Państwowa regulacja działalności ubezpieczeniowej w Federacji Rosyjskiej

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

W procesie tworzenia instytucji społecznych w Federacji Rosyjskiej wiele uwagi poświęcono regulacji działalności ubezpieczeniowej. Wynika to z dużego znaczenia społecznego tego typu pracy. Wystąpienie zdarzenia ubezpieczeniowego może zaszkodzić całej gospodarce narodowej. Państwowa regulacja działalności ubezpieczeniowej odbywa się poprzez raportowanie, sprawdzanie zgodności informacji z rzeczywistymi wynikami oraz regulacje prawne.

Nadzór

Państwowe regulacje i nadzór nad działalnością ubezpieczeniową dzielą się na wstępne, bieżące i późniejsze. W pierwszym przypadku mówimy o sprawdzeniu zgodności firm z wymogami, na podstawie których wydawana jest licencja, rejestracji ubezpieczycieli. Bieżący nadzór polega na sprawdzaniu przestrzegania prawa przez uczestników rynku: analiza raportowania, cofanie koncesji,wykluczenie brokerów z rejestru itp. Bardziej szczegółowo zostaną one omówione poniżej.

Państwowa regulacja prawna działalności ubezpieczeniowej jest wykonywana przez ustawę Federacji Rosyjskiej „O organizacji działalności ubezpieczeniowej” i Ministerstwo Finansów. Dotyczy profesjonalnych uczestników rynku, ich pośredników i beneficjentów.

Cele, funkcje, zadania

Cele państwowej regulacji działalności ubezpieczeniowej:

• zapewnienie stabilnego funkcjonowania rynku;
• przestrzeganie przez podmioty przepisów;
• zapewnienie wykonania zobowiązań przez strony transakcji;
• ochrona rynku krajowego przed firmami zagranicznymi;
• przeniesienie podatków i opłat do państwa.

Kierunki państwowej regulacji działalności ubezpieczeniowej:

• przyjmowanie ustaw i rozporządzeń, kontrola ich przestrzegania przez organy państwowe;
• regulowanie wypłacalności ubezpieczycieli i zapewnienie, że wypełniają oni swoje zobowiązania;
• kontrola płatności podatków przez podmioty rynkowe;
• nałożenie sankcji na uczestników rynku.

Organy nadzorcze pełnią następujące funkcje:

• wydanie licencji na prowadzenie działalności;
• dokonać wpisów do Państwowego Rejestru Ubezpieczycieli i Brokerów;
• kontrola ustawienia taryf;
• ustal zasady umieszczania rezerw, wskaźniki operacji księgowych;
• opracowywanie dokumentów normatywnych i metodologicznych;
• rozwój iprzedstawić propozycje rozwoju ram prawnych.

Uprawnienia organów nadzoru państwowego

• Otrzymuj od ubezpieczycieli, sprawozdania z działalności, od ich klientów i banków - informacje o sytuacji finansowej.
• Przeprowadzaj kontrole zgodności dostarczonych informacji z rzeczywistą sytuacją finansową.
• W przypadku naruszeń wymogów prawnych przez firmy wydaj instrukcje w celu wyeliminowania problemów. Jeśli nie zostaną spełnione, zawiesić licencje do czasu całkowitego wyeliminowania naruszeń.
• Złóż pozew o likwidację ubezpieczyciela i firm działających bez licencji.

Regulacje finansowe

W praktyce światowej firmy ubezpieczeniowe są regularnie kontrolowane w tym obszarze. W Rosji ten problem jest nadal rozważany.

Państwowe regulowanie działalności zakładów ubezpieczeń w zakresie ich wypłacalności i stabilności finansowej polega na kalkulacji taryf za niektóre usługi, tworzeniu rezerw, ocenie projektów inwestycyjnych. Ubezpieczyciele corocznie oceniają zaciągnięte zobowiązania. Jego wyniki znajdują odzwierciedlenie w odrębnym wniosku, który jest przekazywany do agencji państwowej.

Brak ustalonego systemu audytu ma negatywny wpływ na całą branżę. Metodologie udostępniania szybko stają się przestarzałe, ale rzadko są poddawane przeglądowi. Etapy realizacji audytu są budowane tylko na poziomie legislacyjnym, ale cele, zadania, program i mechanizmynie zdefiniowane w praktyce.

Związki ubezpieczeniowe

Państwowe i regionalne stowarzyszenia ubezpieczycieli działają na rynku rosyjskim. Tworzą je rodzaje działalności: medycyna, ubezpieczenia samochodowe itp. Takie związki są źródłem samoregulacji rynku. Ich główne zadanie związane jest z przygotowywaniem projektów aktów prawnych, tworzeniem funduszy ochrony, opracowywaniem regulaminów i programów, wsparciem metodycznym działań, szkoleniem personelu itp.

