Główna linia Bajkał-Amur: główne węzły transportowe. Budowa Magistrali Bajkał-Amur

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Główna linia Bajkał-Amur jest jedną z największych linii kolejowych na świecie. Jego budowa odegrała strategiczną rolę w rozwoju regionu syberyjskiego, stała się katalizatorem powstawania przedsiębiorstw przemysłowych, powstawania nowych miast i zapewniła miejsca pracy tysiącom ludzi w kraju.

Projekt

Pod koniec XIX wieku rosyjski rząd zdecydował o potrzebie budowy głównej linii Bajkał-Amur. Przełomem w rozwoju ziem wschodnich byłaby droga biegnąca na północ od Bajkału. Po zakończeniu wojny z Japończykami konieczne było rozwiązanie problemów zaopatrywania trudno dostępnych regionów wschodnich. Pierwsza wojna światowa, rewolucje i ich konsekwencje spowodowały konieczność odroczenia tej kwestii – w ZSRR nie było wtedy technologii ani możliwości realizacji projektu na dużą skalę.

Powrócono ponownie dopiero w 1930 roku. Na spotkaniu rządowym specjalne organizacje otrzymały polecenie rozpoczęcia prac nad projektem kolejowym, który miałby się powielaćKolej Transsyberyjska, ale położona na północy i zapewniająca dostęp do wybrzeża Pacyfiku. Jednocześnie nowym trasom nadano nazwę - Magistrala Bajkał-Amur. Duże węzły komunikacyjne zbliżają się do Irkucka, regionów amurskich, terytorium Chabarowska, przebiegają przez Republikę Buriacji i trudno dostępne ziemie Jakucji. Już w 1933 r. zainstalowano pierwszy obszar torów kolejowych.

Budowa

Pełna skala budowy BAM-u, który połączył Taishet i Sovetskaya Gavan, miasto na wybrzeżu oceanu, rozpoczęła się w 1937 roku. BAM natychmiast otrzymał nieoficjalną nazwę - „budowa stulecia”. I nie jest to zaskakujące. Budowa Magistrali Bajkał-Amur ciągnęła się przez wiele lat, zatrzymana na kilka lat z powodu wojny, a następnie z powodu braku funduszy. Do dziś BAM jest jednym z najdroższych projektów realizowanych w XX wieku.

Tysiące więźniów ze wszystkich więzień i obozów w kraju było zaangażowanych w budowę. Władze agitowały ludność do wzięcia udziału w budowie drogi, która miała stać się przyszłością państwa. Budowniczym zapewniono mieszkania i wszelkie niezbędne warunki. Wraz z budową drogi rozwinęły się również miasta Syberii.

W okresie od 1942 do 1947 prace zostały zawieszone z powodu wojny. Następny przystanek miał miejsce w 1953 roku. Kosztowny projekt wymagał dużych inwestycji kapitałowych i zasobów ludzkich.

Budowa została wznowiona dopiero po prawie 20 latach - w 1974 roku. „Budowa stulecia” rozpoczęła się ponownie w przyspieszonym tempie, kilka projektów zostało opracowanych i opanowanych jednocześnie.wskazówki. Połączenie wszystkich odcinków zajęło kolejne 12 lat. W tym czasie około 2 milionów budowniczych pracowało w różnych obszarach w kilku regionach kraju. W 1989 roku BAM w pełni pojawił się na mapie Rosji. Następnie została oficjalnie oddana do użytku.

Główna linia Bajkał-Amur: główne węzły transportowe

BAM zaczyna się na stacji Taishet Kolei Transsyberyjskiej, a następnie kieruje się na wschód. To tutaj znajduje się początek drogi łączącej dwa najbardziej ambitne projekty transportowe w kraju. Kiedy ułożono magistralę Bajkał-Amur, duże węzły transportowe zaczęły aktywnie „rosnąć” wraz z ludnością dzięki budowniczym z całego kraju, którzy przybyli tu do pracy, a następnie pozostali na stałe.

Najważniejszymi stacjami drogi były: Taishet, Tynda, Neryungri, Komsomolsk-on-Amur, Svetskaya Gavan. BAM była pierwszą linią kolejową na terenie Jakucji, która ze względu na najtrudniejsze warunki naturalne przez długi czas pozostawała odcięta od kraju, a komunikacja odbywała się wyłącznie drogą lotniczą.

