Współczynnikowa analiza kondycji finansowej przedsiębiorstwa

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Analiza wskaźnikowa jest częścią analizy finansowej, która pełni rolę systemu rozszerzonej wstępnej analizy sprawozdań finansowych. Zadaniem takiej analizy jest dostarczenie informacji o działalności gospodarczej, funkcjonowaniu przedsiębiorstwa, a przede wszystkim jego kondycji finansowej. Informacje te są wykorzystywane przez kierownictwo w procesie zarządzania otoczeniem biznesowym: wierzyciele, kontrahenci, inwestorzy, audytorzy itp. Metodologia przeprowadzania analizy współczynnikowej kondycji finansowej przedsiębiorstwa ma swoją charakterystykę, etapy dla każdego bloku współczynników.

Istota analizy

Metoda analizy współczynników jest rodzajem badania ilościowego i opiera się na wskaźnikach reprezentujących relacje poszczególnych wartości finansowych, które są ważne z punktu widzenia ich relacji. Wybór wskaźników, które można obliczyć dla firm finansowych, jest bardzo szeroki. Jednak obliczenie nadmiernej liczby wskaźników analizy współczynnikowej kondycji finansowej firmy może dezorientować analizę. Dlatego gospodarki rynkowe zwykle stosują ograniczony zestaw najbardziejefektywne wskaźniki charakteryzujące wszechstronne aspekty zarządzania firmą.

Metoda analizy wskaźnikowej wykonywana jest na podstawie dokumentów źródłowych sprawozdań finansowych spółki, z uwzględnieniem w szczególności wartości ekonomicznych ujętych w bilansie i wynikach finansowych. Przy obliczaniu wskaźników należy uwzględnić istotną różnicę pomiędzy bilansem, który obrazuje kondycję finansową organizacji na dzień sporządzenia, a sprawozdaniem z wyników finansowych, które przedstawia dane za okres poprzedzający bilans data arkusza. Konstruując wskaźniki analizy współczynników, na które składają się kwoty pochodzące z obu tych dokumentów, należy uwzględnić wartość zysków i strat. Uwzględniana jest również średnia arytmetyczna wartości bilansowych.

Niektóre wartości wskaźników przy zastosowaniu metody współczynnikowej analizy finansowej są oceniane przez zrównanie z ustalonymi standardami. Normy te wyrażane są jako zakresy wartości lub wartości graniczne. Stosowana jest metoda ich analizy horyzontalnej, w której ocenia się zmianę wskaźników w kolejnych okresach, czyli analizuje się trendy tych zmian. Interpretacja analizy współczynników bilansu wykorzystuje również ocenę uzyskanych wartości na tle branży, w której działa firma.

Jest to szczególnie ważne ze względu na to, że przyjęte w literaturze normy wskaźników są obliczane dla wszystkich przedsiębiorstw działających w różnych branżach, handlu i rolnictwie w różnych krajach. Na Przeprowadzając analizę współczynników należy brać pod uwagę możliwość nieporównywalności otrzymanych wartości, ze względu na zmiany warunków makroekonomicznych w gospodarce lub różnice w konstrukcji poszczególnych wskaźników.

Nazwa obszarów analizy wskaźników stosowanych w literaturze, do których klasyfikowane są wskaźniki analityczne, nie jest jednolita.

Badanie przepływów pieniężnych za pomocą wskaźników

W celu przeprowadzenia analizy współczynnikowej przedsiębiorstwa wykorzystywane są następujące współczynniki badania przepływów pieniężnych:

wskaźnik wypłacalności K1

K1=(DSn+DSp)/DSi, gdzie DSn to środki na początku;

DSp - otrzymane środki;

DSi- środki, które zostały wydane.

Wskaźnik ten określa, czy firma jest w stanie zapewnić płatności gotówkowe przez określony czas, korzystając z salda rachunków bankowych, kas fiskalnych lub wpływów za ten okres.

Optymalna wartość współczynnika podczas przeprowadzania analizy współczynników przepływów pieniężnych wynosi 1.

współczynnik wypłacalności K2

K2=DSp/DSi, gdzie CSP to otrzymane środki;

DSi- środki, które zostały wydane.

