Koszt produkcji: obliczenia i analiza

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Koszt produktu jest ważnym wskaźnikiem ekonomicznym. Ceniony jest przez każdą firmę. Pozwala to określić wysokość kosztów, które zostały określone przez przedsiębiorstwo w określonym okresie. Na szczególną uwagę zasługuje koszt produkcji. Sposób obliczania i analizy prezentowanego wskaźnika zostanie omówiony w dalszej części.

Definicja

Koszty pełne i produkcyjne to najważniejsze wskaźniki charakteryzujące działalność organizacji. Pozwalają określić rentowność, a także wyciągać wnioski dotyczące poprawności decyzji zarządczych. Koszt własny to koszty, które powstają w przedsiębiorstwie w trakcie jego działalności.

Każda organizacja zajmuje się produkcją towarów lub świadczeniem usług. W trakcie swojej działalności produkcyjnej wydaje określone zasoby. Mogą to być surowce, energia, praca pracowników iitp. Nazywane są kosztami produkcji. Są to wszystkie koszty, które ustalane są podczas produkcji wyrobów gotowych od momentu wejścia surowców w cykl technologiczny i uzyskania efektu końcowego.

Każda firma jest zainteresowana redukcją kosztów. Jednak proces ten musi być rozsądny. Wraz ze spadkiem kosztów jakość towarów może się obniżyć. Otrzymany w cyklu technologicznym produkt musi spełniać wymagania nabywców. W przeciwnym razie po prostu tego nie kupią. W tym przypadku firma ponosi straty, ponieważ nie jest możliwe osiągnięcie pożądanej kwoty zysku ze sprzedaży.

Dzisiaj przy kalkulacji kosztów, jakie firma poniosła w trakcie swojej działalności, używa się takich pojęć, jak koszt całkowity i koszt wytworzenia produktów. Mają kilka różnic. Koszt produkcji odzwierciedla koszty, które zostały spowodowane bezpośrednio przez proces produkcyjny. Powstają od początku cyklu technologicznego do wysyłki gotowych wyrobów do magazynu. Pełna cena kosztu uwzględnia również koszty, które zostaną dodatkowo poniesione podczas sprzedaży. W takim przypadku do kosztów produkcji doliczane są koszty pakowania, reklamy i transportu produktów.

Struktura

Aby określić koszt produkcji, musisz znać jego strukturę. Wydatki są podzielone na odrębne grupy według określonych kryteriów. Pierwsza kategoria obejmuje koszty materiałowe. Dla przedsiębiorstwa produkcyjnego jest to jedna z największych grup kosztów.

Koszty materiałowe obejmują surowce, z którychwytwarzane są gotowe produkty, a także materiały niezbędne do zorganizowania wydania. Są one w całości przetwarzane w jednym cyklu technologicznym, zmieniając ich pierwotną formę.

Koszty materiałów obejmują również koszty energii. Może to być energia elektryczna, gaz i inne podobne zasoby. Kolejnym składnikiem kosztów produkcji grupy materiałowej są materiały eksploatacyjne (na przykład smary, paliwo itp.) i inne.

Druga grupa kosztów produkcji obejmuje koszty pracy. Są one podzielone według kategorii pracowników firmy. Oddzielnie brane są pod uwagę koszty wynagrodzeń dla personelu głównego, specjalistów, pracowników działów pomocniczych, pracowników, personelu młodszego. Ta grupa kosztów obejmuje również składki na fundusze ubezpieczeniowe.

Trzecia grupa kosztów to koszty związane ze zużyciem urządzeń technologicznych. Są to odpisy amortyzacyjne, które również są wliczone w koszt własny. Środki te trafiają do specjalnego funduszu i są zużywane, gdy sprzęt jest znacznie zużyty. Środki te są wykorzystywane na zakup nowych maszyn, jednostek i innych elementów wyposażenia.

Są też inne koszty. Są one determinowane przez charakterystykę działalności firmy.

Kiedy wykonywane są obliczenia?

Konieczność kalkulacji kosztów produkcji przedsiębiorstwa produkcyjnego może powstać z różnych powodów. Procedurę tę przeprowadza każda organizacja komercyjna, bez względu na jej skalęzajęcia. Podczas analitycznych, ekonomicznych badań funkcjonowania przedsiębiorstwa przeprowadzana jest kalkulacja kosztów.