W ramach rozwoju Unii Ochrony Konsumentów Federacji Rosyjskiej. Jego głównym zadaniem jest identyfikacja firm pozbawionych skrupułów, ochrona interesów konsumentów, opracowywanie regulaminów, programów ubezpieczeniowych itp.

Działalność związków po obu stronach powinna być prowadzona we współpracy. Uwzględnienie interesów ubezpieczycieli i ich klientów jest ważnym warunkiem rozwoju rynku.

Praktyka światowa

Umowy ubezpieczeniowe są dokumentami złożonymi z prawnego punktu widzenia. Osobie bez specjalnego wykształcenia trudno jest zrozumieć wszystkie sformułowania. W krajach zachodnich państwowa regulacja działalności ubezpieczeniowej w przypadku transakcji z osobami fizycznymi jest znacznie trudniejsza niż w przypadku umów z osobami prawnymi. Te ostatnie mogą zaangażować wykwalifikowanych prawników w celu ustalenia zgodności warunków dokumentu z przepisami.

W regionach Federacji Rosyjskiej państwowa regulacja działalności ubezpieczeniowej jest wykonywana przez lokalne organy nadzorcze. W miarę możliwości są wspomagani przez podateksłużby, Banku Centralnego i Gabinetu Antymonopolowego. W większości krajów europejskich stosowany jest jeden system nadzoru. W Kanadzie niektóre aspekty są regulowane przez władze federalne, podczas gdy główne uprawnienia są przekazywane władzom lokalnym w prowincji. W USA nie ma globalnych państwowych regulacji dotyczących działalności ubezpieczeniowej. Każdy stan ma swoje własne zasady.

Systemy

Państwowa regulacja działalności ubezpieczeniowej przy korzystaniu z systemu publicznego polega na tym, że firmy muszą publikować sprawozdania z wyników działalności w otwartych publikacjach i przekazywać organom nadzoru. Konsumenci usług mogą wykorzystać te informacje do wyrobienia sobie wyobrażenia o organizacji i decydowania o celowości zawarcia umowy.

To jest system liberalny. Osoba bez specjalnego wykształcenia nie będzie w stanie zrozumieć raportów finansowych. Interesy osób, które zawarły umowy przed ubezpieczycielem, miały problemy, nie są w żaden sposób ubezpieczone. Kontrola państwa nad realizacją transakcji nie jest wykonywana.

Normatywny system regulacji polega na tym, że państwo dodatkowo ustanawia te same wymagania dla wszystkich organizacji zaangażowanych w działalność ubezpieczeniową. Mogą być one związane z bezpieczeństwem finansowym (zgodność wysokości kapitału z zaciągniętymi zobowiązaniami), formami własności ubezpieczycieli, terminami raportowania itp. W przypadku nieprzestrzegania tych wymogów na firmy nakładane są sankcje. Ten schemat od dawna i z powodzeniemdziała w Wielkiej Brytanii, a ostatnio pojawił się w krajach UE.

Cecha państwowej regulacji działalności ubezpieczeniowej w systemie nadzoru materialnego polega na tym, że ubezpieczyciele publikują raporty o wynikach swojej działalności, a organy nadzorcze kontrolują realizację warunków umownych, stawek i procedury tworzenia rezerw. Teoretycznie przy takim schemacie działania przestrzegane są interesy wszystkich stron transakcji i nie dochodzi do dumpingu cenowego. W ten sposób prowadzona jest państwowa regulacja działalności ubezpieczeniowej w Federacji Rosyjskiej.

System materialny jest szerszy niż normatywny pod względem liczby zakrytych obiektów. Jego główną zasadą jest to, że wszelkie działania muszą być wcześniej skoordynowane z władzami państwowymi. Z jednej strony taki system poważnie ogranicza działalność ubezpieczycieli. Firmy, które opracowują nowy produkt, muszą uzyskać jego zatwierdzenie przez organy regulacyjne. Strata czasu przełoży się na utracone zyski. Z drugiej strony interesy odbiorców usług są chronione.

Rejestracja ubezpieczyciela

W Federacji Rosyjskiej zezwolenie na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej wydaje Ministerstwo Finansów. Aby go otrzymać, należy uformować i wpłacić kapitał zakładowy, w zależności od wybranego rodzaju działalności:

• minimalna płaca minimalna 25 tys. - wszystkie usługi oprócz ubezpieczenia na życie;
• minimalna płaca minimalna 35 tys. - wszystkie rodzaje ubezpieczeń;
• ponad 49 tysięcy płac minimalnych - tylko ubezpieczenie na życie.