Współczynnik oznacza, że firma ma własne środki na spłatę długów (lub odwrotnie, nie posiada). Standard jest również równy 1.

przedział samofinansowania

I=(DS+KFV-DZ)/Rds, gdzie KFV to krótkoterminowe inwestycje finansowe, średniewartości dla okresu;

DZ- średnia wartość należności za okres;

DS- gotówka;

Rds - średni dzienny przepływ środków pieniężnych.

Wskaźnik ten, przeprowadzając analizę współczynników przepływów pieniężnych, pokazuje, czy firma ma możliwość prowadzenia swojej działalności bez przerwy przy pomocy środków pieniężnych otrzymanych na sprzedaż produktów.

Proporcja bobra:

Kb=(PE+Am) / (TO+KO), gdzie Np to kwota zysku netto;

Am- kwota amortyzacji;

Before – długoterminowe zobowiązania;

KO – zobowiązania krótkoterminowe.

Ten współczynnik charakteryzuje wypłacalność firmy. Można go obliczyć na podstawie przepływów pieniężnych. Norma mieści się w zakresie od 0,4 do 0,45.

wskaźnik adekwatności środków pieniężnych:

Cd=DS / OP, gdzie DS - gotówka w dniu;

OP- zobowiązania do spłaty.

Wskaźnik wskazuje aktualną wypłacalność firmy w momencie i okresie objętym badaniem.

współczynnik jakości przychodów:

Kv=DS / V

Charakteryzuje udział gotówki w strukturze przychodów firmy. Dzięki wysokiej wartości współczynnika możemy powiedzieć, że firma jest stabilna finansowo.

wskaźnik wystarczających przepływów pieniężnych netto К1:

K1=DPTd / (ZK+Z+D), gdzie DPtd to przepływ środków pieniężnych netto z bieżącej działalności;

LC – kapitał pożyczony;

З - akcje;

D - dywidendy.

Definiujewystarczalność przepływów pieniężnych netto generowanych przez organizację, z uwzględnieniem potrzeb finansowych

wskaźnik efektywności przepływu środków pieniężnych K2

K2=Dptd/Dpo, gdzie CFC to przepływ środków pieniężnych.

Wskaźnik rentowności przepływów pieniężnych K3

K3=NP / NPV100, gdzie NP to zysk netto;

NPV - przepływy pieniężne netto za okres

Metoda współczynnikowa analizy przepływów pieniężnych pozwala firmie ocenić efektywność wykorzystania środków pieniężnych i finansów firmy.

Badanie płynności za pomocą wskaźników

W analizie współczynników płynności bada się ją w dwóch aspektach:

• w sensie statystycznym: w odniesieniu do określonego momentu, na przykład na dzień bilansowy, z wykorzystaniem głównych sprawozdań finansowych: bilansu i rachunku zysków i strat oraz tradycyjnych wskaźników;
• w dynamice wskaźnikowej analizy finansowej: za określony okres, na podstawie rachunku przepływów pieniężnych.

W związku z tym przeprowadzane jest badanie płynności firmy, to znaczy jej zdolności do spłaty zobowiązań krótkoterminowych, które są płatne w ciągu 1 roku.

Wskaźnik bieżącej płynności Ktl:

Ktl=OA / KO, gdzie OA to kwota aktywów obrotowych, t. R.;

KO – zobowiązania krótkoterminowe, t.r.

Wskaźnik ten określa, ile razy aktywa funkcjonujące w dyspozycji firmy, sposoby pokrycia ich bieżącegozobowiązania wobec stron trzecich: dostawców, pracowników, agencji rządowych itp.

Określenie poziomu aktywów i pasywów obrotowych jest możliwe tylko przez samo przedsiębiorstwo, ponieważ informacje niezbędne do korekty aktywów i pasywów obrotowych nie są prezentowane w sprawozdaniu finansowym. Z tego powodu nieskorygowane wartości aktywów obrotowych i zobowiązań krótkoterminowych znajdują odzwierciedlenie w zmodyfikowanej postaci współczynnika:

(Z+DZ+DS+POA) / DO, gdzie Z - akcje;

DZ - należności;

Ds - gotówka;

POA – inne aktywa obrotowe;

TO – zobowiązania bieżące

Wymierna wartość tego wskaźnika powinna mieścić się w ustalonym zakresie. Wskaźnik poniżej 1, 2 wskazuje na zagrożenie zdolności firmy do wywiązywania się z bieżących zobowiązań, co może bezpośrednio wpłynąć na efektywność prowadzonej przez firmę działalności. Wskaźnik powyżej 2, 0 wskazuje na nadwyżkę przedsiębiorstwa, czyli złe zarządzanie.

