Hodowla robaków to bezpośredni sposób na zwiększenie plonów

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Nawet ludzie z dala od rolnictwa wiedzą, że tak zwane dżdżownice znajdują się w glebie. W rzeczywistości na świecie istnieje wiele odmian tych stworzeń, a w niektórych krajach hodowla robaków jest bardzo dochodowym biznesem.

Jaki jest powód takiego popytu na nie? Nie tylko wędkarze-amatorzy są zainteresowani dużą ilością swojej tradycyjnej przynęty w ziemi, ale także ogrodnicy, którzy uprawiają różnorodne rośliny rolne i ozdobne. Nawet starożytni rolnicy zauważyli, że duża liczba takich podziemnych mieszkańców ma pozytywny wpływ na rośliny. Hodowla robaków w starożytnej Grecji i Egipcie opierała się na opiniach słynnych ówczesnych naukowców. Na przykład Arystoteles nadał im nazwę „jelita ziemi”.

Już współcześni badacze doświadczyli z doświadczenia, że robaki przetwarzają pozostałości roślin i ziemi, co znacznie wzbogaca glebę w składniki odżywcze. Już pod koniec lat pięćdziesiątych w krajach o intensywnej formie rolnictwa rolnicy zaczęli hodować robaki specjalnie na potrzeby swoich gospodarstw. Wtedy po raz pierwszypojawiła się naukowa koncepcja „wermikultury”, oznaczająca uprawę tych żywych stworzeń na dużą skalę. W tym samym czasie wyhodowano robaka o nazwie robak kalifornijski, dzięki któremu wermikultura rozprzestrzeniła się na cały świat. Jest to nowa rasa uzyskana na Uniwersytecie Kalifornijskim poprzez hybrydyzację różnych typów dżdżownic. Intensywny czerwony kolor odróżnia go od mniej kolorowych odpowiedników.

Rozmnażanie robaków pozwala uzyskać duże ilości wermikompostu, który jest produktem ich układu pokarmowego. Posiada szereg przydatnych substancji. Zawiera ogromną liczbę różnych mikroorganizmów, z których większość to utrwalacze azotu i promieniowce, które przyczyniają się do aktywnego wzrostu roślin. W biohumusie praktycznie nie ma drobnoustrojów chorobotwórczych. W tej substancji stężenie magnezu i wapnia wzrasta o 2, potasu - o 10, fosforu - o 7 razy. Ze względu na zawartość tzw. biostymulatorów w biohumusie działa silnie stymulująco na roślinę i jej produktywność.

California rasa pozwala na hodowlę robaków w domu i na skalę przemysłową. Siedliskiem tych stworzeń są podłoża nasycone materią organiczną (komposty, obornik, śmieci i odpady organiczne). Robaki kalifornijskie nie są hodowane w glebie. Są prawdziwymi stulatkami (żyją do 16 lat), a każdy z osobna składa około 20 kokonów w jednym sezonie. Ich obżarstwo jest niezwykłe. W ciągu dnia robak zjada podłoże 2 razy więcej niż jego własnewaga.

Rozwijają się w stosunkowo małych drewnianych skrzynkach z niewielkim lub zerowym rozprzestrzenianiem się, co sprawia, że rozmnażanie robaków w domu jest dość łatwym procesem. Najpierw musisz zaopatrzyć się w głębokie pojemniki z solidnym dnem, na które wylewa się suchy piasek. Następnie w pojemniku umieszczane są niskie drewniane pudełka z małymi otworami. Wypełniane są specjalnymi substratami lub mieszanką obornika, odpadów organicznych i gleby. Hodowla robaków zaczyna się od „zasiedlenia” pojemnika. Układa się je na powierzchni zwilżonego podłoża, a pojemnik pokryty jest polietylenem.

Gdy robaki przetworzą podłoże, umieść 2 na 1 pudle, a następnie 3. Po przetworzeniu podłoża w 2 pudle robaki czołgają się do 3, a pierwsze dwa pudła z uformowanym biohumusem są uwalniane. Dzięki ciągłej zmianie pudełek możesz uzyskać dość dużą ilość wysokiej jakości nawozu, który jest używany zgodnie z jego przeznaczeniem. Mokry piasek z dna pojemnika jest zamieniany na suchy i używany jako użyteczny dodatek do gleby. Zimą kalifornijskie robaki są trzymane w ciepłych piwnicach.

Zwykłe dżdżownice można hodować w dołach kompostowych, do których regularnie dodawane są odpady organiczne, trawa i liście. Przetworzony biohumus wraz z robakami wylewa się do ogrodu w deszczową pogodę. Robaki te również wzbogacają glebę w tlen.