Głowa. Rodzaje przywódców i rodzaje podwładnych

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Każde przedsiębiorstwo ma kierownika. Rodzaje liderów są określane przez różne kryteria. Najbardziej szczegółową klasyfikację podali naukowcy z Anglii, Mouton i Blake. Wiedząc, jakie typy liderów istnieją, możesz, będąc w zespole, wybrać dla siebie najskuteczniejszą taktykę zachowania. Mouton i Blake zidentyfikowali 5 głównych i 3 dodatkowe kategorie. Rozważmy dalej główne typy przywódców.

Dbałość o produkcję połączona z obojętnością na pracowników

Z reguły typy przywódców i podwładnych są ze sobą powiązane. Dyrektor, który dba o swoje przedsiębiorstwo, obojętnie traktując pracowników, z góry wie, jak osiągnąć swój cel. Rozwiązuje problemy wszelkimi środkami, kierując wszystkie wysiłki i aktywność pracowników na osiągnięcie rezultatu. Taka osoba zawsze boi się utraty przywództwa. Liderzy, którzy boją się utraty wpływów i autorytetu, mają tendencję do skupiania w swoich rękach wszystkich możliwych sił. Wymagają od pracowników ślepego posłuszeństwa, w żadnym wypadku nie uznają opinii innych. Za wszelką cenę starają się narzucić swoją wolę pracownikom, odrzucając ich rady. Są to dalekie od wszystkich cech, które posiada taki przywódca. Typy autorytarnych przywódców zawsze podejmują decyzje samodzielnie, nigdy ich nie weryfikując.

Charakter stosunku pracy

Rodzaje menedżerów, którzy wymagają bezwarunkowej realizacji zleceń i zleceń, wyróżnia chęć ciągłego ingerowania w działalność swoich pracowników. Tacy ludzie zawsze wypatrują błędów i naruszeń w pracy personelu, dążą do zidentyfikowania i ukarania sprawców. W ten sposób między przywódcą a podwładnym rozwija się relacja podobna do relacji między naczelnikiem a więźniem. Tacy reżyserzy ignorują szefów niższego szczebla, jak również zwykłych wykonawców. Jeśli na swojej ścieżce przedsiębiorczości spotkają się z równymi sobie, z pewnością spróbują pokazać swoją wyższość. Czy taki lider jest potrzebny? Typy przywódców, charakteryzujące się całkowitą samodzielnością, najskuteczniej manifestują się w sytuacjach krytycznych. W tym przypadku przydaje się ich zdolność do szybkiego podejmowania decyzji. W krótkim okresie takie zachowanie bez wątpienia przyniesie pożądany efekt. Jednak na dłuższą metę takie zachowanie może doprowadzić firmę do kryzysu. Wynika to z nastawienia takiego lidera do swoich pracowników. typy menedżerów, które charakteryzują się metodami represyjnymi, powodują bierność personelu,protest. Działania takich reżyserów znacznie pogarszają stan moralny i psychiczny ludzi. Warto jednak zauważyć, że takich zjawisk nie można nazwać częstymi. Pracownicy mogą współczuć takiej osobie, nie uważać za stosowne stawiania oporu, dążyć do zwolnienia się z odpowiedzialności lub należeć do tego samego typu ludzi. W takich przypadkach reżyser dostanie dokładnie to, czego chce. Z reguły awans takich szefów charakteryzuje się średnim tempem, ale jest nieco bardziej udany niż wielu innych.

