Proszek ścierny: produkcja, zużycie. Gdzie można użyć proszku ściernego?

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Proszek ścierny jest bardzo popularnym materiałem w przemyśle używanym do czyszczenia metali z rdzy. Istnieje kilka jego odmian, różniących się właściwościami i kosztami. Proszek ścierny do powierzchni może być również używany na różne sposoby.

Zalety materialne

W tej chwili przemysł produkuje tylko dwa główne rodzaje proszków ściernych: żużel pomiedziowy i żużel niklowy. Zaczęły być wykorzystywane w produkcji nie tak dawno temu. Wcześniej zamiast tego używano zwykłego piasku kwarcowego. Podczas czyszczenia powierzchni na końcu, bardzo drobny pył unosi się w powietrzu, zanieczyszczając wszystko wokół. Jednocześnie konieczne było przeprowadzenie dość pracochłonnej i kosztownej operacji mycia przetworzonych produktów. Ponadto do płuc robotników wpadały drobne cząstki kwarcu unoszące się w powietrzu. W rezultacie rozwinęła się u nich przewlekła choroba zawodowa – krzemica. Niestety w naszym kraju do czyszczenia powierzchni wciąż używa się taniego piasku kwarcowego. W Europie jest kategorycznie używany w tym celuzabronione.

Odmiany

Najczęściej do produkcji wykorzystywany jest żużel pomiedziowy. To niedrogi materiał, który pozwala na wysokiej jakości czyszczenie. Żużel niklowy różni się od niego większą wytrzymałością cząstek. Również w przemyśle czasami stosuje się taki rodzaj ścierniwa, jak proszek diamentowy. Jest jednak dość drogi i dlatego jest używany głównie do produkcji narzędzi szlifierskich, past i zawiesin.

Jak to się robi

Produkcja proszku ściernego nie jest skomplikowana technologicznie. Żużel miedziany z granulowanych żużli hutniczych. Są one redukowane do stanu drobnoziarnistego przez bardzo szybkie schłodzenie wodą. Powstały proszek do czyszczenia z różnego rodzaju niechcianych zanieczyszczeń umieszczany jest na specjalnym pochyłym ruszcie z małymi komórkami. W rezultacie budzą się małe cząstki żużla miedzianego. Duże (wapień, materiały ogniotrwałe, gruz) pozostają na górze.

Żużel niklowy jest wytwarzany przy użyciu tej samej technologii. Jedyna różnica polega na tym, że w tym przypadku jako surowiec stosuje się żużle niklowe.

Funkcje

Główne właściwości, które decydują o jakości materiału, takiego jak proszek ścierny, to:

1. Stopień higroskopijności. Im jest mniejszy, tym lepszy produkt. Suche proszki można wykorzystać w procesie produkcyjnym natychmiast, bez poświęcania czasu i pieniędzy na suszenie.

2. Płynność. Tenwskaźnik proszków ściernych powinien być jak najwyższy. Bardzo sypkie materiały łatwo przechodzą przez dyszę narzędzi przeznaczonych do czyszczenia powierzchni bez ich zatykania. Dzięki temu sprzęt nie ulega już awarii.
3. Stosunek ułamków. Tylko ten materiał jest uważany za wysokiej jakości, który zawiera cząstki o różnych rozmiarach (od 0,5 do 3 mm).

W zależności od stopnia zagrożenia ludzkiego ciała proszek ścierny jest przypisywany do czwartej grupy. Oznacza to, że możesz z nim pracować bez obawy, że zaszkodzi Twojemu zdrowiu. Dla porównania: materiały takie jak złom i proszek pozostający podczas szlifowania części metalowych są zaliczane do tej samej czwartej klasy zagrożenia.

Zakres zastosowania

Dlatego najczęściej proszek ścierny jest używany do czyszczenia powierzchni wyrobów metalowych z rdzy. Dodatkowo służy do usuwania resztek farb i tynków z betonu i cegły. Proszki ścierne mogą być również używane do usuwania uszkodzonych lub rozmrożonych obszarów podczas prac naprawczych.

