Cechy uprawy słodkiej papryki w szklarni i na otwartym terenie

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

W naturze występuje ponad dwa tysiące odmian papryki. Ta roślina pochodzi z Ameryki Środkowej. Stamtąd w XV wieku trafił do innych krajów: do Turcji, Iranu, Rosji. Tutaj zapuścił korzenie i stał się niezastąpiony, pomimo kapryśnego usposobienia. Szeroka dystrybucja kojarzy się nie tylko z jasnym kolorem, ale także z bogatym zestawem witamin. Aby uzyskać dobre zbiory, musisz nauczyć się uprawiać słodką paprykę. Ten miłośnik ciepła w większości krajów rośnie tylko w szklarniach.

Brzmi dziwnie, ale pieprz to roślina na krótki dzień. Jeśli godziny dzienne trwają krócej niż dwanaście godzin, zamieniają się one w owocowanie wcześniej, dając bardziej stabilne i wyższe plony.

Uprawa sadzonek

Proces uprawy słodkiej papryki rozpoczyna się od pozyskania nasion i uprawy sadzonek. Siew odbywa się w lutym, tak aby do maja sadzonki osiągnęły wiek stu dni.

Pieprz to taka kulturaktóry nie toleruje kilofów, dlatego sadzonki należy sadzić natychmiast w osobnych doniczkach. Nie używaj dużych doniczek, ponieważ ich system korzeniowy rozwija się powoli.

Do siewu sadzonek używaj lekkiego i luźnego podłoża. Może składać się z próchnicy, piasku i ziemi ogrodowej (w proporcji 2:1:1). Na kilogram tej mieszanki dodaje się łyżkę popiołu drzewnego.

Przed siewem nasiona papryki muszą być przetworzone: trzymane w ciepłej wodzie przez pięć godzin. Po spęcznieniu nasiona umieszcza się w ściereczce na kilka dni w temperaturze 20 stopni. Po przeprowadzeniu takiego przygotowania przy uprawie papryki słodkiej ogrodnik zobaczy, że sadzonki pojawią się dosłownie za dzień lub dwa od momentu siewu.

Uprawa słodkiej papryki z nasion to długi proces. Sadzonki pojawiają się po trzech tygodniach. W tej chwili konieczne jest monitorowanie gleby: nie powinna wysychać. Niektórzy mieszkańcy lata zalecają przykrywanie upraw folią szklaną lub plastikową. Pudełko z uprawami umieszczamy w jasnym i ciepłym miejscu. Optymalna temperatura do uprawy sadzonek papryki słodkiej wynosi od 25 do 28 stopni w ciągu dnia, a w nocy - nie mniej niż 10.

Pielęgnacja sadzonek

Podczas uprawy sadzonek nie należy ich zbyt dużo podlewać, w przeciwnym razie doprowadzi to do choroby zwanej czarną nogą. Nie można jednak dopuścić do wyschnięcia podłoża. Do podlewania używaj tylko ciepłej wody.

Podczas uprawy sadzonek należy monitorować temperaturę w pomieszczeniu i poziom wilgotności powietrza: nie powinno być suche. Rośliny muszą być okresowo spryskiwane sprayem.

Zazwyczaj sadzonki papryki sadzi się w lutym. W tej chwili wciąż nie ma wystarczającej ilości światła do normalnego wzrostu i rozwoju, dlatego należy je oświetlić. Ta procedura jest wykonywana tylko w lutym i na początku marca, aż do zwiększenia godzin dziennych.

Przed sadzeniem sadzonek w szklarni lub na otwartym terenie należy je utwardzić. Zabieg ten polega na stopniowym przyzwyczajaniu roślin do światła słonecznego, wiatru, niskich temperatur. W tym celu pudła wynoszone są na świeże powietrze, wydłużając czas przebywania tam. Podczas utwardzania należy uważać, aby sadzonki nie spadły pod wpływem mrozu.

Sadzenie sadzonek

Do sadzenia papryki wybierz miejsce, w którym w zeszłym roku rosły rośliny takie jak cebula, dynia, kapusta, marchew lub cukinia. Nie należy go sadzić na obszarach, na których uprawiane są bakłażany, pomidory, ziemniaki.

Technologia uprawy papryki słodkiej polega na sadzeniu roślin na glebach lekkich. Zwykle grzbiety są przygotowywane jesienią, dodając pięć kilogramów materii organicznej na metr kwadratowy, 50 gramów nawozów fosforowych i potasowych. Gleba jest głęboko wykopana. Wiosną do górnych warstw dodaje się czterdzieści gramów saletry. Na tydzień przed sadzeniem sadzonki, glebę i szklarnię należy zdezynfekować. Aby to zrobić, przygotuj roztwór siarczanu miedzi (1 łyżka stołowa na wiadro wody).