W określonych środkachnależy zapłacić gotówką. Wkłady przekraczające te wartości są akceptowane w postaci własności, praw użytkowania, wyników działalności intelektualnej itp.

Dodatkowo należy dostarczyć do Ministerstwa Finansów następujące dokumenty:

• wypowiedź;
• dokumenty założycielskie (statut, protokół z posiedzenia, wyciąg z rejestru państwowego).
• płatność za przelew środków na rachunek kapitału docelowego;
• przypadek biznesowy;
• zasady ubezpieczenia, przykładowe formularze umów;
• obliczanie taryf ze szczegółowym podziałem zastosowanej metodologii;
• dane o szefie i jego zastępcach.

Poniższy przypadek jest akceptowany jako uzasadnienie biznesowe:

• roczny biznesplan;
• plan reasekuracyjny w przypadku, gdy maksymalne zobowiązanie z tytułu ryzyka przekracza 10% funduszy własnych;
• algorytm tworzenia rezerw i plan ich rozmieszczenia;
• bilans, rachunek zysków i strat.

Organ nadzorczy podejmuje decyzję o wydaniu zezwolenia w ciągu 60 dni od otrzymania dokumentów. Przyczyną odmowy może być niezgodność dokumentów z wymogami prawnymi. Agencja państwowa informuje o tym podmiot prawny na piśmie.

Etapy

Państwowa regulacja działalności ubezpieczeniowej w Federacji Rosyjskiej odbywa się w trzech etapach: wstępnym, bieżącym i późniejszym. Przyjrzyjmy się każdemu z nich bardziej szczegółowo.

Podgląd

Po pierwsze, istnieje wybór firm, które chcą uzyskać licencję. Nie każda organizacja może prowadzić działalność ubezpieczeniową.

Dopuszczenie na rynek można przeprowadzić na dwa sposoby. W pierwszym przypadku firma jest po prostu zarejestrowana w rejestrze ubezpieczycieli, po czym może rozpocząć działalność. Takie wyraźne przyznanie się jest nieodłączną częścią systemu reklamy.

Jeżeli stosowana jest metoda koncesji, wówczas organy nadzoru muszą wydać zezwolenie na prowadzenie działalności. Musisz dostarczyć dokumenty potwierdzające zdolność do spełnienia wymogów finansowych. Ten schemat jest używany w większości krajów świata.

Ciągły nadzór

Władze rządowe analizują przedłożoną sprawozdawczość księgową i zarządczą. W razie potrzeby wymagane są dodatkowe informacje. Do ich kompetencji należy również rozpatrywanie wniosków z propozycjami, reklamacjami oraz realizacja kontroli. Oznacza to, że państwowa regulacja działalności ubezpieczeniowej zakładu ubezpieczeń ogranicza się do terminowej oceny możliwości finansowych firmy zgodnie z podejmowanym ryzykiem, sprawdzenia zasad tworzenia rezerw, zgodności dostępności środków z ustalonymi standardami.

Kontrola kontynuacyjna

Na tym etapie podejmowane są decyzje dotyczące ubezpieczycieli, których działalność nie spełnia żadnych wymagań (reorganizacja, likwidacja). Państwowa regulacja działalności ubezpieczeniowej w Federacji Rosyjskiej na tym etapiejest minimalizacja strat klientów pozbawionych skrupułów firm. Organy nadzoru mogą nakładać ograniczenia na zawieranie nowych umów, zmieniać stawki taryfowe, a także dostosowywać działania w innych aspektach. Odbywa się to w formie instrukcji, czyli pisemnych poleceń zobowiązujących ubezpieczyciela do usunięcia naruszeń w określonym terminie.

Podstawą nałożenia ograniczeń są:

• prowadzenie działalności na obszarach nie objętych licencją;
• wdrożenie czynności zabronionych przez prawo;
• naruszenie kolejności tworzenia rezerw;
• nieuzasadnione obniżki taryf;
• niezgodność z ustalonym stosunkiem aktywów do pasywów;
• zgłaszanie innych wymaganych dokumentów z naruszeniem terminów lub zamówienia;
• niespójność informacji dostarczonych z rzeczywistymi danymi;
• naruszenie terminów zgłaszania zmian statutu, zasady świadczenia usług, struktura stawek;
• przeniesienie licencji do innej organizacji;
• wydawanie polisy bez stosowania zasad;
• zawieranie umów na dłuższych terminach niż określone w regulaminie.

W przypadku nieprzestrzegania przepisu organ nadzorczy może ograniczyć ważność licencji. Może się to wyrażać zarówno w zakazie zawierania nowych umów, jak i przedłużeniu obowiązywania starych dla określonych rodzajów działalności lub na określonym terytorium.