Klasyfikacja środków trwałych wchodzących w skład grup amortyzacji

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 19:04

Środki trwałe są rozliczane przez każde przedsiębiorstwo zgodnie z obowiązującym prawem. Ta nieruchomość podlega amortyzacji. Aby określić okres użytkowania każdego obiektu, opracowano grupy amortyzacyjne środków trwałych. Takie podejście pozwala poprawnie określić, jak długo dany obiekt powinien działać. Cechy tej klasyfikacji zostaną omówione dalej.

Definicja ogólna

Majątek przedsiębiorstwa, który podlega amortyzacji i należy do kategorii środków trwałych, dzieli się na grupy. Każdy z nich określa czas użytkowania danego rodzaju zasobu. Zgodnie z tym klasyfikatorem grupy amortyzacyjne środków trwałych są rozdzielane według okresu ich użytkowania. Przedmiot umieszczany jest w bilansie na podstawie odpowiednich przepisów. Firma decyduje samado której kategorii będzie należeć ten lub inny obiekt.

Takie pojęcie jak grupy amortyzacji zostało wprowadzone do użytku księgowego w celu prawidłowego naliczania podatku dochodowego. Pozwala to na prowadzenie księgowości zgodnie z prawem.

Klasyfikator grup amortyzacji pozwala określić, do której grupy należy każdy konkretny obiekt środków trwałych należący do organizacji. Pozwala to oszacować okres użytkowania w celu obliczenia amortyzacji, określenia jej stawki. W takim przypadku okazuje się, że należy wykonać prawidłowe naliczenie odpisów na fundusz amortyzacyjny.

Rachunkowość podatkowa obejmuje podział środków trwałych na dziesięć grup. Są one rozmieszczane sekwencyjnie w porządku rosnącym przez okres użytkowania obiektów.

Aby określić, do której grupy amortyzacji należy dany obiekt, księgowy kieruje się dekretem rządowym nr 1 z dnia 1 stycznia 2002 r., z późniejszymi zmianami z dnia 28 kwietnia 2018 r. Oto pełna lista środków trwałych i ich przynależności do poszczególnych kategorii. Zgodnie z tym dokumentem organizacja przypisuje określony kod do każdej jednostki środków trwałych, a także niezależnie określa, czy należy ona do tej czy innej kategorii.

Klasyfikacja od pierwszej do piątej grupy

Grupy amortyzacji z dekodowaniem należy szczegółowo rozważyć, aby zrozumieć podstawową zasadę dystrybucji takich obiektów. Informacje dla wygody percepcji prezentowane są w formietabele.

Grupa	Opis
Pierwszy	Ta kategoria obejmuje środki trwałe, których okres użytkowania wynosi od jednego do dwóch lat włącznie. Może to być dowolny sprzęt o krótkiej żywotności. Pierwsza grupa obejmuje urządzenia zaangażowane w procesy produkcyjne, charakteryzujące się szybkim zużyciem
Drugi	Należy do obiektów o okresie użytkowania od dwóch do trzech lat. Mogą to być również odpowiednie maszyny, jednostki i urządzenia, samochody osobowe i ciężarowe, narzędzia, które są wykorzystywane przez pracowników w toku ich głównych czynności. Ta kategoria obejmuje również nasadzenia o długim okresie wegetacji, sprzęt pompujący do pompowania różnych cieczy
Trzeci	Amortyzacja takich środków trwałych jest naliczana przez okres od trzech do pięciu lat. Ta kategoria obejmuje urządzenia do wykonywania zadań produkcyjnych, konstrukcje i inne obiekty o odpowiednim okresie zużycia. Może być również środkiem komunikacji typu elektronicznego
Czwarty	Ta kategoria obejmuje przedmioty, które zużywają się w ciągu pięciu do siedmiu lat. Mogą to być budynki, budynki gospodarcze i wyposażenie odpowiedniej klasy. Obejmowały one bydło pracujące, plantacje o długim okresie wegetacji. Mogą to być również ogrodzenia żelbetowe,ogrodzenia lub inne bariery
Piąty	Grupa funduszy amortyzacyjnych o okresie użytkowania od siedmiu do dziesięciu lat. Są to budynki mieszkalne i niemieszkalne, samochody, ciężarówki, jednostki, komponenty i mechanizmy. Piąta grupa obejmuje narzędzia, a także środki trwałe, które nie zostały sklasyfikowane w innych kategoriach. Mogą to być również budynki należące do przemysłu drzewnego

Klasyfikacja od VI do X grup

Następnie następują grupy amortyzacyjne środków trwałych, które charakteryzują się najdłuższym okresem użytkowania. Zużywają się przez długi czas.