Maksymalna troska o personel w połączeniu z prawie całkowitą obojętnością na produkcję

Dla wielu pracowników to bardzo dobry lider. Typy liderów, których wyróżnia chęć stworzenia sprzyjającego klimatu w zespole, są szanowane i kochane przez pracowników. Tacy dyrektorzy wybierają swoich pracowników na podstawie osobistej sympatii. Pomaga i wspiera podwładnych, zachęca, stara się nawiązać przyjazne relacje, łagodzi presję i wygładza zakręty w relacjach. Tego typu liderzy nie lubią zmian, które łamią zwykły sposób. W związku z tym dostrzegają tylko pozytywne aspekty sytuacji. Wszystko to tworzy przychylną postawę pracowników. W swoich działaniach tacy reżyserzy starają się poznać oczekiwania i pragnienia otaczających ich ludzi, ich sposób myślenia. Aby uzyskać potrzebne informacje, aktywnie konsultują się ze wszystkimi, prowadzą długie dyskusje, słuchają opinii. Na podstawie otrzymanych informacjitego typu liderzy organizacji podejmują decyzję, która w miarę możliwości zadowoli wszystkich. Jednak rzadko kontrolują jego wykonanie.

Charakterystyka osobista

Taki reżyser nie stara się rzucać wyzwania innym. Wręcz przeciwnie, stara się zgadzać ze stanowiskami prezentowanymi przez innych ludzi, nawet jeśli ma własne zdanie. Lider nie podejmuje aktywnych działań, nie spieszy się z inicjatywą. Jednak dość szybko reaguje na działania innych i spełnia ich prośby z wielkim entuzjazmem. W wyniku takiego zachowania w zespole ustalane są niezbyt surowe zasady i normy. Jednocześnie pracownicy zaczynają pracować mniej wydajnie, dążą do komfortu, starają się unikać innowacji, mimo że każdy ma możliwość wyrażenia swojej opinii i realizacji pomysłów. W rezultacie satysfakcja moralna i produktywność zespołu pozostają na średnim poziomie, a rozwój kariery jest możliwy przy zmniejszonych wymaganiach dotyczących zarządzania.

Brak jakichkolwiek punktów orientacyjnych

Są liderzy, którzy mają tendencję do zajmowania neutralnej postawy, nie angażując się w żadne poważne sprawy. Unikają również sytuacji konfliktowych, są obojętni, obojętni. Tacy reżyserzy z reguły nie podejmują decyzji samodzielnie - mają nadzieję, że wszystko rozwiąże się samo, bez ich udziału lub że z góry nadejdą niezbędne instrukcje, które przekażą wykonawcom. Takie zachowanie jest charakterystyczne dla osoby, która jest rozczarowana swoją pracą i „wytrwa na emeryturę”. Onstara się przetrwać i zachowuje swoje miejsce dla osobistych korzyści. Pod tym względem wykonuje minimum wymagane przez jego opis stanowiska, nie zwracając na siebie szczególnej uwagi. Zazwyczaj taki lider pełni funkcję balastu dla organizacji. Jego awans jest bardzo powolny.

Typ pośredni

Tacy szefowie rozwiązują pojawiające się problemy, osiągając kompromis, dążą do stabilizacji i równowagi, unikają skrajności. Starają się zrobić dobre wrażenie na innych, nie wyróżniając się z tłumu. W związku z tym tacy szefowie starają się zachować zaistniałą sytuację, przestrzegać ustalonych tradycji i porządku oraz unikać otwartych starć. Takiego samego zachowania domagają się od podwładnych. W rezultacie prowadzi to do biurokratyzacji. Pracownicy, którzy są wybierani na podstawie zasady zgodności z zespołem, nie są kierowani przez takich dyrektorów. Kierują jedynie swoimi działaniami instruując, informując o wykonywaniu zadań, przekazując uprawnienia, przekonując. Liderzy tego typu starają się również podejmować decyzje, które będą jak najbardziej odpowiadać każdemu. Nie bronią jednego punktu widzenia, poświęcają swoje przekonania dla sprawy. W toku monitorowania działań pracowników nie szukają błędów i niedociągnięć.

Korzyści

Tacy liderzy wspierają pomysły, które mają na celu poprawę wydajności przedsiębiorstwa. Jednocześnie preferują kontakty osobiste i nieformalne dyskusje,zapewniając w ten sposób ich świadomość spraw w zespole. Takie zachowanie pozwala osiągnąć umiarkowany sukces w karierze. Ale w przypadku braku oficjalnej opinii taki reżyser będzie czuł się nieco skrępowany.

