Balans: rodzaje salda. Rodzaje bilansu

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Bilans jest najważniejszym dokumentem księgowym instytucji. Co to jest, jakie są zasady jego wypełniania, rodzaje i klasyfikacja?

Saldo: rodzaje salda

Różnorodność zapisów księgowych zależy od wielu czynników: charakteru informacji stanowiących podstawę bilansu, czasu jego powstania, kierunku, sposobu wyświetlania informacji i innych warunków. Rodzaje i formy bilansów są bardzo zróżnicowane.

Zgodnie ze sposobem wyświetlania informacji, rodzaje bilansu mogą być:

• bilans, to znaczy odzwierciedlony w wyznaczonym dniu;
• do negocjacji - tworzone zgodnie z obrotem za dany okres.

W stosunku do czasu zgłoszenia rozróżnia się główne typy sald:

• otwarcie - w czasie aktywności;
• bieżący - utworzony w dniu sprawozdawczym;
• likwidacja - po likwidacji organizacji;
• rehabilitowany - podczas reorganizacji instytucji zbliżającej się do bankructwa;
• separacja - przy podziale przedsiębiorstwa na kilka firm;
• jednoczenie- przy łączeniu małych firm w jedną produkcję.

Na podstawie ilości danych o instytucjach rozróżnia się główne typy bilansów:

• single - dla jednej instytucji;
• podsumowanie - według sumy danych niektórych instytucji;
• skonsolidowane - według kilku współzależnych instytucji, których wewnętrzne wyrażenia kwot są eliminowane przy podsumowaniu sprawozdawczości.

Bilans według rodzaju działalności może być:

• przewidywalne;
• finał;
• raportowanie.

W zależności od charakteru informacji początkowych, saldo wynosi:

• inwentarz (utworzony zgodnie z wynikami inwentaryzacji);
• książka (utworzona tylko na podstawie informacji o koncie);
• ogólne (generowane zgodnie z poświadczeniami, zawierające wyniki zakończonej inwentaryzacji).

Według metody wyświetlania danych:

• brutto - z powiązaniem informacji o elementach stabilizujących (zużycie, zapasy, marża);
• net - z wycofaniem tych artykułów stabilizujących.

Bilans: rodzaje bilansu dla aktywów formacji

Schematycznie bilans jest tabelą. Zasób zawiera 2 paski:

1. "Aktywa trwałe".
2. "Aktywa bieżące".

I wyświetla własność firmy.

Wszystkie fundusze firmy są zgrupowane w aktywach bilansu, a ich lista źródeł powstania - w pasywach bilansu. Obszary w bilansie aktywów są umieszczone w trybiewzrost płynności. Dług składa się z 3 działów: „Kapitały i rezerwy”, „Zobowiązania długoterminowe” i „Zobowiązania krótkoterminowe”.

Rodzaje sald przedsiębiorstw

Kod rozliczeniowy można wykonać zgodnie ze znakami:

• okres formowania;
• zasób formacji;
• rozmiar danych;
• rodzaj pracy;
• model nieruchomości;
• wyświetlany element;
• metoda oczyszczania;
• zgodnie z lokalizacją aktywów i zobowiązań;
• zgodnie z rysunkiem na wyświetlaczu wyrażenia.

Do czasu utworzenia salda księgowe są podzielone na:

• Wstępne lub wstępne - przed opracowaniem firma przeprowadza inwentaryzację majątku i analizę całego majątku.
• Bieżące saldo - co jakiś czas sporządzane jest w trakcie pracy instytucji. Obecne saldo składa się z 3 typów:

1. Inicjał (przychodzący) jest wystawiany na podstawie czasu zgłoszenia.
2. Ostateczny (bieżący) jest wydawany po terminie zgłoszenia.
3. Projekt wstępny jest sporządzany na podstawie etapów między głównym a końcem okresu sprawozdawczego.

• Likwidator określa sytuację finansową firmy w dniu jej przestoju w poprzednim etapie.
• Bilansy cząstkowe są sporządzane w procesie podziału dużej instytucji na określoną liczbę najmniejszych jednostek strukturalnych lub podczas przenoszenia 1 lub kilku jednostek strukturalnych.
• Organizacja jest wydana podczas łączenia niektórychinstytucje w 1 dużą firmę lub w trakcie przyłączania jednego lub kilku pionów strukturalnych do udostępnionej instytucji.

Rodzaje analizy bilansu

Udostępnione przez klawisze formacyjne:

• bilanse opisowe są sporządzane zgodnie z wypełnionym spisem środków pieniężnych firmy, tego rodzaju saldo może być przedstawione w formie uproszczonej lub w prostych typach;
• kody teoretyczne są opracowywane na podstawie aktualnych informacji księgowych (na podstawie aktualnej dokumentacji);
• Saldo główne jest sporządzane na podstawie ewidencji księgowej i informacji inwentaryzacyjnych.

