Gdzie jest używany mechanizm kołyskowy?

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Jeżeli mówimy o mechanizmie rocker, to warto zacząć od tego, że „rocker” to francuskie słowo, które można przetłumaczyć na nasz język jako „detal” lub „link”.

Informacje ogólne

Z technicznego punktu widzenia mechanizm kołyskowy rozumiany jest jako urządzenie, którego zadaniem jest zamiana ruchu obrotowego lub kołysania na ruch posuwisto-zwrotny. Mechanizm ten może jednak pełnić również funkcję przeciwną. Jeśli mówimy o ogólnej klasyfikacji tego urządzenia, może to być trzy typy - jest to typ obrotowy, wahadłowy lub poruszający się w linii prostej. Jeśli jednak zrozumiesz istotę mechanizmu kołyskowego, stanie się jasne, że każdą z jego odmian można przypisać rodzajowi dźwigni. Ponadto ważne jest, aby pamiętać, że praca za kulisami odbywa się w parze z inną częścią, zwaną suwakiem. Ta część jest również obracającą się częścią w ogólnym projekcie mechanizmu.

Korzyści i materiały

Główną zaletą tego mechanizmu jest zapewnienie dość dużej prędkości suwaka, którą rozwija podczas suwu wstecznego. Ta zaleta doprowadziła do tego, że takie urządzenie stało się bardzo szeroko stosowane w sprzęcie, który ma powrót bezczynności. Dodatkowo, jeśli porównamy na przykład mechanizm wahacza z korbą, to ten pierwszy jest w stanie przenosić znacznie mniej wysiłku w porównaniu do drugiego.

Najczęściej urządzenie wahliwe jest używane w celu jak najefektywniejszego przekształcenia równomiernego ruchu obrotowego korby w ruch obrotowy skrzydeł. Należy zauważyć, że ruch ten odbywa się nierównomiernie. Jednak są chwile, kiedy ruch skrzydeł będzie nadal równomierny. Najczęściej dzieje się tak, gdy odległość między łożyskami korby a ich ogniwem jest równa długości samej korby. W takim układzie mechanizmem kołyskowym będzie również mechanizm korbowy, który wyposażony jest w kołyskę o równomiernym ruchu.

Mechanizm projektowania i dystrybucji

Do tej pory najpopularniejszym projektem za kulisami jest czteropunktowy. Ponadto wszystkie struktury tego typu można podzielić na kilka grup, w zależności od tego, jakiego typu w urządzeniu znajduje się trzecie łącze. Istnieją takie klasy jak: dwuwahaczowy, wahacz-suwak, wahacz-rocker, korba-rocker.

Najczęstszemechanizmy te są stosowane w różnego rodzaju maszynach, takich jak kształtowanie kół zębatych, struganie krzyżowe i inne maszyny, które można przypisać rodzajom cięcia metalu. Istotą mechanizmu kołyskowego jest to, że jest to jedna z wielu odmian mechanizmu korbowego. Zastosowanie mechanizmu z łącznikiem jest stosowane, gdy istnieje zapotrzebowanie na sprzęt do konwersji ruchu obrotowego na ruch posuwisto-zwrotny. W maszynach typu wyrówniarki stosuje się ogniwo typu wahliwego, a we dłutownicach montuje się ogniwo typu obrotowego.

Projekt mechanizmu z czterema ogniwami

Mechanizm czterowahaczowy szkockiej kołyski to system, który można zobaczyć na przykładzie strugarki, w której zastosowano tego typu urządzenie. Działanie tego systemu można opisać w następujący sposób. Korba wykonuje ruch okrężny wokół osi przez kamień łączący, wywołując w ten sposób ruch kołysania ogniwa. Jednak w tym samym czasie, jeśli spojrzysz na ruch wahacza względem wahacza, to już wykona ruch posuwisto-zwrotny. Tego typu urządzenie jest również często stosowane w pompach hydraulicznych, które posiadają mechanizmy obrotowe z obracającymi się łopatkami. Ponadto mechanizm czterowahaczowy znalazł zastosowanie wśród różnych napędów hydraulicznych i pneumatycznych. W tym przypadku konstrukcja obejmuje tłok wejściowy na korbowodzie, który ślizga się w obracającym się lub kołyszącym cylindrze.

