedmioty, dla których ten rodzaj ubezpieczenia jest obowiązkowy;
• wielkość odpowiedzialności ubezpieczeniowej, która obejmuje minimalną obowiązkową opłatę za ubezpieczenie i maksymalną kwotę składki ubezpieczeniowej określoną przez prawo;
• Obowiązki i prawa ubezpieczających i osób ubezpieczonych.

Ubezpieczenia obowiązkowe i ubezpieczyciele

Ustawa zawiera wykaz organizacji, które mają prawo do prowadzenia działalności ubezpieczeniowej w ramach ubezpieczenia obowiązkowego. Niektóre organizacje ubezpieczeniowe tworzone są na zasadzie państwa (Fundusz Emerytalny, Fundusz Ubezpieczeń Społecznych). Niektórzy ubezpieczyciele otrzymują prawo do prowadzenia działalności w zakresie ubezpieczeń obowiązkowych (np. OSAGO).

Kontrolując najważniejszy obszar ochrony praw swoich obywateli, państwo pełni dwie funkcje:

• minimalizuje zaliczki, czyniąc obowiązkowe ubezpieczenie przystępnym dla większości obywateli ich kraju;
• gwarantuje maksymalny zakres tematycznyubezpieczenia, dzięki czemu ZUS jest rentowny i samowystarczalny finansowo.

Zastanówmy się, jak działają ubezpieczyciele w zakresie ubezpieczeń obowiązkowych. Fundusz Emerytalny i FSS są tego klasycznymi przykładami.

Organizacja ubezpieczeń w funduszach państwowych

Organizacja ubezpieczeń emerytalnych w naszym kraju opiera się na symbiozie dwóch głównych systemów:

• solidarność, którą otrzymaliśmy jako spuściznę Związku Radzieckiego;
• personal, który jest innowacją ostatnich piętnastu lat.

W ramach systemu solidarności każdy obywatel odprowadzał składki emerytalne do ogólnego budżetu Funduszu Emerytalnego. Następnie wypłacano z niego pieniądze, w zależności od stażu pracy, różnych współczynników i innych rzeczy. Mimo swojej prostoty system solidarności doprowadził do tego, że osoby, które pracowały pięć lat i ćwierć wieku, faktycznie otrzymały taką samą emeryturę.

Oprócz tego wyrównania, ujawniono kolejną istotną wadę systemu solidarności: krytyczny deficyt funduszu emerytalnego. W celu wyrównania budżetu emerytalnego państwo zdecydowało się na spersonalizowane rozliczanie oszczędności emerytalnych. Każdy obywatel, w zależności od dochodów, wpłaca określony procent na swoje osobiste konto emerytalne, jako depozyt bankowy, a po osiągnięciu wieku emerytalnego otrzymuje własną emeryturę.

Ubezpieczenie zdrowotne

Organizacja obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnegooparty na solidarnym systemie składek. Każdy obywatel odlicza pewien procent pieniędzy ze swojego dochodu na fundusz ubezpieczeń społecznych. Z tych funduszy wypłacany jest mu „zwolnienie chorobowe” jako rekompensata za wynagrodzenie z powodu choroby. FSS zajmuje się również wypłatami „macierzyństwa” oraz opłatami za opiekę nad małymi dziećmi. Ten sam fundusz rekompensuje wydatki z tytułu niezdolności do pracy powstałej w wyniku wypadku w trakcie wykonywania czynności zawodowych. Jeśli obywatele chcą otrzymywać duże odszkodowania - na przykład w celu zwrotu kosztów leczenia, operacji chirurgicznej - do ich dyspozycji jest dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne.

Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej

Ubezpieczenie OC to kolejna forma ochrony osób poszkodowanych. Jego specyfika polega na tym, że umowę ubezpieczenia zawiera ubezpieczony i ubezpieczający. Płatności za tego typu ubezpieczenia otrzymuje trzecia osoba poszkodowana. Klasycznym przykładem ubezpieczenia OC jest polisa OSAGO.

OSAGO zajmuje się ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone osobom trzecim w wyniku wypadku samochodowego.

Organizacja ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej należy do zakresu działania tych ubezpieczycieli, którzy są do tego uprawnieni. Minimalne współczynniki wpłat początkowych i maksymalna kwota wpłaty są regulowane przez prawo. Państwo ma również prawo określić, jak dokładnie będzie to kompensowaneszkody – w gotówce lub w naturze oraz kontroli działalności ubezpieczających.