Podstawowe metody badawcze w pracy socjalnej: klasyfikacja i cele

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Nowoczesne rozumienie kategorii rozwoju społecznego wynika przede wszystkim z tego, że polityka społeczna państwa powinna być ukierunkowana na tworzenie warunków zapewniających swobodny rozwój i godne życie człowieka. Aktywność społeczna wiąże się z pomaganiem ludziom, a także pomaganiem im w razie trudności. Treść kategorii należy określić jako specyficzny rodzaj działalności zawodowej, polegającej na świadczeniu pomocy państwowej i pozapaństwowej osobie, jej rodzinie lub kilku osobom, która ma na celu poprawę ich standardu życia. W naszym artykule skupimy się na organizacji i metodach badań w pracy socjalnej. Rozważ ich klasyfikację i główne cele.

Postanowienia ogólne

Pod pracą zawodową pracownika socjalnego konieczne jest zrozumienierealizacja szeregu funkcji. Mówimy przede wszystkim o badaniach-analitycznych i naukowo-poznawczych. Aby je wdrożyć, trzeba opanować metodologię i metody badań w pracy socjalnej. Obecnie istnieje kilka etapów procesu badawczego ukierunkowanego na rzeczywistość społeczną:

• Badanie zjawisk społecznych rozpoczyna się od zdefiniowania przedmiotu wiedzy, a także jej zewnętrznych granic.
• Drugi etap to rozpoznanie problemów początkowych, czyli pytań, za pomocą których zespół badawczy lub osoba identyfikuje najistotniejsze aspekty przedmiotu badań.
• Znalezienie czynników przyczynowych, które miały znaczący wpływ na wystąpienie określonej sytuacji lub problemu.
• Formułowanie praktycznych hipotez badawczych.
• Realizacja kluczowych działań związanych z pracą badawczą; zastosowanie odpowiednich metod (metody analizy statystycznej, metody badawcze w pracy socjalnej).
• Analiza otrzymanych informacji.
• Opracuj rekomendacje mające na celu rozwiązanie problemów i poprawę sytuacji.

Definicja i formy metody społecznej

Metodę badań w pracy socjalnej należy rozumieć jako sposób wykorzystania ustaleń teoretycznych w procesie rozwiązywania problemów praktycznych. Należy zauważyć, że termin „techniki społeczne” jest używany do określenia zestawu metod, metod, technik, a także wpływów stosowanych do rozwiązywania problemów.charakter społeczny. Obecnie zwyczajowo wyróżnia się dwie formy metod badawczych w pracy socjalnej:

• Programy zawierające operacje i procedury. Innymi słowy są to środki i metody działania.
• Bezpośrednio aktywność zbudowana zgodnie z programem.

Różnorodność metod

Różnorodność życia społecznego, świat społeczny determinował różnorodność metod badawczych w pracy socjalnej. Z kolei podręczniki przedstawiały różne ich klasyfikacje. Należy zauważyć, że podział metod może być realizowany zgodnie z różnymi podstawami. Opiera się na zróżnicowaniu wiedzy i wykorzystywanych obiektów, ponieważ dla każdego z nich stosuje się określone metody oddziaływania w celu optymalnego rozwoju i funkcjonowania.

W związku z tym wskazane jest wyróżnienie metod społecznych planu globalnego, metod społecznych w odniesieniu do społeczeństwa jako całości, struktury społecznej, różnych dziedzin życia publicznego, procesów społecznych, instytucji i zjawisk. Specjaliści identyfikują takie metody badawcze w pracy socjalnej jak poszukiwanie strategii zarządzania, prognozowanie, diagnoza i modelowanie społeczne. Ponadto można zauważyć innowacyjne, edukacyjne i informacyjno-innowacyjne metody doświadczeń z przeszłości. Zgodnie z rodzajem zadań do rozwiązania zwyczajowo dzieli się metody na prywatne i uniwersalne. Wskazane jest podkreślenie metod rozwoju poszczególnych krajów, terytoriów, regionów w ujęciu społecznym.

