Bank Anglii: historia i opis

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Wśród wszystkich banków centralnych w Europie Bank Anglii zajmuje szczególne miejsce honorowe i są ku temu bardzo dobre powody. W rzeczywistości jest podwójnym rekordzistą. Oprócz tego, że jest znacznie starszy niż wszystkie inne europejskie banki państwowe, jest także najstarszą instytucją finansową w całym Foggy Albion. Nic dziwnego, że wymyślili zabawną nazwę „Stara Dama”, co sugeruje jego konserwatyzm.

Jak i kiedy powstał Centralny Bank Anglii

Historia tej organizacji zaczyna się w 1694 roku. W tym czasie rząd i król Anglii potrzebowali pożyczki na sfinansowanie wojny z Francją. Pewien szkocki finansista o nazwisku William Peterson wpadł na pomysł stworzenia specjalnej instytucji finansowej, która drukowałaby nowe banknoty i tym samym pokrywała deficyt budżetowy. W efekcie powstała spółka akcyjna, której właścicielami było ok. 1260 udziałowców, w tym sam król i kilku członkówParlament. Kwota pierwszej raty wynosiła tysiąc dwieście funtów szterlingów, a środki te stały się pierwszą pożyczką dla rządu kraju. Tak powstał Bank Anglii – organizacja, bez której trudno sobie wyobrazić, jak wyglądałby system finansowy samej Wielkiej Brytanii i wielu innych krajów.

Początek historii

Na początku organizacja ta miała prawo udzielać pożyczek zabezpieczonych, zajmować się rachunkami komercyjnymi, wystawiać weksle, kupować i sprzedawać srebro i złoto. Król nie miał nad nią władzy absolutnej – aby otrzymać pożyczkę, musiał uzyskać zgodę sejmu. Trzeba powiedzieć, że do 1979 r. nie było dokumentów regulacyjnych regulujących pracę tej instytucji. I dopiero w tym roku ostatecznie uchwalono odpowiednią ustawę, zgodnie z którą Bank Anglii systematyzuje wszystkie organizacje kredytowe, które przyjmują depozyty. Od teraz, po weryfikacji, każdy z nich otrzymuje nowy status. Stają się albo uznanymi bankami w Anglii, albo licencjonowanymi firmami przyjmującymi depozyty. W tym samym roku 1979 konserwatyści pod wodzą Margaret Thatcher przejmują władzę w kraju, a polityka monetarna staje się w centrum uwagi. Banki są kontrolowane przez rząd poprzez sprzedaż i kupno bonów. Potem nadchodzą lata 90., a operacje otwartego rynku są traktowane priorytetowo.

Bank Anglii, zgodnie z dekretem Skarbu Państwa, zawiera transakcje w celu uregulowania poziomurezerwy złota. Ponadto może i jest zobowiązany do przeprowadzania interwencji mających na celu kontrolę kursu waluty krajowej. W 1997 roku zostało podpisane Memorandum pomiędzy Bankiem Anglii, Urzędem Nadzoru i Regulacji Finansowej a Skarbem Państwa, które opisuje zasady i warunki ich płynnej pracy mającej na celu zapewnienie stabilności finansowej państwa. W tym samym roku, w maju, Bank Centralny otrzymuje od rządu prawo do samodzielnego decydowania o wysokości stóp procentowych.

Zarządzanie

Na czele tej instytucji finansowej stoi kierownik (okres użytkowania - 5 lat), który jest członkiem dyrekcji. Oprócz niego w skład tego organu wchodzi jeszcze 16 członków powoływanych przez rząd na trzyletnią kadencję. W skład personelu samego Banku wchodzi 4 dyrektorów, a pozostałych 12 to szefowie największych firm. Dyrekcja jest zobowiązana spotykać się przynajmniej raz w miesiącu i rozwiązywać wszystkie sprawy, które są w jakiś sposób związane z funkcjami Banku. Wszelkie kwestie praktyczne rozwiązywane są na poziomie Komitetu Skarbu, który składa się z 5 dyrektorów, kierownika i jego zastępcy.