Wskaźnik kapitału własnego jest wskaźnikiem wiarygodnej stabilności finansowej

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Działalność przedsiębiorstwa może być analizowana na podstawie określonych wskaźników. Są one wyliczane w celu określenia, na ile efektywne jest funkcjonowanie podmiotu gospodarczego, czy celowe jest pożyczanie na działalność i jakie są jego perspektywy na przyszłość.

Jednym z najważniejszych obszarów analizy jest stabilność finansowa, która charakteryzuje zdolność przedsiębiorstwa do samodzielnego finansowania swojej działalności. Poziom trwałości określany jest przez szereg wskaźników, na podstawie których oblicza się wnioski dotyczące wiarygodności podmiotu gospodarczego.

Wskaźnik kapitału własnego jest wskaźnikiem z grupy charakteryzujących stabilność finansową. Definiuje się go jako stosunek własnego kapitału obrotowego do kapitału obrotowego przedsiębiorstwa:

Kos=SOK/OS, gdzie SOC jest wartością własnegokapitał obrotowy, OS - wysokość kapitału obrotowego.

Własny kapitał obrotowy to wskaźnik będący różnicą między kapitałem własnym a wartością aktywów trwałych:

SOK=SK-NoA, gdzie IC to kwota kapitału własnego, NoA - aktywa trwałe.

Czasami, w celu dokładniejszego określenia własnego kapitału obrotowego, wartość aktywów trwałych jest odejmowana od kwoty kapitału własnego, przychodów przyszłych okresów oraz rezerwy na przyszłe wydatki. Ale z reguły dotyczy to dużych przedsiębiorstw, ponieważ w małych i średnich przedsiębiorstwach podczas sporządzania bilansu najczęściej brakuje dwóch ostatnich wskaźników.

Wskaźnik kapitału własnego wskazuje jego zdolność do finansowania działalności z kapitału obrotowego bez uciekania się do pożyczonych środków. Wynik jest uważany za optymalny, gdy wartość wskaźnika jest większa niż 0,1. Czasami wskaźnik ten określany jest również jako współczynnik kapitału obrotowego. Algorytm jego obliczania jest identyczny jak metoda opisywanego wskaźnika.

Wraz z tym istnieje również stosunek akcji z własnym kapitałem obrotowym. Wyznacza się ją dzieląc własny kapitał obrotowy przez wielkość rezerw (wartość pochodzi z formularza 1 sprawozdania finansowego - bilans):

Koz=SOC/Zap, gdzie Zap to ilość rezerw.

Ten wskaźnik, a także współczynnik samowystarczalnościoznacza, odzwierciedla stopień trwałości przedsiębiorstwa i pokazuje, w jaki sposób zapasy są pokrywane przez źródła finansowania samego przedsiębiorstwa. Jego zalecana wartość powinna przekraczać 0,5, choć im większa wartość współczynnika, tym lepiej dla przedsiębiorstwa. W praktyce rzadko się to zdarza.

Są przypadki, w których wartości wskazanych współczynników mogą być ujemne. Dzieje się tak, gdy aktywa trwałe przekraczają fundusze własne. Wówczas wskaźnik własnego kapitału obrotowego ma wartość ujemną, co z kolei znajduje odzwierciedlenie we wszystkich wynikach obliczeń. Taka sytuacja w przedsiębiorstwie wskazuje, że nie tylko kapitał obrotowy, ale także środki trwałe są pokrywane pożyczonymi środkami.

Wskaźnik kapitału własnego jest obliczany przede wszystkim dla przedsiębiorstw produkcyjnych, ponieważ mają one duże dostępne zapasy, a głównym źródłem finansowania jest kapitał obrotowy. Takie wskaźniki interesują głównie partnerów i inwestorów, ponieważ pozwalają ocenić wiarygodność przedsiębiorstwa.