Często potrzeba takich prac pojawia się w procesie poszukiwania rezerw w celu obniżenia kosztów. Pozwala to zwiększyć rentowność produkcji, wydajność przedsiębiorstwa. Również koszt jest obliczany w procesie kształtowania polityki cenowej.

Podobną pracę wykonuje się również w procesie badania skuteczności decyzji zarządczych i działalności produkcyjnej firmy. Staje się to szczególnie istotne, gdy do cyklu technologicznego wprowadzane są nowe urządzenia, po rozszerzeniu asortymentu.

W procesie planowania przeprowadzana jest również kalkulacja kosztów. Jednocześnie możliwe jest śledzenie dynamiki zmian cen produktów i podejmowanie na czas działań w celu jej poprawy.

Koszt produkcji wyrobów gotowych jest obliczany podczas rachunku kosztów, a także w procesie badania opłacalności działalności produkcyjnej organizacji. Analizując zysk, a także czynniki, które miały na niego wpływ w okresie sprawozdawczym, przeprowadzane są również podobne badania.

Czynniki wpływające na koszt produkcji

Koszty i koszty produkcji mogą się znacznie różnić w zależności od organizacji. Dlatego przy obliczaniu i analizie porównują wskaźniki w dynamice dla kilku okresów, a także między podobnymi konkurującymi przedsiębiorstwami w danej branży.

Pewne czynniki mogą wpływać na koszt własny. Należy to wziąć pod uwagę podczas analizy tego wskaźnika. Przede wszystkim na koszt własny wpływa liczba produktów wytwarzanych przez przedsiębiorstwo. Jednocześnie uwzględniany jest koszt jednostki wyrobów gotowych zarówno w cenach detalicznych, jak i hurtowych.

Na wskaźnik ma wpływ liczba etapów, które obejmuje produkcja. Porównanie kosztu własnego dokonywane jest w tym samym punkcie cyklu technologicznego. Dlatego możesz porównywać tylko produkty tego samego typu, które charakteryzują się takimi samymi właściwościami.

Wskaźnik kosztów zależy od kwoty kosztów poniesionych podczas cyklu produkcyjnego. Wpływ na ten wskaźnik ma również metoda oceny analitycznej. Standardowe, planowane i rzeczywiste koszty produkcji mogą się znacznie różnić.

Jednocześnie cena może być kształtowana w ramach jednego warsztatu, jak również w ramach całej produkcji. W drugim przypadku koszty ogólne i docelowe przedsiębiorstwa dolicza się do kosztów warsztatowych poniesionych podczas wytwarzania produktów. Dlatego na każdym poziomie koszt jest rozpatrywany osobno.

Normatywna metodologia procesu po procesie

Rzeczywisty koszt wytworzenia produktu można obliczyć na wiele sposobów. Pozwala to na jak najefektywniejszą ocenę wskaźnika. Obecnie stosowane są 4 metody kalkulacji kosztów. Jest to podejście normatywne, ostentacyjne, krok po kroku i proces po procesie. Mają wiele różnic.

Metodologia normatywnapolega na przeprowadzeniu procedury obliczeniowej w określonej kolejności. Najpierw obliczana jest cena sprzedaży każdej jednostki grupy towarów. Następnie brany jest pod uwagę poziom wahań, który został odnotowany w okresie badawczym w stosunku do norm produkcyjnych.

Kolejnym krokiem jest określenie poziomu kosztów poniesionych w tym czasie. Uwzględnia to ustalone normy i odstępstwa od nich. Pozwala to określić przyczyny takich rozbieżności. Następnie przeprowadzana jest kalkulacja początkowego kosztu produkcji.

Rzeczywisty koszt produkcji jest odpowiedni dla przedsiębiorstw, które produkują duże partie produktów w krótkim czasie. W pierwszej kolejności firma oblicza wszystkie koszty, jakie poniosła w trakcie cyklu technologicznego. Następnie otrzymaną liczbę dzieli się przez liczbę jednostek wyprodukowanych produktów. Pozwala to określić koszt jednego produktu.

