Struktura zarządzania: rodzaje, typy i funkcje

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Jaka jest struktura zarządzania? Co oznacza ten termin? Jeśli nie wiesz, na co odpowiedzieć na pytania, zdecydowanie powinieneś przeczytać nasz artykuł. Zaczniemy od struktury zarządzania, a skończymy na wszystkich niuansach tego obszaru. Uwierz mi, nie będzie nudno.

Co to jest

Przeanalizujemy strukturę systemu zarządzania, ale najpierw zdefiniujemy czym jest zarządzanie.

Termin ten oznacza wszelkiego rodzaju formy, metody i techniki zarządzania produkcją i personelem. Gdy tylko pojawił się zarząd, jego przedmiot był niepodzielny, ale z czasem ze wspólnego przedmiotu oderwało się kilka przedmiotów, z których później wyłoniły się ich własne kierunki. Jeśli mówimy o czasie teraźniejszym, to istnieją rodzaje zarządzania specyficzne dla danego kraju. Na przykład rosyjski model zarządzania jest znany na całym świecie.

Jak to się wszystko zaczęło

Przed omówieniem struktury zarządzania dobrze byłoby zdefiniować strukturę zarządzania.

Dzisiejsza teoria zarządzania rozróżnia dwa rodzaje zarządzania przedsiębiorstwem iorganizacje: organiczne i biurokratyczne. Każdy z nich ma inne podstawy i cechy, które pozwalają nam wyeksponować obszary zastosowań i perspektywy rozwoju.

Według historyków, jako pierwszy powstał typ biurokratyczny. Autorem koncepcji był niemiecki socjolog Max Weber, który rozwinął teorię na początku XX wieku. Jaka jest jego istota? Weber opracował normatywny model racjonalnej biurokracji, który radykalnie zmienił systemy odpowiedzialności, komunikacji, struktury pracy, płac i relacji w przedsiębiorstwie. Socjolog nazwał podstawę modelu zorganizowaną organizacją, która stawia poważne wymagania zarówno ludziom, jak i strukturom. Możemy wyróżnić kluczowe postanowienia tego modelu struktury zarządzania:

1. Podział pracy, na każdym stanowisku powinien znajdować się tylko wykwalifikowany specjalista.
2. Hierarchia zarządzania. W tym przypadku niższy poziom jest podporządkowany wyższemu.
3. Normy i formalne zasady, które zapewniają, że menedżerowie wykonują swoje obowiązki i zadania jednakowo.
4. Duch formalnej troski. Dotyczy urzędników podczas wykonywania ich obowiązków.
5. Zatrudnienie tylko wtedy, gdy kandydat spełnia wymagania kwalifikacyjne, a nie osobiste preferencje menedżera.

W biurokratycznej strukturze zarządzania można wyróżnić kilka podstawowych pojęć - odpowiedzialność, racjonalność, hierarchia. Socjolog uważał, że nie da się przemieścić osoby i stanowiska, ponieważ treść i skład czynności kierowniczych powinna być determinowana przezpotrzeby organizacji, a nie jej pracowników. Specjalnie sformułowane recepty nie pozwalają pracownikom na kreatywne podejście do zadania ani na wykazywanie podmiotowości. Na tym chyba polega różnica między nowoczesną strukturą organizacji zarządzania a historycznie ugruntowaną strukturą komunalną. Kolejną różnicą jest to, że struktura społeczności kładła nacisk na doskonałość i partnerstwo.

Biurokratyczna struktura zarządzania przez lata swojego istnienia wielokrotnie udowadniała swoją skuteczność, zwłaszcza w bardzo dużych organizacjach. W końcu to właśnie tam potrzebują skoordynowanej pracy, aby dążyć do jednego celu.

Co jest takiego niezwykłego w strukturze organizacyjnej organizacji zarządzającej? Jej istotą jest podzielenie pracy zarządzania produkcją. W takim przypadku każde stanowisko i jednostka są tworzone w celu wykonywania określonych zadań lub zestawu funkcji. W celu jakościowego wykonywania swoich funkcji urzędnicy mają pewne prawa do zarządzania zasobami. Te same osoby są odpowiedzialne za wykonywanie przypisanych im funkcji.