Szybki wskaźnik płynności

Kbl=(KDZ + FV + DS) / DO, gdzie KDZ jest należnością krótkoterminową, t.r.

FV - inwestycje finansowe, t.r.

DS - gotówka, t.r.

TO- zobowiązania bieżące, t.r.

Wskaźnik ten określa, ile razy aktywa obrotowe o wysokim stopniu płynności, którymi dysponuje firma, pokrywają jej bieżące zobowiązania wobec osób trzecich. Wskaźnik ten jest korygowany w stosunku do wskaźnika płynności bieżącej dla najmniej płynnych aktywów obrotowych - zapasów irozliczenia międzyokresowe.

Optymalny poziom tego wskaźnika powinien wynosić 1, 0, czyli zobowiązania bieżące powinny być w całości pokryte aktywami obrotowymi o wysokim stopniu płynności. W przypadku przedsiębiorstw charakteryzujących się szybką rotacją aktywów (np. trading) standard ten zostaje obniżony do poziomu 0,7.

Niska wartość tego wskaźnika może wskazywać na problemy z płynnością, natomiast wysoka wartość tego wskaźnika wskazuje na bezproduktywną akumulację gotówki i wysoki poziom należności, co może mieć negatywny wpływ na wyniki firmy.

Analiza zadłużenia za pomocą wskaźników

Podczas przeprowadzania analizy współczynnikowej przedsiębiorstwa, stosunek zadłużenia do aktywów, kapitału i kapitału własnego w mierniku zadłużenia jest zawsze w mianowniku. Należy podkreślić, że kalkulacja całkowitego kapitału własnego obejmuje również zadłużenie i kapitał własny.

Ta analiza jest ściśle związana z analizą współczynników wypłacalności firmy.

• Wskaźnik dźwigni - stosunek średniej wartości aktywów do kapitałów własnych, liczony jako wartość średnia.
• Wskaźnik pokrycia odsetek to EBIT podzielony przez odsetki.
• Wskaźnik pokrycia kosztów to kwota czynszu i dochodu przed odsetkami i podatkami, podzielona przez kwotę odsetek i opłat leasingowych.

Wskaźniki zadłużenia charakteryzują z jednej strony stopień zadłużenia przedsiębiorstwa, a z drugiej- jego zdolność do spłaty zobowiązań.

Całkowity wskaźnik zadłużenia Cob:

Kob=O / A, gdzie O to łączna kwota zobowiązań firmy;

A - aktywa firmy.

Wskaźnik całkowitego zadłużenia CCK mierzy udział zadłużenia w finansowaniu majątku firmy.

Przyjęty, akceptowalny poziom udziału pożyczonego kapitału w aktywach firmy mieści się w ustalonym zakresie. Wskaźnik poniżej 0,57 można interpretować jako złe zarządzanie źródłami finansowania, natomiast wskaźnik powyżej 0,67 wskazuje na duże ryzyko utraty przez spółkę zdolności do spłaty zadłużenia. W przedsiębiorstwach o wyjątkowo złej sytuacji ekonomiczno-finansowej wskaźnik całkowitego zadłużenia pożyczonego kapitału przekracza 1.

Wskaźnik zadłużenia długoterminowego Kdz

Kdz=DO / SK, gdzie TO - zobowiązania długoterminowe;

SK - wartość netto.

Nazywany również wskaźnikiem zadłużenia, wskaźnikiem ryzyka lub wskaźnikiem dźwigni, wskaźnik ten pokazuje poziom pokrycia zobowiązań długoterminowych kapitałem własnym. Zgodnie ze standardem dla tego wskaźnika jego ilość musi mieścić się w ustalonym zakresie. Jeżeli wskaźnik przekroczy poziom 1,0, przedsiębiorstwo uważa się za mocno zadłużone.

Wskaźnik kapitału własnego:

Kdss=OO / SK, gdzie OO - obowiązki ogólne;

SK - własnekapitał.

