Zgnilizna owoców: przyczyny, pierwsze oznaki i objawy infekcji, metody leczenia i poprawy ogrodu

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Kiedy człowiek, nie szczędząc wysiłku, uprawia sad jabłkowy, spodziewa się obfitych zbiorów. I nie ma nic przyjemniejszego niż zobaczyć wynik swojej pracy. Ale często zdarza się, że ogrodnik nie ma czasu na zbieranie owoców - gniją na gałęziach i odpadają. Jednocześnie z wyglądu jabłka i gruszki wyglądają dość zdrowo, ale w środku czai się podstępny wróg wszystkich owoców pestkowych i roślin ziarnkowych - zgnilizna owoców. Pomimo tego, że ten niebezpieczny przeciwnik jest dobrze zbadany i można go pokonać, ogrodnicy-amatorzy często nie zauważają oznak infekcji we wczesnych stadiach choroby.

Patogen, siedlisko

Oficjalna nazwa zgnilizny owoców drzew to moniliosis. Nazywa się to również oparzeniem monilialnym. Jest to niebezpieczna choroba, która powoduje patogen grzybiczy trzech głównych typów:

• Monilia cinerea - "szary naszyjnik", grzyb, który atakujedrzew pestkowych, charakteryzujących się szczególnie agresywnym, szybkim wzrostem.
• Monilia fructigena - patogen rozprzestrzeniony głównie na roślinach ziarnkowych, takich jak jabłka lub gruszki, powoduje minimalne uszkodzenia.
• Monilia Cydonia - "naszyjnik z pigwy", grzyb zaraża pigwę.

Te patogeny są głównie powszechne w strefie umiarkowanej Rosji, w regionach z zimnymi źródłami o dużej wilgotności. Najczęściej gnicie owoców dotyka drzew w północno-zachodniej części kraju, w centralnych regionach, na południowym Uralu, w gospodarstwach rolnych na Uralu i Syberii, na Dalekim Wschodzie, na zachodzie Północnego Kaukazu.

Etapy choroby

• Monilioza charakteryzuje się dwoma etapami choroby: stadium konidialne. Przez cały okres choroby może rozwijać się wielokrotnie, jej biologiczną funkcją jest sprzyjanie masowemu rozmnażaniu i zasiedlaniu się patogenu grzybiczego. W stadium konidialnym grzyb zachowuje się jak pasożyt. Zewnętrznie ten etap rozwoju choroby objawia się powstawaniem zarodników na dotkniętych obszarach upraw ogrodniczych w postaci średniej wielkości szarych padów. Te formacje składają się z jednokomórkowych mitospor (konidii). Wiosną, kiedy kultura zaczyna obficie kwitnąć, patogen infekuje kwiat i rozprzestrzeniając się dalej wzdłuż gałęzi i pędów powoduje oparzenie monilialne.
• Sclerocial stadium zgnilizny owoców. Uśpiony etap patogenu, który występuje w niesprzyjających warunkach. Na tym etapie na drzewach można znaleźć sklerocję - gęste formacje,wewnątrz której strzępki grzybów są przechowywane przez kilka lat, zachowując zdolność do rozpoczęcia wzrostu w dowolnym momencie. Sklerocja są zwykle małe, od kilku milimetrów do ułamków milimetra.

Dwie formy choroby

Ponadto eksperci, którzy od dawna opracowują środki zwalczania zgnilizny owoców, wyróżniają dwie formy przebiegu moniliozy:

• Zgnilizna. Na owocach pojawiają się pierwotne oznaki, które prowadzą do ich natychmiastowego psucia się i utraty plonu do 100%. Choroba postępuje przez cały okres wzrostu i dojrzewania owoców. Gruszki i jabłka z oznakami infekcji nie nadają się do jedzenia.
• Spalenie monilialne. Jest również nazywany przypaleniem liści. W początkowej fazie zakażone są pąki, jajniki, pędy i liście. Infekcja prowadzi do zmiany koloru (stają się brązowe), w przyszłości - do więdnięcia. Jeśli nie odpadną przez dłuższy czas, wyglądają na spalone.

Jak dochodzi do infekcji

W okresie kwitnienia mitospory przenikają do słupka każdego kwiatu. Potem następuje etap szybkiego wzrostu grzybni. Następnie cierpią szypułki i młode pędy. Wkrótce zamiast dojrzewającego plonu ogrodnik dostrzega obraz rozległego wysychania pędów i więdnięcia.