Kierunki zarządzania

Wspomnieliśmy już, że struktura systemu zarządzania ma wiele oddziałów. Ponadto konstrukcja ma pewne wymagania. Wśród nich:

1. Wydajność. Decyzje strategiczne muszą być podejmowane w odpowiednim czasie.
2. Optymalne. Chodzi o racjonalność przy niewielkiej liczbie poziomów zarządzania.
3. Niezawodność. Niezawodne i nieprzerwane odbicie informacji.
4. Elastyczność. W tym przypadku mówimy o zdolności do ciągłej zmiany.
5. Gospodarka. Osiągnięty dzięki maksymalnemu efektowi przy niskich kosztach.
6. Stabilność systemu konstrukcyjnego. Mówimy o integralności i niezmienności systemu, zarówno pod wpływem czynników wewnętrznych, jak i zewnętrznych.

Istnieje kilka rodzajów struktur zarządzania w zarządzaniu. Przyjrzyjmy się im:

1. Zarządzanie strategiczne. Mówimy o ukierunkowaniu produkcji na pragnienia i potrzeby konsumentów, przystosowaniu przedsiębiorstwa do otoczenia zewnętrznego, dzięki czemu osiągane są zamierzone cele. Zarządzanie strategiczne jest pod kontrolą najwyższego kierownictwa organizacji.
2. Zarządzanie operacyjne. Zakłada organizację i zarządzanie procesami realizacji planów operacyjnych, a także kontrolę produkcji. Obejmuje to dystrybucję zasobów, pracę, wprowadzanie ważnych korekt w procesach finansowych i produkcyjnych, a także postęp w tych zadaniach.
3. Zarządzanie taktyczne. Taktyczna struktura zarządzania w zarządzaniu ma na celu opracowanie strategii przedsiębiorstwa. Zwykle robi to kierownictwo średniego szczebla i jest to perspektywa na około rok. Ten rodzaj zarządzania można przypisać codziennej pracy.
4. Zarządzanie produkcją. Mowa tu o zarządzaniu procesami pomocniczymi, głównymi, a także wspomagającymi, dzięki którym wytwarzane są towary dostarczane na rynek.
5. Zarządzanie marketingiem. Istotą zarządzania jest badanie rynków, perspektywaa obecną sytuacją, sformułuj politykę cenową, stwórz kanały dystrybucji, zaangażuj się w prace reklamowe.
6. Zarządzanie w dziedzinie logistyki. Mowa tu o realizacji kontraktów handlowych, które zawierane są na dostawę półproduktów, materiałów, komponentów. Obejmuje to również dostawę, pakowanie, procesy kontroli przychodzącej, dostarczanie gotowych produktów do populacji, ich przechowywanie.
7. Zarządzanie finansami. Obejmuje zarządzanie relacjami finansowymi i przepływem środków finansowych.
8. Zarządzanie personelem. Mówimy tutaj o planowaniu siły roboczej, ocenie personelu i wyborze najlepszych z nich, doborze personelu, ustalaniu wynagrodzeń i świadczeń, szkoleniach i zaawansowanych szkoleniach, adaptacji i orientacji zawodowej, ocenie wyników pracy.
9. Zarządzanie księgowością. Zarządzanie strukturą organizacyjną zarządzania tego typu ma na celu zbieranie informacji, ich analizę i przetwarzanie. Odbywa się to po to, aby później móc porównać własne wskaźniki z innymi przedsiębiorstwami wykonującymi podobną pracę.
10. Zarządzanie innowacjami. Zadaniem tego kierunku jest ucieleśnienie twórczej aktywności ludzi w celu tworzenia produktów, które w pewien sposób są lepsze niż już wydane produkty.
11. Zarządzanie adaptacyjne. Personel jest zajęty dostosowywaniem przedsiębiorstwa do warunków otoczenia zewnętrznego.

