Kozy burskie: opis, hodowla, karmienie i ciekawostki

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Rasa kozy burskiej należy do parzystokopytnych mięsnych. Chociaż wielu rolników hoduje ją na mleko. Wynika to z faktu, że mięso kozie uważane jest za trudne, przez co nie jest zbyt popularne. Jednak produkt z rasy Boer smakuje jak cielęcina, za co jest wysoko ceniony przez prawdziwych smakoszy.

Pochodzenie rasy

Od czasów starożytnych hodowlę kóz praktykowano w Afryce. W hodowli zwierząt czołowe miejsce zajmowała hodowla parzystokopytnych. Wynika to ze specyfiki kóz przystosowania się do każdych warunków, lepszego niż inne przyswajania paszy objętościowej, wysokiej odporności na różne choroby.

Kiedy holenderscy osadnicy przybyli do Południowej Afryki, postanowili przekształcić zwierzęta, tworząc nową rasę poprzez planowaną selekcję. W tym celu rasy kóz sprowadzano z Indii i krajów europejskich. Poprzez krzyżowanie uzyskano nowy gatunek. jest to rasa kóz burskich.

Wysoka produktywność przyczyniła się do szybkiego rozprzestrzeniania się gatunku na całym świecieświat. Obecnie uprawiana jest w USA, RPA, Nowej Zelandii oraz w innych krajach świata. W Rosji jest niewiele kóz burskich.

Funkcje

Rasa kóz burskich ma wiele charakterystycznych cech. Charakteryzuje się niepowtarzalnym kolorem, niezwykłym wyglądem. Rasowe są zwykle białe z brązową głową lub całkowicie brązowe. Inne warianty kolorystyczne są dozwolone tylko w zanieczyszczeniach.

Zgodnie z opisem rasa kóz burskich różni się od innych masywnością, dużą głową o nietypowym wypukłym kształcie czaszki i wyraźnym rzymskim nosie. Rogi średniej długości. U kóz są skręcone w kształt sierpa. Mieszańce mogą mieć rogi o różnych kształtach.

Rasa charakteryzuje się następującymi cechami:

1. Duża waga. Kozy mogą ważyć 110-150 kg. Waga kozy - od 80 kg.
2. Rasa ma wystarczającą produkcję mleka - do 150 litrów rocznie z okresem laktacji do 5 miesięcy.
3. Noworodki ważą około 5 kilogramów. Szybko przybierają na wadze, przybierając nawet 500 gramów lub więcej dziennie.
4. Kozy są rasami mięsnymi o wydajności ubojowej 60%.

Cechą charakterystyczną gatunku są długie wiszące uszy, krótkie włosy.

Kozy burskie to duże zwierzęta, które wyglądają jak zwierzęta nubijskie. Ale badane wymię może mieć cztery sutki, ale dwa płaty. Fakt ten dotyczy tylko tej rasy kóz.

Zwierzęta charakteryzują się wysokim tempem wzrostu. Wczesne dojrzewanie młodych zwierząt pozwala na ubój już 6 miesięcy przy żywej wadze 50 kg lub więcej.

Jak hodować stado

Zgodnie z opisem hodowla kóz rasy burskiej odbywa się z całorocznym wypasem w temperaturze powyżej minus 10°C. Głęboka pokrywa śnieżna ma szkodliwy wpływ na zwierzęta, przez co nie są one w stanie zdobyć pożywienia spod śniegu. Choć ich zimowa dieta to głównie krzewy, brak składników odżywczych wpływa negatywnie na walory tuczne.

Rasa burska jest podatna na tuczenie. Dla większego otłuszczenia zwierzęta są utrzymywane bez wypasu. Jednak ta opcja zwiększa proporcję tkanki tłuszczowej, ale masa mięśniowa się nie zmienia.

Aby uzyskać delikatne mięso, rolnicy zalecają łączenie chodzenia z tuczem i paszą treściwą. Racjonalne jest wykorzystanie niedrogich odpadów, takich jak ciastka, mączka, barnu.

Cechą hodowli kóz burskich jest wybór producenta. Otrzymane potomstwo zależy od jakości kozy. Nawet od średnio otłuszczonych kóz można uzyskać produktywne młode zwierzęta, które przewyższają swoich rodziców wagą i tempem wzrostu. Takie zwierzęta są w stanie uzyskać około 35-40 kg żywej wagi przez trzy miesiące. Jeśli producent nie jest wysokiej jakości, to w tym wieku młode kozy mogą mieć nie więcej niż 15 kg wagi.

W celu zwiększenia efektywności chowu kóz praktykuje się zagęszczone jagnięce. Aby to zrobić, starają się pobrać troje dzieci w wieku 2 lat z jednej macicy.

W pierwszej ciąży młode samice przynoszą jedną kozę, aw następnej - dwójkę dzieci. Młode samice są gotowe do krycia w wieku 5 miesięcy, ale doświadczeni hodowcy,hodowcy kóz burskich zalecają odczekanie kolejnych 1-2 miesięcy, aż młode staną się trochę silniejsze i nabiorą siły do rodzenia potomstwa.

Mieszanki

Według recenzji i opisów, rasę kóz burskich można ulepszyć, krzyżując ją z innymi gatunkami parzystokopytnych. Dobre wyniki uzyskuje się krzyżując z następującymi gatunkami:

• Hiszpański;
• Nubijska;
• angora;
• kiko.

Dobre wyniki uzyskuje się podczas krzyżowania kóz burskich i Jamnapar.

