Zakażenie cirkowirusem świń: przyczyny, objawy i szczepionki

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

W gospodarstwach specjalizujących się w hodowli prosiąt należy ściśle przestrzegać wszystkich wymaganych technologii. Różne rodzaje naruszeń w takich gospodarstwach prowadzą nie tylko do spadku produktywności zwierząt i spadku zysków, ale także do wybuchów różnego rodzaju chorób zakaźnych. Jedną z najgroźniejszych chorób dotykających prosięta i powodującą znaczne szkody w gospodarstwach jest zakażenie cirkowirusem świń.

Jaki rodzaj choroby

Ta dolegliwość dotyczy głównie małych prosiąt w wieku od 6 do 14 tygodni. Co więcej, w 70-80% przypadków choroba prowadzi do śmierci. Prosięta odsadzone są szczególnie podatne na zakażenie cirkowirusem świń.

Ta choroba, niestety, nie została w tej chwili dobrze zbadana. Ponieważ jednak jego rozpowszechnienie zarówno w innych krajach świata, jak iw naszym kraju jest dośćJest jednak w stanie wyrządzić znaczne szkody gospodarstwom rolnym, na co naukowcy zwracają dużą uwagę. Do chwili obecnej opracowano kilka szczepionek, które mogą leczyć tę chorobę i zapobiegać jej rozwojowi u zwierząt.

Jaki rodzaj wirusa powoduje

Przyczyną rozwoju tej choroby u świń jest zakażenie wirusem DNA z rodzaju Circovirus. Obecnie znane są dwie główne formy tego patogenu:

• niepatogenne (PCV-1);

• patogenne (PCV-2).

Pierwszy typ wirusa został wyizolowany przez naukowców w 1974 roku. Ta forma rozwoju choroby nie powoduje prosiąt. Przyczyną zakażenia cirkowirusem świń jest drugi rodzaj wirusa – patogenny. Mikroorganizm PCV-2 ma średnicę 17 nm i zawiera kolisty jednoniciowy genom DNA. Cechą patogennych gatunków wirusa PCV-2 jest m.in. bardzo wysoki stopień odporności na zmiany w środowisku. W temperaturze +60°C wirus zachowuje swoją normalną aktywność przez 30 minut. Ten patogen można zniszczyć tylko przez gotowanie przez co najmniej 10 minut. W ujemnych temperaturach patogen ten jest zamrażany z zachowaniem wszystkich swoich właściwości.

W organizmie świń wirus PCV-2 jest zwykle zlokalizowany w komórkach układu limfatycznego i odpornościowego. Okres inkubacji wynosi 3-4 tygodnie.

Trochę historii

Po raz pierwszy rolnicy we Francji stanęli w obliczu tej infekcji. Patogenną formę tego drobnoustroju zidentyfikowano dopiero w 1997 roku. W Rosji pierwszyprzypadki zakażenia cirkowirusem świń zarejestrowano dopiero w 2000 r. W 2008 r. choroba rozprzestrzeniła się już na Ural.

W tej chwili choroba ta jest jednym z głównych problemów rolników we wszystkich krajach europejskich produkujących wieprzowinę. Jaki był bodziec do patogennej aktywacji wirusa PCV w ostatnich latach, naukowcy niestety nie wiedzą. W tej chwili, jak już wspomniano, najlepsze laboratoria weterynaryjne na świecie opracowują szczepionki przeciwko zakażeniu cirkowirusem.

Czynniki ryzyka

Dzisiaj prawie wszystkie hodowle świń w Rosji są zarażone wirusem PCV-2. Ale ogniska samej choroby nadal występują tylko w niektórych gospodarstwach. Obecność tego wirusa w organizmie świni w wielu przypadkach nie powoduje rozwoju choroby. Jak wspomniano, prosięta zachorują na infekcję cirkowirusową tylko pod warunkiem wystarczająco poważnego stresu zewnętrznego. Może to być na przykład:

• odstawienie od piersi i gwałtowne pogorszenie warunków życia;
• Szczepienie przeciwko jakiejkolwiek chorobie zbyt wcześnie;

• zbyt duże tłoczenie z manifestacją agresji jednostek wobec siebie.