Wskaźnik ten informuje o poziomie zadłużenia kapitałów własnych firmy. A przy tym o stosunku przyciągniętego kapitału do kapitału własnego jako źródła finansowania przedsiębiorstwa. Zakłada się, że wartość tego wskaźnika nie powinna przekraczać 1,0 dla dużych i średnich przedsiębiorstw oraz 3,0 dla małych przedsiębiorstw.

Wskaźnik pokrycia zadłużenia dla wyniku finansowego netto Кп:

Kp=NFR/(KR+R), gdzie NFR to wynik finansowy netto;

KP - raty kapitałowe;

P - zainteresowanie

Wskaźnik ten określa, ile razy wynik finansowy netto pokrywa utrzymanie spłaty kapitału i odsetek. W przedsiębiorstwie o odpowiedniej sytuacji finansowej wskaźnik ten powinien być większy niż 1,0.

Wskaźnik pokrycia usług EBIT:

Kp=(VFR + P) / (KR + P), gdzie FVR - wynik finansowy brutto;

P - odsetki;

KR - raty kapitałowe

Ten wskaźnik pokazuje, ile razy dochód przed opodatkowaniem i odsetkami pokrywa spłatę wkładów kapitałowych i odsetek, tj. zakres, w jakim zyski zapewniają obsługę zadłużenia. Minimalny próg to 1,2. Bank Światowy sugeruje, że powinien być wyższy niż 1,3.

Pokrycie obsługi zadłużenia z tytułu przepływów pieniężnych Y:

Y=(NFR + A)/ (KR+P), gdzie NFR to wynik finansowy netto;

A- amortyzacja;

KR - raty kapitałowe;

P - zainteresowanie

Wskaźnik ten określa zakres obsługi zadłużenia dlarachunek nadwyżki finansowej netto. Optymalny próg to 1,5, czyli kwota zysku brutto wraz z amortyzacją powinna być co najmniej o 50% wyższa niż roczna rata kredytu wraz z odsetkami.

Wskaźnik pokrycia odsetek mierzy zdolność firmy do terminowego regulowania odsetek. Jeżeli zarówno odsetki, jak i wkłady kapitałowe mają zostać wpłacone w tym samym czasie, nie ma potrzeby uwzględniania tej kwoty w analizie.

Esencja siły finansowej

W analizie wskaźników finansowych dobra kondycja finansowa to sytuacja, w której system finansowy, tj. pośrednicy finansowi, rynki i infrastruktura rynkowa, jest w stanie wytrzymać wstrząsy gospodarcze i nagłe korekty nierównowagi finansowej.

Zrównoważenie finansowe dotyczy badania współczynników kapitałowych firmy i ich wzajemnych relacji.

Wskaźnik kondycji finansowej zmniejsza prawdopodobieństwo poważnych nieprawidłowości finansowych w procesie pośrednictwa finansowego, które mogłyby negatywnie wpłynąć na funkcjonowanie gospodarki realnej.

Pod względem relacji rynkowych stabilność finansowa jest dowodem na stabilność firmy i jej zdolność do przetrwania. Oznacza to, że wskazuje stan zasobów firmy w chwili obecnej, możliwość swobodnego wykorzystania finansów firmy, przy jednoczesnym zapewnieniu stworzenia produktu i pokrycia kosztów.

Główny cel przywództwa w prowadzeniuAnaliza współczynnikowa kondycji finansowej to zdolność do zapewnienia stabilności firmy, której działania ukierunkowane są na generowanie dochodu.

Siła finansowa firmy to pewien stan organizacji, w którym wypłacalność jest stała w czasie, a dług i kapitał własny mają racjonalną strukturę. W efekcie stabilność przejawia się przy takim stanie środków finansowych, który odpowiada rynkowi i wskazuje na potrzebę rozwoju firmy.

Stabilność i prężność kształtuje się w procesie pracy ekonomicznej i jest głównym elementem prężności firmy.

Badanie stabilności finansowej przy użyciu wskaźników

Problemy badania monetarnej stabilności finansowej podczas przeprowadzania analizy współczynnikowej finansów przedsiębiorstw:

• ocena wypłacalności i stabilności finansowej firmy, identyfikacja naruszeń i ich okoliczności;
• opracowanie wskazówek i sposobów na zwiększenie stabilności finansowej i wypłacalności firmy;
• skuteczne rozmieszczenie zasobów i normalizacja stabilności monetarnej;
• przewidywanie możliwych wyników finansowych i prawdopodobnej stabilności monetarnej w zależności od różnych metod wykorzystania zasobów.

