Znaki korekcyjne: przykłady i opis

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Z pewnością każdy słyszał o skrupulatnej i odpowiedzialnej pracy korektora. Przeanalizujmy bardziej szczegółowo przedmiot jego działalności i zapoznajmy się ze specyficznym językiem korekty.

Co to jest korekta

Korekta jest obowiązkowym etapem, który musi przejść każdy tekst przed opublikowaniem go w książkach, czasopismach, witrynach internetowych i blogach. Specjalista jest zobowiązany do usunięcia wszelkich braków w tekście: literówek, błędów, błędów drukarskich itp. Jeśli tekst jest pisany odręcznie, praca korektora staje się znacznie bardziej skomplikowana: musi sprawdzić rękopis, następnie przepisać tekst maszynowo, a potem już wydrukować tuż przed publikacją książki. Podczas tej pracy wykorzystywane są korygujące znaczniki edycyjne, które omówimy później.

Jak działa korekta

Poprawiana jest głównie wersja drukowana tekstu, chociaż wiele edytorów tekstu posiada tryb recenzji dla wersji elektronicznej.

Sama korekta musi być wyraźna i czytelna – używa się jaskrawego pisaka, który kontrastuje z kolorem tekstu głównego. Wpis powinien przyciągać uwagę, nie być zbyt mały i być zrozumiały dla tekstu orzeczenia. tojeden z powodów, dla których używane są standardowe znaki korekcyjne.

Ile zmian wymaga tekst?

Aby tekst wyjściowy był doskonały, musi przejść przez cztery rodzaje edycji:

• korekta - uważnie czytając tekst, korektor poprawia jego techniczne niedociągnięcia i błędy (w tej chwili stosowane są znaki korekty);
• uzgodnienie - weryfikacja poprawek dokonanych przez specjalistę: odczyt linijka po linijce oraz tzw. poprzez czytanie;
• Ponowne czytanie - wykonywane przez dwie redakcje: jedna czyta na głos oryginał, a druga słuchając, czyta poprawiony tekst i zgłasza kluczowe rozbieżności z oryginałem;
• summary - ostateczna kontrola wszystkich zmian. Wytwarzana jest najczęściej w drukarni, gdzie po drodze sprawdzane jest prawidłowe ułożenie zadrukowanych pasków, arkuszy, szablonów itp.

Co to jest znak korektora?

Przede wszystkim konieczne jest wyjaśnienie, że rozpowszechnione i szeroko używane wyrażenie „znak korektora” nie jest całkowicie prawdziwe. GOST 7.62-2008, który zawiera standardy obrazów dla tych znaków, nazywa takie oznaczenia korektą (używaną do korekty, a nie do korekty).

Tak czy inaczej, znaki korekty (korekty) to standardowe warunkowe obrazy działań, które powinien następnie podjąć specjalista ds. korekty tekstu. Potrzebne są standardowe symbole korekty, aby nie było nieporozumień przy czytaniu komentarzy korektora, aby korektor postrzegał ikonę w tym samym sensie, w jakim włożył ją dyrygent.korekta.

Rodzaje znaków korekty tekstu

Znaki korekcyjne (wstawianie przecinków, wyrównanie obrazu, wstawianie wcięcia itp.) są ściśle podzielone na osobne kategorie:

Zmienianie, wstawianie, usuwanie znaków, pojedynczych liter i wierszy:

• zastępowanie błędnego znaku;
• Błąd w pisaniu wielkimi lub małymi literami;
• pomieszanie myślników i myślników;
• zastępowanie dużej liczby znaków jednym lub kilkoma innymi;
• edycja dużej ilości tekstu;
• wybierz inny typ linijki: cienka, pogrubiona, pogrubiona;
• wstaw zapomniany pojedynczy znak;
• wstaw dużą ilość brakujących liter, wierszy:
• usuń niepotrzebny znak, wiersz;
• połączone oznaki zmiany i odrzucenia błędnych lub dodatkowych liter, słów.

Znaki korekcyjne w poniższej tabeli wyraźnie to ilustrują.

2. Symbole permutacji:

• zmień miejsca sąsiadujących znaków lub całych słów, zdań;
• znak do układania słów w innej kolejności (numery seryjne nad nimi ustawiają tę kolejność);
• przekształcenie kilku słów w inne zdanie;
• przenoszenie elementu do narysowanej ramki;
• przesuń w górę/w dół „uciekinier” z wiersza słowa.

