Proso to Uprawy

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Tradycja robienia kaszy jaglanej ma swoje korzenie w głębokiej przeszłości. Kasza jaglana to najstarsze zboże, które do Rosji dotarło z Chin czy Mongolii. Polerowane ziarno rośliny to proso.

Główne obszary przetwarzania

Do tej pory znanych jest do 500 gatunków prosa. Uprawa roślin jest tradycyjnie prowadzona przez mieszkańców obszarów o suchym i półsuchym klimacie. Kraje azjatyckie (Chiny, Mongolia, Indie, Pakistan, Sri Lanka) odpowiadają za ponad 55% światowej produkcji prosa. Dla krajów afrykańskich (Nigeria, Etiopia, Mali, Tanzania, Uganda, Senegal) - do 25%. W przestrzeni postsowieckiej proso uprawiane jest głównie w regionach stepowych Ukrainy i Kazachstanu jako ziarno spożywcze, a w Republice Białoruś – jako ziarno paszowe.

Proso w Rosji

Na terenie Federacji Rosyjskiej występuje 8 gatunków roślin, a tylko 2 z nich są uprawiane: proso zwyczajne - Panicum muliaceum L. (ziarno) i główkowate - Setaria italica L (zielona masa na paszę).

W zależności od zbioru kwiatostanów proso zwyczajne ma 5 podgatunków: owalne i grudkowate (uprawiane jako ciepłolubne i odporne na suszę), rozrastające się i rozprzestrzeniające (mniejciepłolubny, może rosnąć nawet w warunkach regionu nieczarnoziemskiego) i skompresowany (opadają).

Setaria (włoski, proso wyżynne) jest uprawiana na Dalekim Wschodzie. Ma 2 podgatunki - chumizu i mogar.

Główne uprawy prosa pospolitego są skoncentrowane w zachodniej Syberii, Baszkirii, w Centralnym Regionie Czarnej Ziemi, na żyznych ziemiach Północnego Kaukazu. Obszary obsiane wcześnie dojrzewającymi odmianami prosa stale rosną w regionie nieczarnoziemskim i na wschodniej Syberii.

Cechy biologiczne

Proso to jednoroczna, samopylna, światłolubna roślina. Wegetacja jest krótka – od dwóch do czterech miesięcy. Sadzi się w szerokich rzędach, wytwarza z siedmiu pustych pędów, zwykle krzaczastość wynosi 2-3 pędy.

Główne rośliny uprawne (żyto, pszenica, jęczmień, owies) mają węższe liście na łodydze niż proso. Kwiatostany - wiechy różnych typów: od rozłożystych po grudkowate.

Korzenie mogą wnikać na głębokość półtora metra, ale główna masa pokarmowa znajduje się w warstwie do 40 centymetrów.

Wzrost po wykiełkowaniu jest powolny (2-3 tygodnie), dlatego roślina nie jest odporna na szybko rosnące chwasty. Proso to roślina wymagająca rezerwy wilgoci w górnej warstwie gleby: im więcej wilgoci, tym szybciej rozwijają się korzenie węzłowe. W niesprzyjających warunkach może dochodzić do wylegania roślin z wichurą i pękaniem korzeni. Intensywność krzewienia zależy od zapasu wilgoci, dostępności składników odżywczych, dogodnych terminów siewu (od 15 maja), wymaganej głębokości siewu (5 cm) i minimalnej liczby chwastów.

Agrotechnologia

Proso jest dobrą rośliną zabezpieczającą, gdy inne uprawy (zarówno zimowe, jak i wiosenne) nie kiełkują lub umierają. Wynika to z późnych terminów sadzenia – od połowy maja do czerwca. Nasiona zaczynają razem kiełkować dopiero w odpowiednio wysokich temperaturach - od 14 stopni za najlepszą uważa się temperaturę od 18 stopni.

Proso to roślina wymagająca pod względem struktury gleby: najwyższy plon odnotowano na czarnoziemach strukturalnych i glebach kasztanowych (do 50 centów z hektara). Uprawiane grunty o odczynie obojętnym i lekko zasadowym, z wystarczającą ilością wilgoci, mogą dawać niezmiennie wysokie plony.

Z uwagi na to, że zachwaszczenie prowadzi do spadku plonów, konieczne jest staranne przygotowanie gleby do siewu: retencja śniegu, wczesne bronowanie (gdy wykiełkują już pierwsze chwasty), do trzech kolejnych upraw z dużą inwazją.

