Międzynarodowy transfer technologii

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Transfer technologii jest jednym z głównych elementów procesu wykorzystania potencjału naukowego kraju. Niestety w ostatnich latach to firmy zagraniczne znajdują nowe formy rozwoju jakościowo nowych produktów. Opisane w artykule metody i formy należą do dziedzictwa społeczności międzynarodowej, ale nie mają ograniczeń w ich stosowaniu w Rosji.

Innowacje, innowacje, wynalazki: jaka jest różnica?

Po pierwsze, zgódźmy się, że innowacja i innowacja to jedno i to samo. Większość źródeł wskazuje, że innowacja jest pokrewna innowacji i jest z nią synonimem. Jednocześnie obie wyróżniają się obecnością dodatkowej wartości w produkcie, usłudze, technologii… Innowacja jest często definiowana jako innowacja wdrożona, czyli wynalazek lub ulepszenie zastosowane w praktyce z określonym efektem.

Zatem wynalazek, aby stał się innowacją, musi zostać wdrożony, zastosowany w jakimś sektorze gospodarki. Ten proces nazywa się transferem lubkomercjalizacja.

Na czym polega transfer technologii?

Istotą pojęcia „transfer technologii” jest transfer wyników badań (wynalazków) do pewnego użytku. Jeżeli z użytkowania wynika korzyść ekonomiczna dla właściciela nowego produktu lub usługi w praktyce, to taki proces nazywamy komercjalizacją. Nasz artykuł dotyczy wyłącznie komercyjnego wprowadzania innowacji, więc pojęcia transferu i komercjalizacji są w tym kontekście synonimem.

Formami kapitalizacji innowacji mogą być umowy na zakup patentu, tworzenie nowych firm lub start-upów, często wykorzystywane są różne centra transferu technologii (centra innowacji).

Ogólne zasady komercjalizacji odkryć naukowych

Komercjalizacja innowacji ma na celu nadanie produktowi lub technologii właściwości, które pozwolą na jego praktyczne zastosowanie z komercyjnym efektem.

Od wielu lat nauka rozwija się w naszym kraju - w różnych kierunkach, pod różnym kierownictwem, realizując różne zadania strategiczne - jednak przez cały czas zwracano szczególną uwagę na wykorzystanie wyników pracy naukowców w różnych sektorach gospodarki. Transfer (komercjalizacja) technologii obejmuje kilka etapów:

1. Identyfikacja priorytetów nowych produktów.
2. Ocena rynku obszarów priorytetowych do potencjalnego wdrożenia.
3. Obliczanie opłacalności wdrożenia.
4. Odkrywanie możliwych negatywnych skutków komercjalizacjiinnowacja.

Rozważmy najpopularniejsze formy transferu technologii.

Patentowanie

Patent to dokument potwierdzający wyłączne prawo do przedmiotu, w odniesieniu do którego został wydany. Jednocześnie sam wynalazek musi spełniać trzy kluczowe wymagania:

• Nowy (bez podatku).
• Pomysłowość (nieoczywiste i wymagane do stworzenia badania).
• Użyteczność (może być wykorzystana w dowolnym sektorze gospodarki narodowej).

Specjalne badanie sprawdza, czy obiekt jest zgodny z tymi wymaganiami i, w przypadku pozytywnego wyniku, wydaje certyfikat wnioskodawcy.

Franchising

Franczyza to jedna z najpopularniejszych metod rozpowszechniania nowych technologii we współczesnym świecie. Wyróżnia się zachowaniem marki i ogólnego modelu biznesowego firmy kupującej franczyzę. Główną zaletą tej metody jest to, że pozyskuje gotowy biznes ze skutecznymi metodami zarządzania, doświadczeniem sprzedaży produktów i wizerunkiem.

Jednak kupujący pozostaje zależny od właściciela franczyzy. Na przykład, dostawcy są już zdefiniowani przez właściciela technologii dla użytkownika, nowe rynki są często dla niego zamknięte, a regulacje i dokumenty wewnętrzne również nie podlegają zmianom.

Wspólne przedsięwzięcie

Innowacje i transfer technologii mogą również odbywać się w ramach wspólnego przedsięwzięcia. Ta organizacja opiera się naporozumienie między dwiema stronami dotyczące wspólnego prowadzenia interesów. Ryzyko i koszty są dzielone między wszystkich uczestników przedsiębiorstwa, co zwiększa efektywność rozpowszechniania innowacji.

