Sidealne pary. Technologia przetwarzania zielonego nawozu

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Prawdopodobnie nie każda osoba, która kocha rolnictwo i z przyjemnością pracuje w weekendy na wsi, zna pary z zielonym nawozem. I absolutnie na próżno. W końcu dzięki nim można uzyskać obfite plony na problematycznych glebach. Oczywiście w tym celu musisz poważnie podejść do swojej pracy i zbadać problem w odpowiednim czasie, przynajmniej teoretycznie. W przeciwnym razie zamiast obfitych zbiorów możesz uzyskać szereg niepotrzebnych problemów.

Co to jest

Na początek warto powiedzieć, czym jest pole parowe. Termin ten jest używany w naszym kraju od ponad wieku. Nawet dalecy przodkowie zauważyli, że jeśli jedna uprawa jest uprawiana na tej samej działce przez wiele lat, to plony stopniowo spadają. Ale jeśli pozwolisz polu odpocząć przez jeden sezon, a następnie zasiejesz je zwykłymi plonami, to przy tym samym wysiłku możesz uzyskać bogatsze zbiory. Dlatego w obecności wolnej ziemi szeroko stosowano system trzech pól - na dwóch uprawiano różne rośliny, a trzeci odpoczywał - był ugorem. W następnym roku wszystko się zmieniło - jedna uprawa została wyhodowana w miejscu, które wcześniej było ugorowane. Innyprzeniósł się na miejsce jako pierwszy. A trzecie pole, odpowiednio, pozostało poniżej par. Ta technologia umożliwiła mniejsze zubożenie gleby. Z jednej strony różne kultury pobierały z ziemi różne pierwiastki śladowe. A z drugiej strony przez rok odpoczynku mikroorganizmy żyjące w glebie umożliwiły przywrócenie żyzności terenu.

Jednak jeśli użyjesz par zielonego nawozu, możesz osiągnąć jeszcze lepsze wyniki. W tym celu obszar pozostawiony odłogiem jest obsiany zielonym obornikiem.

Jednak nie byłoby zbyteczne mówienie, co to jest. Siderates to rośliny uprawiane na pustych polach w celu zwiększenia ich plonów. Dość często są to rośliny strączkowe i inne rośliny uprawne, które mają niezwykle ważną cechę – zdolność do pochłaniania azotu z powietrza i wzbogacania nim gleby.

Ich wybór jest dość duży, a czas dojrzewania jest bardzo zróżnicowany. Niektóre uprawia się tylko przez jeden lub dwa miesiące, podczas gdy inne przez prawie cały ciepły sezon. Dlatego podczas pracy z zielonym nawozem musisz nie tylko wiedzieć, co to jest. Należy również poważnie dobierać syderaty, badając ich zalety. W przeciwnym razie cały kompleks prac może wyrządzić znacznie więcej szkody niż pożytku.

Gdy używany

Stosowanie odłogów na nawóz zielony jest najbardziej uzasadnione na słabych glebach zawierających niewielką ilość składników odżywczych. Z tego powodu wyczerpują się one dość szybko i nie pozwalają na uzyskanie co roku bogatych zbiorów.

Jednocześnie pożądane jest, aby ilość opadów wten obszar mógł obejść się bez nawadniania. Wtedy nie musisz wydawać zasobów na uprawę niskowartościowej rośliny. Jednak w czasach sowieckich technologia ta była również aktywnie wykorzystywana w republikach Azji Środkowej, gdzie ze względu na małą ilość opadów stosuje się tylko nawadniane rolnictwo. Dzięki temu możliwe było zebranie bogatych plonów z nieurodzajnej gleby.

Procedura uprawy

Przetwarzanie odłogu zielonego nawozu samo w sobie jest dość proste. Wiosną, zaraz po wystarczającym podgrzaniu gleby, gleba jest zaorana na płytką głębokość. Następnie wysiewa się go wybranym zielonym nawozem - konkretny wybór zależy od tego, jak długo właściciel strony chce go zajmować uprawą „leczniczą”.

Po tym musisz poczekać pewien czas. Na przykład w przypadku facelii lub musztardy okres ten wynosi 1-2 miesiące. A na lucernę lub alfonsa - cały rok.