W okresie dojrzewania choroba ma charakter epidemii - owoce są atakowane masowo. W pierwszej kolejności cierpią owoce i jagody, które mają jakiekolwiek uszkodzenia - rany, pęknięcia, ślady po owadach, inne deformacje spowodowane współistniejącymi chorobami (parch, cytosporoza, czarny rak). Obecność szkodników nasilasytuacja.

Okres inkubacji

Okres inkubacji trwa 1,5 tygodnia. Następnie w okresie kwitnienia jajniki i pąki zaczynają zanikać, w okresie owocowania na owocach i jagodach pojawiają się charakterystyczne brązowe plamy, które stopniowo rozrastają się na całej powierzchni owocu. Wewnątrz owoce i jagody stają się miękkie, mają charakterystyczny zapach fermentacji. Po pewnym czasie owoce i jagody pokrywają się żółtymi poduszkami wzrostowymi i zaczynają odpadać. U padanów patogen grzybiczy może z łatwością przetrwać zimę, a wraz z nadejściem upałów cykl się powtórzy.

Warunki klimatyczne

Zgnilizna owoców pojawia się najczęściej podczas długich zimnych źródeł o wysokiej wilgotności 75-90%. Ocieplenie nie jest środkiem odstraszającym – głównym katalizatorem jest wysoka wilgotność. Ale to samo w sobie nie jest przyczyną moniliozy. Choroba pochodzi z innych źródeł.

Przyczyny pojawienia się

Skąd bierze się przyczyna zgnilizny owoców jabłoni, gruszek, wiśni, pigwy i innych upraw owocowych? Nie ma zbyt wielu źródeł. Oto główne:

• Uszkodzenia kory drzewa, przez które może przeniknąć grzyb.
• Fizyczny kontakt już zainfekowanych owoców ze zdrowymi częściami roślin.
• Naruszenie integralności skórki owocu (mechaniczne) i spowodowane przez szkodniki (gęsi i ćmy szypułkowe). Owoce z nienaruszoną skórką mogą zostać zainfekowane szarą pleśnią tylko poprzez bliski kontakt fizyczny z zakażonymi przedmiotami.
• Obecność innychchoroby, które osłabiły uprawy ogrodnicze.
• Wysoka podatność określonego gatunku lub odmiany rośliny na określony typ patogenu grzybowego.
• Obecność nie zebranych, zmumifikowanych owoców, w których zachował się grzyb.

Czynniki zwiększające ryzyko zachorowania na moniliozę:

• czas kwitnienia;
• grad i zimne burze;
• mgły;
• śnieżne zimy;
• wietrzna pogoda (zarodniki pokonują duże odległości);
• wilgotność powietrza powyżej 75%;
• nieprzetworzone, brudne pojemniki do zbierania i przechowywania owoców;
• brudne, nieobrobione narzędzia używane do cięcia gałęzi;
• zimna i długa zima.

Oznaki infekcji

Przed podjęciem jakichkolwiek działań w celu zwalczania zgnilizny owoców jabłoni, gruszek i innych upraw ogrodniczych, należy upewnić się, że jest to monilioza, a nie inna choroba. Szara zgnilizna ma następujące cechy charakterystyczne:

1. Liście, jajniki, kwiatostany i młode pędy brązowieją i więdną.
2. Zainfekowane liście nie odpadają i stają się czarne.
3. Owoce zaczynają gnić z małą brązową plamką na skórze.
4. Miąższ owocowy staje się miękki, brązowy z charakterystycznym aromatem alkoholu.
5. Plama rośnie, aż obejmuje całą powierzchnię owocu. Owoce stają się czarne lub brązowe.
6. Żółtoszare płatki tworzą się na gnijących owocach. Na tle koloru brązowego owocu mogą wyglądać na białe.
7. Te klocki - mitospory (konidia) - znajdują się na owocach w koncentrycznych kręgach.
8. Ponadto infekcja występuje w pobliżu owoców i części rośliny poprzez kontakt fizyczny lub powietrze.
9. Wraz z rozprzestrzenianiem się patogenu grzybiczego, liczba zarażonych owoców i jagód wzrasta.
10. Jeśli owoc nie jest zbierany przez dłuższy czas, grzyb rozprzestrzeni się wzdłuż łodygi, a następnie przeniesie się na gałąź, itd.