Bardzo często ogniska takiej infekcji obserwuje się również, gdy prosięta są trzymane w grupach w różnym wieku. W takim przypadku osoby starsze często zaczynają terroryzować młodsze. W rezultacie te ostatnie doświadczają silnego stresu, który powoduje rozwój choroby.

Interesujący fakt

Naukowcy badający tę chorobę jakiś czas temu przeprowadzili dość pouczający eksperyment. Eksperci próbowali zarazić zdrowe prosięta wirusem zakażenia cirkowirusem w sterylnych warunkach laboratoryjnych. I w rezultacie okazało się, że ani jedno zwierzę nie zachorowało.

Oznacza to, że oprócz stresu głównym bodźcem do rozwoju infekcji cirkowirusowej u świń są właśnie złe warunki życia. Należą do nich brak wentylacji na fermie świń, przedwczesne procedury czyszczenia obornika i zmiany ściółki, karmienie i pojenie świń z brudnych naczyń. Również stosowanie na fermach paszy niskiej jakości - nieświeżej, spleśniałej, zgniłej itp. - pasza może prowadzić do osłabienia odporności prosiąt.

Jak się rozprzestrzenia

Wirus PCV-2 jest przenoszony z człowieka na człowieka głównie przez unoszące się w powietrzu kropelki. W niektórych przypadkach infekcja może również wystąpić w pionie, to znaczy od świni do urodzonych przez nią prosiąt. W tym samym czasie, w tej samej macicy, niektóre młode zwykle rodzą się zdrowe, a niektóre są chore.

Wirus PCV-2 może zostać uwolniony do środowiska wraz z kałem zakażonych zwierząt, nasieniem, śluzem z oczu i nosa oraz moczem. Głównym czynnikiem, „wyzwalaczem” choroby, jest, jak już wspomniano, stres. W rzeczywistości sam wirus PCV-2 może dostać się do organizmu prosiąt przez zakażone:

• miot;
• feed;
• woda.

Rolnicy zauważyli między innymi, żeprosięta trzymane w osobnych boksach, nawet przy silnej epidemii na fermach, zwykle nie chorują.

Metody diagnozowania infekcji cirkowirusem u świń

Po pierwsze, jeśli podejrzewa się tę chorobę, weterynarz przeprowadza oględziny zwierząt. Rozwój choroby cirkowirusowej u prosiąt można określić za pomocą następujących znaków:

• opóźnienie rozwojowe od rówieśników;
• odmawianie jedzenia;
• skurcze szyi, kończyn.

Zainfekowane nowonarodzone prosięta wyglądają na senne i ospałe. Jednak w większości przypadków mają trudności ze ssaniem mleka. Skóra zarażonych prosiąt wygląda na żółtaczkę.

Zapalenie skóry jest również charakterystycznym objawem infekcji cirkowirusem świń. Na poniższym zdjęciu widać dwie osoby, u których ta cecha jest bardzo wyraźna. W każdym razie zwierzęta z taką dolegliwością faktycznie wyglądają na chore i ospałe. I oczywiście chore prosięta rozwijają się bardzo powoli.

Bardzo często ta dolegliwość objawia się zaburzeniami koordynacji ruchów i niedowładem kończyn. Śmierć z tą chorobą może nastąpić nagle. W niektórych przypadkach choroba u prosiąt przebiega w formie utajonej. U takich zwierząt objawy zakażenia cirkowirusem praktycznie się nie pojawiają. Jednak nadal są nosicielami choroby.

Zewnętrzne oznaki tej choroby można zatem wyrazić dość wyraźnie. Jednak podobneWiele innych chorób u prosiąt również ma objawy. Dlatego najdokładniejszą metodą określania infekcji cirkowirusem świń u zwierząt jest diagnostyka laboratoryjna. W takich badaniach wirus jest izolowany z pierwotnych hodowli komórek nerki świni. To na podstawie badań laboratoryjnych stawia się ostateczną diagnozę choroby cirkowirusowej u prosiąt.

