Funt brytyjski: historia pojawienia się

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Brytyjski funt szterling jest walutą równą 100 pensom. Wybranym symbolem jest litera „£” (od łacińskiego słowa „libra”). Międzynarodowy kod banku - GBP.

Funt brytyjski jest jedną z najstarszych walut świata. Po raz pierwszy wspomniano o nim na ziemi brytyjskiej od 1666 roku. W 1158 r. funt został wyznaczony przez króla Henryka jako waluta narodowa. W drugiej połowie XII wieku nazwano go funtem, na cześć angielskiej miary wagi. Nazwa „szterling” pochodzi od staroangielskiego „stiere”, co dosłownie tłumaczy się jako „gwiazdka”. Rzeczywiście, pierwsze monety przedstawiały symbole przypominające gwiazdy. Od 1964 roku funty brytyjskie były emitowane w banknotach papierowych.

Dzisiaj banki w różnych częściach Wielkiej Brytanii emitują papierowe pieniądze z własnym wzorem, który musi być akceptowany w całym kraju. Ale w rzeczywistości ten stan często nie działa.

Wielka Brytania nie przeszła na uniwersalną walutę europejską, jaką jest euro, pozostawiając tradycyjną walutę dla swojego kraju. brytyjskifunt jest jedną z najcenniejszych walut na świecie.

Dzisiaj istnieją nominały 50, 20, 10 i 5 funtów. Po jednej stronie banknotu przedstawiona jest brytyjska królowa Elżbieta II, a po drugiej różne wybitne osobistości kraju.

W języku angielskim słowo "funt" jest używane do określenia waluty krajowej, podczas gdy w oficjalnej dokumentacji używa się pełnej nazwy, aby nie pomylić jej z walutami o tej samej nazwie w innych stanach.

Pierwszymi banknotami papierowymi w Wielkiej Brytanii były pokwitowania, które ludzie wymieniali w zamian za zdeponowanie złota. To było wygodniejsze niż ciągłe noszenie metalowych przedmiotów w kieszeni. W ten sposób papierowe pieniądze stały się alternatywą dla złota. Wkrótce jubilerzy zauważyli, że niektórzy obywatele wracają, by zwrócić zdeponowane klejnoty. Wtedy postanowili zwiększyć emisję papierowego pieniądza, przez co mając na składzie metale szlachetne sądzili, że nikt nie zauważy ich oszustwa. Rozpoczęto pierwsze operacje bankowe. Kantorzy udzielali ludziom pożyczek i brali pewien procent za ich wykorzystanie. Jednocześnie udzielone pożyczki były znacznie większe niż kwota zdeponowanych aktywów.

To oszustwo nie trwało długo. W 1100 Henryk I pozbawił bankierów prawa do tworzenia papierowego pieniądza i sam rozwinął system monetarny, który trwał 726 lat. Jego istotą było wprowadzenie jako jednostki monetarnej polerowanych listew drewnianych z nacięciami z jednej strony. Takie kijerozdzielone wzdłuż, tak że nacięcia zachowały się na dwóch połówkach i zostały wprowadzone do obiegu. Co więcej, jedna część została zachowana przez króla jako dowód autentyczności.

Historia jednej brytyjskiej monety funtowej nie rozpoczęła się w 1983 roku, kiedy po raz pierwszy została wyemitowana w tym nominale. Stało się to znacznie wcześniej. Pierwsza brytyjska moneta funtowa została wybita w 1489 roku. Z jednej strony przedstawiał Henryka VII zasiadającego na tronie, z drugiej różę z godłem państwowym. Stała się najbardziej wiarygodną jednostką monetarną na świecie i taką pozostaje do dziś. Nazwa została ostatecznie przypisana do jednostki monetarnej od momentu wyemitowania banknotów przez Bank Anglii.