"Smerch" (MLRS): charakterystyka działania i zdjęcie wielu wyrzutni rakiet

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Po pamiętnej „Katyuszy” nasze siły zbrojne zawsze zwracały szczególną uwagę na wiele wyrzutni rakiet. Nie ma w tym nic dziwnego: są stosunkowo tanie, łatwe w produkcji, a przy tym niezwykle mobilne, zapewniając pokonanie siły roboczej i bazy materialnej wroga niemal wszędzie, gdziekolwiek były prowadzone operacje wojskowe.

Jednym z najskuteczniejszych przedstawicieli tej rodziny był system Smerch. Ten MLRS przez cały czas użytkowania okazał się skuteczną i niezwykle niezawodną bronią.

Do czego można wykorzystać system?

Smerch został zaprojektowany do niszczenia zarówno siły roboczej wroga, jak i ciężko opancerzonego taboru kolejowego. Za pomocą tego systemu można niszczyć centra dowodzenia i łączności, a także zdalnie rozstawiać pola minowe w odległości do 70 km.

Historia stworzenia

W 1961 roku MLRS został przyjęty przez Siły Zbrojne ZSRRM-21, którego charakterystyka nie w pełni odpowiadała sowieckiemu wojsku. Dlatego pod koniec lat 70-tych w Państwowym Przedsiębiorstwie Badawczo-Produkcyjnym „Splav” prowadzono jak najszybciej badania naukowe, mające na celu stworzenie wieloprowadnicowego systemu wyrzutni rakiet, który poprzez wyposażenie zapewniłby pewniejsze trafianie w cele. z potężnymi pociskami o dużej zawartości materiałów wybuchowych.

W rezultacie w połowie 1980 roku projekt Smerch został przesłany do rozpatrzenia przez państwową komisję ekspercką. Ten MLRS zapewniał dostarczenie pocisku na odległość do 70 km. Przypomnijmy, że wymagania ówczesnego wojska przewidywały podwozie, które mogło manewrować po ziemi z prędkością do 70 km/h (z dużą zdolnością przełajową).

Rozpocznij produkcję

Nowa wyrzutnia rakiet Smerch spełniła wszystkie zgłoszone żądania, miała wielkie perspektywy ze względu na niski koszt produkcji, dlatego już w 1985 roku wydano dekret o rozpoczęciu prac nad seryjną produkcją systemu. Już w 1987 roku prace zostały całkowicie ukończone, a pierwsze „Tornada” rozpoczęły strzelaniny próbne.

Na początku przyszłego roku MLRS (biorąc pod uwagę eliminację niektórych niedociągnięć i komentarzy) został ostatecznie zarekomendowany do przyjęcia przez kraj.

Główne cechy prototypu

Przyjęty system strzelał pociskami kalibru 200 mm, z zasięgiem skutecznego tłumienia wroga 20/70 km. Ogromną zaletą pocisków odłamkowo-burzących jest to, że ich akcja niewiele ustępowała cechom bojowym wcześniej przyjętychdo służby z pustymi miejscami.

W ten sposób zasięg rażenia leżącej (!) piechoty wroga przekracza 1300 metrów od epicentrum wybuchu ładunku. Jedno gąsienicowe podwozie może pomieścić od 25 do 35 pocisków.

Charakterystyka przyjętego systemu

Pomimo wszystkich powyższych cech wydajności, eksperci wojskowi nie byli w pełni usatysfakcjonowani niszczycielską mocą pocisków. Po zakończeniu narodziła się ostateczna wersja Smerch MLRS, której charakterystyka działania została podana poniżej.

W ten sposób kaliber został podniesiony do 300 mm, a masa pocisku została zwiększona do 815 kilogramów. Sam ładunek wybuchowy ma masę ponad 250 kilogramów. Zasięg ognia pozostał bez zmian (maksymalnie 90 km). Tym razem projektanci dostarczyli nie tylko gąsienicowe (obiekt 123), ale także podwozie kołowe oparte na samochodzie MAZ-543A.

Należy zauważyć, że MLRS 9k58 „Smerch” to dokładnie kompleks, który zawiera kilka elementów strukturalnych jednocześnie.

Główne komponenty

• Podwozie 9A52-2 oparte na MAZ-543A.
• 9T234-2 pojazd do transportu i załadunku.
• Sam muszle.
• Automatyczny system kierowania i korekcji ognia „Wiwarium”.
• Środki do edukacji i szkolenia złożonych operatorów.
• Kompleks samochodowy do pomiarów topograficznych terenu 1T12-2M.
• 1B44 system wyznaczania kierunku.
• Sprzęt do naprawy i konserwacji części materiałowej 9Ф381.