Jak widać, struktury organizacyjne zarządzania zarządzaniem bardzo się od siebie różnią. Temat nie został jeszcze ujawniony i dość trudno jest ci zrozumieć, o co w nim chodzi, ale jeśliczytaj dalej, nie będzie więcej pytań.

Rodzaje zarządzania

Zanim otworzymy temat, dowiedzmy się, co oznacza definicja. Tak więc rodzaje zarządzania rozumiane są jako specjalne obszary działań zarządczych, które są nierozerwalnie związane z rozwiązaniem konkretnych zadań zarządczych.

Zarządzanie podzielone jest na podstawie obiektu na ogólne i funkcjonalne. Znaczenie pierwszego to zarządzanie pracą przedsiębiorstwa w całości lub w osobnych linkach. Przez zarządzanie specjalne lub funkcjonalne rozumie się zarządzanie określonymi obszarami przedsiębiorstwa lub jego jednostek. Obejmuje to tylko obszary zarządzania, które wymieniliśmy powyżej.

Zarządzanie różni się także treścią. Przydziel zarządzanie strategiczne, normatywne i operacyjne. Pierwsza zakłada, że menedżer opracuje strategie, rozłoży je w czasie, zapewni kontrolę nad ich realizacją i ukształtuje potencjał sukcesu przedsiębiorstwa.

Zarządzanie regulacyjne obejmuje wdrażanie i rozwijanie filozofii firmy, polityki biznesowej, kształtowanie wspólnych zamierzeń strategicznych, określanie pozycji firmy w niszy rynkowej.

Zarządzanie operacyjne to rozwój działań operacyjnych i taktycznych, które mają na celu faktyczną realizację strategii rozwoju przedsiębiorstw.

Zasady zarządzania

Struktura zarządzania finansami lub jakakolwiek inna opiera się na pewnych zasadach. O nich terazPorozmawiajmy. Jakie są zasady? Są to stabilne wymagania i ogólne wzorce, tylko ich przestrzeganie zapewnia efektywny rozwój przedsiębiorstwa.

Tak więc zasady są następujące:

1. Hierarchia.
2. Integralność.
3. Optymalne i ukierunkowane.
4. Demokratyzacja.
5. Decentralizacja i centralizacja.

Istnieje również kilka podejść do zarządzania, które pasują nie tylko do struktury zarządzania finansami, ale także do wszelkich innych. Jest podejście procesowe i systemowe, a jeśli w pierwszym przypadku mówimy o zarządzaniu jako procesie, np. organizacji, planowaniu, motywowaniu, nadzorze itp., to w drugim mówimy o wyznaczeniu zadań i cele w formie orientacyjnej. Z reguły budowane jest drzewo celów, za pomocą którego system dzieli się na podsystemy. Uderzającym przykładem jest podział organizacji na dywizje.

Wciąż trudno zrozumieć, o co chodzi, prawda? W porządku, omówimy każde podejście osobno.

Podejście systemowe

Jeśli wszystko jest jasne ze strukturą zasad zarządzania, przyjrzyjmy się dokładniej systemowi podejścia. Podstawą tego podejścia jest badanie obiektów jako systemów. Dzięki systematycznemu podejściu przedsiębiorstwo odpowiednio identyfikuje problemy w określonych obszarach i rozwiązuje je.

Aby było jaśniej, zdefiniujmy system. Tak więc system jest zbiorem elementów, które są ze sobą połączone, tworząc jedność, integralność.

Podejście systemowe ma swoje własne zasady, które również są niezbędnepowiedzieć. Wśród nich:

1. Strukturalne. Opis systemu następuje poprzez ustalenie jego struktury, czyli relacji i powiązań systemu.
2. Integralność. Mówimy o zależności każdego elementu od funkcji, miejsca i innych rzeczy.
3. Hierarchia. Każdy element systemu z kolei jest również systemem i tak jest we wszystkim.
4. Związek między środowiskiem a strukturą. Właściwości pojawiają się i tworzą w systemie tylko podczas interakcji z otoczeniem. Wielość opisów każdego systemu. Ponieważ każdy system jest złożony, do właściwego badania konieczne jest zbudowanie wielu różnych modeli, które będą opisywać określone cechy modelu.