Grupa	Opis
Szósty	Dotyczy to obiektów, których okres amortyzacji wynosi 10-15 lat. Ta kategoria obejmuje kompleksy mieszkalne i różne budynki, samochody, statki i inne rodzaje transportu o długim okresie użytkowania. Również tutaj konieczne jest uwzględnienie narzędzi i nasadzeń o długim okresie eksploatacji, a także studni wodnych.
Siódmy	Grupa funduszy amortyzacyjnych, które mogą działać przez 15-20 lat. Są to budynki, sprzęt, pojazdy i środki transportu spełniające określone normy. Może to być sprzęt o długiej żywotności. Ta grupa obejmuje również kanalizację
Ósmy	Są to środki trwałe, które działają od 20-25 lat. Obejmuje to określone kategorie budynków, a także urządzenia i maszyny do transportu towarów i pasażerów, zespoły i mechanizmy. Mogą to być narzędzia o długiej żywotności, rurociąg produktu, główny rurociąg kondensatu
Dziewiąty	Ta kategoria jest zarezerwowana dla środków trwałych, które stają się bezużyteczne w ciągu 25-30 lat. Obejmuje to między innymi pontony i miejsca do cumowania, pojazdy pływające i rzeczne
Dziesiąta	Są to środki trwałe, które charakteryzują się najdłuższą żywotnością. Ten okres trwa ponad trzydzieści lat i nie ma granic. To szczególna kategoria, w której znajdują się budynki mieszkalne i niemieszkalne, różne urządzenia, które przez długi czas nie tracą swoich walorów.

Z tego wynika, że można określić przynależność np. do grupy amortyzacyjnej samochodu tylko na podstawie odpowiedniej dokumentacji producenta. Wyraźnie określa, jaki jest termin użytkowania maszyny. Taki przedmiot pojazdów może należeć do różnych grup amortyzacyjnych. Dlatego prawie niemożliwe jest samodzielne ustalenie tego.

Cechy określania okresu użytkowania

Aby określić, do której grupy amortyzacji należy obiekt, należy wziąć pod uwagę ustaloną proceduręprzeprowadzenie tego procesu. Należy rozumieć, że dolna granica wskazana dla każdej grupy określa liczbę miesięcy powyżej określonej liczby. Na przykład, jeśli mówi się, że dla trzeciej grupy granice są w ciągu 3-5 lat, to obejmuje środki trwałe, które zużywają się nie wcześniej niż trzy lata. Górna granica zawsze oznacza, że ta data jest włącznie.

Dla trzeciej rozpatrywanej grupy dolna granica jest ustalana na poziomie trzech lat i jednego miesiąca (łącznie trzydzieści siedem miesięcy), a górna granica to pięć lat, czyli sześćdziesiąt miesięcy. Każda kategoria odzwierciedla czas, przez jaki obiekt może się zużywać.

Na przykład ósma grupa obejmuje środki trwałe, które zużywają się w ciągu 20-25 lat. Właśnie w tym okresie podatnik może określić okres, w którym konieczne jest wycofanie składnika aktywów z eksploatacji i ponowne przeliczenie w celu prawidłowego naliczenia podatków.

Podatnik samodzielnie ustala okres użytkowania przedmiotu na dzień umieszczenia go w bilansie przedsiębiorstwa. Jednocześnie brane są pod uwagę zalecenia zawarte w dekrecie. Klasyfikacja środków trwałych wchodzących w skład grup amortyzacyjnych ułatwia zadanie, pozwalając właścicielowi obiektu prawidłowo określić okres użytkowania.

Klasyfikacja

Możliwe jest określenie, jaka grupa amortyzacji powinna być przyporządkowana do konkretnego przedmiotu przy użyciu szczególnego przepisu prawa podatkowego oraz zgodnie z obowiązującą Klasyfikacją. Ułatwia to zadanie, które przedsiębiorstwo rozwiązuje podczas rozruchu obiektu, zmniejszając prawdopodobieństwo popełnienia błędu.

