Piryt jest wypalany w wielu krajach

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Piryt to nazwa grupy minerałów będących związkami metali z grupy cyny, niklu, żelaza, kob altu, platyny. Związki mogą zawierać siarkę i arsen, antymon lub selen.

Prażenie pirytu zakłada, że surowiec ma jasną barwę, metaliczny połysk, twardość od 3 do 7. Piryt żelaza lub siarki (formuła FeS2), zwany również pirytem, jest cennym surowcem technicznym, z którego powstaje dwutlenek siarki. jest uzyskiwany (produkcja komorowa). Z wyglądu minerał jest masą małych, żółtawo-szarych kryształków o regularnym kształcie o twardości 6-6,5. Skład czystych pirytów zawiera około 47 procent żelaza i około 53 procent siarki.

Prażeniu pirytu towarzyszy szereg reakcji chemicznych, z których pierwsza powoduje rozkład minerału na siarczek żelaza i siarkę w stanie pary (w temperaturze około 500 C). Następnie para siarki spala się, dając dwutlenek siarki, a siarczek żelaza daje tlenek lub podtlenek azotu. Ponadto siarczek wypala się niecałkowicie, tworząc„żużel”, który może zawierać fajalit i inne substancje, w zależności od zanieczyszczeń w surowcu.

Prażenie pirytów może wytworzyć pewną ilość SO3 zmieszanego z SO2 w fazie gazowej. Substancja ta działa na urządzenia w sposób korozyjny, dlatego w celu redukcji SO3 temperatura gazu na wylocie urządzeń pieca powinna wynosić około 850C, a następnie szybko spadać do 400C.

Prażenie pirytów jest praktykowane w wielu krajach, ponieważ ten pierwiastek jest jednym z najczęściej stosowanych. W Rosji minerał ten jest wydobywany w daczy Sojmenskaja, złożu Kalitwińskim, niedaleko Kuszwy, w fabrykach Bogosłowskiego, na Kaukazie, w obwodzie riazańskim i smoleńskim oraz w innych miejscach. Złoża hiszpańskie są szczególnie znane za granicą (zwłaszcza Aguas Tenidas, gdzie surowiec nie zawiera miedzi, ale ma wysoką zawartość siarki), ponadto eksploatowane są złoża w USA, Francji, Norwegii i Szwecji. Arsenowe odmiany tej substancji często mieszają się w przyrodzie z pirytem siarkowym, co daje bardzo szkodliwe zanieczyszczenie podczas produkcji w komorach. Dlatego producenci starają się używać czystych surowców. Na przykład rosyjskie zakłady w Petersburgu są zasilane szwedzkimi pirytami.

Prażenie pirytów żelaznych (a także siarkowych) odbywa się w piecach, w których surowce są podawane przez ślimak lub dyszę. Następnie jest mieszany z masą materiału stałego, który znajduje się już w urządzeniu (w złożu fluidalnym na ruszcie, pod który powietrze jest doprowadzane od dołu), po czymzachodzą reakcje chemiczne, dając gaz (rozładowany) i żużel (częściowo wylany przez specjalne rury). Ponadto nadmiar ciepła jest usuwany z piekarnika za pomocą elementów chłodzących wodę.

Prażenie pirytów będzie skuteczne, jeśli powierzchnia kontaktu surowca z powietrzem jest wystarczająco duża. Dlatego minerał często przetwarzany jest w stanie zapylonym (w odpowiednich piecach), gdy wielkość cząstek jest tak mała, że tlen swobodnie wnika w masę substancji. Ponadto ważny jest reżim temperaturowy, ponieważ. minerały tej klasy są często spiekane w temperaturach powyżej 900 C. Aby rozwiązać ten problem stosuje się również przetwarzanie w postaci mieszanki pyłowo-powietrznej, która pozwala na spalanie surowców w temperaturach do 1000 C, co zwiększa produkcję wydajność.