Wśród głównych współczynników są następujące.

Współczynnik stabilności finansowej:

Kf=(SK+DK)/P, gdzie SC jest kapitałem własnym firmy;

DK - długoterminowe zobowiązania;

P - zobowiązania firmy.

Standardem tego współczynnika jest 0,8-0,9. Trafienie danychramy charakteryzują stabilność firmy z pozytywnego punktu widzenia:

• Wskaźnik koncentracji dźwigni to różnica między „1” a wskaźnikiem stabilności finansowej. Jeśli poziom kapitałów firmy jest wysoki, to można ją scharakteryzować pozytywnie pod względem stabilności. W takiej sytuacji inwestorzy chętniej inwestują w rozwój firmy, ponieważ mają pewność, że w przypadku niekorzystnych czynników ich inwestycje mogą się zwrócić z własnego kapitału.
• Odwrotnym wskaźnikiem wartości autonomii jest wskaźnik zależności finansowej, który jest określany stosunkiem zobowiązań do wysokości kapitału własnego i zobowiązań planu długoterminowego.
• Wskaźnik zwinności odzwierciedla część kapitału przeznaczoną na bieżącą działalność firmy. Wskaźnik ten nie ma standardu, a jego trend wzrostowy jest uważany za moment pozytywny.
• Wskaźnik stosunku pożyczonych i własnych funduszy firmy charakteryzuje wielkość kapitału własnego na rubla pożyczonego. Jeśli wartość jest wyższa niż 1, występuje nadwyżka pożyczonych środków, co niekorzystnie wpływa na stabilność organizacji.
• Wskaźnik bezpieczeństwa środków obrotowych własnym kapitałem obrotowym. Odzwierciedla to, ile kapitału obrotowego generują środki własne firmy. Wartość standardowa zdefiniowana powyżej 0, 1.

Analiza rentowności za pomocą wskaźników

Wskaźniki zysku są ściśle powiązane zwyniki firmy, które są wykorzystywane w analizie wskaźnikowej sprawozdań finansowych. Nie ma określonych standardów dla niektórych wskaźników w tej kategorii, które są związane z zyskiem. Zakłada się, że celem firmy jest osiągnięcie zysku, dlatego każdy ze wskaźników z nią związanych nie powinien przyjmować wartości ujemnych.

Współczynnik pokrycia strat z lat ubiegłych przez bieżący zysk Кп:

KP=TP / Y100, gdzie TP to bieżący zysk;

U - strata z poprzednich lat.

Wskaźnik większy niż 100% wskazuje, że firma w pełni pokryła straty z lat ubiegłych. Wskaźnik w otwartym zakresie (0%-100%) wskazuje, że firma pokryła część strat. Jeżeli ten wskaźnik wynosi 0%, oznacza to, że nie generuje bieżących zysków i nie może pokryć strat z lat ubiegłych.

W tym przypadku wskazane jest również obliczenie skumulowanego wskaźnika pokrycia strat kapitałem własnym Kn:

Kn=SK / Y100, gdzie SC - kapitał własny;

Jeżeli wskaźnik nie przekracza 100%, sytuacja finansowa przedsiębiorstwa jest szczególnie trudna, ponieważ nie może pokryć strat z kapitału własnego.

Opłacalność sprzedaży Rp:

RP - VFR / D100, gdzie GFR - wynik finansowy brutto;

D - przychody ze sprzedaży.

Wskaźnik ten określa rentowność sprzedaży firmy, czyli kwotę zysku przed opodatkowaniem średnio dla każdej jednostki przychodów ze sprzedaży. Wskaźnik ten nie zależy od stawki podatku, którazależy od kraju prowadzenia działalności.

Optymalna wielkość tego wskaźnika zależy od rodzaju działalności przedsiębiorczej. W przedsiębiorstwach charakteryzujących się krótkimi cyklami produkcyjnymi i możliwością szybkiej sprzedaży rentowność może być niższa (krótki cykl oznacza niższy koszt zamrożenia środków). Dlatego przy ocenie tego wskaźnika zasadne jest odniesienie się do średniej rentowności w branży, w której działa badane przedsiębiorstwo.