Klasyfikacja środków trwałych to tabela zawierająca nazwy niektórych środków produkcji odpowiadających każdej kategorii. Wskazywany jest również kod klasyfikatora (OKOF).

Obecne prawodawstwo zatwierdziło tabelę z trzema kolumnami. W pierwszym wskazany jest kod OKOF, w drugim można zobaczyć informacje o nazwie obiektów środków trwałych. Trzecia kolumna zawiera informacje wyjaśniające. Jest to uwaga, która pozwala lepiej zrozumieć, do której konkretnej pozycji rzeczowych aktywów trwałych odnosi się druga kolumna.

W tej tabeli wszystkie obiekty środków trwałych są sklasyfikowane w określonych podgrupach. Jest to konieczne do wygodniejszego wyszukiwania żądanego obiektu. Grupy amortyzacyjne środków trwałych podzielone są na podgrupy.

Warto zauważyć, że zgodnie z przepisami podatkowymi dotyczącymi obliczania amortyzacji maksymalny dopuszczalny okres użytkowania środków trwałych nie jest obowiązkowy. Niektóre przedmioty mogą nie zużywać się dłużej niż trzydzieści lat. Okres ten nie może być ograniczony. Dlatego w Klasyfikacji nie ma górnej granicy dopuszczalnego okresu użytkowania.

Jednak, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, podatnik jest zobowiązany do przypisania odpowiedniego składnika aktywów do jednej z dziesięciu grup. Poza tą klasyfikacją obiekt nie może być obsługiwany.być może. Firma będzie musiała spisać przedmiot w terminie wyznaczonym przez wybraną grupę. Ale nie ma górnego limitu przy ustalaniu terminu.

Jeśli obiekt nie znajduje się w klasyfikacji

Chociaż powyższa tabela dość w pełni ujawnia informacje o tym, czy dany przedmiot należy do grupy amortyzacji środków trwałych, klasyfikacja nie może objąć całego zakresu tego majątku. W związku z tym nie wszystkie rodzaje aktywów przedstawionego typu można znaleźć w tabeli.

W tym przypadku mogą pojawić się trudności. Jaka grupa amortyzacji odpowiada danemu przedmiotowi? Aby rozwiązać problem, musisz znaleźć kod OKOF, który oznacza właściwość. To określi odpowiednią grupę amortyzacji. Jednak taki kod nie zawsze jest obecny. W takim przypadku zadanie staje się trudniejsze.

W takim przypadku musisz działać inaczej. Aby określić okres użytkowania, musisz zapoznać się z jego dokumentacją techniczną. W tym miejscu należy wskazać zalecenia producenta dotyczące okresu, w którym obiekt stanie się bezużyteczny. Informacje te są określone w Ordynacji podatkowej. Zgodnie z zaleceniami producenta ustalane są terminy i grupy amortyzacyjne.

W niektórych przypadkach brakuje również informacji od producenta wymaganych do umieszczenia przedmiotu środków trwałych w bilansie. W takim przypadku firma nie będzie w stanie samodzielnie rozwiązać takiego problemu. W przypadku braku klasyfikatora głównych grup amortyzacji, informacjeproducenta, okres użytkowania może określić Ministerstwo Rozwoju Gospodarczego Federacji Rosyjskiej. Odpowiednie żądanie jest wysyłane tutaj, po odpowiedzi, na którą obiekt może zostać uznany.

Jeśli obiekt działał

Przedsiębiorstwo może nabyć już eksploatowany obiekt środków trwałych. W takim przypadku grupy amortyzacyjne pozwalają również określić okres użytkowania obiektu. W przypadku takich środków trwałych amortyzacja naliczana jest liniowo. W takim przypadku należy wziąć pod uwagę okres użytkowania. Instaluje się w zwykły sposób. W takim przypadku konieczne będzie odjęcie liczby lat lub miesięcy, w których obiekt był obsługiwany przez inną organizację lub użytkownika.

Jeżeli dział księgowości oblicza amortyzację przy użyciu metody nieliniowej, stawka nie będzie zależeć od okresu użytkowania. W takim przypadku konieczne będzie ustalenie, do jakiej kategorii należy dana nieruchomość. Tutaj obowiązuje prosta zasada. Obiekt zostanie przypisany do tej samej grupy, do której należał do poprzedniego właściciela.