Podczas uprawy papryki słodkiej w szklarni sadzonki sadzi się na przełomie kwietnia i maja, a na otwartym terenie - na przełomie maja lub czerwca. Wzór sadzenia: 40x40 cm Roślinyumieszczony w otworach na taką głębokość, aby szyjka podstawna pozostała otwarta.

Pieprz to ciepłolubna roślina, która nie toleruje zimnej gleby i gwałtownego spadku temperatury.

Pielęgnacja papryki w szklarni

Uprawiając słodką paprykę w szklarni, ważne jest, aby zapewnić jej ciepło, wystarczającą ilość światła i wilgoć. Podlewanie odbywa się w odpowiednim czasie: przed uformowaniem owoców - raz w tygodniu, ale jak tylko pojawią się ziarna pieprzu - przynajmniej raz na trzy dni. Gleba pod roślinami powinna być zawsze wilgotna. Aby zmniejszyć częstotliwość nawadniania, przeprowadza się ściółkowanie. Pomaga to utrzymać luźny substrat, umożliwiając systemowi korzeniowemu oddychanie. Poluzuj glebę następnego dnia po podlaniu.

Formacja

Uprawa i pielęgnacja papryki słodkiej sprowadza się do konieczności formowania krzewów. Aby to zrobić, na głównej łodydze musisz uszczypnąć czubek głowy natychmiast po posadzeniu sadzonek. Działanie to stymuluje rozwój pędów bocznych.

Aby uzyskać duże zbiory dużych owoców, szczypanie jest koniecznością. Na krzaku pozostało nie więcej niż pięć pędów, na których powstają owoce. Pozostałe pasierbowie są usuwane.

Niektórzy mieszkańcy lata twierdzą, że nie można uszczypnąć centralnej łodygi: sama roślina zaczyna się rozgałęziać. Ale konieczne jest szczypanie, w przeciwnym razie krzew będzie gęsty: dużo zieleni i niewiele owoców. Niezbędne jest formowanie rośliny zarówno na otwartym terenie, jak iw szklarni.

Rosnąca temperatura

Główną cechą uprawy słodkiej papryki jestjego miłość do ciepła. Aby na krzakach powstały owoce, konieczne jest zapewnienie mu temperatury co najmniej dwudziestu stopni. Gdy temperatura w nocy spada poniżej trzynastu stopni, rośliny pokrywa się folią. O tym, że roślina zamarza, świadczy wybarwienie liści na ciemnofioletowy kolor.

Nawadnianie

Roślina należy do gatunków kochających wilgoć. Same owoce zawierają około 95% wody, dlatego do ich normalnego rozwoju konieczne jest zapewnienie dobrego podlewania. Istnieje nawet opinia, że ta uprawa powinna być podlewana prawie jak ryż: zawsze powinna być w wodzie. Oczywiście nie należy tego brać dosłownie.

Aby uzyskać duże zbiory, musisz stale monitorować poziom wilgotności gleby: nie powinna ona wysychać.

Do nawadniania używaj ciepłej wody o temperaturze około 24 stopni. Schemat nawadniania zależy od gleby, na której sadzi się rośliny i warunków wzrostu. Rośliny należy podlewać przynajmniej raz w tygodniu przed kwitnieniem. W okresie owocowania - co najmniej dwa razy w tygodniu. Zazwyczaj w niektórych okresach wegetacji trzeba częściej podlewać. Z powodu upałów podlewanie odbywa się codziennie. W szklarni wilgotność gleby utrzymuje się dłużej, dlatego papryka jest podlewana rzadziej.

Karmienie

W okresie kwitnienia stosuje się tylko wysokiej jakości top dressing. Najlepiej samodzielnie przygotować roztwory odżywcze. Aby to zrobić, weź beczkę o objętości stu litrów. Dodaje się do niego około pięciu kilogramów pokrzywy, wszy, mniszka lekarskiego, babki lancetowatej. Wlej dziesięć litrów krowiego obornika(zgniłe), dwie szklanki popiołu drzewnego. Do beczki wlewa się wodę, wszystko miesza się i nalega na tydzień. Do nawadniania używaj tego koktajlu w ilości jednego litra na roślinę. Jeśli nagle mieszanina pozostanie, można ją wykorzystać do karmienia innych roślin.