Jednak rozbieżne interesy wszystkich beneficjentów mogą utrudniać przyjęcie strategicznie ważnych i pilnych (operacyjnych) decyzji. Dystrybucja zysków jest również utrudniona w takim przedsiębiorstwie ze względu na różny stopień zaangażowania finansowego i zarządczego w biznes.

Joint venture na rzecz wdrażania wynalazków do praktyki często obejmuje aktywa zagraniczne, które zwykle odpowiadają za innowacyjność stosowanych technologii, nowe podejścia do zarządzania. Krajowa część założycieli w większości przypadków odpowiada za marketing na rynku krajowym, analizowanie specyfiki koniunktury oraz lokalnych ryzyk politycznych. W tej sytuacji podział zysków staje się szczególnie trudnym procesem.

Bezpośrednie pozyskiwanie technologii

Najprostszą i najczęstszą metodą wprowadzenia innowacji do praktyki jest zakup produktu (technologii). Ta metoda różni się od franchisingu brakiem zobowiązań w określonym kierunku korzystania z zakupionej technologii, stosowaniem określonego podejścia do zarządzania, marki, marki. Jednocześnie kupujący nie otrzymuje żadnych umiejętności w pracy z nowym produktem/technologią, a proces wdrożenia często przebiega z wieloma błędami i opóźnieniami.

Inwestycja zagraniczna

Pracownicy zagranicznych firm często odwiedzają kraje rozwijające się wszukanie nowych rynków i taniej siły roboczej. Kraj w tej sytuacji czerpie wszelkie korzyści z posiadania nowej technologii i szansę na nową rundę rozwoju swojej działalności badawczej. W kraju odbiorcy innowacji pojawiają się nowe miejsca pracy i tu płaci się podatki. Mimo to należy wziąć pod uwagę odpusty i korzyści, jakie państwo zapewnia zagranicznej korporacji innowacyjnej.

Zarządzanie innowacjami

Transfer technologii może również nastąpić za pośrednictwem określonych osób zajmujących określone stanowiska w ścisłej kadrze kierowniczej firmy. W tym celu zazwyczaj zatrudniają zagranicznego menedżera, „kłusując” go z rozwijającej się innowacyjnej firmy. Patent na technologię może zredukować skuteczność tej metody do zera, ale mimo to zdarza się to dość często.

Możesz „kupić” nie tylko menedżera, ale całą firmę. Prowadzi to do wejścia na nowe rynki – dzięki obecności zespołu zdolnego do opracowania jakościowo nowego produktu lub usługi. Wśród zagrożeń tej metody przeważa zawyżona cena sprzedaży (ze względu na posiadanie przez większość pracowników tajemnicy innowacyjnego produktu).

Centra komercjalizacji wynalazków

Centrum Transferu Technologii to organizacja ukierunkowana na generowanie dochodów z wykorzystania wyników badań naukowych prowadzonych w publicznych organizacjach naukowych i firmach prywatnych.

Takie centra nazywane są często start-upami – nowymi małymi innowacyjnymi przedsiębiorstwami powstałymi z wykorzystaniemwynalazki i inne innowacje.

Główne funkcje takiego centrum:

1. Techniczny (naukowy) – ocena potencjału naukowego, zawieranie umów partnerskich, utrzymywanie powiązań z twórcami innowacji.
2. Badania marketingowe.
3. Pomoc prawna dla organizacji wdrażających innowacje.
4. Zarządzanie projektami.
5. Administracja;.
6. Zarządzanie Kadarmee.

Etapy tworzenia centrum komercjalizacji technologii

Na pierwszym etapie tworzenia centrum określana jest strategia powstającej organizacji, jej szanse, zagrożenia oraz główny cel.

Pierwszy krok obejmuje identyfikację kilku kluczowych aspektów:

• Cel strategiczny centrum (dla kogo organizacja pracuje, jakie problemy zamierza rozwiązać, w jaki sposób).
• Znaczące środowisko (potencjalni klienci, partnerzy, klienci, przeciwnicy).
• Przeszkody zewnętrzne (czy sytuacja gospodarcza i polityczna w kraju/regionie sprzyja powstaniu i funkcjonowaniu centrum).
• Wewnętrzny potencjał organizacji (zasoby finansowe, materialne, ludzkie).

