Waluta Gwatemali: nazwa, historia, zdjęcie

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Pieniądze to aktywa lub produkt, który umożliwia i ułatwia wymianę innych towarów i usług. Historia systemu monetarnego Gwatemali zaczyna się od systemu barterowego. Wcześniej przy ich przekazywaniu używano różnych towarów jako środka wymiany. Były to skóry, metal, zwierzęta, pszenica, jęczmień i narzędzia. Nazwa waluty Gwatemali wywodzi się z czasów starożytnych.

Pochodzenie

Powstanie systemu monetarnego tego kraju datuje się na epokę Majów, kiedy jako środek płatniczy stosowano pióra kwezalu (lokalny ptak), sól, obsydian, kamienie szlachetne, jadeit, a zwłaszcza kakao. Hiszpańska kolonizacja ustanowiła system monetarny, aby wyeliminować praktykę barteru. Nowa struktura została stworzona w oparciu o pieniądze zdobywców.

Brak łatwo dostępnej waluty doprowadził do bicia monet w różnych krajach amerykańskich, zwłaszcza w Gwatemali. Hiszpańskie pieniądze, które były importowane lub produkowane w mennicach kontynentu amerykańskiego, głównietak więc w Meksyku, Boliwii i Peru nadal krążył aż do pierwszej ćwierci XIX wieku.

Odmiana

Później wybito monety Wielkiej Republiki Ameryki Środkowej lub Federalnej Republiki Ameryki Środkowej. Wraz z nadejściem państwa narodowego i powstaniem Republiki Gwatemali, rząd Rafaela Carrery przyjął „peso”, z systemem obejmującym stosowanie złotego i srebrnego pieniądza.

W ostatnich trzydziestu latach XIX wieku system dziesiętny współistniał z inną strukturą monetarną opartą na systemie binarnym. W tym czasie emitowano banknoty, a pod koniec stulecia nie bito już jednego peso, przetrwały tylko monety o niższych nominałach.

W tym samym okresie pojawiły się dziwne pieniądze Gwatemali, znane jako "sedulas", maleńkie banknoty emitowane przez gminy i instytucje komercyjne w celu spłaty długów. Uregulowano także emisję walut prywatnych, zwanych „cechami”, wydawanych do użytku w gospodarstwach rolnych, hotelach czy spółkach handlowych.

Rozporządzenie rządowe

W listopadzie 1924 i lutym 1925 uchwalono „Ustawę dewizową” i „Ustawę o instytucjach kredytowych”. Rozważano dwie alternatywy dla emisji złotych monet lub waluty wymienialnej na złoto, jedną wymagającą pożyczki zewnętrznej, a drugą – zbiór zasobów krajowych. Zaakceptowaliśmy ostatnią opcję. Zgodnie z prawem przyjęto standard złota i stworzono nową walutę pieniężną Gwatemali, kwezal.powiązany z dolarem amerykańskim. Prawo do jego tworzenia otrzymał Bank Gwatemali, jedyna instytucja uprawniona do emisji walut.

Na podstawie kursu dolara amerykańskiego rok wcześniej ustalono, że kwezal wyniesie 60 pesos, a emisja pieniędzy pozostanie wyłącznie w gestii państwa. W nowym reżimie monety srebrne i miedziane pełniły funkcję drobnej waluty Gwatemali (o wyższych nominałach emitowano tylko banknoty). W 1925 roku powstały srebrne monety o nominałach 1 quetzal, ½ quetzal, dziesięć i pięć centavos oraz jeden centavo ze stopu miedzi. W 1926 r. wykonano ze złota 20, 10 i 5 kwezali. W 1932 roku wprowadzono dwa nowe nominały: ½ centavos i 2 centavos wykonane ze stopu miedzi i cynku.

Druga reforma systemu monetarnego i bankowego republiki była wynikiem rewolucji październikowej 1944 r., po której nastąpiła demokratyzacja i rozwój myśli ekonomicznej tamtych czasów. Cel: zapewnienie krajowi instytucji zapewniających wewnętrzną stabilność gospodarczą oraz ułatwienie stopniowego i uporządkowanego rozwoju produkcji. W tym celu Kongres Rzeczypospolitej wydał w ostatnich miesiącach 1945 r. dekret nr. 203 „Ustawa o pieniądzach” i dekret nr. 215 „Prawo Banku Gwatemali”, które stanowiło podstawę prawną dla rozwoju nowoczesnego systemu bankowości centralnej.

Przed utworzeniem i funkcjonowaniem nowej instytucji rząd Republiki i Bank Centralny Gwatemali podpisały umowę ad referendum 15 czerwca 1946 r. Odtąd państwo miało prawo emitować fundusze za pośrednictwem Banku Gwatemali, który również musiał:przyjmować zobowiązania dotyczące banknotów w obiegu i depozytów.

15 września 1948 r. wyemitowano pierwsze banknoty z nowymi cechami i wzorami o nominałach 50 centavos, 1, 5, 10, 20 i po raz pierwszy 100 kwezali. Bank bije również monety 25, 10, 5 i 1 centavo.

Nowoczesna scena

20 sierpnia 1964 r. pod przewodnictwem pułkownika Enrique Per alty Azurdii wydano dekret nr 265 „Ustawa o rodzajach pieniądza”, w którym określono, że monety o wartości 50, 25, 10, 5 i 1 centavos zostanie wydany. Jednocześnie dla każdego z nich określono stopy, ilość metalu, wagę, konstrukcję, średnicę i grubość. Banknoty zaczęły emitować 50 centavos, 1, 5, 10, 20, 50, 100, 500 i 1000 quetzali, prawo ustaliło wielkość i wygląd waluty Gwatemali.

6 stycznia 1997 r. Kongres Republiki wydał dekret nr 139-96, który zawierał nową ustawę o rodzajach waluty. Umożliwił emisję banknotu 200 kwezal.

Ostatnia zmiana w charakterystyce została ustanowiona dekretem nr 92-98 Kongresu Republiki Gwatemali z 26 listopada 1998 r., który przekształcił wzór na odwrocie jednego kwezala. Porozumienie o trwałym pokoju podpisane 29 grudnia 1996 r. przez Rząd Republiki i Narodową Rewolucyjną Jednostkę Gwatemali było historycznym wydarzeniem przedstawionym jako główny motyw monety będącej prawnym środkiem płatniczym.

Ciekawe fakty dotyczące waluty Gwatemali

Quetzal zawdzięcza swoją nazwę ptakowi, który żyje w Ameryce Środkowej i jest obecnie podzagrożone.

Na awersie monet znajduje się herb Gwatemali.

Średnica monety 10 centavo wynosi 21 milimetrów.

1 Quetzal z napisem Paz ("Pokój") w formie stylizowanej gołębicy, z napisem Paz Firme y Duradera ("Spokojny i trwały pokój") - na odwrocie "29 grudnia 1996" - pod nim i po prawej - cyfra 1 i napis "quetzal".

Każdy banknot ma wizerunek ptaka, który nadał nazwę tej walucie.

Struktura systemu finansowego

Quetzal (GTQ) jest podzielony na 100 centavos. Zaskakująco stabilny kurs wymiany gwatemalskiej waluty w stosunku do dolara amerykańskiego wynosi około 8 do 1. W obiegu znajdują się gwatemalskie monety o wartości 1, 5, 10, 25 i 50 centavos oraz 1 quetzal. Banknoty tego kraju obejmują banknot 50 centavos, a także 1, 5, 10, 20, 50, 100 i 200 kwezali.