Po tym okresie teren jest ponownie zaorany. Z jednej strony ziemia otrzymuje składniki odżywcze dzięki aktywności roślin. Z drugiej strony, podczas orki, soczysta, młoda zielona masa jest rozdrabniana i zaorana w ziemię, gdzie szybko zamienia się w wysokiej jakości nawóz. Niektórzy eksperci nazywają bardzo imponujące liczby. Na przykład, jeśli wyhodujesz łubin na działce, a następnie zmielisz go, zaorasz w ziemię i pozwolisz mu zgnić, efekt będzie mniej więcej taki sam, jak dodanie 30-40 ton obornika do gleby na hektar. Oczywiście koszty transportu nawozu w tym przypadku można wykluczyć,co jest świetnym sposobem na zaoszczędzenie pieniędzy.

Najważniejsze jest zaoranie ziemi w odpowiednim czasie - zanim zielony nawóz dojrzeje i zdąży wydać nasiona. W przeciwnym razie w przyszłym roku będziesz musiał dodatkowo radzić sobie z roślinami, które miażdżą główny zasiewany plon.

Jednak w niektórych przypadkach zielony nawóz jest wysiewany nie wiosną po roztopieniu gleby, ale jesienią. Należą do nich bobik, koniczyna czerwona mięsna, koniczyna biała, żyto siewne i inne rośliny uprawne. W takim przypadku na przełomie maja - połowy czerwca można zaorać pole płodozmianu, wzbogacając je w składniki odżywcze. A jeśli ponownie zasiejesz go wczesnym zielonym nawozem, wydajność jeszcze wzrośnie.

Kilka słów o słodkiej koniczynie

Być może dzisiaj nie wszyscy wiedzą, jak wygląda biała koniczyna. Ale ta cenna roślina miodowa o małych białych i pachnących kwiatach może stać się doskonałym zielonym nawozem. Dobrze rośnie na każdym typie gleby, także bardzo ubogim. Podobnie jak wiele traw łąkowych, jest odporny na suszę, dzięki czemu nadaje się do uprawy na obszarach o niewielkich opadach deszczu.

To prawda, że koniczyna nie wzbogaca gleby w azot, ale szybko rośnie i może stać się dobrym nawozem dla ziemi. Ponadto zaleca się hodowlę w pobliżu pasiek, aby pszczoły mogły zebrać obfite plony miodu.

Zaleca się zasiać go przed zimą, ponieważ nie rośnie zbyt szybko.

Trochę o łubinie

Większość rodzajów łubinu (tak, istnieje wiele odmian tego cennego zielonego nawozu)dobrze rośnie w każdej glebie, w tym kwaśnej, gdzie wiele innych roślin szybko umiera. Posiada niezwykle cenną właściwość dla pracowników rolnych – potrafi wiązać azot atmosferyczny, wzbogacając nim glebę. Ale to właśnie ten mikroelement jest niezbędny do zapewnienia szybkiego wzrostu łodyg i liści. Brak azotu prowadzi do gwałtownego spadku rozwoju wszelkich upraw.

Dobrze też, że łubin rośnie dość szybko. Jego cykl wegetacyjny nie jest zbyt długi - tylko 2-4 miesiące (w zależności od gleby, światła i temperatury otoczenia). Oznacza to, że już półtora do trzech miesięcy po siewie działkę można ponownie zaorać. Cóż, skuteczność stosowania łubinu jako nawozu była już wspomniana wcześniej.

Uprawa musztardy

Musztarda jest również dobrym wyborem do ulepszania ubogich gleb. Ponadto jej cykl wegetacyjny jest zaskakująco mały - około jednego do dwóch miesięcy. Dlatego roślina ta doskonale spełni rolę nawozu zielonego w przypadkach, gdy konieczna jest szybka poprawa jakości gleby.

Plusy koniczyny

Na koniec warto wspomnieć o koniczynie. Cykl wegetacyjny może się znacznie różnić - w zależności od odmiany. Ponadto mięsno-czerwony najlepiej wysiewać przed zimą. I łąka - na początku wiosny.

Pierwszy dobrze rośnie na glebach lekkich, a drugi może zakorzenić się na glinie, znacznie poprawiając jakość gleby. Fajnie, że obie odmiany skutecznie wzbogacają glebę w azot. A koniczyna jest pięknaroślina miodowa ceniona przez wielu pszczelarzy.

Wniosek

To kończy nasz artykuł na temat par zielonego nawozu. Teraz wiesz, co to znaczy pozostawić ziemię odłogiem, a także masz pomysł na zielony nawóz. Z pewnością pozwoli to na regularne otrzymywanie bogatych zbiorów z dowolnego miejsca.