Struktura systemu zarządzania jakością implikuje kilka dodatkowych zasad. Oto one:

1. Podejmowanie decyzji może rozpocząć się tylko od jasnego sformułowania i identyfikacji konkretnych celów.
2. Każdy problem jest rozpatrywany całościowo i z tego powodu konsekwencje każdej decyzji muszą być określone z wyprzedzeniem.
3. Musisz znaleźć alternatywne sposoby na osiągnięcie celów, a także je przeanalizować.
4. Nie powinno być tak, że cel ogólny koliduje z celami indywidualnymi.
5. Konieczne jest przestrzeganie zasady wznoszenia się od absolutu do konkretu.
6. Musi istnieć jedność syntezy, analizy i mówimy zarówno o historii, jak i logice.
7. W obiekcie powinny być widoczne łącza o różnej jakości.

Aby uczynić strukturę systemu zarządzania jakością bardziej przejrzystą, spójrzmy na przykład, jak to się dzieje.

Podczas systematycznego podejścianajpierw tworzone są parametry wyjściowe usługi lub produktu. Menedżerowie muszą polegać na badaniach rynku. Na podstawie tych samych danych rozwiązywane są kwestie dotyczące przedmiotu produkcji, kosztów pracy, jakości produkowanych towarów i tak dalej. Ważne jest, aby na wszystkie pytania odpowiadać jednocześnie. Tylko w przypadku przestrzegania tej zasady produkcja będzie konkurencyjna zgodnie z przepisami.

Następnym krokiem w strukturze funkcjonalnej zarządzania będzie zdefiniowanie parametrów logowania. Chodzi o niezbędne zasoby i informacje dla procesu. Menedżerowie w pierwszej kolejności zbadają poziom organizacyjno-techniczny systemu produkcyjnego: poziom organizacji produkcji, technologii, zarządzania i pracy. Następnie uzyskane dane trzeba będzie porównać z parametrami otoczenia zewnętrznego, takimi jak ekonomiczne, polityczne, społeczne, technologiczne i inne.

Nawiasem mówiąc, systemy mogą być zarówno otwarte, jak i zamknięte. Porozmawiajmy o każdym z nich bardziej szczegółowo.

Systemy zamknięte i otwarte

Wyjaśniliśmy już ogólnie, czym jest struktura zarządzania strategicznego i nie tylko. Rozumiemy teraz, czym jest otwarty i zamknięty system zarządzania.

System otwarty to system, który żywi się zasobami i energią z zewnątrz. Za taki system uważa się odbiornik radiowy lub kalkulator z wbudowaną baterią słoneczną.

O zamkniętym można powiedzieć, że ma w sobie źródło zasobów lub energii. Przykładem systemu zamkniętego jest zegarek, który posiada wewnętrzne źródło energii. Obejmuje to również produkcję z własnym źródłem energii lub uruchomioną maszyną.

Okazuje się, że przedsiębiorstwa gospodarcze nie mogą działać wyłącznie na energii wewnętrznej, ponieważ praca będzie wymagała dostaw, pracy z potencjalnymi nabywcami i tak dalej.

Funkcje zarządzania

Struktury organizacyjne systemu zarządzania nie istnieją jako piękne nazwy, ale pełnią szereg funkcji. Dzięki nim ustala się stabilny skład rodzajów pracy kierowniczej, które mają swoje własne cechy. Z reguły charakteryzują się jednorodnością działań, celów, przedmiotów. Również funkcje mają wspólne zadania i obszary działalności zarządczej, w najmniejszym stopniu zależą od specyfiki przedsiębiorstwa.