Synteza priorytetów

Reżyserzy kategorii piątej łączą różne style przywództwa. Tacy szefowie przyciągają pracowników, których cechuje myślenie strategiczne, chęć przyczynienia się do realizacji celów. Dyrektorzy angażują takich pracowników w rozwiązywanie problemów, biorąc pod uwagę ich osobiste interesy i przyczyniają się do ujawnienia ich potencjału poprzez szeroką wymianę opinii i informacji. Wszystko to zapewnia wysoką efektywność przedsiębiorstwa, ujawnianie zdolności twórczych wykonawców, zwiększa satysfakcję z pracy. Liderzy tego typu są szczerzy, energiczni, bezpośredni, pewni siebie, zdecydowani. Skupiają się na bieżących problemach, są w ciągłym poszukiwaniu, starają się nawiązać porozumienie i przyczyniają się do kształtowania wzajemnego zrozumienia w zespole.

Rodzaje władzy przywódczej

Oprócz powyższych pięciu, istnieją trzy dodatkowe kategorie: fasadowiec, oportunista i paternalista. Ten ostatni łączy w sobie cechy pierwszego i drugiego typu. Taki reżyser to życzliwy dyktator, pobłażliwy, ale tłumiący entuzjazm. Wymaga od pracowników, aby robili, co chce, zachowywali się tak samo, jakon. Do realizacji tego stanowiska stosuje się różne metody. Stosuje się je do momentu, gdy wykonawcom będzie jasne, czego dokładnie się od nich wymaga i uczą się uległości, wspierając stanowisko reżysera. Za to później zostaną nagrodzeni. Lider z kolei nie traci okazji, by czytać pracownikom moralność, promować własne przekonania, instruować, promować posłusznych pracowników. Uprawnienia są im delegowane tylko dla pozoru. Wszystkie decyzje podejmuje sam. Jednocześnie taki reżyser nie toleruje krytyki skierowanej w jego kierunku. Przyciągając lojalnych pracowników, buduje dość stabilny zespół, który z kolei zapewnia średni lub wysoki poziom wydajności, ale w oczekiwanym zakresie.

Oportunista

Jest narcystycznym reżyserem, dążącym do osiągnięcia wyższości, która pozwoli mu później robić, co tylko zechce. Takiemu liderowi brakuje mocnych wartości i przekonań. Pod tym względem większość jego działań jest nieprzewidywalna i ma na celu zadowolenie przełożonych, wyróżniających się na tle równych. Do tych ostatnich podchodzi z ostrożnością i wymaga od pracowników posłuszeństwa. Przejaw inicjatywy ma charakter kalkulacji. Robi to, czego potrzebuje jego przywództwo, proponując rozwiązania, które przyniosą korzyści przede wszystkim jemu samemu. W krótkim okresie może bardzo szybko zrobić karierę. Jednak w przyszłości przeszkadza mu jego egoizm, który nie pozwala mu właściwie trwać na jednymlokalizacja.

Lista fasad

Ten lider jest zamknięty, nie ujawnia swoich myśli. Ale jednocześnie tworzy wyobrażenie o nim jako o szczerej osobie. W rzeczywistości taki reżyser umiejętnie manipuluje ludźmi i ukrywa chęć kontroli i władzy nad pierwszą osobą. Zawsze zewnętrznie popiera te ostatnie, nie wypowiadając się jednak stanowczo i bezpośrednio. Manipulacja realizowana jest przez niego poprzez rady, intrygi, kłamstwa, podżeganie, kompromisy, zatajanie informacji. Jeśli trzeba kogoś ukarać, używa „obcych rąk”. Pomysły, konflikty, opinie innych osób wykorzystuje we własnym interesie. Zauważa istniejące problemy, ale ignoruje je, pozostawiając luki, aby w razie potrzeby zmienić kurs.