W okresie owocowania roślina jest podlewana innym roztworem. Aby go przygotować, musisz wziąć beczkę, dodać do niej pięć litrów ptasich odchodów i dziesięć litrów zgniłego krowiego obornika. Wszystko jest wypełnione wodą i podawane przez tydzień. Powstały koktajl jest używany do karmienia upraw w ilości pięciu litrów na metr kwadratowy.

W okresie wegetacyjnym roślina jest karmiona około pięć razy. Pozostaw co najmniej dziesięć dni między zapłodnieniem.

W okresie kwitnienia dobrze jest spryskać roślinę popiołem, a także umieścić ją pod korzeniem: szklanka popiołu drzewnego na roślinę.

Przy uprawie papryki na otwartym terenie iw szklarni można stosować saletrę, nawozy fosforowo-potasowe, złożone. Są używane zgodnie z dostarczonymi instrukcjami.

Poluzowanie gleby

Kultura kocha luźną glebę, aby korzenie mogły oddychać. Jednak podczas rozluźniania łatwo ulegają uszkodzeniu. Wynika to ze specyfiki lokalizacji systemu korzeniowego w ziemi: znajduje się on blisko powierzchni. Aby go nie uszkodzić, ziemia jest poluzowana do głębokości nie większej niż pięć centymetrów.

Najłatwiejszym sposobem utrzymania luźnej gleby jest mulczowanie. Chroni przed wysychaniem, a także zapobiega rozwojowi chwastów. Zamknij grunt dopiero po jego rozgrzaniu.

Dodatkowa opieka

Uprawiając słodką paprykę z nasion, możesz napotkać potrzebę dodatkowego zapylenia. Ta procedura może być również wymagana podczas uprawy na otwartym terenie iw szklarni. Dodatkowe zapylanie odbywa się poprzez lekkie potrząsanie kwitnącą rośliną.

Słodka papryka musi być związana. Roślina ma kruche łodygi, które łatwo pękają nawet przy podmuchach wiatru. Aby zapobiec uszkodzeniu krzaków, należy je przywiązać do podpory. Jeśli uprawa jest uprawiana na otwartym terenie, wokół grządek należy sadzić wysokie rośliny, chroniąc kruche łodygi papryki przed podmuchami wiatru.

Możliwe trudności w uprawie

Uprawiając słodką paprykę w domu, możesz napotkać różne problemy. Mieszkańcy lata zwykle identyfikują następujące trudności:

1. Spadające liście, jajniki, kwiaty. Można to zaobserwować w ekstremalnych upałach, gdy temperatura powietrza wzrasta powyżej 32 stopni. Wskazuje również na brak wilgoci, światła.
2. Zahamowanie kwitnienia, wzrostu, brak jajników. Dzięki temu roślina może reagować na podlewanie zimną wodą, niską temperaturą, brakiem światła.
3. Owoce są krzywe. To wynik niepełnego zapylenia kwiatów.

Choroby papryki

Słodka papryka cierpi na te same dolegliwości, co inne rośliny z rodziny psiankowatych. Może zostać uszkodzony przez mozaikę tytoniową, zarazę późną, mączniaka prawdziwego i zgniliznę. Czynnikami wywołującymi infekcje są grzyby, wirusy, bakterie.

Najczęstszą chorobą papryki jest czarna nogai więdnące. Pierwsza choroba zwykle uszkadza sadzonki. Aby zwalczyć chorobę, konieczne jest dostosowanie poziomu wilgotności i temperatury.

Choroba więdnięcia jest obserwowana u dorosłych roślin. Może być kilku rodzajów: więdnięcie verticillium, bakteryjne i fusarium. Wszystkie przypadki objawiają się zmianą koloru blaszek liściowych, następnie krzewy zrzucają liście, łodygi stają się brązowe. W rezultacie roślina obumiera.

Środki zapobiegania i zwalczania wszelkich chorób to wybór wysokiej jakości nasion, dobrych sadzonek, terminowe usuwanie chwastów, szkodników, płodozmian.

Spośród szkodników najbardziej niebezpieczne są ślimaki i mszyce. Aby zwalczyć te ostatnie, konieczne jest spryskanie roślin fungicydami np. Aktara, rozcieńczając ją zgodnie z instrukcją lub jakimkolwiek innym preparatem na mszyce dostępnym w sklepie ogrodniczym.

Ślimaki są trudniejsze do walki. Z tych szkodników wokół łóżek układane są specjalne granulowane preparaty, zmiażdżone skorupki jaj. W samych łóżkach gleba powinna być zawsze luźna. Jeśli na terenie znajdują się ślimaki, rośliny nie są ściółkowane, w przeciwnym razie pod warstwą ściółki zaczną pojawiać się szkodniki.