Obliczenia aktuarialne – niezawodny sposób na określenie wymaganej rezerwy?

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Koszt ubezpieczenia przedmiotu, o którym mowa, jest określany w procesie, takim jak obliczenia aktuarialne. To za ich pomocą obliczany jest koszt usług towarzystwa ubezpieczeniowego, a także wysokość składek, które ubezpieczony będzie musiał zapłacić. Aby nie doliczyć przez nieuwagę niczego dodatkowego, dobrze byłoby zrozumieć, jak w ubezpieczeniach przeprowadzane są obliczenia aktuarialne.

Na początek podkreślamy, że relacje między ubezpieczycielami a ubezpieczonym są budowane na podstawie systemu statystycznych i matematycznych wzorców, które ukształtowały się historycznie. Kalkulacja ubezpieczenia odbywa się za pomocą specjalnych wzorów matematycznych, które odzwierciedlają mechanizm gromadzenia i wydatkowania funduszu rezerwowego ubezpieczyciela w długim okresie. Dotyczy to głównie ubezpieczeń na życie. Jednak w szerokim sensie obliczenia aktuarialne można zastosować do każdego rodzaju ubezpieczenia w celu ustalenia jego stawek pod pewnymi warunkami. Za ich pomocą obliczany jest również udział każdego ubezpieczonego w tworzeniu funduszu rezerwowego, tj. istnieje zróżnicowanie stawek taryfowych wdziałalność ubezpieczeniowa.

Jeśli chodzi o termin „obliczenia aktuarialne”, pochodzi on od nazwy zawodu. Aktuariusz (z łac. „actuarmus” - „księgowy”) to specjalista, który opracowuje matematyczne i statystyczne metody obliczania wysokości niezbędnych rezerw, pożyczek i kredytów. Ci ludzie rozwiązują problemy, które w ubezpieczeniach najczęściej nazywamy „aktuarialnymi”.

Rachunki aktuarialne i ich zasady zostały po raz pierwszy uwzględnione w pracach XVII-wiecznych naukowców: E. Halleya, Jana de Witta, D. Graunta. W swojej książce Graunt studiował biuletyny śmiertelności, a Witta zastanawiał się nad określeniem wysokości składek ubezpieczeniowych w zależności od tempa wzrostu pieniądza i wieku ubezpieczonego. Obliczenia aktuarialne zostały dalej rozwinięte w pracach Halleya, którego tabela śmiertelności jest używana do dziś.

Do obliczenia wysokości składek wykorzystuje się następujące wskaźniki: częstotliwość występowania zdarzeń ubezpieczeniowych, współczynnik kumulacji ryzyka, szkodowość i jej częstotliwość. W praktyce często wykorzystuje się również statystyki ubezpieczeniowe, a także uogólniające wskaźniki charakteryzujące taryfy w całej branży ubezpieczeniowej.

Na koniec należy zauważyć, że ustalanie taryf w ubezpieczeniach jest jedną z najbardziej złożonych i kontrowersyjnych kwestii, które wymagają szczególnej uwagi ubezpieczyciela. Dlatego specjaliści w tej dziedzinie powinni dążyć do stosowania najnowszych osiągnięć techniki komputerowej, statystyki i matematyki. WNieco inne metody stosuje się w ubezpieczeniach osobowych i majątkowych, gdyż w pierwszym przypadku przydałoby się np. przyjrzenie się statystykom demograficznym, aw drugim nie jest to wcale ważne. Dlatego w ubezpieczeniach osobowych do obliczania stawki netto stosuje się specjalne tabele średniego trwania życia i śmiertelności, aw ubezpieczeniach majątkowych tabele stóp zwrotu w tej branży.