Zawartość metody

Z podręczników z metodami badawczymi w pracy socjalnej widać, że wszystkie znacznie różnią się od siebie treścią. Wskazane jest określenie treści najważniejszych metod. Pomoże to bardziej szczegółowo przeanalizować ich specyfikę w działaniach społecznych. Z punktu widzenia skali zwyczajowo wyróżnia się globalne metody społeczne. Wiążą się one przede wszystkim z przezwyciężaniem uniwersalnych ludzkich problemów. Obejmuje to takie metody i wiedzę, które w pełni przyczyniają się do asymilacji i dalszego rozwiązywania zarówno wewnętrznych, jak i globalnych trendów rozwojowych, a także ustanawiają związek między naturą a społeczeństwem. Warto zauważyć, że ich realizacja bezpośrednio lub pośrednio dotyczy życia społeczeństwa, jego żywotnej aktywności oraz oczywiście zabezpieczenia społecznego.

Pod społecznymi metodami planu innowacji należy rozumieć takie metody pracy innowacyjnej, które mają na celu wdrażanie innowacji w społeczeństwie, wdrażanie inicjatyw. Inaczej nazywa się je jakościowymi metodami badań w pracy socjalnej. Faktem jest, że powodują zmiany jakościowe w różnych dziedzinach życia społecznego, a także prowadzą do racjonalnego wykorzystania zasobów materialnych i innych zasobów społecznych.

W przeciwieństwie do innowacyjnych, sposoby wpływania na procesy zachodzące w społeczeństwie zapewniają rutynowe działania. Wyróżniają się niskim stopniem naukowości, w ogóle nie stymulują zmian i zmian w obiektach i systemie społecznym jako całości, odzwierciedlają wczorajszy wpływ społeczny. Regionalnymetody społeczne mają na celu badanie i dalsze wdrażanie pewnych prawidłowości w organizacji życia społeczeństwa w planie terytorialnym, a także jego planowanych zmianach. Należy zauważyć, że jednym z rodzajów metod uniwersalnych jest metoda modelowania globalnego. Mówimy o badaniu i dalszym rozwiązywaniu problemów związanych z ochroną przyrody, spokojem, zapewnieniem ludności planety zasobów materialnych, energii, żywności i tak dalej.

Rozmowa jako metoda badawcza w pracy socjalnej jest doskonałym przykładem techniki informacyjnej. Jej treść tkwi w technikach i sposobach optymalizacji procesu informacyjnego, jego funkcjonowania i reprodukcji. Metody intelektualne mają na celu stymulowanie i rozwijanie aktywności umysłowej poszczególnych jednostek społeczeństwa, rozwijanie zdolności twórczych ludzi i realizowanie ich potencjału.

Metody historyczne zakładają zrozumienie wiedzy historycznej, doświadczenia historycznego. To warunek diagnozy społecznej, duchowej i politycznej. Metody demograficzne mają na celu głównie badanie procesu reprodukcji populacji, a także opracowywanie metod mających na celu zmianę jej lokalizacji, liczebności, składu itp.

Nowoczesne techniki

Oprócz metod przedstawionych powyżej, istnieją metody badawcze, które nieco później zaczęły być stosowane w praktyce:

• Metody zgody. Chodzi o sposoby, metodyosiąganie porozumienia między jednostkami społecznymi (ludźmi, ich grupami) w rozwiązywaniu palących problemów i spraw życia społecznego, ich wzajemnym działaniu.
• Techniki rozwiązywania konfliktów. Przede wszystkim dotyczy to sporów i postępowań społeczno-etnicznych.
• Metody polityczne. Są sposobami przezwyciężania problemów natury politycznej. Zgodnie z tymi metodami opracowywane i wdrażane są polityki oraz prowadzone są działania polityczne.
• Techniki administracyjne i zarządcze. Są bezpośrednio związane z procesami zarządzania. Są to metody operacyjnego bezpośredniego oddziaływania na zarządzany obiekt. Należy zauważyć, że różnorodność ta jest ściśle związana z realizacją zadań działalności społecznej, pomimo zaangażowania aspektu zarządczego.
• Psychologiczne metody badawcze w pracy socjalnej. Mówimy o sposobach wpływania na zjawiska, cechy, procesy i relacje psychologiczne. Metody te wpływają na charakter, postawy, wolę jednostki, jej reakcje, interakcje międzyludzkie itd.
• Metody psychofizjologiczne. Przede wszystkim wiążą się ze zmianą parametrów procesów zachodzących w człowieku, pod warunkiem obecności czynników zakłócających. Warto zauważyć, że takie metody są szeroko stosowane w świadczeniu usług medycznych i socjalnych.