Podział funkcji umożliwia wyodrębnienie głównych zadań i rodzajów czynności zarządczych, a także uregulowanie procedur i zasad ich realizacji.

Przejrzeliśmy rodzaje struktur zarządzania i rozmawialiśmy o systematycznym podejściu, ale nadal temat nie został w pełni ujawniony. Brakuje wyjaśnień na temat funkcji podejścia systemowego. Tak więc funkcje są podzielone:

1. Ogólne. Obejmuje to planowanie, ustalanie celów, monitorowanie i organizowanie zadań.
2. Społeczno-psychologiczne. Chodzi o motywację i delegację. Funkcja jest bezpośrednio związana z sytuacją psychologiczną i charakterem stosunków przemysłowych.
3. Technologiczne. Komunikacja i rozwiązania są częścią tej funkcji.

Wszystkie te funkcje są ze sobą nierozerwalnie powiązane i wzajemnie się uzupełniają. Innymi słowy, nie możnafunkcji i nie używać innej.

Nie oznacza to jednak, że obszar pracy, który jest uważany za zarządzanie organizacją, nie może być podzielony na odrębne funkcje skoncentrowane na głównych grupach. Mówimy o następujących grupach:

1. Zarządzanie ogólne. Obejmuje to ustalanie zasad i przepisów zarządzania, motywację, organizację pracy, kontrolę, koordynację i oczywiście odpowiedzialność.
2. Niektóre obszary rządowe. Doskonałym przykładem jest produkcja, marketing, zasoby ludzkie, środki trwałe i finanse.
3. Zarządzanie strukturą przedsiębiorstwa. Mówimy o przedmiocie działalności, powstaniu, formach prawnych, organizacji, likwidacji i odbudowie przedsiębiorstwa.

Podejście procesowe

Organizację struktury zarządzania (zarządzania) można zaplanować w odniesieniu do podejścia procesowego. O czym to jest? Jest to podejście do zarządzania oparte na systematycznym podejściu. W oparciu o podejście procesowe praca przedsiębiorstwa jest zorganizowana w taki sposób, że działania organizacji są podzielone na procesy biznesowe, podobnie jak aparat zarządzania na bloki. Z reguły podejście procesowe jest przedstawiane jako schemat z oddzielnymi ogniwami łańcucha (operacjami). Łańcuch pochodny zawsze kończy się na produkcie. Nawiasem mówiąc, linki, które są odpowiedzialne za konkretny proces biznesowy, powstają z podpodziałów struktury.

Zasady podejścia procesowego są następujące:

1. Odpowiedzialność wszystkich uczestników łańcucha za wyniki ekonomiczne.
2. Zorientowany napreferencje konsumentów i lepsza jakość produktów.
3. Motywowanie pracowników na najwyższym poziomie.
4. Osłabienie biurokracji.

Jednak podejście procesowe, jako struktura procesu zarządzania, ma swoje charakterystyczne cechy. Oto punkty:

1. Kroki zarządzania są skrócone, dzięki czemu decyzje podejmowane są w przyspieszony sposób.
2. Zarząd przekazuje swoje uprawnienia i odpowiedzialność pracownikom przedsiębiorstwa.
3. Firma ściśle monitoruje jakość usług i produktów.
4. Wszystkie technologie związane z procesami biznesowymi są zautomatyzowane i sformalizowane.

Jakie problemy mogą się pojawić?