Mechanizm ślizgowy

Ten model mechanizmu jest najczęściej używany w warunkach laboratoryjnych, a także służy do szkolenia i zapoznania się z tym urządzeniem w laboratoriach edukacyjnych w takich dyscyplinach jak mechanika stosowana i teoretyczna.

Warto wspomnieć, że dość rozpowszechniony wielowahaczowy mechanizm wahadłowo-suwakowy ma dość duże rozmiary. Wynika to z faktu, że konstrukcja drugiego drążka łączącego z suwakiem wystaje niżej niż prosty układ drążka łączącego. Taka cecha konstrukcyjna sugeruje, że początek korbowodu przejdzie niżej niż samo urządzenie z dźwignią wahliwą. To z kolei sugeruje, że taki mechanizm musi mieć wysoką podstawę lub łóżko, co oznacza, że trzeba będzie wydać więcej pieniędzy na jego stworzenie, ponieważ na stworzenie takiego łóżka przeznacza się nadmiar materiału. Warto zauważyć, że to właśnie ten czynnik jest uważany za największy problem i główną wadę całego systemu.

Przełącz połączenie

Mechanizm dźwigniowy to wynalazek, który znalazł zastosowanie w dziedzinie inżynierii mechanicznej. Głównym zadaniem tego systemu jest zamiana ruchu posuwisto-zwrotnego na ruch obrotowy napędu na wszystkie koła. Celem, z jakim wynaleziono ten mechanizm, było wydłużenie żywotności systemu, a także zwiększenie jego współczynnika wydajności, czyli sprawności. Ponadto realizowano również następujące cele:jako rozszerzenie możliwości w zakresie kinematyki, ze względu na fakt, że system został dostarczony z drugim stopniem, a połączenia systemu zostały wykonane inaczej.

Mechanizm korbowy

Po wynalezieniu tego systemu zaczęto go przypisywać mechanizmom przegubowym, które posiadają urządzenia hydrauliczne lub pneumatyczne, a celem ich zastosowania była wentylacja w magazynach. Konstrukcja tego mechanizmu jest dość prosta i zawiera trzy główne elementy: zębatkę, korbę i wahacz. Zadaniem, jakie postawiono przed wynalazcami tego urządzenia, jest poprawa niezawodności przy jednoczesnym uproszczeniu konstrukcji mechanizmu. Prototypem do wynalezienia tego modelu były mechanizmy hydrauliczne lub pneumatyczne, które również wykorzystywały skrzydła o ruchu postępowym. Dodatkowo projekt obejmował również zębatkę, suwak, korbę.

Naprawa

Jak każdy inny mechanizm, wahacz również ma swoją własną żywotność. Po tym okresie eksploatacji nadszedł czas na naprawę mechanizmu wahacza. Zdarza się jednak, że urządzenie wychodzi z eksploatacji przed terminem. Najczęściej w tym mechanizmie takie części jak wahacz, wahacz, przekładnia, śruby i nakrętki do przesuwania gąsienicy, a także sam gąsienica palcem ulegają zużyciu lub zużyciu. Jeśli powierzchnie rowków skrzydeł są zużyte o więcej niż 0,3 mm, a także mają głębokie rysy, jako naprawę stosuje się frezowanie, a następnie skrobanie. Jeśli zużycie nie jest zbyt silne, można obejść się tylko przez skrobanie, bezfrezowanie.

Jeśli ogniwo się zużyje, to w ramach naprawy najpierw należy uporządkować ściany rowka. Podczas wykonywania pracy najczęściej skupiają się na tych obszarach, które są mniej zużyte niż inne.