Empiryczne metody badawcze w pracy socjalnej

Te metody powinny zostać sklasyfikowane w osobnej kategorii ze względu na ich skalę, szerokie zastosowanie i znaczenie w praktycezajęcia. Obserwacja jako metoda badań w pracy socjalnej to metoda zbierania danych stosowana w niemal wszystkich naukach. Mówimy o kierunkach zarówno publicznych, jak i naturalnych. Początkiem każdej nauki jest obserwacja. Co ciekawe, wszystko do niego wraca. Tak więc obserwacja jako metoda badawcza w pracy socjalnej służy również do potwierdzania pewnych sądów lub wniosków.

Ta kategoria obejmuje percepcję, stwierdzenie i charakterystykę zjawiska występującego w społeczeństwie. Warto zauważyć, że jakiekolwiek spostrzeżenie i dalszy opis nie mogą być uważane za obserwację. W tym miejscu warto przypomnieć metody badań naukowych w pracy socjalnej. Faktem jest, że obserwacja naukowa znacznie różni się od standardowej. Ten ostatni jest uważany za nieusystematyzowany i losowy. Daje nie do końca uporządkowane wrażenie ogólne. Dlatego nie może służyć jako podstawa do formułowania wniosków naukowych.

Jednak obserwacja naukowa to zupełnie inna empiryczna metoda badań w pracy socjalnej. Uznaje się, że jest prowadzony systematycznie i usystematyzowany, mający na celu pełną wiedzę o zjawiskach. To właśnie obserwacja naukowa służy jako skuteczne narzędzie do osiągania celów badawczych. Jego wyniki są rejestrowane w taki sposób, aby można je było osadzić w powiązaniu z osądami ogólnymi.

Metody empiryczne obejmują również ankiety i wszelkiego rodzaju analizy dokumentów. Są jednak drugorzędne. Wskazane jest zwrócenie większej uwagi na kategorięobserwacje.

Procedura obserwacji

Jak się okazało, obserwację należy rozumieć jako zorganizowane, celowe naukowo i utrwalone postrzeganie przedmiotu badań w określony sposób. Technikę stosuje się na etapie tworzenia programu. Jest to punkt wyjścia wiedzy i jest wykorzystywany tam, gdzie statystyki są słabe, gdzie niemożliwe lub zabronione jest przeprowadzanie eksperymentów. Obserwacja jest istotna w badaniu zachowań jednostek, form komunikacji i tak dalej. Procedura obserwacji obejmuje następujące pytania:

• Co dokładnie obserwować?
• Jakich środków technicznych użyć, czyli jak obserwować?
• Jak zapisywać wyniki obserwacji?

Metody socjologiczne

Następnie wskazane jest rozważenie metod badań socjologicznych w pracy socjalnej. Ta kategoria zawiera usystematyzowany zestaw zasad, które pozwalają kompetentnie prowadzić działania społeczne, podejmować rozsądne decyzje. Narzędziami w tym przypadku są dwa rodzaje badań socjologicznych: ciągłe, czyli względne do głównego układu (inaczej nazywa się to badaniami multigraficznymi), a także elektywne. Należy zauważyć, że do realizacji takich operacji można zastosować różne techniki i metody.

Wśród nich decydującą rolę odgrywają: obserwacja, identyfikacja słabości, analiza dokumentacji, różnego rodzaju ankiety, analiza treści. W ten sposób powstaje pewien obraz,który charakteryzuje aktualny stan obszaru problemowego. Na tym czy innym etapie życia społeczeństwa można wyodrębnić kluczowe kwestie, do przezwyciężenia których skierowane są wysiłki pracownika socjalnego. Ponadto wskazane jest przeprowadzenie innego rodzaju badań w celu uzyskania pełnego obrazu sytuacji.

Technika biograficzna jako specyficzna kategoria

Rozważmy biograficzną metodę badań w pracy socjalnej. Obejmuje znaczną liczbę sposobów mierzenia, a następnie oceny dowodów z historii życia, zgłaszanych lub przedstawianych informacji o życiu według tych, którzy je przeżyli. Warto zauważyć, że badanie typu biograficznego koncentruje się na badaniu przebiegu ludzkiego życia, jego „kompleksowości” w społeczeństwie i dynamiki wewnętrznej. Metody biograficzne mają na celu przede wszystkim odtworzenie scenariuszy i programów rozwoju jednostki, a także organizacji przestrzenno-czasowej jej rodziny, biznesu, życia duchowego, środowiska społecznego i przyrodniczego. Zastosowanie tej metody polega na pozyskiwaniu informacji, których źródła stają się następnie autobiografiami.