Rozwój terytoriów wokół BAM

Projektanci, łącząc Kolej Transsyberyjską z wybrzeżem Pacyfiku, wybrali ścieżkę dla przyszłej drogi, obejmującej największe złoża minerałów. Zaplanowano więc zwiększenie efektywności transportu. Tory kolejowe miały przynieść wymierne zyski i ułatwić transport skamieniałości.

Najbardziej zbadane na trasie BAM są następujące złoża węgla: Ogodzhinskoye i Elginskoye, miedzi Udokanskoye, złoża ropy i gazu w Talakansky, Verkhnechonsky, Yarakta i innych obszarach. Na pozostałych odcinkach szlaku znajdują się również znaczne złoża rud żelaza, miedzi, polimetali, apatytów i gazu. W celu zwiększenia wydajności i efektywności pracy na tych obiektach konieczne jest stworzenie infrastruktury transportowej w regionie oraz zapewnienie dostaw skamieniałości bezpośrednio do miejsca załadunku na samochód.

Największe stacje wzdłuż drogi

Dzięki budowie dróg Tynda otrzymała status miasta Ust-Kut (ta ostatnia stała się znana jako „serce BAM”). Taishet to strategicznie ważna stacja, punkt, w którym zaczyna się główna linia Bajkał-Amur. Przez Tyndę przechodzą również duże węzły komunikacyjne, z których wychodzą 2 odgałęzienia: na północ (do Neryungri) i na południe (do Skoworodino), łącząc się w ten sposób z Koleją Transsyberyjską.

Stacja końcowa to miasto Sowieckaja Gawan, położone nad brzegiem Cieśniny Tatarskiej. Znany jest z innej długoterminowej budowy - podwodnego tunelu, który miał łączyć Sachalin z lądem. Do tej pory projekt ten nie został zrealizowany. W Sowieckim Gawanie są 3 stacje, ale pociągi pasażerskie zatrzymują się w innym, sąsiednim obszarze. Ponadto, aby podróżować pociągiem osobowym na zachód kraju, należy przejechać przez Władywostok, do którego można dojechać wagonami z przyczepami.

Inna kolejścieżki regionu

Główna linia Bajkał-Amur jest podporządkowana Kolei Wschodniej na syberyjskim odcinku trasy, a Kolei Dalekiego Wschodu - na terenie Regionu Amurskiego i Terytorium Chabarowskiego. BAM powtarza Kolej Transsyberyjską, biegnącą wzdłuż południowej granicy Rosji (podobnie – przez tereny Syberii i Dalekiego Wschodu).

Plany rozwoju BAM

Główny problem tej kolei polega na tym, że pomimo ponad 15-letniej eksploatacji nadal jest nieopłacalna. Tory kolejowe mają ogromny potencjał, który skrywała w sobie ta droga, kiedy projektanci ją tworzyli, ale nie został jeszcze zrealizowany.

Główne trudności polegają na tym, że główne złoża minerałów i rud nie zostały ułożone linii komunikacyjnych. Po zakończeniu budowy postanowiono kontynuować rozwój kierunku, ale najpierw z powodu rozpadu ZSRR, a następnie niestabilnej sytuacji gospodarczej w latach 90. i światowego kryzysu gospodarczego na początku XXI wieku plany były wielokrotnie odkładane. W 2011 roku Władimir Putin ponownie poruszył ten temat. Planowane jest zwiększenie prędkości pociągów, przepustowości i ładowności.

Ogólna charakterystyka linii głównej Bajkał-Amur

Całkowita długość drogi wynosi 4300 kilometrów, w większości składa się z jednego toru. Dwutorowa kolej została zbudowana tylko z Taishet do Leny i ma długość około 700 kilometrów.

Budowa BAM była skomplikowana przez najtrudniejsze warunki naturalne. W wielu obszarachmusiały być budowane na ziemiach wiecznej zmarzliny, na obszarach podatnych na trzęsienia ziemi. Zbudowano 11 mostów na pełnych rzekach, ponad 30 kilometrów drogi biegnie tunelami w skałach. Górzysty teren również znacznie skomplikował proces budowy linii kolejowej.