Obróbka powierzchni z użyciem tego materiału może być przeprowadzona zarówno przez konwencjonalne czyszczenie strumieniowo-ścierne, jak i hydro- lub płomieniowo-ścierne.

Porównanie żużla miedzianego i piasku kwarcowego

Oczywiście nowoczesny proszek ścierny jest droższy niż piasek kwarcowy. Jednak jego wydajność jest znacznie lepsza. Dla jasności poniżej przedstawiamy Państwu tabelę porównującą te dwamateriały.

Funkcje	Piasek kwarcowy	żużel Coopera
Maksymalne wykończenie powierzchni przedmiotu	Sa 2	Sa 3
Ograniczenia sanitarne	Może powodować krzemicę	Bez ograniczeń
Wydajność	6	17

Proszek ścierny: zużycie

Cząstki tworzące żużel miedziowy i niklowy mają bardzo ostre krawędzie. Dlatego obróbka powierzchni nimi może być wykonana bardzo wysokiej jakości. Jednocześnie, w przeciwieństwie do piasku kwarcowego, proszki ścierne praktycznie nie tworzą pyłu. A zatem przetworzonych produktów nie trzeba myć, wydając na to dodatkowe środki.

Pył podczas czyszczenia piaskiem kwarcowym tworzy się, ponieważ jego cząsteczki są silnie zmiażdżone. W przypadku proszków ściernych praktycznie tak się nie dzieje. Dzięki temu można ich użyć do czyszczenia dwukrotnie, a czasem nawet trzykrotnie. Oczywiście znacznie zmniejsza to ich zużycie. Dlatego korzystne jest stosowanie żużli pomiedziowych i niklowych, mimo że kosztują znacznie więcej niż piasek. Zużycie proszku ściernego na 1 m2 to tylko około 30 kg. Dla porównania: piasek na tę samą powierzchnię musi wydać około 100 kg.

Proszek ścierny: GOST

W zależności od stopnia oddziaływania na człowiekażużel miedziowy i niklowy, jak już wspomniano, należą do czwartej grupy (zgodnie z GOST 12.1.007). Przy produkcji proszków ściernych należy przestrzegać norm GOST 17.2.3.01-86 dotyczących maksymalnych dopuszczalnych emisji. Reguluje standard państwowy i rodzaj ochrony osobistej personelu podczas pracy z żużlem miedziowym i niklowym (GOST 12.4.034). Maksymalna dopuszczalna zawartość naturalnych radionuklidów w proszkach ściernych jest regulowana przez GOST 30108. W rzeczywistości materiał ten jest zwykle wytwarzany zgodnie z TU 1789-001-34557754-99.

Do użytku domowego

Niektórzy rzemieślnicy zastanawiają się, gdzie można użyć proszku ściernego. Żużel miedziany i niklowy w domu prawie nie są przydatne. Są używane natychmiast w znacznych ilościach do czyszczenia dużych powierzchni. W domu używa się głównie proszków diamentowych. Doskonale nadają się do wytwarzania past przeznaczonych do polerowania różnego rodzaju skomplikowanych wyrobów metalowych.

Ponadto proszki diamentowe są często używane do samodzielnej produkcji narzędzi wykończeniowych. W takim przypadku jako podstawę zwykle stosuje się specjalny kamień ścierny. Po odtłuszczeniu nakłada się na nią warstwę roboczą o następującym składzie (% wag.):

• proszek diamentowy - 2-4;
• proszek tlenku miedzi - 25-35;
• kwas fosforowy - reszta.

Koszt

Cena żużla niklowego i żużla miedziowego jest mniej więcej taka sama. Te proszki kosztują około 3000-3500 rubli za tonę. Cena piasku kwarcowego waha się od 800-900 rubli za tonę. Proszek diamentowy jest oczywiście bardzo drogi. Sprzedają go nie w tonach, a nawet nie w kilogramach, ale w gramach. Jego koszt to 35-70 rubli za gram.

Jak widać, proszek ścierny jest bardzo użytecznym i poszukiwanym materiałem. Jej różne rodzaje mogą być stosowane zarówno w przemyśle, jak i w domu. Nie szkodzi zdrowiu, a jego właściwości operacyjne są po prostu niezwykłe.