ROI ROS: ROS=BF / D100,

gdzie NFR to wynik finansowy netto;

D - przychody ze sprzedaży.

Zwrot ze sprzedaży pokazuje udział dochodu netto w koszcie sprzedaży. Stosunek ten zależy od stawki podatku. Im niższa wartość tego wskaźnika, tym wyższa wartość sprzedaży musi zostać zrealizowana, aby osiągnąć zysk. Wysoka wartość tego wskaźnika świadczy o wysokiej efektywności sprzedaży.

Zwrot z aktywów i kapitału

ROA:

ROA=FR / A100, gdzie FR - wynik finansowy;

A - suma aktywów

Wskaźnik określa, jaka jest kwota zysku dla każdej jednostki pieniężnej zaangażowanej w aktywa firmy. Wskaźnik ten uznawany jest za najlepszy indywidualny wskaźnik kompetencji menedżerskich w zarządzaniu.

Zwrot z kapitału ROE:

ROE=FR / SK100, gdzie FR - wynik finansowy;

SK - wartość netto

ROE pokazuje zwrot z kapitałufirm, czyli ile pieniędzy to zwrot z zainwestowanych przez właścicieli środków. Wielkość tego wskaźnika porównuje się z rocznym zwrotem z inwestycji, a jego wielkość musi być co najmniej równa stopie inflacji, aby przedsiębiorstwo nie uległo dekapitalizacji.

W prawidłowo funkcjonującym przedsiębiorstwie utrzymywane są następujące relacje: ROE> ROA> ROS.

Analiza działalności gospodarczej za pomocą wskaźników

Analiza wskaźnikowa raportowania nie jest prezentowana bez analizy działalności firmy. Globalny Obrót Aktywów Cob:

Kolba=D / A, gdzie D - przychody ze sprzedaży;

A - aktywa

Ta miara mierzy, ile razy sprzedaż firmy przekracza jej aktywa. Jej wielkość zależy od specyfiki branży – jest niska w branży o dużej kapitałochłonności, a wysoka w przedsiębiorstwach z dużym udziałem pracy ludzkiej. Dlatego jest szczególnie przydatny do porównywania wyników firm z tej samej branży.

Wskaźnik rotacji środków trwałych Kos:

Kos=D / OS cf, gdzie Osav jest średnim stanem środków trwałych.

Ten wskaźnik określa poziom przychodów ze środków trwałych. Jego średnia wartość wynosi 1,6 Wskaźnik ten jest przydatny do oceny przedsiębiorstw o wysokim udziale środków trwałych w aktywach. Interpretując ten wskaźnik należy wziąć pod uwagę, że w przypadku przedsiębiorstw ze starymi środkami trwałymi, które zostały już zamortyzowane, wartość tego wskaźnikabędzie zawyżone.

Wskaźnik obrotu kapitału obrotowego Cobob:

Cobob=D / OBS, gdzie OB to średnie aktywa bieżące

Współczynnik ten określa tempo rotacji majątku obrotowego (liczba obrotów dokonanych przez majątek obrotowy w jednostce czasu). Im wyższy, tym lepsza kondycja finansowa przedsiębiorstwa.

Wniosek

Analiza wskaźnikowa jest kontynuacją wstępnej analizy sprawozdań finansowych. Analiza ta opiera się na relacji pewnych wartości finansowych, które są ważne z punktu widzenia ich relacji.

Ratio finansowej analizy pozwala określić sytuację finansową firmy za pomocą następujących wskaźników:

• płynność;
• wypłacalność;
• dług;
• wydajność;
• Siła finansowa.

Niektóre wartości wskaźnika analizy finansowej przedsiębiorstwa według wskaźników oceniane są indywidualnie w kontekście otoczenia przedsiębiorstwa. Ocena taka dokonywana jest poprzez porównanie z ustalonymi normami, wyrażonymi w przedziałach wartości lub wartościach granicznych, a także poprzez ich analizę horyzontalną, gdy zmiana tych wskaźników jest oceniana w kolejnych okresach, w szczególności trend tych zmiany.