Znaczenie słowa „program alfabetyzacji” w historii ZSRR

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Na początku XX wieku Imperium Rosyjskie przedstawiło skrajnie rozczarowujące wskaźniki w dziedzinie edukacji. Ograniczenia klasowe i finansowe, którym podlegała znaczna liczba mieszkańców kraju, doprowadziły do tego, że w 1897 roku tylko 12% badanych mogło pisać i czytać.

W związku z tym interesujące jest poznanie znaczenia słowa „program alfabetyzacji”, które pojawiło się w języku rosyjskim we wczesnych latach ZSRR. Podnoszenie poziomu edukacji było jednym z priorytetów przez cały okres istnienia sowieckiego reżimu.

Znaczenie słowa „program alfabetyzacji”

I wojna światowa zadała poważny cios statystykom edukacyjnym i tak nie najlepiej prosperującego kraju. Wiele zachodnich regionów zostało zajętych podczas działań wojennych i powróciło do kraju dopiero w latach władzy sowieckiej.

We wczesnych etapach historii skróty i skróty były popularne w ZSRR. Tak powstała nazwa programu z dwóch słów „likwidacja” i „analfabetyzm”, które miały na celu podniesienie poziomu alfabetyzacji w młodym kraju. Dla niektórychwedług jednych liczba ludności, która potrafiła czytać i pisać, wynosiła około trzydziestu procent, według innych - ponad pięćdziesiąt procent.

Jednak niezależnie od rzeczywistych liczb, były one znacznie niższe niż w sąsiednich krajach europejskich, a nowy rząd potrzebował dużej liczby wykształconych ludzi gotowych do rozwoju gospodarki.

Organizacja kampanii

Biorąc pod uwagę znaczenie słowa „program czytania i pisania” w języku rosyjskim, powinniśmy cofnąć się do roku 1919. Wtedy też przyjęto dekret o likwidacji analfabetyzmu, a już w 1920 r. Rada Komisarzy postanowiła utworzyć specjalną Ogólnorosyjską Nadzwyczajną Komisję ds. likwidacji analfabetyzmu, która zgodnie z modą otrzymała skróconą nazwę „WCzK program alfabetyzacji”.

W 1922 roku odbył się pierwszy Ogólnorosyjski Kongres poświęcony likwidacji analfabetyzmu, w wyniku którego postanowiono zwrócić szczególną uwagę na nauczanie czytania i pisania dla osób w wieku od 18 do 30 lat.

Oczywiście priorytetem była edukacja robotników, członków związków zawodowych i pracowników PGR-ów. Jednocześnie okres studiów na kursach czytania i pisania wynosił siedem miesięcy. Rok później specjalny dekret określił liczbę szkół, w których kształcili się obywatele, od 1923 roku ich liczba wynosiła 1023.

Aby maksymalnie ograniczyć liczbę analfabetów, w każdym mieście, w którym liczba analfabetów przekraczała 15 procent, miała rozpocząć pracę specjalna szkoła czytania i pisania. Z rozkładaniemtak szerokiego programu, użycie słowa „program alfabetyzacji” w literaturze stało się powszechne, a z czasem zostało uzupełnione o nowe znaczenia.

Wyniki programu

Przede wszystkim warto zwrócić uwagę na skrajnie niski poziom wyjściowych osób piśmiennych i ograniczone zasoby, które były dostępne dla młodego rządu sowieckiego. Jednak mimo to w latach 1917-1927 przeszkolono ponad dziesięć milionów ludzi, a liczba dzieci, które regularnie uczęszczały do szkół, wzrosła do 60%.

Ogólnie rzecz biorąc, program miał bardzo pozytywny wpływ, ponieważ wiele osób miało szansę na edukację niezależnie od swojego pochodzenia.

Mówiąc o tym, co oznacza słowo „program alfabetyzacji” i znaczeniu tego zjawiska dla kraju w ogóle, można powiedzieć, że to właśnie doświadczenie tego programu przyczyniło się do wprowadzenia powszechnej edukacji szkolnej w ZSRR Unia od 1930.