Leczenie

Zaangażowani w opracowywanie szczepionek przeciwko infekcjom cirkowirusowym świń, zarówno zagraniczni, jak i krajowi naukowcy. Rosyjscy specjaliści opracowali między innymi lek „Porcilis PSV”. Działanie tego leku ma na celu wywołanie odpowiedzi immunologicznej organizmu prosiąt.

Zagraniczna szczepionka przeciwko zakażeniu cirkowirusem świń jest obecnie nadal w fazie rozwoju. Oczekuje się, że stosowanie tej surowicy zmniejszy ryzyko infekcji u prosiąt i ułatwi powrót do zdrowia.

Zapobieganie: podstawowe środki

Leczenie infekcji cirkowirusem świń może być zatem skuteczne. Ale oczywiście o wiele łatwiej jest zapobiec rozwojowi tej choroby w gospodarstwie. Głównym środkiem zapobiegającym wybuchowi epidemii tej choroby jest przejście fermy na dwufazowy system hodowli świń.

W tradycyjnej technice trójfazowej prosięta są nagle odstawiane od piersi i natychmiast przenoszone do innych kwater. Młode zwierzęta doświadczają w tym przypadku stresu z powodu zmiany diety i środowiska. Ponadto w pomieszczeniach przeznaczonych dla dorosłych prosiąt temperatura powietrza zwykle wynosiniższy niż w kojcu dla loch. W rezultacie prosięta zaczynają zamarzać, co staje się dodatkowym czynnikiem stresu.

W systemie dwufazowym, po odsadzeniu od matki, młode zwierzęta są trzymane z nią w jednym pomieszczeniu przez pewien czas (do około 3-4 miesięcy). Zwierzęta na pierwszym etapie przyzwyczajają się więc głównie do zmiany diety. Ponieważ w tym okresie jest obok nich matka, nie odczuwają dużego stresu. W związku z tym choroba nie rozwija się w nich.

Ponadto, aby uniknąć stresujących sytuacji i wybuchów infekcji cirkowirusem, gospodarstwa stosują nowy program szczepień przeciwko różnym chorobom. Szczepienia prosiąt zwykle również stają się stresujące, a także prowadzą do przejściowego osłabienia organizmu. Aby zmniejszyć ryzyko epidemii choroby cirkowirusowej, szczepienie świń w gospodarstwach przeciwko chorobom zakaźnym (z wyjątkiem samego PCV-2) rozpoczyna się nie wcześniej niż w wieku 13 tygodni.

Dodatkowe środki

Również w zapobieganiu infekcji cirkowirusem świń w gospodarstwach:

• wykluczyć kontakt z farmami, które są niekorzystne dla tej choroby;
• okresowo sprawdzaj paszę pod kątem składników mikotoksycznych.

Zaobserwowano, że całkowita dezynfekcja pomieszczeń w gospodarstwach, jak również inwentaryzacja, nie przyczyniają się do zatrzymania rozwoju tej choroby. Ale mimo to oczywiście muszą nadal przestrzegać norm sanitarnych w gospodarstwach. Jeśli istnieje ryzyko wybuchu epidemii cirkowirusa w gospodarstwie, należy starą ściółkęświnie są usuwane i wprowadzane są nowe. Jednocześnie nie układa się zbyt dużo słomy. Zaobserwowano, że świnie z kojców z gęstą ściółką zawierającą wysokie poziomy patogenów są bardziej podatne na rozwój choroby.

Wszystkie prosięta zakupione od innych gospodarstw, na przykład w celu uzupełnienia stada na fermach, początkowo mają być poddawane kwarantannie w oddzielnych pomieszczeniach. To znacznie zmniejsza ryzyko późniejszej epidemii w gospodarstwie nie tylko infekcji cirkowirusem, ale także wielu innych zakaźnych i jednocześnie bardzo groźnych chorób prosiąt.

Szczepienia

Szczepienia przeciwko tej chorobie u prosiąt w gospodarstwach domowych są obecnie wykonywane dwukrotnie: tuż przed odsadzeniem i 3 tygodnie po nim. Do produkcji szczepionki przeciw zakażeniu cirkowirusem wykorzystuje się miejscowy materiał od świń rekonwalescentów. Dają prosiętom zastrzyki w szyję za uchem.