Szczegółowe parametry wydajności

Jak wspomniano powyżej, podwozie9A52-2 został stworzony na bazie samochodu MAZ-543A, którego formuła koła to 8x8. Jeśli chodzi o jednostkę artylerii, zawiera szesnaście szyn, mechanizm obrotowy z urządzeniami celowniczymi i korygującymi, a także elektromechaniczne i hydrauliczne urządzenia stabilizujące.

Mechanizmy celowania i obracania mogą kierować pociski pod kątem 5-55 stopni. Prowadzenie poziome - do 30 stopni w każdym kierunku. Ten reaktywny system „Smerch” pod wieloma względami różni się od tego samego „Hurricane”, który ma granicę prowadzenia w poziomie - takie same 30 stopni (15 stopni na stronę). Aby instalacja była bardziej stabilna podczas strzelania, w tylnej części znajdują się dwa ograniczniki hydrauliczne, które są resetowane ręcznie.

Zaletą kompleksu jest również to, że rakiety można przewozić bezpośrednio w szynach. Biorąc pod uwagę, że podwozie pojazdu jest wyposażone w noktowizory i wysokiej jakości radiostację, nawet transport nocny nie jest szczególnie trudny.

Szczegóły przewodnika

Same prowadnice wykonane są w postaci grubościennych rurek, w ściankach których znajduje się rowek na śrubę, do którego w momencie odpalenia przyczepiony jest trzpień ładunku reaktywnego. Ten kołek jest odpowiednikiem gwintowania w lufach broni strzeleckiej, ponieważ ustala wymagany wektor lotu pocisku.

Cały zestaw szyn jest sztywno przymocowany do prostokątnej kołyski. Dzięki dwóm półosiom, za pomocą których jest połączony z cholewkąobrabiarki, ta podstawa może być dokładnie wycelowana w cel za pomocą mechanizmów obrotowych.

Przy określonej trajektorii szarża jest utrzymywana za pomocą opuszczanych stabilizatorów (jak strzały RPG). System ognia salwowego Smerch obejmuje jednocześnie ponad 67 hektarów!

Najczęściej strzelanie odbywa się z pozycji zamkniętych. Istnieje możliwość sterowania ogniem bezpośrednio z kabiny operatora. Obliczenia kompleksu obejmują cztery osoby w czasie pokoju i sześć w czasie wojny. Wyznaczono dowódcę BM, jednego strzelca i kierowcę. Liczba żołnierzy obsługujących broń jest różna.

Trochę o muszlach

Nie należy zakładać, że pociski „Smercha” są banalnym ładunkiem wybuchowym. Obecnie w użyciu jest już kilkanaście odmian, a nowe typy są stale opracowywane.

Najczęściej używany jest standardowy pocisk odłamkowo-burzący 9M55F. Głowica jest jednoczęściowa, masa materiału wybuchowego nie przekracza 100 kg. Służą do przetwarzania zaawansowanych fortyfikacji wroga, do walki z piechotą i lekkimi pojazdami opancerzonymi podczas marszu.

Specjalnie do niszczenia siły roboczej wroga opracowano model 9M55K. Głowica każdego pocisku zawiera 72 oddzielne elementy (po 2 kilogramy) z materiałami wybuchowymi i pociskami. Tylko 10-12 takich ładunków wystarczy, aby całkowicie zniszczyć standardową kompanię piechoty zmotoryzowanej.

Wręcz przeciwnie, pocisk 9M55K1 został opracowany specjalnie do zwalczania pojazdów opancerzonych (w tym czołgów ciężkich). W górnej części znajduje się pięć muszli zautomatyczne celowanie. Jeśli system walki „Smerch” jest używany jako „łowca czołgów”, wystarczy jedna salwa tylko czterech pojazdów, aby całkowicie zniszczyć całą kompanię czołgów (!)

Inne mechanizmy

Obracająca się część maszyny jest najbardziej złożona w swojej konstrukcji. Jego konstrukcja obejmuje fotel bujany, mechanizmy obrotowe, podnoszące i kompensacyjne, a także ręczny mechanizm naprowadzający oraz stanowisko pracy dla operatora naprowadzającego. Ważne są mechanizmy blokujące (w tym hydraulika bujanego fotela), od których w dużej mierze zależy dokładność strzelania. Mechanizm kompensacyjny zawiera parę drążków skrętnych i części mocujące.

Ogólnie rzecz biorąc, Smerch MLRS, którego zdjęcie znajduje się w artykule, poddawany jest katastrofalnym przeciążeniom podczas ostrzału salwami, więc nie tylko celność strzelania, ale także bezpieczeństwo całej załogi zależy od stanu mechanizmów kompensacyjnych.

W trybie normalnym do nakierowania prowadnic na cel używany jest napęd hydroelektryczny. Jeśli mechanizm ulegnie awarii lub zostanie wyłączony, istnieje napęd ręczny. Podczas ruchu wszystkie obracające się części są blokowane przez bloki blokujące. Dodatkowo hydrauliczna blokada fotela bujanego znacznie odciąża cały kompleks podczas strzelania.