Uzyskiwanie mleka

Niektórzy rolnicy używają kozy nie tylko do doskonałego mięsa, ale także do mleka. W tym celu przeprowadza się wczesne odsadzenie koźląt podczas dojenia zwierzęcia. Młode zwierzęta karmione są substytutami mleka koziego lub przez karmniki. Metoda ta pozwala nie tylko na uzyskanie produktów mlecznych, ale również na zwarte jagnięcinę.

Producenci

Wady i zalety kóz burskich determinują możliwości ich hodowli. Najczęściej krzyżowanie odbywa się poprzez krzyżowanie kóz burskich z rasami mięsnymi. Mieszanie rasowe jest rzadko praktykowane, ponieważ jest drogie. Cena kóz rasy Boer sięga 100 000 rubli i więcej. Za tę kwotę można kupić około dziesięciu sztuk kóz rasy mięsnej, co będzie bardziej opłacalne dla rolnika.

Podczas hodowli uważa się za celowe stopniowe zwiększanie proporcji krwi burskiej w powstałych zwierzętach. W ten sposób rolnikom udaje się uzyskać stabilną, wysoce produktywnąmieszaniec. Ten model hodowli kóz jest stosowany w wielu krajach świata, w których nie ma rozwiniętej hodowli kóz mlecznych.

Godność

Rasa burska ma wiele zalet. Charakteryzuje ją:

• odporny na wysokie temperatury;
• mięso wysokiej jakości;
• bezpretensjonalna dieta;
• spokojna natura;
• doskonała wytrzymałość i łatwość dostosowania do warunków przetrzymywania;
• wysoka plenność kóz;
• wyczynowe samce.

Wady

Pomimo zalet, kozy tej rasy mają wiele wad. Charakteryzują się niską adaptacją do silnych mrozów i mrozów. Ponadto zwierzęta są w stanie zniszczyć całą roślinność, którą znajdą w zasięgu. Aby uzyskać mięso wysokiej jakości, musisz utrzymywać zwierzęta rasowe bez zanieczyszczeń i nie są one tanie.

Konserwacja, pielęgnacja

Rasa kóz burskich ma spokojne usposobienie, dlatego zwierzęta doskonale pasą się z innymi przedstawicielami parzystokopytnych. Dobrze dogadują się z krowami, końmi, owcami. Zwierzęta są bezpretensjonalne w jedzeniu i mogą szybko budować masę nawet przy złym odżywianiu. Jednak najbardziej preferowane są dla nich liście, młode pędy, żywopłoty, krzewy.

Kozy burskie nadają się do każdych warunków przetrzymywania, najważniejsze jest zapewnienie im dostępu do czystej wody.

W zimie dieta powinna składać się z siana, odpadów spożywczych, pasz treściwych, ciast, roślin okopowych. Kozy są zadowolone z każdego jedzenia, więc są wybierane tak, aby koszty były minimalne.

W ciepłym sezonie kozy jedzą zieloną paszę na pastwiskach. Ponadto otrzymują różne dodatkowe pożywienie. Dodając nowe pasze, możesz wybrać dokładny schemat tuczu, który pomoże Ci uzyskać maksymalną wielkość produkcji.

Dla rasy burskiej ważne jest, aby wziąć pod uwagę reżim temperaturowy utrzymywania w zimie - nie powinien spaść poniżej +5 stopni. W mroźne zimy stoisko jest ogrzewane.

Pamiętaj, aby zwracać uwagę na płeć. Może być pokryty słomą lub trocinami. Ma to na celu utrzymanie zwierząt w cieple.

Kozy boją się przeciągów, dlatego w pomieszczeniu zapewniona jest wentylacja. Wyeliminuje to konieczność ponownego otwierania drzwi w celu wentylacji i utrzymywania wilgotności na optymalnym poziomie - 60-80%.

Podajniki są instalowane wzdłuż ścian. Na całym obwodzie zbudowano wysokie ogrodzenie z otworem na głowę wystarczająco szerokim, aby zwierzęta mogły przez niego wsadzić głowy.

Rasa burska różni się od innych wysoką odpornością na różne choroby. Ale nawet doskonała odporność nie gwarantuje, że zwierzęta trzymane w pomieszczeniach o dużej wilgotności nie zachorują. Słabym punktem kóz są kończyny. Przedstawiciele Burów mają przycięte kopyta. Zabieg ten przeprowadza się dwa razy w roku - przed zimą i wiosną, zanim kozy wyjdą na pastwisko.

W lecie kozy trzymane są pod baldachimem. Chroni je przed deszczem, palącym słońcem. Na wyposażeniu są również karmniki i poidła.

Szwierzęta są szczepione w celu zwiększenia odporności.

Hodowla w Rosji

Na terytorium Federacji Rosyjskiej mięso kozie nie jest zbyt popularne. Z tego powodu hodowla jest nieopłacalna. Chociaż ostatnio coraz więcej restauracji zaczęło kupować produkty rasy Boer.

Choroby

Kozy burskie są praktycznie odporne na większość patologii parzystokopytnych. Jednak przy obniżonej odporności mogą wystąpić choroby pasożytnicze, a także paramfistomatoza, powięzi, trematoza, hastileosiosis, dikroceliasis.

Młode zwierzęta zwykle cierpią na pasożyty. Aby zmniejszyć ryzyko choroby, przeprowadza się terminowe leczenie robaków, wszystkie zwierzęta gospodarskie są szczepione.

Wniosek

Rasa kóz burskich jest opłacalna z ekonomicznego punktu widzenia. Jest w stanie wyprodukować dużą ilość delikatnego mięsa. Obecnie rasy kóz hodowane są głównie na południu Rosji, ponieważ w innych regionach jest zbyt zimno, a rasa długo przystosowuje się do zimna.