Aby ułatwić procedurę kontroli, obliczenia są przeprowadzane na różnych etapach produkcji. Pozwala to uniknąć błędów. Negatywne czynniki można zidentyfikować bezpośrednio na etapie ich występowania.

Peredelnaya, ostentacyjna technika

Koszt produkcji produktów można obliczyć za pomocą metodologii przekrojowej. Takie podejście stosują przedsiębiorstwa o różnej skali produkcji. Są to przedstawiciele takich branż jak rolnictwo, przemysł.

W procesie kalkulacji dokonywana jest kalkulacja kosztów poniesionych podczas realizacji jednego zamówienia. Następnie wynik jest dzielony przez liczbę partii lub liczbę jednorodnych produktów.

Metoda Show jest odpowiednia dla wielu przedsiębiorstw do obliczania kosztów produkcji. W pierwszej kolejności obliczane są wszystkie koszty bezpośrednie, które powstały w trakcie działalności produkcyjnej firmy. Są one kalkulowane dla każdego indywidualnego zamówienia. Następnie określana jest wielkość jednostki produkcyjnej dla każdej partii towaru tego samego rodzaju. Aby to zrobić, łączna kwota wszystkich kosztów jest dzielona przez liczbę gotowych produktów w kontekście każdego konkretnego zamówienia.

W tym przypadku koszt produkcji można pogrupować według różnych kryteriów. W miejscu wystąpienia koszty mogą być produkcyjne, sklepowe, ustalane w zakładach lub w innych działach konstrukcyjnych. Grupowanie może również odbywać się według przewoźników kosztów. W takim przypadku koszt własny jest kalkulowany osobno dla każdego jednorodnego rodzaju towaru.

Według rodzajów kalkulacji kosztów można uwzględnić koszty zgodnie ze wskaźnikami ekonomicznymi. Pozwala to określić, jakie czynniki wpłynęły na wzrost kosztów w czasie.

Obliczenia

Koszt produkcji sprzedanych towarów jest obliczany przy użyciu prostego wzoru. Aby to zrobić, musisz zsumować wszystkie koszty, które powstały w procesie wytwarzania produktów. W uproszczonej formie wzór wygląda tak:

PS=MZ + ZP + A + PR, gdzie PS - koszt produkcji, MZ - koszty materiałów, ZP - płace pracowników; A - odpisy amortyzacyjne; OL - inne wydatki.

Inne wydatki mogą obejmować ogólne koszty produkcji i ogólne koszty przemysłu, finansowanie ukierunkowane. Jest to jednak bardzo ogólna formuła. Może zawierać inne artykuły, które są ustalane w trakcie działalności produkcyjnej organizacji. Każda pozycja wydatków jest rozpatrywana dynamicznie. Pozwala to określić, jakie czynniki wpłynęły na kształtowanie się kosztu.

Każdy wskaźnik używany w obliczeniach jest szacowany jako procent całkowitego kosztu. Na strukturę ma wpływ przynależność branżowa organizacji, inne czynniki wewnętrzne i zewnętrzne. Nie pozwala to na trzymanie się tego samego poziomu kosztów w różnych okresach.

Przykład

Aby obliczyć koszt produkcji, musimy rozważyć przykład tego procesu. Aby to zrobić, musisz wziąć pod uwagę szereg danych, które są określane na podstawie wyników działalności produkcyjnej firmy. Na przykład firma rozliczyła następujące koszty w zeszłym miesiącu;

• surowce i materiały - 50 tysięcy rubli;
• pozostałości zasobów produkcyjnych - 0,9 tys. rubli;
• komponenty, półprodukty - 3 tysiące rubli;
• energia, paliwo - 6 tysięcy rubli;
• wynagrodzenie - 45 tysięcy rubli;
• nagrody - 8 tysięcy rubli;
• Odliczenia na Fundusz Emerytalny - 13,78 tys. rubli;
• usługi sklepów narzędziowych - 3, 3 tys. rubli;
• ogólne koszty produkcji - 13,55 tysięcy rubli;
• ogólne wydatki biznesowe - 17,6 tys. rubli;
• śmiertelnymałżeństwo - 0,94 tysiąca rubli;
• brake - 0,92 tysiąca rubli. (w normalnym zakresie) i 2,15 tys. Rubli. (ponad normą);
• prace w toku - 24,6 tys. rubli.