Aby uzyskać stabilne plony na wiosnę, wymagane jest nawożenie – wapniem, fosforem, azotem. Nie jest to konieczne, jeśli poprzednikami prosa były ziemniaki lub buraki: żyzność gleby pozostaje wysoka. Proso daje dobre plony po zbożach ozimych. W monokulturze ginie z powodu chorób grzybiczych.

Głównymi szkodnikami rośliny są wciornastki, pryszczarka zbożowa, cykady, omacnica.

Plony prosa w Rosji pozostawiają wiele do życzenia: od 8 do 12 centów z hektara, chociaż w czasach sowieckich w Kazachstanie znany w całym kraju Chaganak Bersiev w 1941 roku uzyskał plon w wysokości prawie 156 centów na hektar. hektar,aw latach 1943 - 201.

Wartość żywności

Waga prosa do odżywiania przetrwała próbę czasu: proso w Rosji zajmuje drugie miejsce po kaszy gryczanej.

Przetworzone ziarno jest używane do kasz. Proso, uwolnione tylko z szorstkiej muszli kwiatowej, nazywane jest dranetem. Po zmieleniu otrzymuje się proso. Kruszarka jest produktem ubocznym mielenia. A nowomodne płatki są wynikiem termicznej i mechanicznej obróbki samego prosa.

Popularność kaszy jaglanej wynika z jej wartości odżywczych (do 13% białka, prawie 81% skrobi, do 3,8% tłuszczu), zrównoważonego smaku (pierwiastki śladowe i sole mineralne), właściwości leczniczych (zawartość Witaminy z grupy B są wyższe niż w innych zbożach), lekkostrawność i wysoka strawność.

Wpływ koloru ziarna na jakość zbóż

W zależności od intensywności koloru ziarna prosa dzielą się na trzy rodzaje: pierwszy rodzaj - o barwie biało-kremowej, drugi - proso czerwone (wszystkie odcienie z tego zakresu aż do ciemnego brązu), trzeci - o barwie białej żółty kolor. Odmiany prosa uprawiane w Federacji Rosyjskiej karzeł Orłowski i Wsepodolańskoje-59 są przypisane do pierwszego typu; Standard, Gorlinka, Barnaulskoye-80, Orenburgskoye-9, Saratovskoye-6, Saratovskoye-3, Omskoye-10, Lipetskoye - do drugiego, a Kinelskoye-92, Belgorodskoye-1, Charkovskoye-8 i Charkovskoye-57 - do trzeciego.

Kolor ziarna zależy od obecności lub braku antocyjanów (substancji barwiących). Jądro (proso) ma jaśniejszy kolor (grubożółty), z zastrzeżeniem intensywnej barwy ziarna,odpowiednio, zarówno jakość konsumencka, jak i cena są wyższe.

Wartość kanału

Proso jest nieodzowną częścią racji paszowych w hodowli bydła i drobiu.

Nieoszlifowane ziarno prosa jest używane jako karma dla ptaków: kurczaki zwiększają produkcję jaj, zwiększają wytrzymałość skorupy, a dla kurczaków niezbędne składniki odżywcze stanowią kasza jaglana i zboże. Mąka jaglana zmieszana z dodatkami do żywności służy do karmienia gęsi i świń. Odpady z produkcji prosa są wykorzystywane do mieszanek paszowych i koncentratów pasz dla zwierząt.

Słoma z prosa jest o wiele bardziej wartościowa jako pasza objętościowa niż słoma z innych zbóż, ponieważ po zbiorze pozostaje zielona i ma dużo liści.

Świeże proso (zielone) jest doskonałą paszą dla bydła i owiec, dlatego często jest wysiewane na pastwiska.

Wszystkie karmy dla ptaków zbożowych zawierają proso. Ostatnio pojawiła się praktyka narzucania prosa na zieleninę w ograniczonych ilościach (pojemniki, maty rolowane) zarówno dla ptaków ozdobnych, jak i domowych.

Kształtowanie się cen prosa w Rosji

Ze względu na dużą kapitałochłonność przechowywania, zarówno ze względu na cechy biologiczne (bardzo małe ziarno, wymagana jest wentylacja lub chłodzenie), jak i uzależnienie od warunków pogodowych, proso paszowe jest częściej oferowane do sprzedaży. Cena dostarczanego ziarna zależy od jakości: im bliżej wymagań normy, tym jest wyższa. Istniejące zapotrzebowanie na dostawy do przetwarzania na zboża są wystarczającesztywne i nie wszystkie firmy rolnicze (nawet duże) mogą je zapewnić. Proso praktycznie nie jest dostarczane na eksport przez krajowych producentów rolnych. Główny import pochodzi z Turcji i Mongolii, krajów produkujących proso wysokiej jakości.