Odpowiedzi na te pytania stanowią podstawę biznesplanu centrum transferu technologii i wypełniają jego główne sekcje:

• Biznesplan.
• Strategia marketingowa.
• Plan komercjalizacji.
• Plan rozwoju siły roboczej.
• Plan treningowy.

Drugi etap polega na utworzeniu struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa. Jednocześnie należy zwrócić szczególną uwagę na:rozbieżne interesy uczestników procesu innowacyjnego oraz obecność czynników zewnętrznych. Na tym samym etapie analizowany jest rynek, określani są założyciele, klienci oraz forma organizacyjno-prawna centrum (jego możliwości w systemie politycznym i gospodarczym regionu).

Główne warunki powstawania centrów transferu technologii

Centrum Transferu Technologii może zostać założone przez dowolną organizację i osoby, ale najczęściej ideologami takich przedsięwzięć są:

1. Organizacje badawcze (instytuty badawcze, uczelnie) - wykonawcy prac.

2. Władze (zwykle regionalne i lokalne) - w celu promowania rozwoju komercjalizacji technologii w danym regionie.

3. Firmy prywatne - interesy biznesowe.

Wycenę rynku można przeprowadzić na trzy sposoby:

1. Kierunek regionalny.
2. Poziom międzynarodowy.
3. Koncentracja tematyczna.

Transfer technologii jest oczywiście głównym zadaniem każdego centrum komercjalizacji, ale istnieją dwa główne obszary działalności takich organizacji:

1. Doradztwo - audyt, patentowanie, planowanie biznesowe, marketing, zarządzanie inwestycjami itp.
2. Tworzenie i prowadzenie biznesu high-tech - poszukiwanie obiecujących technologii, sprzedaż unikalnych produktów.

Transfer innowacyjnych technologii może odbywać się przy pomocy organizacji lub ośrodka o dowolnej formie prawnej: pododdział istniejącej organizacji, konsorcjum,komercyjna lub niekomercyjna osoba prawna itp.

Rozwój transferu technologii w Rosji i za granicą

Główne warunki komercjalizacji to:

Zreformować i uprościć sektor badawczy gospodarki w celu zwiększenia jego dynamiki i skupienia się na potrzebach w zakresie innowacji

W tej chwili ma miejsce taka reforma, która zapewnia transfer technologii w Rosji, gwarantując wzrost PKB oraz nowe rozwiązania problemów i zadań w różnych sektorach gospodarki. Jednocześnie dochodzi do zamykania i łączenia różnych instytutów badawczych, tworzenia nowych ośrodków innowacji o określonych funkcjach w całym procesie innowacyjnego rozwoju kraju.

Nadanie państwowym instytutom badawczym i uczelniom nowych statusów prawnych

Jest to jeden z najważniejszych aspektów funkcjonowania systemu transferu technologii, który ma na celu realizację zadań wprowadzania nowych rozwiązań do praktyki. W tym celu w chwili obecnej w Rosji tworzone są sieci transferu technologii, pozwalające na kooperacyjną realizację jakościowej przebudowy nowoczesnego przemysłu i innych sektorów gospodarki narodowej.

Wprowadzenie systemu do analizy i oceny efektywności badań

Obecnie istnieje wiele metod oceny efektywności innowacji opartych na podejściach ekonomicznych i modelowaniu matematycznym. Jednocześnie niezwykle trudno jest brać pod uwagę czynniki zewnętrzne oddziałujące na branżę, w której ma nastąpić wdrożenie.

Promowanie międzynarodowej współpracy naukowej i technologicznej

Wymiana doświadczeń była zawsze mile widziana w rozwoju branż opartych na wiedzy. Dziś istnieją spółki non-profit, stowarzyszenia i związki naukowców z różnych krajów, które nie tylko realizują międzynarodowy transfer technologii, ale także w dużej mierze determinują kierunek rozwoju światowej nauki.

Zwiększenie zdolności absorpcji innowacji w małych i średnich firmach

Kreacja innowacji i wdrażanie innowacji w prywatnym biznesie są słabo rozwinięte ze względu na brak wystarczających informacji o korzyściach z zastosowania innowacji, a także z powodu braku wykwalifikowanych usług doradczych.

Na zakończenie należy zauważyć, że międzynarodowe metody transferu technologii łączą istniejące formy rozwoju biznesu, uwzględniając jedynie specyfikę innowacji.