Jak walczyć

Jak radzić sobie z gniciem owoców? Monilioza to niebezpieczna choroba grzybicza, która w ciągu jednego sezonu może uchwycić 100% drzew w ogrodzie. Dlatego przy pierwszych oznakach szarej zgnilizny konieczne jest konsekwentne leczenie. Składa się z dwóch kroków:

1. Zbieranie i niszczenie dotkniętych jagód i owoców. Kolekcja zmumifikowanych padanów. Przycinanie gałęzi, usuwanie uszkodzonych części drzew.
2. Leczenie ognisk moniliozy preparatami grzybobójczymi.

Wdrożenie tych dwóch etapów daje dobre rezultaty, ale niestety zbiory zostaną częściowo lub całkowicie utracone. Doświadczeni ogrodnicy twierdzą, że zgnilizna owoców jest jedną z tych chorób, której łatwiej zapobiegać niż z nią walczyć. Dlatego konieczne jest podjęcie określonych środków zapobiegawczych.

Zapobieganie

Walkę z gniciem owoców należy rozpocząć od wdrożenia różnych środków mających na celu zminimalizowanie ryzyka infekcji. Dozmniejszyć prawdopodobieństwo szarej zgnilizny upraw owoców:

1. Regularnie przycinaj nadmiar pędów na drzewie tak, aby powstała „oddychająca” przezroczysta korona. W zacienionych liściach grzyb czuje się świetnie, a wietrzenie i światło słoneczne sprawiają, że czeka na lepsze czasy.
2. Przeprowadzanie regularnego opatrunku. Zdrowe, pożywne rośliny są bardziej odporne na różne choroby.
3. Zniszczenie szkodników, zwłaszcza ćmy białolicej, gęsi błoniastej. Narusza integralność owocu i faktycznie otwiera drzwi dla patogenu grzybiczego.
4. Regularna pielęgnacja ogrodu preparatami zawierającymi miedź. Niszczą nie tylko moniliozę, ale także inne choroby, na przykład parch i czarny rak.
5. Zaplanuj rozmieszczenie drzew na etapie sadzenia tak, aby ogród był dobrze oświetlony i wentylowany.
6. Na etapie zakupu sadzonek należy preferować specjalne odmiany, które dobrze radzą sobie z tą chorobą.
7. Regularne odmładzanie roślin poprzez usuwanie starych gałęzi, które mogą zawierać zarodniki grzybów.
8. Zbieraj i spalaj szumowiny.
9. Usuń chwasty.

Leki na moniliozę

Leczenie zgnilizny owoców odbywa się za pomocą różnych preparatów. Najczęściej polecają Medyan, Topsin i Skor.

Na początku kwitnienia wiśni i wiśni można użyć leku "Median Extra" do spryskiwania w ilości 5 g na litr wody. Polecany jest na tym etapie ze względu na stosunkowo niską szkodliwość.w szczególności dla upraw sadowniczych i ogólnie dla środowiska. Ale jeśli to nie pomoże, to warto spróbować skuteczniejszej „Speed”.

Śliwki, brzoskwinie i morele, a także inne owoce pestkowe będą dobrze chronione przez Topsin-M w dawce 3 ml na litr wody. Działa dobrze nawet w niskich temperaturach (poniżej 12 ⁰С), podczas gdy "Skor" na tych wskaźnikach ma mniejszą wydajność. Jeżeli na drzewach są już oznaki choroby, to Topsin-M stosuje się dwa razy w odstępie tygodnia. Ja również często używam Fitosporin-M w okresie kwitnienia - 20 ml preparatu na 10 litrów wody.

Do leczenia zainfekowanych obszarów rośliny stosuje się 3% roztwór płynu Bordeaux, pnie pokrywa się warstwą wapna z siarczanem miedzi. W celach profilaktycznych ogrody traktuje się 1% roztworem miedzi siarczan dwa razy w roku - wczesną wiosną i jesienią, po zbiorach. Jeśli była przedłużona zimna wiosna, to leczenie jest wymagane. W deszczowe lata preparaty zawierające miedź stosuje się 3 razy.