Struktura i koncepcja zarządzania, a dokładniej podejście procesowe, brzmi dość prosto, ale w rzeczywistości menedżerowie borykają się z wieloma problemami. Dlaczego to się dzieje? Przede wszystkim wszystko sprowadza się do pieniędzy i czasu. Ale z drugiej strony dotyczy to każdej sytuacji, w której do przedsiębiorstwa wprowadzana jest niesprawdzona teoria. Nie jest to jednak jedyny problem związany z przejściem na podejście procesowe. Jest ich sporo, wymienimy tylko te główne:

1. Wprowadzenie podejścia procesowego tylko na poziomie formalnym.
2. Wprowadzenie podejścia na poziomie nieformalnym.
3. Rozbieżność między stworzonym systemem a rzeczywistym stanem rzeczy.
4. Procesy nie były regulowane lub kierownictwo nie wie, jak nimi zarządzać.
5. Menedżerowie nie chcą postrzegać podejścia procesowego jako nowej ideologii przedsiębiorstwa.
6. Menedżerowie nie sągotowy na drastyczne zmiany, zwłaszcza restrukturyzację firmy.
7. Brak zaangażowania, motywacji lub kompetencji w optymalizacji procesów.

Jak przejść na zarządzanie procesami z najmniejszymi stratami?

Ramy zarządzania jakością są takie, że należy zastosować odpowiednie metody, aby skutecznie je wdrożyć. I jak można to osiągnąć, jeśli zarówno formalne, jak i nieformalne wdrożenie uważane jest za błąd? Metod jest kilka, przyjrzyjmy się im bardziej szczegółowo.

Metody przejścia

Istnieją dwie metody bezbolesnego przejścia do nowego typu struktury zarządzania przedsiębiorstwem: metoda pełna i kompleksowa.

Pierwsza metoda jest odpowiednia dla podejścia systemowego i procesowego, ponieważ opiera się na alokacji procesów biznesowych w już istniejącej strukturze organizacyjnej. Dopiero wtedy możesz przejść do struktury procesu. Za podstawę metody uważa się kilka przepisów. Mianowicie:

1. Klasyfikacja i alokacja procesów biznesowych.
2. Opracowanie metod i standardów zapewniających efektywność procesów zarządzania.
3. Tworzenie łańcucha procesów w ramach już działającej struktury.
4. Dobór zasobów i stworzenie bazy informacyjnej do wykonywania prac w ramach procesów.
5. Analiza i monitorowanie procesów.
6. Poprawa procesów biznesowych.
7. Wprowadzenie środków, które pomogą osiągnąć zaplanowane cele.

Jeśli chodzi o metodę od końca do końca, nadaje się ona do podejścia sytuacyjnego lub procesowego. Cojest istotą? Zarząd odnotowuje kompleksowe procesy biznesowe, dla których przygotowywany jest opis kolejności pracy i przepływu pracy. Następnie włączane są w strukturę procesu, która najczęściej jest macierzową. W tej metodzie najpierw przygotowuje się model zgodnie z sytuacją, a następnie analizuje się istniejące procesy. Następnie rozpoczyna się opracowanie najlepszego modelu i reorganizacja tych procesów, które na jego podstawie działają. Ostatnim krokiem jest przygotowanie nowej struktury procesowej przedsiębiorstwa.

Okazuje się, że wszystkie problemy wynikają z braku umiejętności zarządzania personelem. Bez względu na rodzaj struktury zarządzania, założyciel przedsiębiorstwa i kadra kierownicza muszą być w stanie zaangażować pracowników i zainteresować ich. W tym przypadku decydującą rolę odgrywają cechy przywódcze. Te ostatnie muszą uświadomić pracownikom, że zmiana podejścia jest równoznaczna ze zmianą ideologii. Dopiero gdy pomysł zawładnie umysłami ludzi, możemy powiedzieć, że narzędzie przyda się. Pracownicy zgodzą się na przyjęcie nowych metod, a kierownictwo nagrodzi ich za przychylność.

Podejście sytuacyjne

Rozważyliśmy już strukturę funkcji zarządzania i główne podejścia, warto byłoby porozmawiać o reszcie. Wśród nich jest podejście sytuacyjne. Pojawił się w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku. Jej zwolennicy proponują wybór metod zarządzania z uwzględnieniem czynników środowiskowych i sytuacji. Metoda jest skuteczna, jeśli odpowiada panującym okolicznościom.

Do tej pory podejście sytuacyjnerzadko używane, ponieważ preferowane jest podejście systematyczne i procesowe.