W niektórych przypadkach może się okazać, że okres faktycznego użytkowania obiektu przez dotychczasową spółkę jest równy okresowi określonemu w Klasyfikacji. Czasami ten okres został nawet przekroczony. W takim przypadku nowy użytkownik samodzielnie ustala okres użytkowania obiektu. Jednocześnie należy wziąć pod uwagę wymagania bezpieczeństwa i inne ważne czynniki.

Według podatkuKodeks Federacji Rosyjskiej przyznaje firmie prawo do samodzielnego określenia okresu, w którym ta lub inna nieruchomość będzie eksploatowana. Ale jednocześnie organizacja jest zobowiązana do udokumentowania, że obiekt podlegający amortyzacji należy do tej lub innej grupy. Należy to zrobić na podstawie procedury przeprowadzonej przez poprzedniego użytkownika po zakupie nowego zasobu produkcyjnego.

Dlatego w procesie nabywania przedmiotu używanego firma musi zażądać od poprzedniego użytkownika zaświadczenia o odbiorze (formularz może sporządzić sprzedawca) lub jednolitych formularzy nr OS-1 lub 1a. Mogą to być również dokumenty księgowości podatkowej prowadzone przez stronę przekazującą dotyczące konkretnego przedmiotu, a także inna dokumentacja, która może potwierdzić okres użytkowania środka trwałego. Na tej podstawie obiekt należy do określonej grupy lub podgrupy.

Zmiana okresu użytkowania

Okres użytkowania obiektu można zmienić, co wpłynie na jego przynależność do grupy amortyzacji. Dlatego w procesie doskonalenia początkowych cech obiektu organizacja musi prawidłowo odzwierciedlać takie zmiany. Okres użytkowania środków trwałych można wydłużyć lub skrócić. W pierwszym przypadku jest to możliwe w przypadku zakończenia, przebudowy, ponownego wyposażenia lub modernizacji obiektu.

W niektórych przypadkach okres użytkowania może ulec skróceniu. Wynika to z niektórych cech użytkowania środków trwałych lub niejeżeli zostanie stwierdzony fakt przestarzałości jednostki.

Warto zauważyć, że w takich przypadkach zmiany okresu użytkowania można dokonać tylko w obrębie grupy, do której obiekt został pierwotnie przypisany. Nie możesz przenieść go do innej grupy. To podstawowa zasada, której firma musi przestrzegać. Cecha ta musi być wzięta pod uwagę przy umieszczaniu nieruchomości w parafii. Należy wcześniej ustalić, w jakich odstępach czasu będzie możliwa eksploatacja obiektu.

Księgowość

Warto zauważyć, że grupy amortyzacji określone w Klasyfikacji nie mogą być wykorzystywane do celów księgowych. Ta zasada straciła swoją moc od 1 stycznia 2017 r.

Z tego powodu, organizując księgowość, ustalając okres użytkowania obiektów, opierają się na przepisach. Zostały założone do celów księgowych.

Po określeniu okresu użytkowania zasobu informacja ta jest wyświetlana na karcie inwentarzowej. Rozpoczyna się dla każdego obiektu środków trwałych. Karty są utrzymywane zgodnie z ustalonym formularzem OS-6.

Użyteczne życie w księgowości

Jeśli organizacja samodzielnie ustala okres użytkowania obiektu, kieruje się postanowieniami PBU 6/01 s. 20, aby odzwierciedlić odpowiednie informacje w rachunkowości.

W tym przypadku czas trwania oczekiwanego działania obiektu jest ustawiony w następujący sposób:

• Uwzględniany jest przewidywany okres użytkowania,która zależy od oczekiwanej pojemności, wydajności zasobu.
• Oczekiwane fizyczne zużycie jest również brane pod uwagę. Ta cecha zależy od liczby zmian w przedsiębiorstwie, warunków środowiskowych, wpływu substancji agresywnych, a także podstawowych zasad naprawy. Można również wziąć pod uwagę inne czynniki.
• Biorąc pod uwagę m.in. regulacyjne i prawne, inne ograniczenia regulujące żywotność środków trwałych. Na przykład może to być okres najmu.

Na podstawie tych informacji obiekt jest wyświetlany w księgowości w trakcie jego księgowania.