3. Zmiana miejsca:

• zwiększ odstęp między zestawami znaków;
• zmniejsz odstęp między słowami;
• usuń spację.

4. Akapit, wcięcie, czcionka:

• ustaw wcięcie w ustawieniach lub popraw je na określone parametry;
• usuń "czerwoną" linię;
• scal akapity;
• zmień styl czcionki na kursywę;
• wykonaj wyładowanie (wpisz słowo ze spacją w środku);
• zmień styl na pogrubioną, pogrubioną, pogrubioną kursywą;
• zmień nazwę czcionki, rozmiar czcionki (rozmiar);
• zastąp wyładowanie zwykłą pisownią.

5. Znaki korygujące i standardy zastępowania liter jednego alfabetu symbolami innego:

• wpisz transkrypcję znaku alfabetu greckiego;
• określ transkrypcję znaku gotyckiego;
• zastąp literą łacińską;
• zastąp odręcznym znakiem łacińskim lub cyrylicą.

Znaki elementów, układy, błędy w pisowni

6. Znaki do poprawiania położenia elementów w tekście:

• wskazanie właściwej lokalizacji w tekście schematów, zdjęć, rysunków, tabel;
• przesuń element w prawo lub w lewo do narysowanych granic;
• opuść/podnieś linię;
• zmień rozmieszczenie tekstu i wstawionego elementu wyżej o określoną liczbę linii lub przejdź do poprzedniej strony;
• przesuń zaznaczony tekst lub element w dół o określoną liczbę linii lub na następną stronę.

7. Symbole do edycji wad technicznych wpisywanego testu:

• obróć symbol w góręstopy";
• usuń szeroką przestrzeń (korytarz) powtarzającą się w pionie w kilku wierszach;
• wyrównaj krawędzie tekstu;
• korekta krzywizny terminów, "skaczące" litery;
• usuń podwójne spacje;
• wzmocnić/osłabić atak;
• usuń elementy, które sprawiają, że atak jest niepoprawny;
• anuluj własną poprawkę;
• przetłumacz poprawnie słowo.

8. Korekta układu strony, drukowana ilustracja:

• rozmiary obrazu przed i po przycięciu (mm);
• Ikony podstawowych kolorów farby od pierwszej litery nazwy („h” - czarny, „p” - magenta (czerwony), „g” - żółty itp.);
• dodatkowa farba - nazwa skrócona ("fiolet" - fiolet);
• zmniejszenie/zwiększenie kontrastu;
• wyrównanie tonów;
• usuń rozmycie krawędzi lub konturów obrazu;
• usuwanie obrazu lub jego szczegółów;
• odwróć obrazek o określoną wartość stopnia;
• ilustracja lustrzana;
• zmień całkowicie obraz;
• popraw jakość obrazu w cieniu/podświetleniu/półcieniach.

To są główne znaki korekty i ich standardy stylu.

Podstawowe zasady używania znaków

Podczas korekty tekstu przy użyciu wymienionych symboli zgodnie z GOST, wymagane jest:

1. Umieść znaczniki korekty na prawym marginesie arkusza.
2. Wyświetl znak obok poprawionego wiersza.
3. Te same znaki nie powinny się powtarzać w odstępach większych niż 8-10 linii.
4. Jeśli jest kilka poprawek, znaki są umieszczane w obu polach, w zależności od tego, która krawędź tekstu jest bliżej poprawianego obiektu.
5. Tekst przekreślony musi pozostać czytelny.
6. Flagi w miejscu korekty powinny być skierowane w kierunku wyjęcia plakietki.
7. Jeżeli korektor wstawia tekst dłuższy niż wiersz do korekty, musi on zostać wydrukowany.
8. Wiersze łączące korektę ze znakiem na marginesie mogą być używane tylko w tekście wielokolumnowym.
9. Ważne są tylko poprawki ołówka, bez poprawek ołówka.

Są to podstawowe elementy korekty dowolnego tekstu. Oczywiście na pierwszy rzut oka wymagania GOST wydają się przesadzone, ale jest to niezbędny środek ułatwiający wzajemne zrozumienie między korektorem a korektorem.