Podejście ilościowe

Jak tylko rozwinęły się nauki ścisłe, ta metoda pojawiła się w tym samym czasie. Znana jest nawet dokładna data - 1950. Skąd taka zależność? Faktem jest, że w zarządzaniu zaczęto aktywnie włączać osiągnięcia fizyki, matematyki i informatyki. Wynika to z faktu, że znacznie łatwiej jest konstruować wirtualne modele do zarządzania zapasami, alokacji zasobów, planowania strategicznego, konserwacji itd., niż za każdym razem wprowadzać nową strukturę, wypełniając wypukłości. Obecnie, w czystej postaci, praktycznie nie ma podejścia ilościowego. Z reguły jest to część podejścia procesowego lub systemowego.

Rodzaje konstrukcji

Główne typy struktur kontrolnych są rozróżniane w zależności od charakteru połączenia. To jest:

1. Funkcjonalne.
2. Liniowy.
3. Macierz.
4. Funkcjonalność liniowa.
5. Wiele.
6. Divisional.

Schemat organizacyjny odzwierciedla rzeczywiste położenie stanowisk i działów. Z kolei połączenia są również podzielone na kategorie:

1. Liniowy. Mówimy o podporządkowaniu administracyjnym.
2. Spółdzielnia. Komunikacja jest śledzona między jednostkami na tym samym poziomie.
3. Funkcjonalny. Nie ma bezpośredniego podporządkowania administracyjnego, ale jednocześnie powiązania są podzielone ze względu na dziedzinę działalności.

Liniowa struktura sterowania jest zbudowana w taki sposóbw taki sposób, aby każdy kierownik był odpowiedzialny za podległe mu jednostki w jakiejkolwiek działalności. Z zalet można wymienić dość prosty schemat, jedność dowodzenia i ekonomii. Jednocześnie wadą są wymagania dotyczące kwalifikacji menedżerów, które powinny być wysokie. Teraz ta struktura jest prawie nieużywana.

Struktura funkcjonalna jest niezwykła, ponieważ ma ścisły związek między zarządzaniem funkcjonalnym i administracyjnym. Nie ma tu zasady jedności dowodzenia, podobnie jak współpraca między departamentami. Z tego powodu konstrukcja również praktycznie przestała być używana.

Strukturę liniowo-funkcjonalną nazywa się schodkową strukturą hierarchiczną. W tym przypadku menedżerowie liniowi są jednoosobowymi szefami, a ciała funkcjonalne im pomagają. Ważne jest, aby kierownik liniowy niższego szczebla nie podlegał kierownikom funkcjonalnym, nawet jeśli ci ostatni są o jeden stopień wyżej. Konstrukcja od razu zyskała popularność i była używana niemal wszędzie.

Struktura dywizji jest zbudowana w taki sposób, że gałęzie są rozróżniane geograficznie lub według rodzaju działalności.

O strukturze macierzy można powiedzieć, że nad jednym wykonawcą może być kilku menedżerów. Podobny schemat jest często stosowany w przedsiębiorstwach, które działają jednocześnie w kilku obszarach. Ponieważ wygoda konstrukcji jest oczywista, nie dziwi fakt, że to struktura macierzowa zastępuje liniowo-funkcjonalną.

Wielokrotna struktura jest wyjątkowa, ponieważ łączy różne struktury na różnych poziomach zarządzania. Przykładem może być kiedyprzedsiębiorstwo przyjęło strukturę zarządzania oddziałami, aw samych oddziałach można zbudować macierzową lub liniowo-funkcjonalną strukturę. Ta konstrukcja jest używana do dziś i nie traci na popularności.

Jak już zrozumiałeś, aby zostać dobrym menedżerem, musisz dogłębnie studiować naukę, w tym strukturę celów zarządzania. Bez względu na to, jak dobra jest dana osoba, bez znajomości teorii jest mało prawdopodobne, aby coś się udało. Możemy doradzić tylko jedną rzecz - poznaj materiał.