Czynniki, które przyczyniają się do rozwoju techniki biograficznej:

• Zmiany w naukach społecznych, innymi słowy rosnące niezadowolenie naukowców i badaczy z powierzchownych cech sondaży masowych.
• Pewne historyczne zmiany w życiu publicznym. Należy uwzględnić proces indywidualizacjiżycie, upodmiotowienie.

Historia i cechy metody

W podręczniku dla kawalerów IV Namestnikova "Metody badań w pracy socjalnej" metodologia biograficzna jest opisana wystarczająco szczegółowo. Jego historia zaczyna się w XVIII wieku. Niemniej jednak kulminacja rozwoju przypada w przybliżeniu na lata 1960-1980. Należy zwrócić uwagę na następujące cechy metody:

• Znak wielonarodowy.
• Różne orientacje teoretyczne.
• Różnorodność tematów.
• Szczegółowa refleksja metodologiczna i metodologiczna.

Wśród głównych pojęć tematu są ścieżka życia, biografia, biografia, autobiografia. Wszystkie te kategorie można przypisać do metod i obiektów prezentowanej metody.

Klasyfikacja metod według poziomu

W pracy socjalnej zwyczajowo klasyfikuje się metody według poziomów:

• Proste metody dostępne dla laików.
• Kompleks, który wymaga kwalifikacji w różnych dziedzinach.
• Kompleks, który wymaga kwalifikacji specjalisty w jednej dziedzinie.

Ponadto istnieją metody stosowane w pracy socjalnej:

• Z grupami ludzi, którzy z tego czy innego powodu wylądowali poza krajem (na przykład obywatele rosyjscy w krajach WNP).
• Z osobami mieszkającymi w tym samym kraju.
• Metody społeczne stosowane zarówno na terenie Federacji Rosyjskiej, jak i za granicą. Jest ich niewielu. Wynika to przede wszystkim z różnych warunkówżycie, tradycje kulturowe, poziom rozwoju gospodarczego i inne cechy.

Wniosek

Zatem rozważyliśmy klasyfikację i cele głównych metod badawczych w pracy socjalnej. Podsumowując, należy zwrócić uwagę na bardzo ścisły związek między klasyfikacją metod w działalności społecznej a metodami społecznymi. W pewnym sensie są one nie tylko ze sobą powiązane, ale i współzależne. Na przykład zestaw metod badania pracy socjalnej z dziećmi niepełnosprawnymi jest tworzony w oparciu o elementy dwóch kategorii.

Jedną z kluczowych funkcji aktywności społecznej jest określenie przyczyn różnych zmian zachodzących w społeczeństwie. Jego realizacja umożliwia ukierunkowane oddziaływanie na procesy zachodzące w społeczeństwie, zarówno w interesie jednostki, jak iw odniesieniu do społeczeństwa jako całości. Z tego powodu potrzebna jest diagnostyka społeczna. Warto zauważyć, że wyniki tej techniki powinny umożliwić ocenę „zdrowia społecznego” populacji.

To diagnostyka w ujęciu społecznym, która pozwala w pełni poznać istotę i naturę, trendy, naturę procesów i zjawisk społecznych. Diagnostykę społeczną należy rozumieć jako złożony proces związany z naukową identyfikacją, a następnie badaniem przyczynowo-skutkowych paraleli i związków w społeczeństwie, które charakteryzują jego kulturowo-prawne, społeczno-ekonomiczne, medyczne i biologiczne, moralne i psychologiczne oraz sanitarne i środowiskowewarunek.

Należy zauważyć, że diagnostyka społeczna realizowana jest poprzez zastosowanie takich metod i technik badania naukowego procesów typu społecznego, które polegają na wniknięciu w ich głębię, odkrywaniu ich wewnętrznych relacji i prawdziwych przyczyn, które determinują określone działanie lub stan społeczeństwa lub grup społecznych w nim zawartych. Wskazane jest również uwzględnienie w tym miejscu ustalenia kolejności i możliwych kierunków rozwoju w przyszłości.

Diagnoza public relations opiera się na pewnych zasadach i zasadach naukowych. Kluczową zasadą jest zasada obiektywizmu, czyli bezstronnego stosunku do zjawisk zachodzących w społeczeństwie. Warto zauważyć, że wyniki takiej diagnozy w każdym przypadku tworzą diagnozę społeczną, którą można wykorzystać w praktyce do „wyzdrowienia”.