Po pierwsze, określa się koszty materiałów: 50 - 0,9=49,1 tysięcy rubli. Do otrzymanej kwoty należy dodać koszt energii, półproduktów: 49,1 + 3 + 6=58,1 tys.

Następnie określa się koszty pracy: 45 + 8 + 13, 78 + 58, 1=124,88 tys. rubli. Po ustaleniu całkowitej kwoty należy dodać do niej ogólną produkcję, ogólne koszty biznesowe: 3, 3 + 13, 55 + 17, 6 + 124, 88=159, 33 tysiące rubli.

Niedobór, który został ustalony w normalnym zakresie, należy odjąć od nadwyżki. Otrzymany wynik jest dodawany do całkowitej kwoty: 2,15 - 0,92 + 159,33=160,56 tys.

Ponieważ firma ma prace w toku, należy je odjąć od całkowitego kosztu za ten okres. Wskaźnik ten zostanie wzięty pod uwagę w następnym okresie: 160,56 - 24,6=135,96 tysięcy rubli. To jest suma kosztów produkcji.

Analiza kosztów jednostkowych

Koszt wytworzenia produktów wymaga odpowiedniej analizy. Pozwala to uwydatnić istniejące problemy i zapobiec ich wystąpieniu w przyszłości. W trakcie analizy dokonywana jest ocena jednostkowego kosztu produkcji. Aby to zrobić, wskaźnik w kategoriach pieniężnych dzieli się przez liczbę wyprodukowanych towarów. Kalkulacja prowadzona jest w cenach hurtowych.

Wskaźnik jest porównywany z planowanymi wskaźnikami. Jeśli występują odchylenia, ustal przyczynę takiego zjawiska.

Równieżdokonywana jest ocena wysokości kosztów według ich rodzajów. Analizowana jest również ich struktura. Jeśli jakikolwiek artykuł bezpodstawnie wzrósł, podejmowane są działania w celu wyeliminowania takiego negatywnego zjawiska. Ponadto wskaźniki są oceniane dynamicznie. Są porównywane w kilku okresach. Jednocześnie znaleziono odchylenie bezwzględne (w tysiącach rubli) i względne (w procentach). Pozwala to ustawić tempo wzrostu.

Konstrukcja jest również porównywana z planowaną. Jeśli występują odchylenia, określa się przyczynę, znajdują sposoby rozwiązania takich problemów. Analiza przeprowadzana jest raz do roku, kwartału lub miesiąca. Częstotliwość dobierana jest zgodnie ze specyfiką działalności firmy i jej otoczenia.

Techniki metodologiczne

Koszt produkcji wymaga kontroli organów zarządzających firmy. W tym celu stosuje się różne metody. Diagnostyka i analiza przeprowadzane są w kontekście jednostki produkcyjnej.

Dokonywany jest wybór najlepszej opcji wypuszczenia określonych produktów, biorąc pod uwagę potrzeby rynku. Konieczna jest również ocena opłacalności. Aby to zrobić, obliczają, ile zysku przypada na każdy wydany rubel.

Każda grupa produktów jest porównywana z poprzednim rokiem. Ponadto ich koszt jest porównywany z planowanym wskaźnikiem. Jednocześnie brany jest pod uwagę poziom opłacalności produkcji. Ponadto każda grupa produktów jest oceniana w kontekście pozycji wyceny. Pozwala to zidentyfikować możliwości poprawy konkurencyjności produktów.

Aby przeprowadzić analizę, sprawdź dane raportu kosztów. Oto informacje o ogólnych kosztach produkcjiokreślony rodzaj produktu, a także jego poszczególne części, komponenty. Należy wziąć pod uwagę dane, które zostaną pozyskane w innych obszarach produkcji. To pozwoli nam zidentyfikować negatywne czynniki, które są wspólne dla produkcji i utrudniają jej rozwój.

Po uwzględnieniu cech kosztu produkcji możesz go obliczyć i dokonać analizy dotyczącej wyniku. Ta praca jest niezbędna do obniżenia kosztów i zwiększenia konkurencyjności gotowych produktów.