Salda są podzielone według typów

Według rozmiaru danych:

• poszczególne bilanse wyświetlają dane dotyczące wyników tylko jednej instytucji;
• skonsolidowane bilanse zawierają dane o pracy niektórych instytucji, są sporządzane z obsługą maszynowego sumowania pieniędzy pojawiających się w notatkach niektórych pojedynczych bilansów oraz obliczania pojedynczych wyników aktywów i pasywów.

W takich bilansach, pojedyncze kolumny wyświetlają pozycje pieniędzy poszczególnych instytucji, a kolumna "Ogółem" określa całkowitą pozycję pieniędzy absolutnie wszystkich instytucji w całości.

Do upodobania pracy:

• bilans produkcji głównej - zgodnie ze statutową działalnością instytucji;
• Dodatkowy bilans pracy odzwierciedla inne rodzaje pracy instytucji (transport samochodowy, mieszkaniowy i publiczny itp.).

Pokonfiguracje bilansów majątkowych przedstawiono w powiązaniu z ustalonymi figurami koordynacyjno-prawnymi:

• krajowy;
• miejski;
• spółdzielnia;
• firmy ogólne itp.

Wyświetlacz salda

W zależności od tematu, wagi są podzielone na:

• niezależni - ten rodzaj kodeksu jest opracowywany przez firmy reprezentowane przez prawników;
• specjalne - ten rodzaj bilansu jest sporządzany przez wydziały strukturalne należące do tej samej instytucji (przedstawiciel prawnika).

Według metody oczyszczania:

• "brudne" zawiera notatki stabilizujące, wykorzystywane do celów studiów akademickich, a także w celu usprawnienia funkcji informacyjnych;
• "netto" eliminuje stabilizujące noty, stosowane w bieżącym okresie bilansowym. Wyświetla prawdziwą wartość majątku instytucji.

Zawartość bilansu

Zgodnie z lokalizacją aktywów i pasywów bilans dzieli się na:

• bilans na rysunku - do synchronicznej lokalizacji banknotów i obszarów aktywów i pasywów;
• bilans na rysunku raportu - do alternatywnej lokalizacji aktywów i pasywów (saldo).

Typy sald według typu wyświetlania wyrażenia:

• bilans sporządzany jest poprzez zliczanie fragmentów (saldo) według rachunków;
• odwrotna równowaga, z wyjątkiem fragmentów(saldo), zawiera informacje o ich ruchu (warunki debetowe i kredytowe) oraz za miniony okres.

Każdy kod księgowy podlega następującym warunkom: uczciwość (prawdziwość), ważność, integralność, ciągłość, przejrzystość.

Bilans wydaje się być prawdziwy, który został sporządzony zgodnie z zapisami sporządzonymi na podstawie informacji zawartych w dokumentach. Gazety z kolei wyświetlają dane dotyczące pracy instytucji za określony czas.

Saldo, rodzaje sald omówione powyżej, potwierdza i determinuje dane księgowe.

Techniki woalowania

Wyróżnia się następujące metody ukrywania danych:

1. Wyświetlanie wartości w bilansie nie znajduje się w miejscu, w którym należy je uwzględnić.
2. Zawarcie rozliczeń zobowiązań i należności. Fundusze muszą być wykazane, naprawdę według aktywów (dłużnicy) i według zobowiązań (wierzyciele). A w skarbcu jest między nimi tylko różnica (pozostałość, saldo).
3. Rodzaje sald - odliczanie braków kosztowności w wyniku przeliczenia odkrytych nadwyżek.
4. Nieprawidłowe (zwiększenie lub zmniejszenie wartości kwot niż to konieczne) tworzenie funduszy i rezerw instytucji.
5. Brak odpisywania kwot do kosztów związanych z etapem raportowania.
6. Wprowadzenie do bilansu majątku zagranicznego.
7. Tworzenie kodu na podstawie informacji nieobsługiwanych przez dokumentację.

Rzeczywistość równowagi i uczciwości są dyskusyjnedefinicje. Skarbiec może być szczery, ale jest to niemożliwe.

Istnieją koncepcje wyceny bilansowej: wyceny godziwe, wyceny indywidualne i wyceny księgowe.

Teoria wycen godziwych opiera się na przekonaniu o zrealizowanych wartościach, które zostały wprowadzone podczas realizacji majątku instytucji w okresie kształtowania się równowagi.

Teoria indywidualnych wycen opiera się na fakcie, że pieniężna wycena instytucji jest bezpośrednio zależna od osobistych okoliczności, w których znajduje się ten system. Ten pojedynczy obiekt ma możliwość korzystania z różnych cen z różnych instytucji.

Teoria ocen księgowych opiera się na skali, zgodnie z którą ewidencjonowane są zasoby instytucji (w księgach).

Żadna z wymienionych koncepcji nie jest w stanie zapewnić unikalnego rozwiązania problemu skali. Należy więc liczyć na wskaźnik szacunków bilansowych ustalonych przez obowiązujące w bieżącym okresie akty prawne.