Montaż celowniczy zawiera sprawdzony i sprawdzony celownik D726-45. Urządzenie goniometryczne to zwykła pełnoetatowa panorama pistoletu PG-1M.

Co zapewnia kompleks Smerch?

• Pełne zabezpieczenie kalkulacji, które zapewnia możliwość prowadzenia zarówno walki jak i treningustrzelanie.
• Możliwość prowadzenia ognia pojedynczego i salwy. Jeśli zostanie przeprowadzone uderzenie z salwy, wszystkie pociski wylatują w ciągu 38 sekund. W ten sposób artyleria rakietowa Smerch różni się od innych odpowiedników, które strzelają dłużej.
• Jeżeli istnieje możliwość trafienia ekipy strzelającej przez snajpera lub nękania ostrzałem wroga, możliwe jest kontrolowanie ognia ze schronu znajdującego się w odległości do 60 metrów od pojazdu.
• Ponad połowa elementów sterowania jest zduplikowana. Nawet jeśli główne elementy zawiodą, możesz celować w cel i strzelać ręcznie.

Inne funkcje

Ponieważ kompleks został oddany do użytku stosunkowo niedawno (w 1987 r.), do tej pory nie planuje się jego wycofania z produkcji. Co więcej, dzisiaj opracowano kilka programów w celu zmodernizowania obecnie używanych Smerchów.

Tak więc w ramach tego programu kompleks otrzymał automatyczny system kierowania ogniem Vivarium, chociaż wcześniej zainstalowano Kapustnik, który był używany równolegle w MLRS Uragan.

Tradycyjnie nasi projektanci zadbali o bezawaryjną pracę wszystkich systemów w tych warunkach klimatycznych, które panują na terenie byłego Związku Radzieckiego. Dzięki temu system wielokrotnego startu rakiet Smerch może być używany w temperaturach od -50 do +45 stopni Celsjusza.

Ponadto, dziś operatorzy kompleksu bojowego mają możliwość wyraźnego zobaczenia celu, nawet w przypadku braku wcześniej wydanychjej współrzędne lub łączność z strzelcem. Faktem jest, że (w pełnej zgodzie z programem zbrojeń do 2020 roku) wyposażenie zaktualizowanych Tornad doskonale współpracuje z naprowadzaniem bezzałogowych statków powietrznych, które są obecnie przyjmowane również przez nasze Siły Zbrojne.

To samo dotyczy innych systemów sterowania naprowadzaniem, które już działają lub są dopiero opracowywane. Tak więc w warunkach bojowych operatorzy mogą korzystać z systemów naprowadzania Hurricane lub Gradov. Ogólnie "Smerch" - MLRS jest zaskakująco "plastikowy", co zapewnia niesamowitą szerokość możliwości jego zastosowania.

Kolejność użycia bojowego

Podobnie jak we wszystkich innych przypadkach, korzystanie z tego systemu wielowyrzutni rakiet podlega w pełni specjalnym postanowieniom Karty.

Po pierwsze, stanowisko dowodzenia brygady pojazdów MLRS powinno otrzymywać informacje o przeciwniku, a także o miejscu jego rozmieszczenia. Na podstawie otrzymanych informacji dokonywane są obliczenia dotyczące kierunku uderzenia. Dobiera się rodzaj amunicji, gęstość strzelania, a także jej regulację w zależności od warunków na ziemi. Następnie wszystkie informacje są przesyłane do stanowiska dowodzenia dywizji, która została wybrana do rozwiązania odpowiedniej misji bojowej.

Następnie dowództwo sprawdza otrzymane dane, korelując je z dostępnymi zasobami. Biorąc pod uwagę, że Smerch jest systemem reaktywnym, do jego działania wymaga dość otwartego i przestronnego stanowiska, ponieważ w warunkach silnie zalesionych lub górzystych terenów wystrzeliwanie pocisków może nie być bezpieczne dla samych operatorów.

Informacje są dalej przekazywane do dowódców jednostek, którzy są odpowiedzialni za atakowanie pozycji wroga.

Przesyłane dane są przetwarzane w urządzeniach obliczeniowych baterii Smerch (sześć maszyn). Wszystko dzieje się automatycznie, ponieważ wojsko wielokrotnie przekonywało się, że takie podejście dramatycznie zwiększa skuteczność ognia. Ponadto skraca to setki razy czas potrzebny do ustawienia kompleksu w pozycji bojowej.

Zaraz po tym dowódcy jednostek czekają na rozkaz otwarcia ognia na pozycje wroga.

To właśnie jest „Smerch”. Ten MLRS okazał się zaskakująco skuteczną i niezawodną bronią, dlatego jest dziś używany w kilkudziesięciu krajach na świecie. Zmodernizowane wersje są dziś stale dostarczane naszym oddziałom.